دانلود فیلم Everybody's Fine 2009 (همه خوب هستند) دوبله فارسی بدون سانسور

مردی که به تازگی همسرش را از دست داده، فکر می کند تمام ارتباطش با خانواده اش تنها از طریق همسرش بوده و اکنون دیگر از بین رفته. او تصمیم می گیرد سفری را آغاز کرده و به تمام فرزندانش که اکنون بالغ شده اند و جداگانه زندگی می کنند، سر بزند.

پس از گذشت هشت ماه از مرگ همسرش، «فرانک گود» به دنبال تجدید دیدار با چهار فرزند بزرگ سال و بالغش است. هنگامی که تمامی آنها قرارشان را در لحظه آخر کنسل می‌کنند، «فرانک» برخلاف پیشنهاد دکترش شخصا برای دیدن فرزندانش راهی سفر می‌شود و...

"فرامک گوود" به تازگی همسر خود را از دست داده ، و از کارخانه ای که در آن مشغول به کار بود ، بازنشسته شده است و به تنهایی زندگی می کند. در تابستان او برخلاف دستور پزشک ، تصمیم می گیرد به دیدن چهار فرزند خود در شهرهای مختلف برود و ...

حال همه خوب است یا همه خوبند یا حاله همه خوبه، فیلمی در ژانر کمدی درام به کارگردانی کرک جونز و با بازی رابرت دنیرو، سم راکول و کیت بکینسیل است. مردی که به تازگی تنها شده است تصمیم می گیرد سفری را آغاز کند و به تمام فرزندانش که مستقل زندگی می کنند، سر بزند اما…

مردی بیوه که متوجه شد تنها ارتباطش با خانواده اش از طریق همسرش است، به یک سفر جاده ای بداهه می رود تا دوباره با هر یک از فرزندان بزرگش بپیوندد.

دانلود فیلم Everybody's Fine 2009 (همه خوب هستند) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

باید بگویم که "همه خوب هستند" به وضوح یکی از فیلم های بهتری است که من مدتها دیده ام زیرا بعد از تماشای من لمس شدم و حتی پاره شدم تقریبا می خواستم گریه کنم. فیلم مطمئناً یک درام احساسی است. و بازی از رابرت دنیرو افسانه ای به عنوان یکی از بهترین بازیگران حرفه ای در کسب و کار رتبه بندی شده است. "همه خوب است" بخوبی با درام و دسیسه آمیخته شده است اما مضامین رازها و اندوه همه چیز را تحت الشعاع قرار می دهد و سرانجام سرانجام به سعادت می رسد.

رابرت دنیرو فرانک گود است ، مردی که اخیراً بیوه شده و دلش برای او تنگ شده است همسر دارد و خانه را برای خودش دارد. فرانک چهار کودک بزرگسال دارد که همه کارهای خود را انجام می دهند و در مناطق مختلف کشور زندگی می کنند. فرانک می خواهد همه آنها را برای ملاقات دور هم جمع كند اما وقتی با آنها تماس گرفت هر سه آنها فقط وقت مناسبی برای ملاقات پیدا نمی كنند و پسر دیگر دیوید (آستین لیزی) نمی تواند با او تماس بگیرد. بنابراین فرانک تصمیم می گیرد برای ملاقات با همه آنها سفری را آغاز کند.

فرانک در طول مسیر از اشکال مختلف سفر استفاده می کند حتی اگر این برخلاف میل پزشکان وی نبود که مسافرت کند و سفر کند. بنابراین او سوار قطار در راه رفتن به شهر نیویورک می شود تا از پسر هنرمند دیوید دیدار کند و در طول مسیر فرانک به خطوط برق نظرسنجی های تلفن نگاه می کند تا به او یادآوری کند که زندگی در طول سالها برای او به عنوان خطوط برق و تیرها چطور گذشته است. کاری بود که فرانک برای امرار معاش انجام داد. هنگام ورود به شهر نیویورک ، آپارتمان دیوید خالی است ، تنها خاطره ای که فرانک از فلاش بک های دیوید به عنوان یک پسر بچه کوچک دارد ، (به عنوان مثال همه خوب هستند از تکنیک فلش بک به خوبی استفاده می کند ، در حالی که فرانک تمام فرزندان بزرگ شده خود را هنگام دیدار با فرزندان کوچک می بیند) ) بنابراین فرانک تصمیم می گیرد برای دیدن فرزند بعدی خود با اتوبوس از آنجا دور شود.

این دیدار اتفاقاً با دختر ایمی (کیت بکینزیل که همیشه مثل او بسیار درخشان و سکسی به نظر می رسد) خواهد بود که یک مدیر تبلیغاتی موفق در شیکاگو است . به نظر می رسد همه چیز برای امی طبیعی است ، به نظر می رسد او هنگام بزرگ كردن پسر جوانش خوشبختانه ازدواج كرده است ، و پول به نظر می رسد مشكل است ، همانطور كه ​​می توانید با فضای زندگی و لباس ظریف و حرفه ای كه می پوشد ، تشخیص دهید. فقط در میز شام اصطکاک احساس می شود و ایمی به پدر می گوید او فقط وقت فرانک را ندارد که حداقل برای مدت طولانی بماند.

سپس سفر بعدی با اتوبوس های بیشتر به راکی ​​است در دنور برای دیدن پسر رابرت (سام راکول) که در ارکستر درامز می نوازد خوشحال به نظر می رسد زیرا فرانک از اینکه رابرت رهبر گروه نیست تا حدی ناامید است! به هر حال آنها صحبت می کنند و به نظر می رسد رابرت خوشحال است اما آنقدر خوشحال نیست که بتواند با پدر وقت بگذارد. بنابراین فرانک سفر دیگری را با قطار آغاز می کند و اتوبوس هایی را که منظره خود را در لاس وگاس قرار می دهند ، سوار می شود. فقط برخی از موانع راه و موانع مانند یک قطار از دست رفته و برخورد تا حدودی خطرناک با یک اراذل و اوباش نوجوان برای فرانک در راه است که به طرز چشمگیری داروی فرانک را از او می گیرد. جالب دیدن او در حال سوار شدن به سوار وگاس از یک راننده کامیون زن کالین (ملیسا لئو) است که کمیک بود. حالا او با دختر روزی (درو باریمور شوخ و شوخ طبع و شوخ طبع) ملاقات می کند همه چیز با آپارتمان خوب روزی خوب به نظر می رسد او می گوید کار به عنوان یک رقصنده خوب است اما شما می توانید متوجه شوید که او یک لزبین محتمل است وقتی دوست دختر بچه ای را آورد که در نهایت برای او بماند شب هنوز هم هر سه خواهر و برادر در مورد دیوید فقط سو susp ظن پنهانی حرف و اطلاعاتی نداشتند. بنابراین فرانک پرواز می کند اما هنوز در هواپیما دچار تلاطم های پزشکی عمده شده است.

بیدار شدن به اندازه کافی عجیب در تخت بیمارستان که توسط فرزندانش احاطه شده است ، فرانک حقایق را از هر یک کشف می کند اما برخی از آنها رویای قبلی خود را پیش بینی کرده است. فقط او متأسفانه از سرنوشت غم انگیز داوود یاد خواهد گرفت. با این وجود به غیر از روحیه تنها و احساس غم غم انگیز همه خوب هستند ، پیام های مهمی را آموزش می دهد. فرانک همیشه فرزندانش را سخت فشرده می فهمید که بچه ها خوب شده اند اما او یک عامل مهم را یاد گرفته است که تعریف خوشبختی برای همه متفاوت است زیرا افرادی مانند بچه هایش بالهای خود را باز می کنند و زندگی خود را طبق زمان خود ادامه می دهند. اسرار محرمانه فقط به این دلیل نگهداری می شدند که آنها نمی خواستند فرانک را ناامید کنند که به طور عجیب این اسرار باعث پیوند و خوشبختی فرانک و فرزندانش شد که در پایان تعطیلات ثابت شد! همانطور که فرانک دید که همه افراد به همان روشی که هستند خوب هستند و به این ترتیب بود که همه چیز به این دلیل است که اسرار لازم نیست شما را نگران کنند و او هنوز هم فرزندانش را همانطور که دوست دارند دوست دارد. به طور کلی یک فیلم عالی با بازی احساسی و تأثیرگذار از دنیرو حتی اگر غم انگیز و غم انگیز احساس غم انگیز باشد اما این تصویر هنوز هم با اثبات خوشبختی پایان می یابد که عشق همه چیز را برای مردم تسخیر می کند به همان شکلی که حتی در زمان اسرار خانوادگی است. فیلم عالی احساسی و احساسی ، احساس خواهید کرد که می خواهید چند قطره اشک بریزید.

دانلود فیلم Everybody's Fine 2009 (همه خوب هستند) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

fاگر از من بپرسید باید صادقانه بگویم ، همه خوبند. همه خوبند. ¨ کرک جونز (که کارگردانی Nanny McPhee و Waking Ned Divine را نیز بر عهده داشته است) این بازسازی ایتالیایی را از دهه 90 به نام Stanno Tutti Bene کارگردانی می کند. همچنین به او اعتبار داده شده تا فیلمنامه اصلی را متناسب با این نسخه آمریکایی بهتر سازد. همه خوب هستند به این دلیل کار می کند که دنیرو یک اجرای کاملاً قدرتمند ارائه می دهد و باعث می شود تمام کلیشه های فیلم را فراموش کنید. بله ، این بسیار فرمولی است و ما می دانیم که هر بچه چیزی خواهد داشت که از پدرش پنهان کند ، همه آنها مشکلی دارند و همه آنها اطلاعات را از او دریغ می کنند. سفری که شخصیت دنیرو در حال انجام آن است ، آشکار خواهد بود و برخی از درسهایی را به او می آموزد که در 60 سالگی هرگز آموخته است ، اما اکنون در این چند روز خواهد آموخت. Everybody's Fine تمام فرمولهایی را که ما در فیلم Everybody's Fineهای هالیوود به آنها عادت کرده ایم ، دنبال می کند ، اما به لطف برخی از اجراهای جالب ، همه خوب هستند به وقت شما می ارزد. این یک درام است ، فیلمی که دوست دارد با احساسات ما بازی کند ، اما ارزش بررسی آن را دارد. ضعیف ترین قسمت فیلم فاصله ای است که شخصیت دنیرو با فرزندانش دارد. باورش سخت است که گاهی اوقات این یک خانواده است و من فکر می کنم کارگردان با سردی و فاصله بین آنها کمی اغراق کرده است و در آخر همه چیز خیلی مرتب وصل می شود.

فرانک گود (رابرت دنیرو) یک زن بیوه است ، که قصد دارد چهار فرزند خود را برای آخر هفته برای شام بخورد. پس از برنامه ریزی برای تهیه یک وعده غذایی خوب ، از هر یک تماس گرفته می شود که نمی توانند آن را درست کنند. فرانک از زمان خاکسپاری مادرشان فرزندان خود را ندیده است و متوجه شد که او کسی است که خانواده را با هم حفظ کرده است ، بنابراین تصمیم می گیرد هر یک از آنها یک دیدار غافلگیرانه داشته باشد. فرانک یک بیماری ریوی دارد و دکترش به او توصیه می کند که در خانه بماند و سفر نکند ، اما او تصمیم می گیرد به هر حال با قطار و اتوبوس از ایالات مختلف عبور کند. اولین توقف وی نیویورک است که قصد دارد از دیوید (آستین لیزی) ، یک هنرمند دیدار کند. او در آپارتمان خود نیست و فرانک یک روز کامل صبر می کند بدون اینکه بتواند به او برسد ، اگرچه از دیدن یکی از نقاشی هایش در یک گالری نزدیک آپارتمانش خوشحال است. فرانک تصمیم می گیرد نقل مکان کند و به دیدار دخترش امی (کیت بکینزیل) در شیکاگو برود. او یک مدیر تبلیغاتی موفق است و خانه خوبی دارد که با همسر و پسرش مشترک است. سپس فرانک روز بعد به دنور سفر می کند زیرا مشغول کار است و به دیدار رابرت (سام راکول) می رود که برای ارکستر سازهای کوبه ای می زند. آخرین سفر فرانک به لاس وگاس است و در آنجا با روزی (درو بریمور) ، یک رقاص حرفه ای موفق دیدار می کند. فرانک می فهمد که فرزندانش همه به او دروغ می گویند و همه آنها خوب نیستند ، اما او تعجب می کند که چرا آنها نمی توانند به او اعتماد کنند و دلیل این امر این است که بچه هایش را بیش از حد تحت فشار قرار داده است.

رابرت دنیرو یکی از بهترین بازی های خود در این سال ها را ارائه می دهد و دیدن او در این نوع نقش خوب بود. درو باریمور نیز عملکرد فوق العاده ای را ارائه می دهد و به نظر می رسید نزدیک ترین فرد با پدرش باشد و شاید تنها کسی باشد که واقعاً شیمی با او داشته است. باور رابطه او با دیگر فرزندانش ، به خصوص با شخصیت کیت بکینسیل که خیلی دور بود ، دشوار بود. سام راکول بازی خوبی ارائه می دهد ، او بازیگر بزرگی است اما در ماه بسیار بهتر بود. همه خوب هستند شروع کندی دارد ، اما بعد از مدتی شما شروع به درگیر شدن در داستان می کنید و تعجب می کنید که بچه ها چه چیزی را پنهان می کنند. فرانک تمام زندگی خود را برای ساختن کابلهای تلفنی سخت کار کرده است تا بتواند به بچه های خود آموزش خوبی بدهد و آنها را واقعاً کمی بیش از حد تحت فشار قرار داده است. از قضا این که دیگر از رسانه های ارتباطی توسط فرزندان وی که همه از تلفن های همراه بی سیم استفاده می کنند استفاده نمی شود و این بیانگر ارتباطی است که طی سالهای گذشته قطع شده است. من فکر می کنم مشکل اصلی فیلم این است که سعی می کند در آخر همه چیز را حل کند و فقط به این خوبی کار نمی کند. با این حال ، داستان به خوبی گفته شده است و اگر شما در همه خوب هستند های احساسی باشید ، احتمالاً از همه خوب هستند لذت خواهید برد زیرا این نمایشگرها عملکرد خوبی دارد و یک فیلم بسیار تأثیرگذار است. مشکلی که با آن داشتم این بود که بیش از حد فرمولی بود ، اما از نظر من هنوز ارزشش را داشت.

http://estebueno10.blogspot.com/

دانلود فیلم Everybody's Fine 2009 (همه خوب هستند) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

یکی دروغ گفت! هیچ‌کس در فیلم Everybody's Fine «Waking Ned Devine» نویسنده و کارگردان کرک جونز خوب نیست. این سریال صابون مادلین درباره یک زن بیوه بازنشسته که ادیسه خودشناسی را آغاز می کند، گهگاهی ساخته می شود، دائماً قابل پیش بینی است و کاملاً فراموش می شود. رابرت دنیرو، درو بریمور، کیت بکینسیل و سم راکول هنگام ساخت این ملودرام پیش پا افتاده به سادگی دستمزد می گرفتند. با این وجود، «همه خوبند» متعلق به دنیرو است و اجرای او به اندازه‌ای باشکوه است. هیچ طغیان خشم بدوی که در تصاویر جنایی او رخ می دهد وجود ندارد. جونز مقدار کمی از طنز را در سراسر این نخ 99 دقیقه ای PG-13 پراکنده می کند که مملو از شگفتی های کم تاثیر است. اثر کلی نسبتاً ملایم است. ما مخاطب همه چیز را از منظر پدر می بینیم. اغلب ما چندین قدم از فرانک جلوتر هستیم زیرا جونز به ما اجازه می دهد مکالمات تلفنی بین خواهر و برادر را شنود کنیم. مهمترین شخصیت در اینجا همسر فوت شده خارج از سینما است که به عنوان واسطه بین پدر و فرزندانش خدمت می کرد. در نهایت، "همه خوب هستند" به معنای حوصله همه است. حمام زیاد و شوخ طبعی ناکافی این خمیازه را فلج می کند.

وقتی با فرانک گود (رابرت دنیرو از "رفقای خوب") ملاقات می کنیم، او با وظیفه شناسی فرش اتاق نشیمن خود را جاروبرقی می کشد، گل ها را آبیاری می کند و چمن زدن او یک فواره کروبی سنگی روی چمن خود دارد و آب از پیتر پسر کوچک بیرون می زند. واضح است که کرک جونز نویسنده و کارگردان باید این مجسمه را دوست داشته باشد زیرا آن را در سه پلان چسبانده است. این به همان اندازه نزدیک است که «همه خوبند» به طنز بی احترامی می رسد. وقتی هیچ یک از چهار فرزند بزرگ او نمی توانند زیارت سالانه خود را به خانه او برسانند، فرانک - که همسرش را هشت ماه قبل از دست داده است - برای غافلگیر کردن آنها راهی سفری می شود. او پاکت‌های مرموز را به هرکدام تحویل می‌دهد که حاوی یک عکس خانوادگی قدیمی از همسرش و او در دوران جوانی بچه‌ها است. پزشک با وجدان فرانک، دکتر اد (جیمز مورتاگ از «رومئو در حال خونریزی است») به بیمارش هشدار می‌دهد که باید در باغ ساکن شود و روی شست‌های سبز رنگش کار کند نه اینکه در سرتاسر کشور غوغا کند. بسیاری از شگفتی‌هایی که فرانک با آن روبرو می‌شود قبلاً در تریلر فاش شده‌اند.

ابتدا، فرانک از پسر هنرمندش دیوید (آستین لیسی از «هیچ») در شهر نیویورک بازدید می‌کند، اما هیچ‌کس در را پاسخ نمی‌دهد. ما فقط چند نگاه از دیوید می بینیم، اما او نقش برجسته ای در این داستان دارد. پسر واقعاً مشکل دار فرانک به اپل بزرگ رفت تا نام خود را به عنوان یک هنرمند بر سر زبان ها بیاندازد. دیوید در ابتدا فقط می خواست نقاشی کند. فرانک به او هشدار می دهد که نقاشان فقط دیوارها را نقاشی می کنند و سگ ها روی آن دیوارها ادرار می کنند تا دیوید هنرمند شود. وقتی فرانک نمی تواند با دیوید ارتباط برقرار کند، نامه خود را زیر در می زند و به ایستگاه بعدی خود می رود. دومین فهرست فرانک، امی (کیت بکینسیل از «دنیای زیرین»)، بزرگترین دختر او است. او به عنوان مدیر تبلیغات با یک دفتر بزرگ کار می کند و یک پسر به نام جک (لوسین مایزل از فیلم Fast Track) دارد، اما همه چیز در خانه به دور است. امی و شوهرش از هم جدا شده اند زیرا او را در حال خیانت با زن دیگری دستگیر کرده است. جک و پدرش در طول یک شام خانوادگی با هم کنار نمی آیند. به طور طبیعی، فرانک نمی داند که چرا جک با پدرش پشت میز رفتار غیر دوستانه ای دارد. امی مجبور است دیدار فرانک را کوتاه کند زیرا او باید روز بعد از شهر خارج شود و فرانک دوباره به جاده می آید. سومین پسر در لیست او، رابرت (سام راکول از "مایل سبز") است که فرانک به اشتباه معتقد است رهبر یک ارکستر سمفونیک است. در واقع، رابرت کاری بیش از ضربه زدن به طبل انجام نمی دهد. رابرت به فرانک اشاره می کند که او رهبر ارکستر در مکان های موسیقی دیگر است، اما هیچ کس به او پول نمی دهد تا رهبر ارکستر شود. او ازدواج نکرده و بچه هم ندارد. چهارم، فرانک با دخترش رزی (درو بریمور از "Whip It") در لاس وگاس ملاقات می کند. او بعداً در طول یک صحنه سورئال در اطراف یک میز پیک نیک متوجه می شود که رزی یک لزبین با یک کودک شیرخوار است. رزی ادعا می کند که به عنوان رقصنده کازینو کار می کند. فرانک علیرغم شرایط پزشکی اش، برای دیدن فرزندانش با قطار و اتوبوس مشکلی ندارد. او یک برس با یک دزد رقت انگیز در یک انبار دارد، اما خودش به خوبی مدیریت می کند. سرانجام، پس از دیدن رزی، فرانک تصمیم می گیرد به خانه پرواز کند. فرانک از پرواز می ترسد، اما از تمام افشاگری ها در مورد فرزندانش آنقدر ناراحت است که فقط می خواهد از شهر خارج شود. هنگامی که او سوار هواپیما می شود، دچار حمله قلبی می شود و در بیمارستان بستری می شود.

بیشتر اوقات، «همه خوبند» به نظر می رسد یک فیلم مادام العمر ساخته شده برای افراد مسن باشد. فرانک متوجه می‌شود که بچه‌هایش را بیش از حد تحت فشار قرار می‌داد و آن‌ها بهتر با همسرش که اکنون از بین رفته ارتباط داشتند تا با او. به نظر می رسد چند نکته مهم در مورد فرزندانشان را از او دور نگه داشته است. تخیل ترین چیز در مورد "همه خوب هستند" زمانی است که فرانک بچه های بزرگش را می بیند، آنها را همانطور که در زمانی که بچه ها بودند می بیند، بسیار شیرین و شایان ستایش. نه، فرانک در محو شدن نمی‌میرد، اما پایان فقط نیمه شاد است. سرانجام فرانک متوجه می شود که چه اتفاقی برای کوچکترین پسر با استعداد اما مشکل دارش افتاده است. با این وجود، از هر چهار سه تا بد نیست. این اشک ریز رام فقط برای کسانی است که از پاک کردن چشم و بینی خود با کلینکس هر بیست دقیقه یا بیشتر لذت می برند. اتفاقاً «همه خوبند» بازسازی فیلم «Stanno Tutti Bene» (1990) جوزپه تورناتوره فیلمساز ایتالیایی است. فیلمبرداری تماشایی است و تنظیمات منظره. هیچ چیز خاطره انگیزی در این ناکامل Miramax اتفاق نمی افتد.

دانلود فیلم Everybody's Fine 2009 (همه خوب هستند) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

کرک جونز ("Waking Ned Devine") در واقع بازسازی یک فیلم ایتالیایی، "Stanno tutti bene" محصول 1990، به نویسندگی و کارگردانی جوزپه تورناتوره، نویسندگی و کارگردانی جوزپه تورناتوره، با رفتاری هولناک و احساسی توسط نویسنده/کارگردان کرک جونز ("Waking Ned Devine") به ناکارآمدی خانوادگی پرداخته است. از زمانی که نئوکلاسیک «سینما پارادیزو» را ساخت. فیلم قبلی مارچلو ماسترویانی افسانه ای را در نقش یک کارمند دولتی سیسیلی ایفا می کرد که پس از مرگ همسرش به سرتاسر ایتالیا سفر می کند تا از فرزندانش دیدن کند. در این نسخه آینه ای، رابرت دنیرو افسانه ای در نقش فرانک گود، کارگر سابق یقه آبی که در شمال نیویورک زندگی می کند، بازی می کند و همین کار را با فرزندان بزرگش انجام می دهد. قسمت اول داستان من را به یاد یک کلاسیک قدیمی تر می اندازد، «داستان توکیو» اثر یاسوجیرو اوزو، که داستان زوجی سالخورده را روایت می کند که به دیدار فرزندان بالغ خود در توکیو می روند تا متوجه شوند که برای آنها زمانی ندارند. آن فیلم یک کلاسیک ظریف بود که تأثیر احساسی خود را در تلگراف پیرامون چرخش‌های داستانی ساختگی نشان نمی‌داد.

همین را نمی‌توان در مورد این درام هولناک سال 2009 گفت، که گاه مُهر غیرقابل تحمل دستکاری در عمد بیش از حد جونز را دارد. برخورد با ترکیب‌بندی‌های نماهایی که گاهی بسیار عالی ساخته شده‌اند، به لطف فیلم‌برداری بی‌نقص هنری براهام. خلاصه داستان، فرانک را در سفر اکتشافی خود دنبال می‌کند، در حالی که او در زندگی بیوه‌اش مستقر می‌شود. پس از مخالفت چهار فرزندش برای بازگشت به خانه برای تعطیلات، او تصمیم می گیرد تا با وجود یک بیماری جدی قلبی، همه چیز را به دست بگیرد و به دیدن هر یک از آنها برود. او شروع به درک می کند که این همسرش بود که مجرای عاطفی بود که خانواده را با وجود مسیرهای متفاوتی که همه آنها در پیش گرفتند، در تماس نگه داشت. فرانک با قطار و اتوبوس راهی می شود تا هر یک از آنها را در محل خود غافلگیر کند. اولین نفر دیوید است، هنرمندی که در منهتن سبک زندگی بوهو دارد، اما به دلایلی که بعداً در داستان مشخص خواهد شد، در خانه نیست. سپس می‌توانیم ببینیم امی، یک مدیر تبلیغاتی موفق شیکاگوی Type-A که زندگی خود را از صفحات Architectural Digest می‌گذراند.

فرانک به دنور می‌رود تا پسرش رابرت، نوازنده سازهای کوبه‌ای سمفونی را ملاقات کند. فرانک فکر می‌کرد که یک رهبر ارکستر است و در نهایت به لاس وگاس می‌رود، جایی که از رزی، رقصنده‌ای که در یک آپارتمان مجلل زندگی می‌کند، دیدن می‌کند. نیازی به گفتن نیست، همه چیز آنطور که به نظر می رسد نیست، و فرانک متوجه می شود که واقعاً چقدر از فرزندانش بیگانه شده است، زیرا مکاشفه ها مانند عقربه های ساعت آشکار می شوند. به‌عنوان یک بازیگر، به نظر می‌رسد دنیرو در یک شخصیت نسبتاً منفعل قرار گرفته است که تنها در لحظات کلیدی داغ بازی‌های گذشته‌اش را تداعی می‌کند. متأسفانه، این اتفاق در بدترین صحنه فیلم رخ می دهد، یک صحنه فانتزی توهم زا که در آن فرانک در حال صحبت با خاطراتش از فرزندانش در دوران نوپا است تا آنها را وادار کند مانند بزرگسالان خود صحبت کنند (کمی شبیه صحنه کلاس درس در «آنی هال» وودی آلن، اما بدون خنده). در غیر این صورت، دنیرو شخصیت خود را به یک حضور گیج کننده و تا حدودی دوست داشتنی تبدیل می کند. کیت بکینسیل نقش امی را کارآمد اما نه خیلی عمیق بازی می کند. آهنگ تبلیغاتی در طول سکانس او ​​قطعه غیرمنتظره ای خنده دار در کل فیلم است.

سام راکول در نقش پسر بهتر عمل می کند زیرا حس ناامیدی بین پدر و پسر در صحنه های او با دنیرو قابل لمس است. درو بریمور از گرمای طبیعی و دوست داشتنی خود برای بازی در نقش رزی به عنوان محبوب آشکار فرانک استفاده می کند، دختری که کاری برای ناامید شدن پدرش انجام نمی دهد. ملیسا لئو («رودخانه یخ‌زده») همیشه قابل تماشا در نقش یک راننده کامیون دلسوز که به خاطر از دست دادن همسر اخیرش با فرانک ارتباط برقرار می‌کند، در صحنه‌ای راحت اما تاثیرگذار ظاهر می‌شود. کل طرح بر اساس یک سری امکانات مانند ارتباط آشکار بین شغل سابق فرانک در پوشش کابل‌های پی‌وی‌سی و صداهای همپوشانی خواهر و برادر بر روی تصاویر متحرک سیم‌های تلفن اجرا می‌شود. انتشار DVD در سال 2010 ضعیف است زیرا این نوع انتشارها تنها موارد اضافی شامل هفت صحنه حذف شده/بسط یافته (جالب اما غیرقابل صرفه جویی) و مصاحبه با پل مک کارتنی است که آهنگ احساسی مناسب "I Want to (Come Home) را نوشت و اجرا کرد. )" در تیتراژ پایانی پخش شد.

دانلود فیلم Everybody's Fine 2009 (همه خوب هستند) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

رابرت دنیرو از آغاز هزاره جدید چندین پروژه بسیار ضعیف را انتخاب کرده است. فکر نمی‌کنم «همه خوبند» فیلم خوبی یا انتخاب خوبی برای دنیرو باشد، اما بهتر از آن چیزی است که می‌توانست باشد. دنیرو از این بابت تشکر می کند. این فرمول را می گیرد و می جوشاند. علیرغم برخی مشکلات عمده، Everyone's Fine به اندازه کافی مناسب است که به آن نگاهی بیندازید.

DeNiro این کار را انجام می دهد و DeNiro به تنهایی. بقیه چیزها فقط ضعیف تا متوسط ​​هستند. کیت بکینگسیل، درو بریمور و سام راکول همگی بدترین بازی های دوران حرفه ای خود را در این تصویر ارائه می دهند. از طرف دیگر دنیور قوی ترین عملکرد خود را از سال 2000 در نقش فرانک گود ارائه می دهد. دنیرو فراتر از هر چیزی که تا به حال بوده است رام شده است. بخشی از عظمت دنیرو نیرو و انرژی فوق العاده او بوده است. در حقیقت او تا به حال شخصیتی مانند فرانک گود را بازی نکرده است. فرانک یک پوسته است و دنیرو این قدرت را دارد که او را غمگین، غم انگیز و قانع کننده کند. دنیرو نقش شخصیت پدربزرگ را بازی می‌کند و تا به حال در این نقش بازی نکرده است. به نوعی ای کاش تصویر بهتر بود، اما فکر می‌کنم دنیرو آن را به کار می‌گیرد.

کارگردانی آنقدرها الهام‌بخش نیست. به نوعی می خواهد "درباره اشمیت" باشد و به نوعی شکست می خورد. منظورم این است که کلیشه های زیادی استفاده شده است، و با این حال دنیرو این کار را انجام می دهد. ایده تیرهای تلفن احمقانه است، ایده جهش در شهر احمقانه است، و نحوه مدیریت روابط باعث می شود که هر بچه ای یک تند تند باشد. دنیرو این را نمی‌بیند، و این عکس را ذخیره می‌کند.

من واقعاً آخرین عمل را بهترین تصویر دیدم. فیلم در تشخیص اینکه چه چیزی می‌خواهد باشد، مشکلات اساسی دارد. این یک کمدی یا درام نیست. با این حال آخرین عمل کاملاً واضح است و دنیرو در آن درخشان است. پسر مورد علاقه فرانک شخصیت دنیرو دیوید است که به طرز غم انگیزی مواد مخدر را آزمایش کرده است. دیوید نمایانگر قسمت گمشده قلب اوست. در پایان او متوجه می شود که دیوید با یک پایان غم انگیز روبرو شده است و خود را برای آن مقصر می داند. این درام خوبی است لحظه ای که گود برای خرید یکی از تابلوهای دیوید می رود بسیار رضایت بخش است. متأسفانه بقیه فیلم از آن پیروی نمی کند.

من راکول، بکینگسیل یا بریمور را در این نقش ها باور ندارم. قرار دادن آنها در کنار دنیرو نشان دهنده کاستی های آنهاست. من باور نمی کنم که آنها افراد طبقه کارگر باشند. دنیرو حتی در این دهه ناامیدکننده برای او هنوز هم می تواند در هر نقشی که به او داده می شود، ترکیب شود. در حالی که این یکی از بازی های بهتر دنیرو است، اما بدترین آن سه بازیگر است که همگی بسیار قابل احترام هستند. آنها مواد را برای شیره پخش می کنند، دنیرو آن را با صداقت بازی می کند. چیزی که تصویر باید بیشتر درباره پسر گمشده بود. این همان چیزی است که من بیشتر با آن شناسایی کردم.

من باید به آرامی تصویر را توصیه کنم. این یکی از مواردی است که واقعاً من را نسبت به دنیرو متحیر می کند. این رانندگان تاکسی یا گاوهای خشمگین نیستند که باعث می شوند او را دوست داشته باشم. این "همه خوب هستند" هستند که کار نمی کنند مگر اینکه او را رهبری کنند.

دانلود فیلم Everybody's Fine 2009 (همه خوب هستند) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

«همه خوبند» فیلمی درباره پدری بیوه است که دوباره با فرزندان بزرگسال خود ارتباط برقرار می کند و فرانک گود رابرت دنیرو ظاهراً پدر و مادری سختگیر بود که فرزندانش را تحت فشار قرار می داد تا جلو بیفتند. اما، در دوران بازنشستگی و از دست دادن همسرش، آرزوی پیوند خانوادگی را دارد که همیشه توسط همسرش فراهم شده بود. بچه ها می توانستند با او صحبت کنند اما نه با او.

همه خوب هستند در مورد خانواده ای ناکارآمد و با اختلالات بعدی است. بازی ها عمدتاً متوسط ​​هستند و فقط دنیرو بازی خوبی ارائه می دهد. داستان با گسترش آن قابل پیش بینی می شود. و ترس فرانک از پرواز گذرا است. در دهه 1990، ترس از پرواز تقریباً از آگاهی عمومی حذف شد.

بنابراین، در اینجا، قهرمان سوار اتوبوس، قطار، و سوار شدن از یک کامیون دار می شود. فرانک به جای پروازهای دو یا سه ساعته از شهری به شهر دیگر، روزها را در جاده می گذراند. که داستان را خیلی بیشتر کند می کند و نیاز به پرکردن با حکایت های کوچک اینجا و آنجا با همسفران دارد. همه اینها، همراه با یک فیلم خانوادگی ناکارآمد، فیلمی عمدتاً افسرده و کسل کننده را می سازد.

در قرن بیست و یکم، خانواده های به اصطلاح "عادی" یا سالم به استثناء تبدیل شده بودند. امروزه تقریباً هیچ خانواده ای وجود ندارد که با اعتیاد یا مشکلات اجتماعی، بهداشتی، روانی یا دیگر مشکلاتی نداشته باشد. بیشتر مردم برای سرگرمی سراغ چنین فیلم هایی نمی روند. بنابراین، جای تعجب نیست که باکس آفیس «همه خوب هستند» به بازیابی بودجه تخمینی ۲۱ میلیون دلاری خود نزدیک نشد.

دانلود فیلم Everybody's Fine 2009 (همه خوب هستند) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

من همه خوب هستند را دیشب در یک سالن شلوغ با افراد در سنین مختلف دیدم. در پایان فیلم متوجه لبخند و اشک در چشمان بینندگان بزرگتر و مقداری کسالت و عجله برای رفتن در بینندگان کوچکتر شدم. این یک فیلم برای والدین است و احتمالاً برای گروه زیر 25 سال جذابیت چندانی نخواهد داشت.

این یک داستان زیبا، احساسی و گاه دردناک از پدری است که پدری را می شناسد و به سراغش می آید. با واقعیت فرزندپروری و عدم کنترل او بر زندگی فرزندانش. این در مورد حقیقت و چگونگی تلاش ما برای در امان ماندن از درد یا ناراحتی دیگران است. این در مورد تعداد زیادی از والدین است که هنوز فرزندان بزرگ خود را به عنوان فرزندان کوچکی می بینند که ما مسئول آنها هستیم.

در حالی که بازیگران مکمل بازی های خوبی انجام می دهند، همه خوب هستند رابرت دنیرو است. این بهترین بازی او از زمان بیداری است (او شایسته اسکار بود و نه فقط نامزدی).

من گمان می‌کنم که همه خوب هستند نامزدی زیادی خواهد داشت، اما فکر نکن جوایز زیادی را به دست آورد. . من این را بر این اساس قرار می‌دهم که رای دهندگان جوان‌تر هنوز جای بزرگ‌ترها نبوده‌اند و نمی‌توانند به طور کامل از شخصیت یا رشد و درک او قدردانی کنند.

دانلود فیلم Everybody's Fine 2009 (همه خوب هستند) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

"همه خوب هستند" بازیگر رابرت دنیرو را در نقش فرانک گود (نام یک شوخی حیله گر) می بیند، یک بیوه 66 ساله که اخیراً بازنشسته شده و سفری جاده ای را در سراسر ایالات متحده آغاز می کند. ماموریتش؟ برای دیدار با هر یک از چهار فرزندش، و امیدواریم که انقطاع عاطفی که بین او و آنها در طول زندگی ایجاد شده را التیام بخشد.

آنچه که فیلم را از فیلم های مشابه متفاوت می کند این است: دنیرو نیست. پدری الکلی، بداخلاق یا مرده، اما مردی کاملاً خوب. در حالی که دنیرو معمولاً نقش‌های «پدر سخت» یا «پدرسالار خشن» را بازی می‌کند (یعنی فیلم‌های «ملاقات با فاکرها»)، در اینجا او یک نان‌آور و حلال مشکل عادی است که همیشه چیزی جز بهترین‌ها را برای بچه‌هایش نمی‌خواسته است. تمام تلاش خود را برای تأمین آنها انجام داده است.

اما فیلم با نشان دادن رابطه نسبتا سطحی بین یک پدر و فرزندانش - رابطه ای که به دلیل احترام و علاقه به جای نزدیکی عاطفی به وجود آمده است - نوعی را مورد نقد قرار می دهد. سرکوب عاطفی مردانه و بسیاری از صحنه‌های فیلم شامل کودکانی با چشمان اشک‌آلود دنیرو (اکنون بزرگسالانی با حرفه‌ای) است که اعتراف می‌کنند که هرگز آنقدر احساس راحتی نمی‌کنند که مشکلات متعدد خود را به او بیاورند. این البته به عنوان فیلم مربوط می شود. همه خوب نیستند، اما چون این چیزی است که بابا می‌خواهد، این چیزی است که همه ما تظاهر می‌کنیم.

اما فیلم همچنین به نحوه‌ی حمایت از این نقش‌های جنسیتی/خانوادگی، نه فقط توسط پدرسالار، بلکه توسط خود بچه ها هم پدر و هم فرزندان از نظر عاطفی دور هستند زیرا به دروغ معتقدند که به نفع همه است. نتیجه این امر توهمی است که دو طرف تایید شده اند. و بنابراین، آنچه فیلم از آن حمایت می کند، نه تنها نوعی صداقت یا صراحت احساسی است، بلکه تمایل به عبور از ناامیدی و رنج در کنار میز است. این، البته، یک کار آسیب زا است. انسان ها موجودات انکار کننده هستند و نیاز به هنرمندی بسیار بزرگتر است تا به درستی با این موضوع برخورد کند.

دنیرو اغلب در ایفای شخصیت های جزیره ای بسیار بد عمل می کند، اغلب به کشیدن چهره و دزدی های عجیب و غریب متوسل می شود، اما در اینجا او فوق‌العاده است، صحنه‌های برجسته‌ای از جمله شکستن او روی تخت بیمارستان، یادآوری خاطرات بچه‌هایش در دوران جوانی و یک صحنه فانتزی عالی دور یک میز. بازیگران مکمل به همان اندازه عالی هستند، با سم راکول و کیت بکینزدیل - که هر دو در حال تولید فیلم های مستقل بسیار خوبی هستند - و درو بریمور، که روال معمول و عفونی "پرتو آفتاب" خود را انجام می دهد.

از نظر زیبایی شناسی، کارگردانی فیلم مسطح و بدون الهام است و نمادگرایی آن کمی اجباری است، با بازی دنیرو در نقش یک کارگر یقه آبی که بیشتر عمر خود را صرف سیم های تلفن در سراسر کشور کرده است. آن را دریافت کنید؟ او مشکلات ارتباطی دارد، اما کار زندگی او کشور را در تماس نگه می دارد.

همه خوب هستند به دلیل دستکاری، احساساتی بودن، ساختگی و شبیه به فیلم های کابلی ساخته شده توسط منتقدان مورد انتقاد قرار گرفته است. این همه درست است. اما همه خوب هستند در صفحه کوچک به خوبی بازی می کند و چندین کار را به خوبی انجام می دهد، گاهی اوقات فراتر از قیمت ها مانند "گل های شکسته" و "درباره اشمیت".

همه خوب هستند به عنوان یک کمدی به بازار عرضه شد، اما نه کاملاً تاریک و مالیخولیایی است، عمدتاً در پشیمانی و ناامیدی است، با گاه و بی‌شرمانه‌ترین لحظات اشک‌آور.

7.9/10 – بهترین کار دنیرو در چند دهه اخیر. همه خوب هستند به شدت ناقص است، اما به طور کلی تکان دهنده است، و بیشتر با پدران و فرزندان سالخورده با والدینی که به آرامی مسلط هستند، مورد توجه قرار می گیرد. آمار IMDb نشان می‌دهد که فیلم توسط مردان و زنان زیر ۱۸ سال در رتبه‌بندی بالاتری قرار گرفته است، که نشان می‌دهد همه خوب هستند با کودکانی که به خاطر ناامید کردن والدینشان گناهکار هستند طنین‌انداز می‌شود.

ارزش یک بار دیدن را دارد. یک قطعه همراه خوب برای "وحشی ها" می سازد.