یکی از مشهورترین افراد در رابطه با جنگ، ماری کالوین بدون هیچ ترسی به مناطق نبرد و جنگی رفته تا صدایی برای بی‌صدایان باشد.
ماری کالوین یکی از معروف ترین و جنجالیترین خبرنگاران جنگی در زمان ما است، که یک روحیه بی نظیر و سرکش دارد که به خط مقدم جنگ در سرتاسر جهان هدایت می شود تا صدای بی صدا را به گوش همه برساند…
یک جنگ خصوصی درباره یکی از مشهورترین گزارشگران جنگ، ماری کالوین است که بدون ترس به قلب جنگ سفر می کرد تا صدای افرادی که شنیده نمی شود را منعکس کند.
یکی از مشهورترین خبرنگاران حوزه جنگ است که برای انجام وظیفه خود از هیچ مشکلی نمی‌هراسد. او برای رساندن صدای مردم جنگ‌زده سوریه به دنیا، به این کشور سفر می‌کند و...
یکی از مشهورترین خبرنگاران جنگی زمان ما، ماری کالوین، روحی کاملاً نترس و سرکش است که به خط مقدم درگیری‌ها در سرتاسر جهان هدایت می‌شود تا صدای بی‌صداها را بفرستد.
دانلود فیلم A Private War 2018 (یک جنگ خصوصی) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
نام هایی وجود دارد که در حین تحصیل در روزنامه نگاری می شنوید ، بدون توجه به حوزه خاص یا حوزه روزنامه نگاری که تصمیم می گیرید در آن مستقر شوید. در روزنامه نگاری سرگرمی ، اگرچه واقعاً خطرناک نیست (به استثنای برخی از مشاهیر بی ثبات) ، واقعیت مهم است تقریباً به همان اندازه که نظر ما است ، به هر حال ، فیلم هنر است. و هنر به همان اندازه عینی است ، شاید شاید عینی ترین چیز در جهان باشد. با این حال ، مطالعه روزنامه نگاری در هر زمینه ، دشوار است که به نام ماری کولوین ، یکی از مشهورترین خبرنگار جنگ در جهان ، نرسید.
جنگ خصوصی کمتر زندگی نامه ای در مورد آن است یک انسان استثنایی و یک زن واقعی نترس ، و بیشتر روایتی از یک دهه ترس مطلق ، عصبانیت ، جنگ ، وحشت و وحشت واقعی و غیرتخیلی است. یک جنگ خصوصی به دنبال سفر كولوین از سال 2001 تا 2012 ، به دنبال سفر او از سریلانكا ، عراق ، ایران ، چچن ، كوزوو ، لیبی ، تیمور شرقی و سرنوشت سوریه. در حالی که این داستان اساساً در کشورهای هشداردهنده وجود دارد ، نشان دادن تیراندازی به کلوین ، انفجار در کنار آن ، یا اینکه او دائماً از دست دور می شود یا خودش را با دستان خود می پوشاند ، اما صحنه جنگ به گونه ای برای مخاطب حساسیت زدا نمی شود. در عوض ، صحنه جنگ به این سفر دلهره آور حق و حقیقت تبدیل می شود و درک می کند که چرا این زن بی مادر و بی همسر هنوز هم مایل است تصمیم بگیرد برای یک داستان به خطرناکترین نقاط جهان برود.
با این حال ، روشن می شود که داستان از هدف کولوین به عنوان یک روزنامه نگار دور است. در عوض ، کولوین فقط به یک چیز و یک چیز علاقه مند بود و نه ، این همانطور که تریلر با اطمینان خاطر نشان می کند حقیقت ندارد. وسواس کلوین همیشه در مورد داستانهای فردی افرادی بود که بلیط ردیف اول برای دیدن وقایع ترسناکی که در خانه ها و اطراف آنها و درست در حیاط خانه هایشان اتفاق می افتد ، به معنای واقعی کلمه بود. تجربیات آنها خواه این مادران گریه کننده در سوگ مرگ همسران ، فرزندان ، خواهران یا برادران خود باشند ، یا مردانی که شکست خود را در برابر کلوین به اشتراک می گذارند ، یا کودکانی که در کنار او بر روی تخت های بیمارستانی خشک شده آغشته به خون خونریزی می کنند ، کولوین حقیقت بسیاری از شرور را می آموزد دیکتاتورها و مقامات دولتی از طریق حقایق غیرنظامیان ، آنها را در کنار دروغهای این مقامات "متمدن" دولت و اعضای پارلمان قرار می دهند.
یک جنگ خصوصی عوامل م contribثر بسیاری دارد که آن را به موفقیت می رساند ، با عملکرد قدرتمند و فرماندهانه Rosamund Pike آغاز می شود. اگرچه من پیش از تماشای یک جنگ خصوصی هرگز مصاحبه ای از كولوین ندیده ام و فقط در گذشته در مورد او و داستانهایش خوانده ام ، اما تماشای فیلم های یوتیوب از او و مقایسه شیوه و صدای او با صدای پایك تقریباً ناخوشایند است. پایک صدای خشن و دودی خود را می گیرد و هر خط ، صحنه و جنگ را با همان سطح مستی شبیه حالت کلوین به الکل پر می کند. در حالی که یک جنگ خصوصی فرضیات خودش را در مورد زندگی خصوصی و شخصی كولوین دارد ، از جمله فرارهای او به عنوان یك زن جنسی ، یكی از جنبه های فیلم كه آرزو می كنم آرزو كنم بیشتر وقت داشته باشد ، تمرکز و نگرانی از اختلال استرس پس از سانحه کاملاً واضح کلوین بود. باز هم ، متیو هاینمن ، کارگردان و همچنین آرش عامل ، فیلمنامه نویس در مجموع تصمیم گرفتند که فیلمی درباره زندگی ، آزمایشات و دردسرهای کلوین بسازند ، اما بیشتر مرد راجع به غیرانسانی بودن او که مایل بود خودش را منجنیق کند ، ساخت. با این حال اظهارات کمی در اینجا و آنجا در مورد سلامت کلی کلوین و سلامت ، به ویژه توسط همکار و دوست دیرین Paul او پل کانروی (جیمی دورنان) ادعا می کند که "او بیشتر از برخی از سربازان جنگ دیده است" ، اما در مورد نگرانی های زیر سوال بردن بهزیستی کلوین.
فارغ از پایک ، دورنان با وجود معروفیتش به عنوان کریستین گری در سریال Fifty Shades ، در نقش Conroy یک بازی جذاب را به نمایش می گذارد ، بازیگران و انتظارات خود را بالاتر می برد. علاوه بر دورنان ، تام هالندر به عنوان سردبیر کلوین ، شان ریان ، یک چرخش اخلاقی یا غیراخلاقی باشکوه ایجاد می کند ، مردی که به عنوان دوست دیرین کلوین و مشاور حرفه ای ، او را وادار می کند که این داستان ها را دنبال کند ، علیرغم خطر ارثی ای که با میل خود می داند او را در معرض خطر قرار می دهد ، سال به سال رویارویی نهایی آنها موارد کالیبره جوایز است ، یادآور کالج هایی که در فیلم A Private War استیو جابز بویل بین مایکل فاسبندر و جف دانیلز درگیر می شوند ، عملکردی که نامزدهای بازیگری دانیلز و فاسبندر را در رده های مربوط به خود کسب کرد.
while a private private نه به دلیل خود فیلم یا محتوای آن ، بلکه به دلیل واقعیت های بسیار سنگین آن و همچنین تصویرگری واقعی جنگ ، دولت ها و غفلت از کمک های بین المللی ، سخت خواهد بود که این نامزدهای اسکار را بدست آورد. ، فیلم ممکن است برای هر نامزدی کمی ریزه کاری و تاریک باشد. خطرات جنگ ، خطرات روزنامه نگاری و لمس انسان گرایانه اخلاق کار روزنامه نگاری کولوین ممکن است موضوعی باشد که آکادمی انتخاب می کند ، علی رغم اینکه خبرنگار جنگ خود کشته شده بود در حین تهیه گزارش از محاصره دولت سوریه در حمص در سال 2012 ، از آن چشم پوشی کرد. و نه ، این یک پیچ و تاب و نقطه خراب نیست. زندگی کلوین یک زندگی قابل توجه است و داستان و شجاعت پوشش او یکی از مواردی است که باید علی رغم سرنوشت غم انگیز او بیشتر و در ظرفیت وسیع تری کشف شود.
یک جنگ خصوصی با هر صحنه عبور می کند از طریق زمان بسیار قابل توجه آن. تکامل یک روزنامه نگار بدبین و شاید خودکشی از طریق دو ساعت فیلم سازی که قصد دارد مصیبت های واقعی جنگ را نشان دهد و هیچ یک از جذابیت های خشمگین آن ، چشمک نمی زند. پایک در نقش کولوین ، در یک عملکرد شایسته جوایز ، بسیار عالی است. چه او بخاطر جلوگیری از مرگ در هر نوبت ، نوشیدن مقادیر زیادی بوربن ، و یا ملافه کردن در قربانی بعدی خود ، خمیده شود تا تمام ترس را که در هر لحظه از دنیای خود محصور است ، پنهان کند ، پایک به عنوان خبرنگار جنگی که در مورد مردم می نویسد نه درباره بمب ، انفجار یا نمایش خشن ، و از سوتین های کالیبر طراح استفاده می کند.
رنج ، مرگ ، درد ، عصبانیت ، ترس ، داستانی است که کولوین درباره آن می نویسد ، اما امید ، عقل و دانش گذشته ما آخرین چیز است محصول میراث او. نوشته های کولوین با شجاعت ، نگرش بی پروا نسبت به به اشتراک گذاشتن داستان های مردم و بیش از همه ، با کشف واقعیت های جنگ و طبیعت گروتسک خشونت و هرج و مرج ، روزنامه نگاران را در همه جا الهام می دهد. همانطور که داستان کلوین جذاب است و همچنین نگرش او نسبت به حرفه اش ، تعجب آور نیست که نیاز او به حضور در کشورهای جنگ زده نه تنها برای او اعتیاد بلکه یک الزام بود. تمایل ، احترام و وظیفه او نسبت به حرفه خود نه تنها روزنامه نگاران در همه جا ، بلکه مردم نیز الهام بخش است. باور داشتن به چیزی خیلی عمیق ، زنده بودن است. هیچ کس در عقل و فکر او آنچه ماری کلوین برای روزنامه نگاری انجام داده است انجام نخواهد داد و نخواهد داد ، چه رسد به اینکه برای پوشش جنگ نیز باشد.
به نظر من می رسد ، حتی وقتی که من این مقاله را می نویسم ، در حالی که من در بار در کافی شاپ محلی استارباکس بنشینم ، تا در مورد اهمیت ، وزن و اهمیت کار ، هنر و سخنانم و چگونگی و معنی واقعی آنها برای دیگران تأمل کنم. کولوین از افرادی که با آنها مصاحبه کرده مراقبت می کرد ، او بدترین چیزها را می دید اما از همه وحشیگری های خود بهترین استفاده را می کرد ، اما با چه هزینه ای؟ به قیمت جانش؟ کار زندگی او؟ اصطلاح "زندگی عادی" برای بسیاری از افراد می تواند معانی بسیاری داشته باشد ، و اگرچه ازدواج ، بچه دار شدن و داشتن یک شغل ثابت ممکن است رئوس مطالب طبیعی را در برابر آنچه نیست ، ثابت ثابت که یک جنگ خصوصی نشان داد من به عنوان یک بیننده "عادی" این بود که ، مهم نیست که شما چه کاری انجام می دهید ، به شرطی که این کار را با اعتقاد راسخ ، اشتیاق و قلب انجام دهید ، حتی اگر در حال نوشتن یک بازبینی برای یک فیلم تأثیرگذار باشد ، در مورد یک زندگی به همان اندازه رنج دیده ، شما عاشق هستید بسیار مهمتر از هیچ کاری نیست.
دانلود فیلم A Private War 2018 (یک جنگ خصوصی) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
داستان ماری کلوین خواستار روایت است. همین را می توان در مورد داستانی که او به معنای واقعی کلمه برای گفتن آن درگذشت ، گفت. بیوگرافی "یک جنگ خصوصی" هر دو را به انجام می رساند ، با یک بازی جذاب Rosamund Pike که شایسته اسکار است.
دو تکنیک سینمایی در کل فیلم اجرا می شود. یکی VO است که در واقع منتخب مصاحبه قهرمان داستان است ، اتفاقی نادر که او در کنار مصاحبه با میز است. درست قبل از تیتراژ پایانی ، ما یک کلیپ بسیار کوتاه ماری کلوین را به صورت حضوری در حین مصاحبه مشاهده می کنیم. مورد دیگر چیزی شبیه به عناوین فصل است ، متون روی صفحه که شمارش معکوس برای حمص را نشان می دهند. یک عنوان جایگزین برای یک جنگ خصوصی می توانست "10 سال به حمص" باشد ، و رویدادهایی را به صورت عمومی و خصوصی دنبال می کند که در اواخر سال با مرگ کلوین در روند روایت داستان واقعی جنگ در سوریه برای جهانیان به اوج خود رسیده است.
صحنه افتتاحیه نشان می دهد که کولوین درست 35 سال گذشته را پشت سر گذاشته است ، او هنوز عاشق شوهر سابق خود است ، حتی با ایده ازدواج مجدد بازی می کند. در مرحله بعد ، او را در محل کار خود در سریلانکا می بینیم که در آنجا چشم خود را از دست می دهد ، و در زیر آتش سنگین توپخانه به سختی از مرگ نجات می یابد. پس از آن ، با گروهی از دوستان صمیمی در اطراف میز شام نشسته ، او بی حال نیست ، و در مورد پیشنهاد پوشیدن وصله چشم (با الهام از موشه دایان) شوخی می کند. او گفت: "من نمی خواهم یک دزد دریایی fxxxing باشم". با صرف وقت برای تنظیم و انطباق با داشتن تنها یک چشم ، او همچنان سبک قلب است. او در مواجهه با چالش تلاش برای اندازه گیری فاصله ، می گوید "من نمی دانستم چشم چپ خیلی مهم است."
سکانس بعدی قابل توجه است - ماموریت کشف یک گور دسته جمعی در عراق ، شواهدی از قتل حدود 600 غیرنظامی. او به طور تصادفی با عکاس فصلی تام کانروی (جیمی دورنان) که او را استخدام می کند آشنا می شود. او تا زمان مرگ در حمص همچنان در كنار او بود. روابط آنها کاملاً افلاطونی به تصویر کشیده شده است.
گرچه انتظار می رود در این انتصاب عراق تنش هایی وجود داشته باشد ، اما جنبه سبک تری نیز وجود دارد. در اجرای دستگیره نگهبان ترسناک ، آنها سعی می کنند خود را به عنوان پرسنل پزشکی رها کنند و راننده محلی دو برابر مفسر را ترجمه کند. با ناامیدی خفیف ، کولوین کارت شناسایی عکس را بیرون می کشد و به مترجم می گوید که کلمه "سلامتی" را روی کارت به نگهبانان نشان دهد. حداقل این حقیقت است ، زیرا او کارت ورزشگاه خود را به آنها نشان می دهد!
سپس ، لحن فیلم تاریک می شود. از مکالمه با تام و همچنین با سردبیر شان شان رایان (تام هولندر) ، نگاهی عمیق به گزارشگر جنگی که ظاهراً نترس است ، می گیریم. در زیر چیزهای زیادی وجود دارد ، از جمله PTSD که ادعا می کند فقط مربوط به سربازان است ، تا زمانی که کسی به این نکته اشاره کند که صحنه های جنگ ناراحت کننده تر از یک سرباز عادی است. اما او به مناطق جنگی مانند "پروانه به شعله خونین" کشیده شده است. او همچنین احساساتی را احساس می کند که مردمان عادی مانند ما می توانند راحت تر با آنها همدردی کنند: او از پیر شدن می ترسد ، اما همچنین از مرگ جوان است. در نهایت ، آنچه ماریا کلوین را تعریف می کند ، تعهد او به ماموریت جستجو و گفتن حقایق جهان در منطقه جنگ است. او قطعاً بدون ترس نیست ، اما حتی بیشتر نگران است که "اگر ترس را تأیید کنید به جایی نخواهید رسید".
نیازی به گفتن نیست ، برای یک فیلم دو ساعته غیرممکن است برای پوشش حتی بخش کوچکی از مناطق جنگی که کلوین گزارش داده است. هنوز هم ، تصویر گرافیکی است ، اما به روشی طبیعی. برای برقراری تعادل ، صحنه هایی از زندگی اجتماعی "interlude" وجود دارد (شاید اکراه) که کولوین در لندن مجلل داشته است. در طی این میان وعده ها ، او گاهی اوقات از الکل و رابطه جنسی برای مقابله با تصاویر بی نظیر استفاده می کند که نمی تواند آنها را دور کند. یکی از این موارد با تونی شاو (استنلی توچی) متمول و شیک است ، یک رابطه دلپذیر ، بالغ و آرامش بخش.
20 دقیقه پایانی جایی است که ما قدرت فزاینده یک جنگ خصوصی را احساس می کنیم. حلب ممکن است به دلیل جنایات جنگ سوریه بیشتر شناخته شود اما حمص بهتر یا شاید حتی بدتر نبود. ماریا کولوین و تام کانروی برای فاش کردن جنایات دهها هزار غیرنظامی غیرقانونی ذبح شده ، زندگی خود را به عمیق ترین منطقه جنگی در معرض خطر قرار می دهند ، و اوج آن با پخش مستقیم صدای کلوین به چندین ایستگاه تلویزیونی ، درست در وسط کوبیدن است. حمله ها بازی Rosamund Pikes در آن صحنه ، احساسات انسانی پرشور حاوی حرفه ای بی عیب و نقص ، شایسته هر جایزه بازیگری است.
دانلود فیلم A Private War 2018 (یک جنگ خصوصی) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
سلامی دوباره از تاریکی. ماری کالوین یک خبرنگار جنگی (به ظاهر) بی باک بود که وسواس زیادی برای دادن صدایی به کسانی که در طول جنگ فراموش شده بودند داشت. اگر امروز زنده بود، نمی‌توانست فیلمسازی بهتر از متیو هاینمن را برای روایت داستانش انتخاب کند. کارگردان هاینمن برای فیلم سرزمین کارتل (2014) نامزد اسکار شد و به همراه شهر ارواح (2017) دو مورد از بهترین مستندهای تاریخ را به او ارائه می کند که نشان می دهد خطوط مقدم در جنگ های بین المللی و جنگ های به همان اندازه خطرناک در حال انجام است. بر فراز مناطق مواد مخدر هاینمن دوربین خود را مستقیماً به مرکز آن طوفان ها برده است، در حالی که خانم کالوین قلم و پد او را گرفته است. Simpatico.
یک جنگ خصوصی بر اساس مقاله ونیتی فیر ماری برنر با عنوان "جنگ خصوصی ماری کالوین" (فیلمنامه آرش عامل)، از کار خارق العاده و شجاعانه خانم کولوین و همچنین بازی فوق العاده ای بهره می برد. روزاموند پایک (کلماتی که قبلاً ننوشته بودم). خانم پایک افراط‌های زندگی خانم کولوین را به تصویر می‌کشد - قساوت‌های جنگ و درمان PTSD او از طریق ودکا، و این کار را به شیوه‌ای انجام می‌دهد که همیشه باورپذیر به نظر می‌رسد. او ما را به دنیایی راه می دهد که اکثر ما نمی توانیم تصور کنیم.
خانم کالوین به عنوان خبرنگار جنگی برای ساندی تایمز بریتانیا (از سال 1986)، داستان هایی را گفت که ما ترجیح می دادیم ندانیم. به قول او، "من دیدم، پس مجبور نیستی." فیلم با نمایی خیره کننده از حمص سوریه ویران شده در جنگ 2012 (تخریب توسط سربازان اسد) آغاز می شود - مکانی که فیلم را شروع می کند و بعداً داستان را به پایان می رساند. سپس به لندن 2001 برمی گردیم تا بتوانیم شاهد حضور ماری در جامعه و مبارزه با یک رابطه شخصی باشیم. او سپس برخلاف راهنمایی های سردبیرش (تام هالندر) پوشش سریلانکا را انتخاب می کند. این تصمیمی است که به قیمت یک چشم برای او تمام شد، در حالی که او را به عنوان یک خبرنگار زن جنگی به رسمیت شناخت.
در سال 2003، نکته ای او را به یک گور دسته جمعی که قبلاً کشف نشده بود در فلوجه می برد. این اولین کار او در کنار عکاس پل کانروی (با بازی جیمی دورنان) است. اعتیاد شدید خانم کالوین که "بیشتر از اکثر سربازان جنگ دیده است" نمی تواند کابوس ها، رویاها و PTSD را از بین ببرد. پس از مدتی در یک کلینیک، او به سر کار باز می گردد. ما او را در سال 2009 در افغانستان می بینیم و پس از آن هنگام مصاحبه با معمر قذافی لیبیایی در سال 2011 هیچ مشتی به او وارد نمی شود. در طول این مأموریت ها، ما چیزهای زیادی در مورد شخصیت و رویکرد خانم کالوین می آموزیم. او به ندرت سیگار نمی کشد، اعتراف می کند که لباس زیر زنانه Le Perla می پوشد (و چرا)، کتاب «چهره جنگ» مارتا گلهورن را به عنوان کتابچه راهنمای خود در زمینه خود حمل می کند، و دو جایزه روزنامه نگار خارجی سال بریتانیا را برنده می شود - هر چند دیدن او در ضیافت ها باعث شده است. کاملاً سورئال است.
عملکرد ظریف هالندر به عنوان سردبیر اخبار شان رایان نیز بسیار چشمگیر است. او از امنیت او می ترسد (و حتی سلامت عقل او را زیر سوال می برد) اما در تضاد دائمی با نیاز به فروش روزنامه است - چیزی که داستان های خانم کالوین مطمئناً انجام داد. استنلی توچی در نقش تونی شاو، علاقه عاشقانه‌اش، ایفای نقش می‌کند، اما علیرغم صحبت‌های او، ما هرگز باور نمی‌کنیم که او و قایق بادبانی‌اش چیزی بیش از انحراف توجه او از وسواس او در خط مقدم باشد. آخرین سکانس در 2012 حمص سوریه خیره کننده است، همانطور که آخرین مصاحبه او با اندرسون کوپر در CNN است.
خانم. پایک صدای خود را برای تقلید از لحن عمیق‌تر ماری کالوین تغییر داده است - تلاش‌های او در مصاحبه نهایی که در پایان فیلم انجام شد تأیید شد. برای خانم پایک که قبلاً به خاطر بازی در نقش ملکه‌های یخی در فیلم A Private Warهایی مانند GONE GIRL شناخته شده بود، این یک پیشرفت حرفه‌ای است. او ماری آسیب دیده را به تصویر می کشد، اما همچنین وسواس فردی که DNA او را مدام او را به داستان هایی که باید گفته شود سوق می دهد.
دیدگاه منحصر به فرد کارگردان هاینمن با فیلمبرداری رابرت ریچاردسون برنده 3 جایزه اسکار ترکیب شده است. (مورد مورد علاقه اسکورسیزی، تارانتینو و الیور استون) واقع گرایی از جنگ را ارائه می دهد که به ندرت روی پرده می بینیم. آقای ریچاردسون همچنین SALVADOR (1986) و PLATOON (1986) را شلیک کرد و کار او در اینجا از هر دو پیشی گرفت. فیلم به ما نگاهی اجمالی به تأثیرات روانی چنین گزارش‌هایی می‌دهد، و احساسی از استرس دائمی ناشی از محاصره تراژدی و خطر را به ما می‌دهد. این برای ادای احترام به یک زن شجاع و بسیار ماهر است، اگرچه من آرزو می کنم که ای کاش مردها مدام به او کمک نمی کردند که از کامیون ها و جیپ ها خارج شود.
دانلود فیلم A Private War 2018 (یک جنگ خصوصی) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
ماری کولوین واقعاً فردی شجاع و الهام بخش بود، شاید یکی از شجاع ترین و الهام بخش ترین افراد زمان خود، با داستانی که باید بیشتر شناخته شود و گفت. این یکی از مواردی است که با خواندن آن در من طنین انداز شد و علیرغم اینکه به اندازه کالوین گذر نکردم (علیرغم اینکه خودم در طول زندگی دوران سختی را پشت سر گذاشتم)، بسیار آسان بود که با او ارتباط برقرار کنم و در تمام طول مسیر علت او را ریشه کنی. تریلر نیز عالی به نظر می‌رسید و روزاموند پایک بارها من را تحت تأثیر قرار داده بود.
علیرغم اینکه «یک جنگ خصوصی» مورد استقبال منتقدان قرار گرفت و عملکرد پایک تقریباً مورد تحسین جهانی قرار گرفت، وقتی سرانجام در کشور من منتشر شد. به طور جنایتکارانه و شرم آور با تقریباً هیچ تبلیغاتی و اکران محدود سینمایی دیده نمی شد (معدود سینماهایی که آن را نمایش دادند در زمان های غیرقابل دسترس نمایش داشتند). خیلی بیشتر از چیزی که این زن باورنکردنی و داستانش لیاقتش را داشت و این که فیلم این رفتار را داشته باشد بی عدالتی است. بالاخره چند روز پیش آن را دیدم، ارزش صبر کردن را داشت، زیرا «یک جنگ خصوصی» در عین اینکه کامل نبود، تجربه قدرتمندی بود. در واقع احساس می‌کردم که با کولوین و داستان او با احترام برخورد می‌شود و به طور ذهنی احساس می‌شود که برخی از انتقاداتی که در اینجا به‌دست می‌آید، ناعادلانه و تا حد بی‌احترامی هستند.
«یک جنگ خصوصی» نیست. کامل. جهش‌های زمانی به جلو و عقب وجود دارد که می‌تواند نسبتاً پرش و عجله به نظر برسد، بنابراین گاهی اوقات کمی از هم گسیخته می‌شود.
استنلی توچی در یک قسمت بسیار زیرنویس بسیار کم استفاده شده است، توچی آن را به خوبی بازی می‌کند و آن را ارائه می‌کند. خیلی خوب است، اما با زمان محدود نمایشگر، شخصیتی که به شکلی طرح‌ریزی شده و برخی از دیالوگ‌های بی‌نظم‌تر فیلم انجام می‌شود، کار سخت‌تر است. . ارزش‌های تولید هم زیبا هستند و هم به شدت غیرقابل بخشش، با ویرایشی که واقعاً به اصالت فزاینده‌ای می‌افزاید و طیف گسترده‌ای از عکس‌های دوربین که تصور نمی‌کنند خیلی باهوش هستند یا خودنمایی می‌کنند، در عوض همان کاری را که ویرایش می‌کنند انجام می‌دهند. متیو هاینمن با حرکت کافی و فضای تنفسی و در عین حال بدون لذت بصری کارگردانی می کند، مخصوصاً در مراحل آخر خوب است. موسیقی در مکان های مناسب استفاده می شود، بدون صدای زیاد ضبط می شود و میزان ناهنجاری مناسبی دارد. تعجب می کنم که به ندرت کسی از آهنگ اصلی آنی لنوکس نامزد دریافت گلدن گلوب، «رکوئیم برای یک جنگ خصوصی»، چیزهای واقعاً هیجان انگیز نام برده است.
به غیر از برخی لحظات ملودراماتیک، فیلمنامه قابل تامل و تکان دهنده است و شخص دائماً برای کالوین تحسین می کند. در حالی که ساختار عقب و جلو ناقص بود، داستان همچنان ادامه داشت و فیلم به دلیل بی اهمیت نکردن موضوع شایسته تقدیر است. این در واقع هیچ ضربه ای نمی زند و ساعت آسانی نیست (هم زندگی شخصی و هم شغلش). احساس نمی‌کردم «یک جنگ خصوصی» کالوین را تجلیل می‌کند یا دیگران را تحقیر می‌کند، و فکر می‌کردم که با یک داستان دشوار با احترام برخورد می‌شود.
برای بازیگران نیز تحسین زیادی کنید. جیمی دورنان نشان می دهد که در نقش مناسب با نویسندگی خوب می تواند خوب باشد، بازی بسیار عمیقی که احساس می شود، در حالی که تام هالندر نیز بسیار خوب است. اگرچه "یک جنگ خصوصی" متعلق به پایک است که در نقش کالوین کاملاً استثنایی است، از نظر من یکی از بهترین های سال است، و اینکه او بیشتر مورد توجه جوایز قرار نگرفت یک راز است. ارائه نقش اصلی به اندازه خود کالوین بی باک و متعهد، انجام آن در حالی که در نقش ناپدید می شود و تبدیل به او می شود و جعل هویت نیست، همیشه او را بسیار دوست داشته است، اما بازی او در همان سطح است که نوبت فراموش نشدنی او در " Gone Girl' به روش خودش.
در نتیجه، فیلم بسیار خوبی ساخته شده است، هرچند تماشای سختی است. به طور عمده برای Pike دیده می شود. 8/10
دانلود فیلم A Private War 2018 (یک جنگ خصوصی) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
تمام ویژگی های سینمایی که در «یک جنگ خصوصی» به آن پرداخته شد، به جز مهم ترین قسمت آن که اعتبار داستان است، خوب بود. من نمی‌توانم ادعا کنم که داستانهای «مری» در عراق، لیبی، افغانستان دروغ یا ساختگی بوده است، اما 100 درصد مطمئن هستم که آنچه او در مورد سوریه گفته تحریف و مغرضانه و غیراخلاقی بوده است. به خصوص آن بیانیه ای که در جریان پخش وی با CNN، و دروغ گفتن در مورد ماهیت درگیری، آن را به تصویر می کشد که گویی رئیس جمهور سوریه ارتش را برای کشتن کودکان می فرستد، که معمولاً روشی است که برای هدایت آگاهی مخاطب به سمت یک موضوع احساسی استفاده می شود. از این حقیقت ذاتی، که تروریست ها از خانواده ها به عنوان سپر انسانی استفاده می کردند. توجه داشته باشید که رسانه های غربی اصرار داشتند که از عباراتی مانند "ارتش اسد" برای القای یک ایده نادرست در مخاطب آگاه شوند که این جنگ اسد علیه غیرنظامیان است که از ارتش بی رحم تحت فرمان او استفاده می کنند، در حالی که در واقع جنگی وحشتناک علیه اراذل و اوباش و جنایتکاران و بعدها بود. علیه القاعده و داعش من شخصاً در آن شهر زندگی می کردم و می توانم اطمینان داشته باشم که آنچه "مری" گفت، دیدگاه مغرضانه او بود، تحت تأثیر محلی که از آن گزارش می کرد، و او به خود زحمت نداد که به آن طرف شهر برود تا ببیند چگونه است. ما توسط باندهای مخالف گروگان گرفته شدیم که بعداً در سال 2012 محله ما، خانه من را گرفتند، نزدیکترین دوستم را ربودند، او را با سیم فلزی با خونسردی خفه کردند و ادعا کردند که رژیم مسئول است. فقط یک تروریست یا یک "عضو اخوان المسلمین" یا هر مسلمان رادیکال دیگری از داستان او حمایت می کند و باور می کند. روحش قرین آرامش باد
دانلود فیلم A Private War 2018 (یک جنگ خصوصی) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
من و همسرم یک جنگ خصوصی را در خانه روی DVD از کتابخانه عمومی خود تماشا کردیم.
ماری کالوین یک خبرنگار واقعی جنگ قرن 21 بود، یک روزنامه نگار آمریکایی که برای یک خبرگزاری بریتانیا کار می کرد. او ظاهراً هیچ ترسی نداشت، یا اگر بر آن غلبه کرد تا به دنبال داغ ترین نقاط باشد و در صورت امکان با دیکتاتورها با سؤالات بسیار مهم مصاحبه کند.
روزاموند (تلفظ "Rozz-mund") پایک در نقش ماری کالوین، وصله چشم دزدان دریایی و همه اینها پس از از دست دادن چشم چپ خود در یک حمله کاملاً فوق العاده است. مگر اینکه در 20 یا چند سال گذشته در غاری بوده باشیم، همه داستان ها، همه جنگ های بزرگ را می دانیم، بنابراین یک جنگ خصوصی هیچ چیز جدیدی در آنجا به ما نمی دهد. چیزی که به ما می دهد نگاهی اجمالی به خبرنگار جنگی است.
عنوان بسیار مهم است، «جنگ خصوصی من» اشاره ای است به آنچه در داخل کالوین می گذرد، چه چیزی او را سوق می دهد، چه چیزی او را وادار می کند. خودش و عکاسش در میانه مناطق جنگی خطرناک؟ ما به طور واضح پاسخ را دریافت نمی کنیم، اما این چیزی است که باید روی آن تمرکز کنیم.
فیلم خوبی است، Pike بسیار باورپذیر است. در انتهای فیلم کلیپی از ماری کالوین واقعی وجود دارد.
نظرات کاربران
برای ثبت نظر ابتدا وارد اکانت خود شوید.