"اد آوری" معلم و همسری خوب دچار بیماری نادری است. او در بیمارستان بستری شده و طبق نظر پزشکان تنها چند ماه فرصت زندگی دارد. او می پذیرد در یک درمان آزمایشی شرکت کند سپس به طور معجزه آسایی بهبود یافته و به خانه نزد همسر و پسرش بازمی گردد. اما این درمان معجزه آسا تبدیل به کابوسی وحشتناک می شود...
آموزگار سر به زیر و سر به راهى به نام « اد ایورى » ( میسن ) براى تأمین معاش خانواده اش دچار مشکلاتى است . او براى تسکین دردهایش از قرص کورتیزون استفاده مى کند و بى آن که متوجه باشد به مصرف این قرص معتاد مى شود ...
یک معلم مدرسه که به شدت بیمار است به یک داروی "معجزه آسا" وابسته می شود که شروع به تأثیر بر عقل او می کند...
دانلود فیلم Bigger Than Life 1956 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
کد خلقت هالیوود به تصویر کشیدن استفاده غیرقانونی مواد مخدر را رد کرد، اگرچه این استاندارد توسط اتو پرمینگر در سال 1955 هنگام ساخت «مردی با بازوی درخشان» که در آن شخص اصلی یک شیطان هروئین است، آزمایش شد. این استاندارد به سادگی در مورد داروهای غیرقانونی اعمال می شود، بنابراین "بزرگتر از زندگی" نیکلاس ری، وابسته به مردی به داروهای تجویز شده حرفه ای، باید به عنوان رویکردی برای دور زدن کد و در عین حال متوجه نامه آن قابل مشاهده باشد. این یک مدل غیرمعمول ("تب شنبه شب" دیگری است) از فیلمی است که داستانی تخیلی را بازگو می کند، اما به یک مقاله سرمقاله واقعی بستگی دارد، برای این موقعیت که در نیویورکر در سال 1955 توزیع شد.
شخصیت اصلی، اد اوری، یک معلم نیویورکی است که مصمم است به یک بیماری جذاب مبتلا شود که احتمالاً مرگبار خواهد بود. به او کورتیزون توصیه می شود که در آن زمان یک داروی جدید و اکتشافی بود که باعث بهبود استثنایی در وضعیت او می شود. به طرز غم انگیزی، او به کورتیزون واقعی وابسته می شود و شروع به کار با آن می کند. دارو بر ذهنیت او تأثیر می گذارد، او شروع به مواجهه با اپیزودهایی از خودخواهی و مالیخولیا می کند و شخصیتش از هم می پاشد تا اینکه به تهدیدی برای خانواده و خودش تبدیل می شود.
هنگامی که فیلم در ابتدا در سال 1956 ارائه شد، یک فیلم بود. شکست، چه از نظر اساسی و چه از نظر مالی. ستاره آن، جیمز آرتیزان، ناامیدی خود را در استفاده از طراحی CinemaScope با صفحه عریض قرار داد، سپس، در آن نقطه، اساساً برای فیلم‌های وسترن و دیگر کارهای الهام‌بخش به جای نمایش‌های خانگی مانند این مورد استفاده قرار گرفت. به هر حال، تهیه‌کنندگان فرانسوی «نوول وگ» دهه شصت از آن استقبال کردند. بیشتر از آن که کارشناسان متأخر آن را به عنوان یک محکومیت در دهه 1950 نسبت به خودخواری و سازگاری طبقه کارگر روستایی ستایش کرده اند.
نظر من این است که کارشناسان دهه 50 در نیمه راه درست بوده اند. آنها تا حدی خارج از پایگاه بودند که اعدام کانونی را از سوی Artisan نادیده گرفتند یا توجیه کردند. بیان آمریکایی او بیش از حد متقاعد کننده نیست، با این حال از هر نظر او شگفت انگیز است. او در مورد ابتلا به مشکل غم انگیز اوری پیروز می شود، دارویی که او را زنده نگه می دارد علاوه بر این او را از نظر فکری محو می کند، بنابراین هر دو قطع مصرف آن یا اقدام به مصرف آن گزینه های غیرقابل تصوری به نظر می رسند.
من هستم. همانطور که ممکن است، مواردی از اهمیت اجتماعی گسترده تر فیلم کمتر متقاعد شده است. هیچ‌کس در دهه 1950 آن را محکوم‌کننده‌ای از خودخواهی طبقه کارگر روستایی و قراردادگرایی نمی‌دانست. با فرض اینکه اکنون آن را به این شکل می بینیم که ممکن است بیش از دهه پنجاه درباره ما بیان کند. یک فیلم با پیام اجتماعی یا سیاسی باید آن پیام را به جمعیت معاصر منتقل کند، نه صرفاً به هر نوع خانواده آینده. برای مثال، هیچ کس در سال 1940 تردید نکرد که «دیکتاتور فوق‌العاده»، یک فیلم دیگر در فهرست گدار، تقلیدی از هیتلر است و همتایان مک کارتیسم در «جانی گیتار»، یک فیلم دیگر از بیم از این دوره، هستند. به طور مشابه، هر چند واضح باشد، همانطور که در حال حاضر ممکن است. (مطمئناً، در آن زمان که مک کارتی به طور مداوم در عناوین خبری، علاوه بر نامی در مجموعه ای از تجربیات، شخص شناخته شده ای بود، واضح تر بودند).
من تصور می کنم که نیاز ماست. افزودن گفتمان اجتماعی به فیلم‌هایی از این دست، از این تشخیص پیشرفته بیرون می‌آید که دهه‌ی پنجاه دهه‌ی دهه‌ی پنجاه به‌ویژه سنتی‌گرا و سنت‌گرا بود، که آشکارا آن‌طور که در آن مقطع برای افراد به نظر نمی‌رسید. این فیلم، حقیقتاً، رفتار اوری را حتی بر اساس دستورالعمل‌های دهه پنجاه خیره‌کننده نشان می‌دهد. زمانی که او گفتمانی را به انجمن اولیا و مربیان منتقل می‌کند، از این رویداد برای پیشبرد شیوه‌ای به‌نظر قهقرایی در آموزش استفاده می‌کند که «کودکی یک عفونت است، آموزش درمان است». این گفتمان به‌عنوان «فاشیستی» به تصویر کشیده شده است، اما نشان داده می‌شود که جمعیت اوری از دیدگاه‌های او مبهوت شده‌اند، و حتی او قبول می‌کند که آنها با برخی هنجارهای رایج افکار شیک در تضاد هستند. اگر بیم نیاز داشت که فرهنگ آمریکایی در دهه پنجاه را "فاشیست" به تصویر بکشد، او به جمعیت نشان می‌داد که با اوری موافق هستند و علیه او پاسخ نمی‌دادند. بعلاوه، ما باید به خاطر بسپاریم که اوری مردی است که در چنگال اجبار است، و هرگز مشخص نیست که شیوه رفتار او تا چه اندازه نتیجه این است که داروها محدودیت‌های او را رها می‌کنند، اجازه می‌دهند خود واقعی او ظهور کند، و تا چه اندازه پیامدهای ناشی از دارو باعث ایجاد تغییرات در آن "خود واقعی" شده است. ما باید مراقب رفتار او باشیم که در هر موقعیتی معمولی از عموم مردمی که در آن زندگی می‌کند رفتار می‌کند.
به عنوان یک نمایش فردی، این یک رفتار معقولانه با دستور اعدام است. پیس ام گدار، در هر صورت، نمی توانم آن را یکی از ده فیلم بزرگ آمریکایی صدا کنم. به احتمال زیاد سعی می کنم آن را به عنوان یکی از ده فیلم بزرگ سال 1956 یا یکی از ده فیلم بزرگ با حضور جیمز آرتیسان معرفی کنم. بدون شک بهترین Ray نیست. این باید «شورش بدون دلیل» از سال قبل باشد که چشم انداز چشمگیرتری از فرهنگ آمریکایی در دهه پنجاه به ما ارائه می دهد. 6/10
دانلود فیلم Bigger Than Life 1956 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
نیکلاس بیم یکی از آن سران نمونه دهه 50 است که با وجود این واقعیت که او به تازگی مجموعه کوچکی از فیلم های باورنکردنی ساخته است، دارای یک دسته عظیم است. بیم با آزمایش چیزهای مختلف با مواد مخدر، تحقیق در مورد خانواده پدرسالار و افراد روستایی خسته کننده و فروپاشی های عاطفی، حول یک درام فوق العاده مشکوک و در عین حال شگفت انگیز و ناراحت کننده پیچید. برای اکثریت قریب به اتفاق مضامین پر زرق و برق از نمایشنامه‌سازی ترسناک، تنوع تکان‌دهنده، یک رهبر مذهبی در احتمالاً برجسته‌ترین نقطه‌ی خود، داستانی کثیف که بررسی حیرت‌انگیز جامعه مادی‌گرا و طبقه کارگر را در طول آمریکای پس از جنگ و به رخ کشیدن مجری مجلل انگلیسی آقای جیمز بریکلایر (که به همین ترتیب بازنگری در بازه زمانی جذابی ارائه کرد) که در یک کار پیش بینی شده بی عیب و نقص، یکی از قابل توجه ترین اجراهای خود را ارائه می دهد.
قبل از اینکه به نوابغ شیرجه بزنم، من احتمالاً ارتباط فوق‌العاده بیم و میسون و معایب آن را که فیلم دارد، درک خواهم کرد. br/>بزرگتر از زندگی، جیمز برکلایر عذاب آور (بازیگران بی عیب و نقص، در شغلی که هیچ کس جز او نمی تواند نقش مهمی برای آن داشته باشد) یک مربی جامعه متواضع است که تحت فشارهای مالی و میانسالی قرار دارد. او یک عفونت غیرمعمول را تجربه می‌کند و کورتیزون، نوعی استروئید، تأیید می‌شود، با این حال او به احساس رفاه و بیشتر از احساس زندگی وابسته می‌شود. زیاده روی در مصرف دارو و ناتوانی در ترک آن، او را به یک دیکتاتور مازوخیست و روان رنجور تبدیل می کند تا همسر گرامی و ظریف خود (با بازی گرم باربارا راش) کودک ترسیده و بی گناه (کریستوفر اولسون) و سایر افراد اطرافش. .
یک فیلم به شدت افراطی هالیوودی که نه تنها به دلیل بیزاری از افکار روستایی در مورد «بهنجاری»، بلکه به دلیل تفاوت در چشمان عمومی و زندگی طبقه کارگر در دهه 50 پس از بلوم شناخته شده است. Bigger Than Life دارای یک موسیقی غیرقابل تصور خام و احساسی و مبهم متحرک از دیوید راسکین است، و وضوح وحشتناک بی عیب و نقص دامنه تنوع بسیار زیاد و نمادپردازی درخشان کم رنگ عملی، تماشای مداوم لذت بخش است. یک فیلم فوق‌العاده مشکوک، نورپردازی، دکورها باعث می‌شود که طبقه کارگر و جامعه بی ادعا منطقه محلی «عادی» و خانواده به‌طور معقول نشان داده شود، و همچنین داستان و فیلمنامه اغراق‌آمیز داروی آزاردهنده را بالا می‌برد.
با الهام از یک Yorker دیگر مقاله‌ای توسط برتون روچه، فیلمنامه در مورد ترتیبات راه‌حلی مناسب مانند کورتیزون که مربی ضعیف میسون را به یک مستبد دیوانه تبدیل می‌کند، هشدار می‌دهد. گفتمان خوب است و فیلم دارای چند دقیقه اغراق‌آمیز از پیش تنظیم شده و توالی‌های عصبی است. در واقع، شروع فیلم‌ها بسیار کند است و ممکن است فیلم در مکان‌های خاصی منحرف شود و بیش از حد هیجان‌انگیز شود، با این حال هنوز تمرکز ویژه‌ای تحریک‌آمیز و انتقادی بر زندگی روستایی طبقه کارگر و تأثیر داروها و افراط روی یک مرد کاملاً معمولی دارد. />
جیمز برکلایر چنین اجرای آزاردهنده و تاریکی مانند اد اوری ارائه می دهد. باربارا راش بی‌نقص است، با گرمی و واکنش نشان می‌دهد و والتر ماتائو نیز در یک شغل احساسی غیرمعمول به خوبی مطرح می‌شود. با این حال بازیگران مکمل، فیلمنامه و دیدگاه های تخصصی به سختی و به سرعت توسط اجرای تخیلی عالی از آقای Bricklayer درخشیدند. Bricklayer که شخصیت و احساس اد اوری را به طرز بی عیب و نقصی نشان می دهد، در هر متوالی فوق العاده است، هم افسانه ای ظریف و غم انگیز، و هم یک آنتاگونیست وحشتناک و سرسخت، که با استفاده نادرست خود از یک داروی خطرناک، زندگی او و خانواده اش را نابود می کند. . در هر صحنه، آجرکاری به سادگی معیاری ایده آل از احساس تماس، قدرت آزاردهنده هاید مانند و رهایی حیاتی از موانع قدرت خام، حاکم بر صفحه را ارائه می دهد.
یکی از جذاب ترین و خام ترین تولیدکنندگانی که تا به حال بوده است. در هالیوود، ادامه‌ی فیلم Renegade Without a Renegade توسط نیکلاس ری ممکن است به‌طور متوالی جذاب، باشکوه یا انعطاف‌پذیر برای تماشا نباشد، اما به همان اندازه قابل توجه است. در فیلم Bigger Than Life Greater Than Life، Beam از فیلمبرداری متنوع و خیره کننده مجلل و تکان دهنده برای نشان دادن یک رویای بد معقول استفاده می کند. بیم با ایجاد بی عیب و نقص منطقه محلی روستایی و افکار «عادی بودن»، چند امتیاز شگفت انگیز، چیدمان های دیدنی و توسعه فوق العاده را برای نمایش داستان و پرورش آجرچین خام ارائه می دهد. در کنار هم، Bricklayer و Beam با هم فوق‌العاده هستند و یک درام خام مشکوک، در عین حال انتقادی و درگیرکننده را مونتاژ کرده‌اند، که حقیقتاً یک کار بزرگ است.
دانلود فیلم Bigger Than Life 1956 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
(تولید شده پس از بررسی دوم من از این تصویر: اولین بررسی، گالری صنایع دستی کنونی، شهر نیویورک، مدت ها قبل؛ دیدن امروز در گردهمایی فیلم، شهر نیویورک) امروز با کمی اشتیاق به دیدن Bigger Than Life رفتم، اما در اضافه کردن مقداری ترس با این حال، این اولین بررسی تأثیرگذار بود، به غیر از خاطراتی که در این بین عکس‌هایی که عکس‌هایشان پیدا شده بود، چیز کمی برایم باقی نمانده بود - شاید خاطره‌ای مشکوک از اعدام جیمز برکلایر. (از این نظر که من ناامید نشدم.) Bigger Than Life برای مدت زیادی سنگ بنای بدنام نیکلاس ری بوده است، به عنوان یک داستان قابل توجه که با تمام دارایی های Technicolor و CinemaScope روایت می شود. همه موارد در نظر گرفته شده، در Technicolor (تنوع واقعاً لوکس) و Cinemascope است. با این حال، داستان چندان قابل توجهی نیست و در مجموع به خوبی بیان نشده است. فیلم ری، معتبر است، چند دقیقه عالی دارد، اغلب در تنوع و دامنه. مطمئنا «جانی گیتار» یک اثر هنری نزدیک است، «شورش» مملو از چیزهای خارق‌العاده‌ای است (و برخی از محرک‌های فرویدی آشکار است)، شرارت سرکوب‌نشده «ری» (شماره یک من ری) دنیای بصری با رها شدن خارق‌العاده، «پادشاه پادشاهان» در نمای بلند داستان‌های (به طور کلی ناامیدکننده) اواخر دهه 50/ اواسط دهه 60 بسیار جذاب است، و به وضوح، «در یک مکان متروک» فیلمی پیچیده و لذت‌بخش است. با این حال، بیم کاستی‌های جدی هم دارد، و آنها در «بزرگتر از زندگی» کاملاً واضح هستند. به عنوان یک قطعه روایت، مهمتر از همه، ناخوشایند، و، به طرز شگفت انگیزی، در 45 دقیقه ابتدایی خود، حتی خسته کننده است (علیرغم این واقعیت که فرض بر این است که محتوا توسط بیم و گاوین لمبرت "کاملاً دوباره کار شده است". علاوه بر این، به طرز خسته کننده ای سازمان دهی شده است (صحنه ها با سه متخصص واقعاً وحشتناک هستند)، مانند برخی از دقایق دلخراش سیرک. فقدان واقعی احساس در مورد نحوه حرکت و صحبت افراد واقعاً وجود دارد. این واقعی است که وقتی آرتیسان در تجهیزات کورتیزون بالا است، دمای فیلم به شدت افزایش می‌یابد، با این حال پاسخ‌هایی که به او داده می‌شود در طراحی شگفت‌انگیز از قبل تنظیم شده است. فرد تمایل خود را بهتر از شخصیت‌ها به گونه‌ای کشف می‌کند که نمی‌توان برنامه‌ریزی کرد: آنها احمقانه رفتار می‌کنند در حالی که ما باید بپذیریم که آنها هر کاری را که می‌توان انتظار داشت انجام می‌دهند (یا اگر هیچ چیز به طور منظم). باربارا راش (به عنوان همسر میسون) فوق‌العاده دوست‌داشتنی به نظر می‌رسد، اما هیچ سرریز انرژی غیرقابل انکاری ندارد. واضح است که این مکان زنانه به‌عنوان «نقد آداب معاصر» برنامه‌ریزی شده است، با این حال فیلم جهانی از چنین نقد گسترده‌ای را به اندازه کافی گسترده نکرده است. با در نظر گرفتن همه چیز (واقعاً نمی توانم ادامه دهم) به نظر می رسد فیلمی با «مشکلات اجتماعی» به شدت از مسیر خارج شده است. بیم آشکارا (و اجازه دهید اضافه کنم، احتمالاً) شیفته دلایل ستودنی (لیبرال) بود و بر آن تمرکز داشت، اما به هدایای آشکارا اصیل خود به عنوان یک صنعتگر فیلم بی توجه بود. (شاید او هدایای خارق‌العاده‌ای به‌عنوان راوی فیلم داشت یا نه، شاید موضوع دیگری باشد.) با این حال، یادم می‌آید که او را با اتو پرمینگر، در میان دیگران مقایسه کنم، و دریافتم که پرمینگر به نیازش سطح بی‌احتیاطی است. مطمئناً پرمینگر چند عکس وحشتناک ساخته است، با این حال عملاً هر یک از آنها در دوره پس از استودیو 1966 هستند، زمانی که به نظر می رسید هیچ کس آماده ساخت یک عکس مناسب نیست. بیم آخرین فیلم خود را در آن زمان ساخته بود، و "55 روز در پکن" را خراب کرده بود (که در هر صورت واقعاً خوب ظاهر شد، هر چند توسط دیگران بسته شده بود) و غیرقابل استفاده بود (سوء مصرف دارو و مشروبات الکلی مقصر بودند). بدبختی است، با این حال وقت آن است که خود عکس ها را بررسی کنیم. «بزرگتر از زندگی»، «باد در سراسر اورگلیدز» (تقریباً از هر نظر وحشتناک)، «خون داغ» (ضعیف، هر چند قابل قبول) علیرغم علامت «نیک ری»، عکس‌های خارق‌العاده‌ای نیستند. علاوه بر این، چیزی که موفق وندرس ساخته است به سختی قابل بخشش است...
یادداشت های اتفاقی: گاس شیلینگ، که دقیقا پانزده سال قبل از آن نقش متخصص مواد مخدر را در «آمبرسون های بزرگ» بازی کرده بود، یک مقایسه را فرض می کند. قسمت اینجا علاوه بر این، شیرفروش در اینجا سرگرم کننده ای مشابه (ریچارد کولیر) است که شیردوست در «بانوی جوان نمی تواند کمک کند» و یک کپی کاربنی برای شیرفروش در «تقلید از زندگی» (دیوید توماک) است!
دانلود فیلم Bigger Than Life 1956 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
"ما با ابزارهای بسیار قدرتمند در حال دست و پنجه نرم کردن با چیزهای مبهم هستیم." این برگرفته از مقاله مجله ای است که Bigger Than Life بر اساس آن ساخته شده است: "Ten Feet Tall" اثر برتون روچه، از مجموعه پر زرق و برق او "Annals of Medicine" در نیویورکر (10 سپتامبر 1955). قبل از اینکه Bigger Than Life نیکلاس بیم را برای بار دوم تماشا کنم، مقاله اول را خواندم و بسیار متحیر شدم وقتی متوجه شدم که فیلم هم به واقعیت وفادار است و هم به روش های شگفت انگیزی.
خیره کننده ترین مسئله این است که اد (جیمز برکلایر) به سرعت تحت تأثیر کورتیزونی قرار می گیرد که برای درمان بیماری غیرمعمول و بحرانی اش، یک تشدید معمولی کشنده دوره ها، به او داده می شود. من تردید داشتم که دیوانگی که باعث شد او احساس کند "ده فوت قد دارد" به همان سرعتی که در فیلم Bigger Than Life وجود داشت رخ می داد، که برای پیشبرد طرح لازم است.
خب، من خارج از پایه بودم. مربی لانگ آیلند که مقاله بر اساس او نوشته شده بود، تقریباً زمانی که شروع به مصرف کورتیکواستروئید کرد، یک استراحت دیوانه کننده داشت. کل قسمت روان پریشی او فقط سه هفته به طول انجامید، با این حال در این مدت، او یک حضور ترسناک بود. شیوه تضعیف کننده و ظالمانه رفتار او نسبت به دیگری و فرزند مهمش و همچنین شرکای او، در واقع به دلیل تأثیرات عاطفی (به ویژه نفرتی که او نسبت به نیمه بهتر خود دارد) اغراق شده بود، اما تصویر میسون به طرز شگفت انگیزی به تجربه واقعی معلم نزدیک است: خرج های دیوانه وار عجولانه، گفتمان های بیش از حد و گفتگوهای فلسفی وحشیانه، و همچنین علاقه او به حاکمیت مطلق در خانه اش و تحقیر آشکار او برای همه، با توجه به این واقعیت که همه آنها به غیر از او، سرگردان هستند.
جیمز بریکلایر، باربارا راش و والتر ماتائو کارهای قوی انجام می دهند، همانطور که کریستوفر اولسن، یک کودک سرگرم کننده که به همین ترتیب با هیچکاک، کوکور و سیرک کار می کرد، کار قوی انجام می دهند. در مورد تصمیمات نیکلاس ری به عنوان رئیس چیزهای زیادی گفته شده است، و چیزی که بیش از هر چیز دیگری مرا مجذوب خود می کند، شیوه هایی است که او تصمیم گرفت در داستان اول غیرقابل اعتماد باشد.
اول، منطقه. اگرچه این معلم واقعی در Backwoods Slopes در Sovereigns زندگی می‌کرد، «بزرگتر از زندگی» در حومه شهر ناشناس می‌گذرد، و با وجود این واقعیت که یک نمایش خانگی از نوع نمایشی است که در واقع به وضوح فیلمبرداری شده است، آن را در انواع مختلف برای صفحه بزرگ ضبط کرده‌اند. بسیاری از این تصمیمات، که به عنوان سرمقاله ای در مورد خفه کردن زندگی روستایی متعارف در دهه 1950 در نظر گرفته شده است، حل شده است. با این حال، صادقانه بگویم، نمی دانم که آیا هدف ری این بوده است یا خیر. و با فرض این که بود، فکر نمی کنم او موفق شده باشد. بازیگران کاملاً سفید هستند، با این حال، این شهر شهری از خانه‌های داستانی نیست «همه از مواد خام ساخته شده‌اند/و همه آنها به سادگی یکسان به نظر می‌رسند» و شخصیت‌ها شبیه‌سازی‌های استپفورد نیستند. من فکر می‌کنم انتخاب ری برای انتقال آن به صحنه‌ای طبیعی‌تر از Sovereigns در آمریکا، و در نظر گرفتن آن به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین صحنه‌های نمایشگر بزرگ، با بار هیجان‌انگیز سوژه مرتبط بود: آرام‌بخش‌هایی که به معنای واقعی جان انسان‌ها را نجات می‌دهند، اما می‌توانند آنها را به طور همزمان محو کنید، با ارجاعات محکم به رسوایی عمیقی که (با این وجود تا حدودی) به ناسازگاری روانی مرتبط بود. همسر حتی کلمه روانپزشک را نمی شنود.
دوم، متخصصان. در این فیلم، اد به متخصصان و داروسازان بدلکاری می‌پردازد تا کورتیزون را بپذیرند - با فرض اینکه با یک قرص احساس می‌کند ده فوت قد دارد، چرا دو قرص مصرف نمی‌کند؟ در داستان واقعی، این متخصص بود که دوز را افزایش داد، اما بدون ملاقات های بعدی مداوم، علیرغم این واقعیت که او از خطرات ناشی از عواقب بعدی آگاه بود. این شرایط به طور قابل توجهی محکوم‌کننده‌تر از یک جنون کوتاه مدت است که دوز خود را چند برابر می‌کند. با این حال، ممکن است توجیهی برای چنین تزلزلی در فیلم Bigger Than Lifeنامه وجود داشته باشد:
نگرانی در مورد واکنش سازمان‌های دارویی وجود داشت، و شاید هم وابستگی بالینی آمریکا، که می‌تواند نمایانگر آن توطئه‌های بی‌رحمانه عظیم باشد. با این حال، در مجموع، می توانم دلیل این که «بزرگتر از زندگی» اینقدر عمیقاً محترم شده است، در حالی که شاید قابل توجه نباشد، ببینم.
دانلود فیلم Bigger Than Life 1956 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
فیلم Greater Than Life اثر نیکلاس ری یک سال پس از Renegade بدون دلیل خطرناک و تکان دهنده او تحویل داده شد و این دو به طور خاص یک تن را به شیوه ای مشابه پیشنهاد می کنند. این دو فیلم یک فرد اصلی را نشان می‌دهند که با وضعیت جهان درگیر است و با چروک‌های خود در تلاش برای دور شدن از دیوارهایی است که زندگی روزمره خانواده آمریکایی را محدود می‌کند. جایی که Renegade تصویر برجسته جیمز دین از جوانی پریشان جیم دیستینکت، بزرگتر از زندگی را به ما می دهد، اد اوری از جیمز میسون، پدر هر مردی با همسری فوق العاده و پسر جوان هیجان زده.
اوری معلمی است که عذاب‌های واقعی پنهانی و شدید را تجربه می‌کند که ناگهان به سراغش می‌آیند، تصویری دقیق از دور شدن طولانی از محدوده خانه. تعداد زیادی ابزار نامحسوس در طول فیلم برای اجرای بیشتر این موضوع مورد استفاده قرار گرفته است، شبیه به خانواده ای که تصاویری از مناطق جذاب را به دیوارها آویزان کرده اند تا نشان دهنده اشتیاق خود برای بیرون رفتن و دور شدن باشند. زمانی که عذاب‌هایش او را در خانه‌اش دچار مشکل می‌کند، تصمیم می‌گیرد که یک سفر سریع داشته باشد و به یک متخصص مراجعه کند، جایی که آنها به او می‌گویند که او فقط چند ماه فرصت دارد تا در خانه بماند، اما اخبار خوشحال‌کننده‌ای به گوش می‌رسد. راحتی یک "داروی معجزه آسا" جدید که باید همه بیماری های او را برطرف کند. شگفتی که همه چیز در نظر گرفته می شود این است که دارو کار می کند، او تسکین می یابد و رنج هایش دیگر او را تحمل نمی کند، اما مدت طولانی فرار از خانه روی سرش می چرخد زیرا علائم دارو باعث ایجاد روان پریشی می شود که این لبخند را متحول می کند. پدر در وحشتناک ترین کابوس خانواده است.
بر اساس مقاله "نیویورکر" در مورد یک پرونده واقعی، بیم از فیلم به طور کلی برای تجزیه و تحلیل خانه آمریکایی استفاده می کند، اما به همین ترتیب بخش کوچکی از Bigger Than Life وجود دارد. قضاوت در مورد عمل بالینی که جذاب است. او مرتباً گفته است که می‌خواهد آماده باشد تا مستقیماً به دنبال متخصصان برود، اما با این حال او می‌دانست که چگونه بینش منفی نسبت به آنها را به معنای واقعی آشکار کند و طوری به آنها شلیک کند که گویی آنتاگونیست‌های تصویر هستند. و به هر نقطه ای که روی صفحه نمایش داده می شود، لحن پیشگویی می دهد. در هر صورت، توجه او بی‌تردید به دشواری‌های داخلی است که با تغییر ذهنیت اوری اتفاق می‌افتد و این جایی است که فیلم به شدت درخشش می‌یابد. در تبدیل شدن به روان پریشی، اجرای گرم و باشکوه جیمز میسون به طرز مناسبی شیطانی به نظر می رسد و به تصویر لحن پیشگویی و تهدیدآمیزی می دهد. با بیم که در بیشتر قسمت‌ها از همان مرحله اولیه شروع به تیراندازی شخصیت‌ها می‌کند، به خانه بالای آنها تمایل بسیار باز و خالی می‌دهد، در کنار سایه‌ها به روشی چشمگیر برای ایجاد تأثیری نزدیک که فوق‌العاده عالی بود. باید بگویم، این شاید یکی از بهترین فیلم‌هایی است که در این مدت طولانی دیده‌ام. همانطور که روان پریشی اوری گسترش می یابد، او از مزایای مرسوم خانوادگی تربیت فرزندی شایسته استفاده می کند و آنها را به حد نهایی رسانده، واقعاً به معنای وحشتناک پدر اصلی آمریکایی تبدیل می شود.
این گزارش جالبی است. توسط Beam، با یک تکمیل شگفت انگیز. Beam شامل یک روش جذاب برای مخلوط کردن صداها با توجه به آخرین سرمایه گذاری که من ردیابی کردم دارای مناطق قدرت برای یک است. یک تجربه کسل کننده و نگران کننده از تلاش پدری برای از دست دادن فرزندش، تبدیل به یک شوخ طبعی مبالغه آمیز از جنگ بین او و همکارش می شود. تکمیل از همان ابتدا با نشاط به نظر می رسد، با این حال وقتی با شما می نشیند، از هر چیز دیگری در تصویر دلچسب تر است. تصویر شاد و مسالمت آمیز خانواده آمریکایی که دوباره با هم ملاقات می کنند، در رابطه با این تصور که برخوردهایی که فیلم آنها را پشت سر می گذارد، بدون شک می تواند همان چیزی را دوباره تکرار کند، در ثانیه ای که دوربین از چرخش خارج می شود، متفاوت ظاهر می شود.
نظرات کاربران
برای ثبت نظر ابتدا وارد اکانت خود شوید.