دانلود فیلم Donald Trump's The Art of the Deal: The Movie 2016 دوبله فارسی بدون سانسور

این برنامه هجو سیاسی وضعیت کاندید فعلی ریاست جمهوری آمریکا "دونالد ترامپ" را در سال 1987 شرح میدهد...

دانلود فیلم Donald Trump's The Art of the Deal: The Movie 2016 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

در این تقلید حیرت‌انگیز و حیرت‌انگیز دقیقاً روی هدف دونالد جی ترامپ (هر چند که یک تن از آن بسیار نزدیک به دیدگاه او برای این نکته ضروری است - اینکه او ممکن است چیزی به این نامرتب و نامرتب و در مورد خودش ساخته باشد) می‌بینیم. مرد، فانتزی، افسانه در دوره های طولانی با شکوه سال 1986 زمانی که او 40 ساله می شود و او در حال بازگویی زندگی نامه خود است در حالی که در گجت ترسیمی برای تنظیم باشگاه تاج محل در آتلانتیک سیتی از مرو گریفین (جانی دپ ترامپ است). پاتون اسوالت در نقش مرو گریفین، عملاً دو تا از هوشمندانه‌ترین تصمیم‌های ارائه‌شده در سال جاری که بر همه چیز تأثیر می‌گذارد).

بیاد آوردن Donald Trump's The Art of the Deal: The Movie «فیلم هفته» از سایت Entertaining یا بسیار حیاتی است. عبور کنید، و تنظیم در مورد ایده آل بودن است. در سه یا حتی مدت‌ها قبل، زمانی که «درامپف» به‌خوبی به توئیتر نزدیک شد (تا حدی بدون کمک هیچ‌کس به لطف جان اولیور)، برای اولین بار برای ریاست‌جمهوری نامزد شد. با این حال، در حال حاضر سال 2016 است و این یکی از آن سال‌هایی بوده است که شما اساساً نمی‌توانید آن را با عبارات ساختگی توضیح دهید - یک درجه یک خودمانیا (و هر چیزی که به آن مرد فکر کنید، این همان چیزی است که او هست) که یک چیز خاصی می‌داند: ترامپ است. حیرت انگیز، عالی، یوجی، و او برای کشورش عالی عمل خواهد کرد، همانطور که در سال های خود به عنوان یک نجیب زاده زمین، برای افراد عالی عمل کرد. بدیهی است که هر یک از اینها یک فریب است، و شاید نوعی تسویه حساب با یک شرور، و حتی صحنه ای در اینجا وجود دارد که ترامپ در حال گفتگو با خود در آینه در سرویس بهداشتی و پس از آن که قادر به گرفتن یک s*** نیست، لحظه ای می بیند. شکلی از یک اسکلت، این پس از آن که یک ولگرد به او گفت: "تو تاج محل را نخواهی گرفت". این تصاویر در یک نقطه ممکن است چه معنایی داشته باشند؟ ترامپ می‌گوید، واضح است که چیزی نیست.

تمام غرور این تعهد در اینجا به حساب می‌آید، یک سرمایه‌گذاری هدفمند خودپشتیبانی که از فقدان تعریف در دهه 1980 آشکار شده بود (چیزی که ممکن است ظاهر شود. در سریال "بهترین از بدترین ها") و در مورد شوخی مشابه با این حال در انواع مختلف است، شبیه به اجرای موسیقی جاز که به مدت 30 دقیقه "محبوب ترین چیزهای من" را می نوازد: متوجه می شوید که ترامپ همه چیز را درباره خودش خواهد ساخت - نوشته شده /موسیقی توسط/شامل/ایجاد/تحویل مشترک/آیات/هماهنگ شده توسط ترامپ" - پس چرا از آن برای پرش به سیاست‌های استراتژیک متفاوت ناخوشایند و ناهموار او استفاده نکنیم؟ یا از طرفی همسر مستقر (همانطور که الان دارد) دارد؟ یا از طرف دیگر روشی که او از NFL شکایت کرد و برنده شد، با این حال یک پیشنهاد تسویه حساب 1 دلاری دریافت کرد (که من هنوز در مورد آن نمی دانستم سلام من به آن اعتماد دارم)؟ بعلاوه، به همین ترتیب، جانی دپ به‌عنوان یک سرگرم‌کننده بر دوش جانی دپ است، و کاری که او در اینجا انجام می‌دهد یک مزخرف است، یک تولید طولانی SNL، اما چه نمایشنامه‌ای! یک بار دیگر

بله، واضح است که او در حال آرایش کردن است و یک هواپیمای بدون سرنشین ترامپ-y نیویورک را می‌پوشد، اما کار می‌کند. به نظر من، او بی‌میلی و بی‌میلی ترامپ را به بهترین شکل بیان می‌کند (به استثنای مواردی که به کت و شلوار او می‌رسد یا از طرف دیگر اگر در تبلیغ خود با یک جوان اقلیت صحبت می‌کند، که از این جهت خنده‌دار است که او زن و شوهری را با یک جوان عوض می‌کند. بارها، با یک جوان سیاه‌پوست که محدودترین مبلغ را روی صفحه نمایش می‌دهد، و تصویر، شوخی‌های زیادی را با تصویر ترامپ به‌عنوان نوعی شخصیت باز که اساساً برای شوخی آماده است، و همچنین همکاری‌های او با دیگران (جیسون مانتزوکاس) به نمایش می‌گذارد. به عنوان یک ادم بداخلاق، پل شیر در نقش روی کوهن، آلفرد مولینا در نقش "وکیل یهودی" او، نه، در واقع، او در صفحه نمایش به این عنوان اشاره می کند، و او باید نشان دهد که چگونه از مهمانی های توهین شده می خورد. ترامپ مخالف است).

آیا تک تک تلاش ها در زمینه طنز جواب می دهد؟ شاید نه. با این حال در آن نقطه، این نوعی تقلید است که به آسمان و پایین می رسد - یک شوخی مزخرف وجود دارد، یا بهتر است بگوییم در مورد اینکه چگونه ترامپ *نمی تواند* مزخرف باشد - اما به طور کلی رابط خطوط و به طور قابل اعتمادی سرگرم کننده و اساساً سرگرم کننده است. بسته شدن تا حدودی خطرناک است زیرا همه چیز را به سلیقه دهه 1980 نگه نمی دارد (اسپویل، کریستوفر لوید از سال 2016 با اخبار رسمی منتشر شد). من معتقدم که یکی از کاستی های مهم این است که به طور انحصاری به دهه 80 اشاره نمی کند و آنقدر محکم وارد فضای امروزی می شود (اگر، حتی الف ظاهر می شود، توسط اولین هنرمند اجرا شده، و این فوق العاده است) در حالی که ما قطعاً با تماشای آن بدانید که واقعاً در این شرایط خاص چه می‌گذرد: با دونالد جدید ملاقات کنید، مانند دونالد قدیمی، فقط بدون مدل اصلی "موی کلاه ایمنی"، همین حالا (از نظر من و مطمئنم دیگران) ظاهر یک عوام فریبی.

اما تا حدی که تقلیدهای اسیدی از غوغاگران با «کارت‌های» زیاد زیرکی آرایه‌نگ از بین برود، این کیک را می‌گیرد. علاوه بر این، با توجه به فوکوس‌های کنایه‌آمیز، نقطه ضعف اصلی او این است که او برای این لحظه فوق‌العاده است، مشابه آن ممکن است سال‌ها و سال‌ها طول بکشد تا فیلم بزرگ بعدی مانند The Makers پیدا شود. 7.5/10

دانلود فیلم Donald Trump's The Art of the Deal: The Movie 2016 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

دونالد ترامپ این جمله را به وجود نیاورد که «چیزی به نام تبلیغات وحشتناک وجود ندارد»، هر چند که باید می‌کرد (و می‌توانست تلاش کند و در هر صورت از آن تمجید کند). برای یک چهره بزرگ رسانه‌ای که تصویرش در آن مقطع عملاً به تقلید از خود (حتی قبل از پیشنهاد جدیدش برای دولت) مربوط می‌شد، غوغای خصمانه ترامپ در زمان او تقلیدهای مسخره‌آمیز متعددی را دنبال کرد، هرچند تعداد زیادی از آنها در مورد اثر تیز صرف نظر از این، انبوه ریفینگ های مداوم ترامپ، از SNL تا جیمی فالون، بدون شک در هدف ریفینگ آنها منفجر شده است، و صرفاً حمایت از عجیب و غریب مضحک شخصیت رسانه ای ترامپ را تشویق می کند، به جای اینکه واقعاً لازم باشد به بخش های پرخطر بی شماری توجه شود. از ماموریت خود همانطور که جیمز پونیوزیک از نیویورک تایمز در نظر گرفت، "چگونه می توان رقیبی را که با مبارزه مانند کباب می پردازد تقلید کرد؟"

این نقطه اصلی ماندگاری با "دانلد ترامپ هنر پیشه" از Interesting یا Die است. تنظیم: فیلم. روی کاغذ، یک فکر افسانه‌ای - ران هاوارد یک کاست ویدئویی از فیلم تلویزیونی اطلاعاتی (ساختگی) دهه 80 ترامپ را ارائه می‌کند که در آتش‌سوزی پیراهن سایبیل شپرد در سال 1989 گم شد (یکی از برگزیده‌ترین شوخی‌های فیلم) - فیلم به عنوان یک درام بیش از حد طولانی بازی می کند که به دلیل اینکه به طرز وحشتناکی سرگرم کننده نیست و اساساً در یک تقلید مسخره آمیز خاص بیمار است، شکست می خورد. آیا سرگرم کننده است؟ در واقع، به طور کلی، در عین حال به طور معقولی اینطور است. با یک استخوان خنده دار غیرمتمرکز که به طور گسترده برای همه چیز مایل است، از گگ های رزیدنت کین (بهشت متشکرم برای پاتون اسوالد و مهارت او در فیلم Donald Trump's The Art of the Deal: The Movie) تا ضربات نادر در دیوار چهارم (بعضی از بقیه موثرتر هستند، اما یک قطعه "بازسازی" در وسط فیلم یک پیروز)، به طنز مستراح، به طور حیاتی چند قطعه بیش از یک پوزخند ضعیف بلند می شوند. به طرز عجیبی، جایی که فیلم واقعاً موفق می‌شود مانند یک پاستیچ دهه 80 است، با پف‌آلود بودن VHS، مونتاژهای احمقانه، و سرنخ‌های جوان شاداب و بی‌موجه که گفته‌های جان هیوز را به‌قدری درست انجام می‌دهند. حتی یک آهنگ موضوع کنی لاگینز وجود دارد، به آنها لطف کنید.

البته، پیشنهاد اصلی فیلم برای بررسی این است که "چه کسی آن را به صدا در می آورد؟" بدلکاری در نقش ترامپ به جانی دپ - و در واقع، همان طور که شنیده اید، این یک موفقیت بسیار قابل توجه است. دپ با راهنمایی چند پروتز عالی و یک موی قوی، اصالت عصبی ترامپ و غرش خاص حاکمان را میخکوب می کند. در هر صورت، او همچنین به اندازه کافی زیرک است که زیر تقلید ساده کندوکاو کند، یادداشت هایی را در مورد از بین بردن شر و فوریت های دوره ای، کاملاً بدون دلسوزی، ردیابی کند، همه در یک نمایشگاه ترکیب می شوند که کاملاً انسانی است، و حتی بیشتر برای آن اختلال ایجاد می کند. گروهی از ستاره‌های بازدیدکننده نیز معمولاً برای خندیدن عالی هستند - اسوالد، تبدیل کردن نام تجاری مازوخیست خود به عادت بد میامی یک فریاد است، در حالی که آلفرد مولینا قاطعانه به‌عنوان «وکیل یهودی» نامطلوب ترامپ به دنبال جوک‌های نمایشی است. صرف نظر از اینکه آیا بخش بزرگی از بازیگران برای بازسازی بهترین قطعات خود از آثار دیگر استقبال می‌کنند، همه آنها هنوز در شرایط عالی هستند - جک مک براییر در حال بازگشت به نگاه پرجوش و خالی به سمت شیطان از فیلم 30 Stone، هنری وینکلر تقلب طوفانی او Captured Improvement، در حالی که رابرت مورس یک «بالای نردبان» دوست‌داشتنی یوک دریافت می‌کند، و ظاهر کریستوفر لوید آنقدر دیدنی است که در اینجا خرابش نمی‌کنم. در هر صورت، این مایه شرمساری است که چنین گردهمایی آسمانی چیزی بیشتر از آن نیست که ترامپ دپ آن را به طرز شایسته ای یکنواخت کند، هر چند که ممکن است متقاعد کننده باشد.

"باور کردن"، در نهایت، کلمه قابل استفاده غم انگیزی است. به احتمال زیاد برنامه Interesting یا Die این بود که در نیمه راه دور مقدماتی به تصویر ترامپ انگ بزند، تا حدودی یک تلاش افراطی است: چنین تقلید غم انگیز و ظریف واقعاً خبری برای مقاومت در برابر ترامپ نیست، در حالی که کسانی که در گروه ترامپ هستند بسیار دور از ذهن هستند. با هر دزدی دپ تکان بخورید، همان طور که او عالی است. آن را تأثیر جاده پول گرگ بنامید (البته «تخصص تنظیم» تلاشی بسیار ضعیف‌تر است): هدف خلاقانه معرفی جنایات ترامپ با ارج نهادن به چهره‌ای به ندرت اغراق‌آمیز است، و از آن‌ها انتظار داریم که خود را ذاتاً مضحک و تمسخرآمیز نشان دهند. در هر صورت، به دلیل جناح شخصیت ترامپ، کسانی که عموماً تحت تأثیر او قرار می گیرند، بیش از حد مستعد این هستند که این جوک را جدی بگیرند، و آن را تا حدودی به یک انفجار عینی ناامیدکننده از یک تقلید مسخره آمیز سیاسی تبدیل می کند. سرانجام، Entertaining or Die's The Craft of the Arrangement نیت خوبی دارد، با این حال تنبل، عمیقاً تحویل داده شده، و در پیوند و دندان بیمار است، و هدفش را در بسیاری از هوای گرم واضح و وزش خنثی می کند، آنقدر مزخرفات غیرقابل مقاومت را جبران می کند که شجاعانه بی اعتنایی به خود کند. به بیان ساده، این همه چیزی است که دونالد ترامپ دوست دارد.