دانلود فیلم Backbeat 1994 دوبله فارسی بدون سانسور

نمایشی از مرحله هامبورگ، آلمان از تاریخ اولیه بیتلز...

دانلود فیلم Backbeat 1994 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

اگر هنوز فیلم را ندیده اید، اجازه دهید از همان ابتدا بگویم: ارزش دیدن را دارد. آهنگسازی عالیه بازی عالی است (صرف نظر از لحن‌های دلخراش لیورپول)، و مملو از موسیقی است. این ساعت اگرچه یک ساعت ساده است، اما دارای چند نقص قابل توجه در مورد دقت قابل تایید است. واقعاً مربوط به داستان نیست (با وجود این واقعیت که یک زوج وجود دارد)، اما به ویژه از طریق چرخش شخصیت ها برای کمک به داستان. ظاهراً چنین نقص هایی کافی بود تا جورج هریسون واقعی دقایق نمایش فیلم را ترک کند. من درک می کنم که برای اکثریت قریب به اتفاق، یک تن مهم نیست، با این حال اگر شما از بیتل های متعصب هستید که به دنبال یک رکورد قابل تأیید می گردید، این ممکن است برای شما مناسب نباشد. به من اجازه بده تا بفهمم...

مرا ببخش. من قصد دارم از این کار سر در بیاورم.

1.) افراد و موقعیت های قابل توجه آن زمان به هر طریقی در فیلم Backbeat غایب بودند، به عنوان آلن ویلیامز، اولین کارگردان گروه بیتلز که برای آنها کنسرت هامبورگ را به ارمغان آورد. . با توجه به فیلم، از اخراج پل و پیت به دلیل آتش زدن کاملاً اجتناب می شود.

2.) سوابق لنون در هامبورگ، او را فردی باهوش و راحت معرفی کرده است، هرچند که رکیک و گاه بدکار. لنون در فیلم Backbeat به عنوان فردی عصبانی، گریان و گیج نشان داده می شود که نمی تواند احساسات خود را کنترل کند.

3.) فیلم گروه بیتلز را به عنوان یک گروه موسیقی فشرده، مشتاق و در تمام مدت به تصویر می کشد. . در واقع، بیتلز در اطراف لیورپول به عنوان وحشتناک ترین گروه اطراف شهرت داشت، با وحشتناک ترین تجهیزات، و بدون حضور صحنه. این بازی در هامبورگ بود که آنها را به جمعی گام برمی داشت، فریاد می زد و آب بند نبود، اما حرکت آنها به عنوان یک تجمع در فیلم Backbeat وجود ندارد. علاوه بر این، تاریخ ضبط با تونی شریدان پس از آن رخ داد که استو در حال حاضر در گروه نبود. او واقعاً برای تماشا به جلسه ضبط رفت.

4.) در این فیلم، مک کارتنی و هریسون به نوعی اتاق استراحت ثانویه می‌گیرند و به‌عنوان آدم‌های منحوس به تصویر کشیده می‌شوند که آماده درک رابطه گیج‌کننده ذهن نیستند. لنون و ساتکلیف این موضوع اهمیتی که آنها در نوبت وقایع و صدای بیتلز داشتند را زیر و رو می کند. علاوه بر این، علی‌رغم اینکه مک‌کارتنی بیان کرده است که معتقد است باید به ساتکلیف «صندلی عقب» بنشیند، لنون در مورد مک‌کارتنی همدست ملودیک خود فکر می‌کرد و او را بیشتر از ساتکلیف می‌شناخت. غیرممکن است که ارتباط بین آنها اساساً به همان اندازه که در فیلم Backbeat به نمایش درآمده بود خارق‌العاده باشد، به ویژه با در نظر گرفتن این که آنها در ابتدا به بازی بد ساتکلیف رضایت دادند.

5.) در فیلم Backbeat، به نظر می‌رسد آسترید تنها زندگی کن در واقع، او با مادر و خویشاوندانش زندگی می‌کرد که استوارت را به عنوان یکی از اعضای خانواده به خانه بردند تا اینکه او به سطل لگد زد.

5.) عملاً هیچ کمکی برای پیامدهای همجنسگرایان در میان لنون و ساتکلیف وجود ندارد. هیچ یک از بیتل های دیگر در هیچ نقطه ای به چنین چیزی اشاره نکرده اند، و خواهر خود ساتکلیف می گوید که این پرونده احتمالا گمراه کننده است. علاوه بر این، پودر لنون روی آسترید یکی دیگر از تولیدات فیلم بود. تونی شریدان، شخص سرگرم کننده هامبورگ و همراه گروه در آن زمان، از آن زمان گفته است که این مک کارتنی بود که به آسترید علاقه داشت و به فرسایش بین او و استو افزود.

در نهایت، و به طور خاص، من فکر می کنم که تماشاگر نباید ارزش استو را برای بیتلز بیش از حد ارزیابی کند. من می‌دانم که از آنجایی که فیلم حول محور او می‌چرخد، او به‌عنوان یک هنرمند جوان معرفی می‌شود، در تقابل با مک‌کارتنی گرسنه‌ی کوته‌فکر و بدنامی، با این حال به نظر می‌رسد که به ساتکلیف اعتبار زیادی می‌دهد.

در این راه که استو به ندرت می تواند باس بنوازد را به اندازه کافی روشن می کند. آنها او را فردی نشان می دهند که در برخی موارد به سادگی مرتکب خطا می شود، در حالی که واقعاً به سختی می تواند سطحی از کنترل را حفظ کند. ثبت شده است که بیتل های یکدیگر، از جمله لنون، ​​برای همیشه از نواختن او ناراضی بودند و اغلب توسط او تحقیر می شدند. استو ساتکلیف توسط مک کارتنی و هریسون به عنوان یکی از همراهان مدرسه لنون به تصویر کشیده شده است که به هیچ وجه نباید در گروه حضور داشته باشد. برای آنها، او فقط همین بود.

در نهایت، او همیشه یک مرجع در صفحه آنهاست، و آنها او را به این شکل دیدند. مشکلی که در مورد Backbeat وجود دارد این است که آن را در مورد بیتلز می دانند در حالی که واقعاً درباره همراهی جان و استو است. علاوه بر این، به نظر می رسد برای من واقعاً واضح است که در جایی که واقعاً نباید وجود داشته باشد، کار هدفمندی برای افزودن جاذبه وجود دارد. در صورتی که به داستان واقعی بیتلز بدون افزودنی های هالیوود نیاز دارید، من The Beatles Treasury را پیشنهاد می کنم. ریتم ثابت فیلم مناسبی بود، با این حال، در صورتی که حرف جورج و پل را قبول کنم (و این کار را انجام می‌دهم)، استیو بیشتر از آن‌که یک فاضل‌آمیز فاجعه‌آمیز باشد، یک فرد شیک پوش و غرورآفرین بود که ادعای بیس داشت.

دانلود فیلم Backbeat 1994 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

این فیلمی است در مورد ارتباط سه جانبه بین جان لنون، ​​استوارت ساتکلیف و آسترید کیرشر (چهار وجهی در صورتی که کلاوس وورمن زیبای آسترید را وارد کنید، با فرض اینکه شما گروهی را که جان و استو افرادی از این گروه بودند، ترکیب کنید. : بیتلز) - - فیلمی در مورد مناسبت های واقعی، در مورد پرستش و زندگی و بدبختی - - مناظری از بازدید بیتل ها از هامبورگ و نمایشگاه های آنها در آنجا ساخته شده است.

اساساً بر اساس مصاحبه با مادر و خواهر استوارت و همراه با آسترید کرشر، به دلیل اشتباهات قابل تأییدش در مورد زمان بیتلز در هامبورگ، در مورد نمایشگاه های ملودیک به تصویر کشیده شده، به خاطر تصویر تک لایه شخصیت های «فرعی»، اغلب به عنوان یک «کاریکاتور خام» مورد سرزنش قرار گرفته است. از جمله پل، جورج، پیت و دلبند جان، سینتیا، و در هر صورت، به این دلیل که سرگرمی‌ها برای شخصیت‌هایی که به تصویر می‌کشند، به‌طور قطعی نمی‌دانند (البته شباهت‌های بسیار زیادی دارند).
من می توانم این انبوه واکنش ها را تصدیق کنم، با این حال تا حدی به طرز شگفت انگیزی فیلم را به هیچ وجه برای من خراب نکردند. در صورت عدم نیاز به دقت جزئی در مورد بیتلز، این برای شما چندان مناسب نیست. کتاب ها را مطالعه کنید با این حال، اگر نیاز دارید فیلمی را ببینید که داستانی مناسب را به خوبی بازگو می کند و به شما حس واقعی انرژی های زمانه و شخصیت هایی که ادعا می کند به تصویر می کشد، و درک بخشی مهم از دوران اولیه را می دهد. تاریخ بیتلز، من فکر می کنم شما در این شرکت خواهید کرد. حدس می‌زدم که این کار را نکنم، اما این کار را کردم. همچنین در آینده آن را تماشا خواهم کرد. همچنین من گفتم؟ این در مورد بیتلز است.

این یک فیلم زندگینامه ای نیست و ادعا نمی کند که باشد، با این حال ادعا می کند که روایت استو و آسترید را بازگو می کند، و من فکر کردم که این کار را به خوبی انجام داده است. من به هیچ وجه با استفاده از برخی آزادی های خلاقانه مانند انگلیسی شگفت انگیز آسترید مخالف نیستم. در مخالفت با چند مفسر مختلف، من تصویر صلح‌آمیز و گیج‌کننده استیو توسط استیون دورف را بسیار خارق‌العاده دنبال کردم، یک فویل ایده‌آل برای جان لنون ناخوشایند، در برخی موارد هوشمند و کاملاً مغناطیسی، که به‌طور مشابه توسط ایان هارت به تصویر کشیده شد.

من در ابتدا صدای بیتلز را شنیدم، مدتی قبل از اینکه به یاد ماندنی ترین آلبوم انگلیسی آنها "Love Me Do" به موفقیتی جزئی در پیش از زمستان 1962 تبدیل شود. Backbeat بیشتر موقعیت های یک سال قبل از آن را به تصویر می کشد. سپس، و به‌طور شگفت‌انگیزی، مدت‌ها قبل از آخرین دوره آنها در هامبورگ، در Star-Club در دسامبر 1962، موضوع یک ضبط مبتدی معروف. جدا از گزارش‌های Polydor توسط برت کامپفارت، ما عملاً چیزی برای قضاوت بی‌طرفانه در مورد ظاهر گروه در سال‌های 1960-1961 نداریم، با این حال با تصمیم گیری از حساب‌های زنده 1962، و اظهارات افرادی که قبل از مشهور شدن آنها را شنیده‌اند، تصمیم می‌گیریم. من بسیار آماده برای پذیرش صدای بیتلز بود و در آن زمان بسیار شبیه گروهی بود که برای موسیقی متن Backbeat استفاده شد. بسیار خوب، گروه بیتلز نیستند، و بخشی از ظرافت‌ها به صورت تکه‌ای به تصویر کشیده می‌شوند، با این حال دستورالعمل‌های ترسناکی که به تصویر کشیده شده‌اند، همگی برای کنش بیتلز ضروری بودند و به همان اندازه که آنها اجرا می‌کردند اجرا می‌شدند. همه می گویند که چگونه استو ساتکلیف مرتباً در فاصله کمی از جمعیت بازی می کرد، همانطور که اغلب در فیلم Backbeat دیده می شود. این به ندرت یک تصویر معقول از باشگاه های هامبورگ در ریپربان در اواسط دهه 1960 است، با این حال من چیزهای وحشتناک تر را دیده ام، و با فرض اینکه کمی فکر کرده باشید که زندگی گروه قبل از سال 1962 چه چیزی شبیه است، این مقدمه وحشتناکی نخواهد بود. br/>
مقایسه با «یک شب روز سخت» صریح است: این فیلمی بود که توسط بیتلز از آغاز در سال 1964 پس از محبوبیت آنها (به هر حال در انگلستان) ساخته شد. این فیلمی درباره گروه در دوران نوجوانی است، قبل از اینکه اساساً کسی آنها را در خارج از لیورپول و هامبورگ بشناسد. با هیچ وسعتی از تخیل معادل نیست. همچنین، بدیهی است که آنها در آن روزها مانند حساب های بعدی بیتلز یا حتی مانند سفرهایشان در ایالات متحده و جاهای دیگر نبودند. شاید ضبط اصلی که می توانید واقعاً به آن نگاه کنید به یاد ماندنی ترین مجموعه آنها "Please Please Me" باشد (و ضبط زنده Star-Club، در صورت عدم شانس).

این یک فیلم است، برای هدف خیر من از آن به عنوان یکی قدردانی کردم و می خواهم باور کنم که شما نیز همینطور. شخصیت‌ها، به‌ویژه ایان هارت در نقش جان لنون، ​​معتبر به نظر می‌رسند، و داستان قطعا ارزش گفتن دارد، و قطعا ارزش تماشا کردن را دارد. علاوه بر این، من گفتم؟ این در مورد بیتلز است.