دانلود فیلم Fellini Satyricon 1969 (فلینی ساتیریکون) دوبله فارسی بدون سانسور

در قرون ابتدایی روم،او دوست دانشجو؛"انکولپیو" و "آشیلتو" بر سر سرپرستی "جیتون" پسری با هم بحث کرده،دارائیهایشان را تقسیم کرده و از هم جدا می شوند.پسر که اجازه انتخاب پیدا می کند،تصمیم می گیرد با "آشیلتو" برود.اما زلزله ای ناگهانی "انکولیپو" را از نجات می دهد و...

رم، پانصد سال پیش ازمیلاد مسیح، «انکولپیوس» (پاتر) و «آشیلتوس» (کلر) پس از درگیری بر سر «جیتون» (بورن)، هر یک به راهی می روند و ماجراهایی را از سر می گذرانند...

فلینی ساتیریکون مجموعه ای از داستان های قرون وسطایی در رم را به تصویر می‌کشد.

مجموعه ای از داستان های افسانه ای جدا از هم در قرن اول رم.

مجموعه‌ای از داستان‌های اسطوره‌ای ناپیوسته در روم قرن اول.

دانلود فیلم Fellini Satyricon 1969 (فلینی ساتیریکون) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

موثرترین راه برای درک فیلم مخاطره آمیز فدریکو فلینی در سال 1968 Satyricon (با توجه به این واقعیت که سال 1967 شاهد ورود Satyricon توسط جیان لوئیجی پولیدورو، تهیه کننده فیلم ایتالیایی فردی بود) در زمان پخش طولانی آن است. . در آن سال سرنوشت‌ساز شاهد ورود آثار هنری دائمی فیلم‌هایی چون فارغ‌التحصیلان، سیاره شامپانزه‌ها، شب مردگان زنده، و 2001: یک ادیسه فضایی بودیم، و Satyricon با این فیلم‌ها متحد است. به طور قابل توجهی از نظر جسمی تلاش بیشتری نسبت به فارغ التحصیلان (به ویژه همجنس گرایی) دارد، از نظر سیاسی مانند سیاره شامپانزه ها، به اندازه شب مردگان زنده ثابت، و تا 2001: یک ادیسه فضایی، محرک است. من همچنین اضافه می‌کنم که اساساً به اندازه آن نقطه عطف تلویزیون از بریتانیا، The Detainee نمادین است. در هر صورت آیا فیلم فوق العاده ای است؟ من می گویم نه، علیرغم این واقعیت که فیلم فوق العاده جالبی است، و به آن فیلمی وحشتناک که کارشناسان وحشتناک ترین آن را تضمین می کنند، نزدیک نیست. با این حال، با در نظر گرفتن همه چیز، این اثر هنری واقع گرایانه نیست که حامیانش آن را تضمین می کنند، صرف نظر از اینکه تاثیری بدون شک بر فیلم های بعدی مانند کالیگولا سادومازوخیستی سوی گوچیونه داشته است یا خیر.

اما این یک چیز عجیب است. جامد، کشیدن با وجود نداشتن داستان، یا روایت بسیار باریک، بدون شک نیرویی وجود دارد که تصاویرش به اطراف می‌پیچد، یا یک طلسم، و به این ترتیب مانند فیلمی از میکل آنجلو آنتونیونی - مثلا Blowup یا The Traveler - به نظر می‌رسد. این شباهت را با رفتن به نقطه مقابل دستگاه گریم سنج انجام می دهد. این بسیار نزدیک به ایده آل بودن فیلم مولف-آلوده است. در هر صورت، این در واقع فقدان آشکار آن در داستان یا پیشرفت شخصیت را جبران نمی کند. محافظان فیلم این واقعیت را با تضمین اینکه فلینی و روزنامه نگارانش، برناردینو زاپونی و برونلو فلینی، فقط طرح داستان پیکارسک قرن اصلی ساخته شده توسط رومی کهنه، گایوس پترونیوس میانجی، را در مورد وجود تحت سلطه سزارها در دوران تکرار می کردند، گرو می گذارند. قانون نرون در حالی که حقایق تأیید می کنند که Satyricon ساخته پترونیوس عموماً به دلیل ایده تکه تکه اپیزودهای ماندگار پیکارسک است، تا حدی با توجه به سبک علمی مرسوم، بیش از هر چیزی که فیلم است، لمس است. با این حال، رویداد بصری غنی فیلم فلینی یکی از ضروری‌ترین رویدادها در کل وجود فیلم است، بیش از آن که نقض‌های حساب کاربری را جبران کند، و با دقت بیشتری شبیه آیه پیشگامان بالاست. در واقع، نزدیک‌ترین فیلمی که در فلینی ساتیریکون قرار می‌گیرد، ادای احترام ازرا پاوند به لندن، بریتانیا، هیو سلوین مابرلی است. Satyricon فیلمی هولناک است، با این حال بیشتر به دلیل داستان جداکننده اش تا تصاویرش، اگرچه تعداد زیادی از آنها واقعا ناراحت کننده و اعصاب خردکن هستند. این چیزی جز یک کار ساده است، اما واقعیت به تنهایی آن را نه وحشتناک و نه عالی می کند. این ژرفای عجیب و غریب دوره ای فلینی (اصطلاحی که اغلب مورد سوء استفاده قرار می گیرد و به اشتباه تعریف می شود) و قدرت تقلید او است که فلینی ساتیریکون را از ناامیدی افسانه ای، یا یک شکست اردوگاهی مانند وسیله نقلیه مشابه الیزابت تیلور، کلئوپاترا، یا یک اثر مجلل نجات می دهد. برطبق فیلم ژان کوکتو. در حقیقت، Satyricon تمام آن چیزی است که هک مانند کوکتو هرگز انجام نمی دهد، اما یک متخصص فیلم مانند فلینی می تواند در هر صورت، زمانی که در دوران اوج خود نیست، انجام دهد. این بهترین فیلم او و حتی یک فیلم خارق‌العاده نیست، اما یک پیروزی انفرادی و انفرادی است، و احتمالاً ماندگارترین فیلم در کل وجود رسانه است. یکی که قدرت و نمادش مدت‌ها بعد از اینکه آرزو کردی ناپدید شود، تو را آزار می‌دهد، و به طور مرموزی، عملاً هیچ تأثیری در هنرهای زیبایش نداشته است. نه یک تهیه‌کننده فیلم فوق‌العاده منفرد در چهل سال اخیر، جبه‌ای را که فلینی پرتاب کرد، به دست نیاورده است.

به یک معنا، اگر کسی بتواند پایان فیلم 2001: A Space Odyssey را پس از دیو تصور کند. بومن وارد بنای تاریخی سنگی تیره اطراف مشتری می شود و رنگی از تقلید و تمایلات جنسی به آن می افزاید، سپس آن پانزده یا چند دقیقه را با دو ساعت دیگر گسترش می دهد، یک فرد Satyricon خواهد داشت. در نتیجه، به احتمال زیاد با بسته شدن فیلم بی‌نظیر کوبریک، کسی از دست رفت، بی‌توجهی به تلاش برای «به‌دست آوردن» این فیلم، به‌خاطر فیلم بدون تحریف، شعر بصری و ظرفیت منفی کیتسی به وضوح از قلمرو یک تماشاگر فیلم گذشته است. از کم‌ترین زباله‌های عنصر مشترک استیون اسپیلبرگ یا جورج لوکاس، و یا لوگوره کاذب جویسنی از تولیدکنندگان غیرعادی و نامرغوب بسیاری که اخیراً کمیاب هستند، از شیر گرفته شده است. فدریکو فلینی آن مورد منحصر به فرد خارق‌العاده در کار، یک مورد منحصر به فرد باورنکردنی بود، در هر صورت، زمانی که مورد منحصر به فرد او اهمیتش را بیشتر کرد.

دانلود فیلم Fellini Satyricon 1969 (فلینی ساتیریکون) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

من باید باور کنم که با خلقتی مانند Satyricon که توسط فدریکو فلینی با آهنگسازی و هماهنگی (و اساساً تحت تسلط حلقه) همراه بود، او دو یا سه چیز داشت که باید در آنچه می‌توانست یا نمی‌توانست به آن پایبند بود (مطمئن نیست). استراتژی ایتالیا در مورد برهنگی یا شرارت و مواردی از این قبیل بود). با این حال، به طور کلی، به نظر من این همان فیلمی است که در آن رئیس دارای چنین قدرت و فرصتی بی قید و شرط برای انجام هر کاری که می خواست با مواد داشت، هیچ کس در هیچ نقطه ای حتی سعی نکرد او را بیاورد یا بپرسد که آیا این کار منطقی است. ؟ شاید این همان چیزی است که Satyricon را به آلوی معیوب تبدیل می کند، با این حال برخی از مواقع به سختی از کنار آن عبور می کند. این شرم آور است که در مورد فلینی ساتیریکون چیزهایی مانند "پیچ و خم است" یا "انسجام خود را از دست می دهد" یا "من پرسیدم "باز هم آن شخصیت کیست" بیش از حد بسیار شرم آور است، با این حال آنها اساسا اعمال می شوند، صرف نظر از اینکه واقعاً فیلم را دوست دارید یا خیر. . شاید بتوان گفت من هم هستم، اما نه دقیقاً در زمان مشابه.

در معنای ساده بصری، این چیزی است که کلمه دینامیت در مورد افسانه های رومی منفرد به آن نزدیکتر است. رؤیایی یا غیرعادی یا تباهی نیز تاثیرگذار است، اما با این فرض که این یک فیلم آرام بود (و چندین بار به این نتیجه رسید که فلینی به هر شکلی از لانگ یا حتی آیزنشتاین صعود می کرد، با این فرض که او در دوره آرام فیلم می ساخت) ، همیشه در ده اصلی من خواهد بود. از طریق یکی از سینماگران متخصص بی‌نظیر ایتالیایی، جوزپه روتونو، فلینی سواحل و پیروت می‌کند و حماسه رومی خود را با اندیشه‌های پریشان و سخت‌کوشی می‌سازد تا در جهتی مخالف از قابل اعتماد نگه‌داشتن دید حرکت نکند. به هر حال، فلینی هرگز برای بررسی کردن کار سختی ایجاد نمی‌کند، و خلقت او به طرح‌ها و ترکیب مناطق اصیل با مجموعه‌های گسترده Cinecitta، استفاده از انواع، گروه‌ها، وسایل (شمارش زائده‌ها و سرهای بریده شده) و افزودن به آن احترام می‌گذارد. پشتیبان‌های ملودیک خاص این نینو روتا و شرکت، نسبتاً بهشتی هستند، در حالی که شاید به‌طور قابل‌توجهی مجلل‌تر از نسخه‌های قبلی او یعنی Juliet of the Spirits نباشند.

اگر جلوه‌های بصری و ظاهر و سبک فیلم کمک به ساختن این جهان رم که در آن هیچ قدرت واقعی وجود ندارد و جنسیت و قدرت در دسترس همه است، پس باید جوهر واقعی را در نظر گرفت. من همچنین می بینم که فلینی دنبال می کرد، نه صرفاً در مورد زمان رم در آن مقطع (مطمئن نیستم دقیقاً چه زمانی، با این حال در کمبود آشکار نمایندگان کنگره و جمهوری)، بلکه در سال های 1969/1970 جنسی و سیاسی. تحولات در سراسر جهان رخ می دهد دیوانگی نسبت به هر مسیر وجود دارد، به طور مشابه، در برخی موارد ظاهرا، در واقعیت. با این حال، چیزی که فلینی از دست می دهد، ورودی برای تماشاگر است که واقعاً با این سفرنامه انکولپیو (مارتین پاتر)، که با برده ای می رود، او را از دست می دهد، تلاش می کند او را ردیابی کند، اما با یک همراه آسسیلیتو درگیر می شود. در حالی که برده‌ها روی قایق سوار می‌شوند، نبردهای عظیمی رخ می‌دهد، شادی‌های فسق‌آمیز با زنان، جنگ‌های بیشتر برای هدف گلادیاتوری بودن آنها - و فقط دقایقی مختصر که فلینی به تماشاگر اجازه می‌دهد تا از تمام تشریفات عظیم استراحت کند.

در صحنه‌های متعدد انرژی زیادی وجود دارد که در واقع از نظر فیزیکی شارژ می‌شوند، و بخش اصلی فیلم به خوبی پخش می‌شود. با این حال، به ناچار، رشته داستان یا آنچه ممکن است از آن باقی مانده باشد را نمی توان برای مدتی طولانی آزاد کرد تا اینکه به خوبی تصاویری که آن را در بر می گیرد احساس خوبی نداشت. می‌توان گفت، می‌فهمم، فلینی ساتیریکون واقعاً ممکن است با «نقطه زابریسکی» آنتونیونی به عنوان دو فیلم از سران ایتالیایی که کاملاً اخلاق و درخواست اجتماعی را کنار گذاشته‌اند و از این امکان لذت می‌برند (و گاهی اوقات عقب‌نشینی می‌کنند) همبستگی ایجاد کند. واقعا رخ می دهد در صورتی که هیچ یک از این دو رهبر کاملاً مؤثر نباشد، جای تعجب نیست که چرا اصطلاح «توان کامل» و «تولیدکننده مولف وحشی» تنها یک بار در مدت زمان معینی به طرز شگفت‌انگیزی با هم ترکیب می‌شوند.

دانلود فیلم Fellini Satyricon 1969 (فلینی ساتیریکون) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

فلینی ساتیریکون اصلی فلینی بود که در سال 1974 یا جایی در اطراف دیدم. ساعت 12 شب بود که وست وود را در سینماسکوپ روی صفحه جالوت جدا می کرد. فقط گهگاهی تحت تأثیر یک فیلم قرار گرفته بودم. آنقدر قدرتمند بود که ساعت 12 بعد از ظهر استثنایی برای نگاهی دیگر برگشتم. اندازه دقیق جزئیات و سازمان های نمادین عجیب و غریب همچنان بر من غلبه می کرد. فلینی ساتیریکون برای سال‌های مختلف به فیلم شماره یک من تبدیل شد و احتمالاً چندین بار آن را با همراهان مختلف در سینماها دیده‌ام. چگونه می توانم چنین شاهکاری را خلاصه کنم؟ این یک نمایشگاه سابلیمینال است، چشم اندازی از نوع بشر از طریق یک خانه احمقانه که در دنیایی خیالی منعکس می شود. با این حال بعداً تبدیل به یکی از طرفداران فیلم های گذشته فلینی و پس از آن شدم، Satyricon شماره 1 من باقی ماند و من آن را نقطه اوج حرفه فلینی می دانم. هرگز ذهن خلاق غنی او به اندازه اینجا عمیق نبوده است. برخلاف بازده فلینی، این قطعاً یک فیلم شخصی انفرادی نیست، بلکه یک فیلم اولیه است. فلینی حتی یک محقق یونگی را در صحنه فیلمبرداری داشت.

برای افرادی که آن را تجربه نکرده‌اند، Satyricon یک دگرگونی آزاد از معتبرترین رمان ماندگار با نام مشابه توسط پترونیوس داور است. رومن از ساعت نرون، که مجموعه‌ای از داستان‌های طنزآمیز و خطرناک را ساخت. باهوش احتمالاً در بخش‌هایی ساخته شده بود و فلینی هنگام تنظیم داستان‌ها تصمیم گرفت که سعی در اصلاح داستان نداشته باشد، بلکه پیشرفتی از اپیزودهای عمیقاً تلخ را ارائه دهد. این با دیدگاه او نسبت به تاریخ مطابقت داشت. ما فقط تاریخ (به ویژه تاریخ قدیمی) را از قطعات و قطعاتی که در طول اعصار گذشته است می دانیم. با این حال سه شخصیت اصلی در طول فیلم برمی گردند، شخصیت های مختلف، شرایط و مناطق اطراف آنها به طور ناگهانی تغییر می کند. در حال حاضر، در حالی که این اپیزودهای پیکارسک مطمئناً رنگارنگ، عجیب و غریب و سرگرم کننده هستند، دیدگاه فلینی فلینی ساتیریکون را تبدیل به یک نقد بی نظیر می کند. به طور خاص دوربین پر پیچ و خم او است که به طور پیچیده چیده شده است و در صحنه های جمع آوری عظیم استفاده می شود. با این حال، امروزه دوربین متحرک را به‌عنوان تمرین استاندارد می‌پذیریم، اما واقعاً در دهه 1960 تقریباً از آن استفاده نمی‌شد و فلینی رویکرد خاصی به فعالیت عکس‌برداری و سیگنال شخصیت داشت که در واقع مانند رویکرد خودش است. گروه‌بندی‌های خاصی (مخصوصاً منطقه سایه‌دار شهر نزدیک به شروع) احساس می‌کنند که ما در یک نوع سواری کسل‌کننده هستیم و از جلوی اتاق‌هایی که هر نوع علایق قابل تصوری را در خود دارند عبور می‌کنیم. یکی دیگر از روش‌های فوق‌العاده چشمگیر این است که دو نفر از شخصیت‌ها به دوربین خیره شوند، در اکثر موارد یک «نه نه» در کل هر قدر که روایت باشد. وقتی شخصیت‌ها بی‌تفاوت نگاه می‌کنند، تأثیر آن یک مسابقه کنجکاوانه ایجاد می‌کند - تماشای ما در حالی که ما آنها را تماشا می‌کنیم

موسیقی برای Satyricon یکی دیگر از اجزای جالب است. با این حال، نینو روتا مبلغ قابل توجهی از موسیقی به دست آورد (مخصوصاً آهنگ عجیبی که در پایان شنیده شد و راهپیمایی حاکمان جدید)، بسیاری از موسیقی ها یا موسیقی مردم جهان هستند (مثلاً سرناد میمون های بالی) یا پیشتاز. ترکیبات الکترونیکی (ایلهان میماراوغلو، اندرو رودین، و تاد داکستادر در میان دیگران). این حسی مضاعف از بی‌نهایت پست بودن، اما ماورایی بودن را به فیلم می‌دهد.

در یک سطح، Satryicon درباره جوانان آخرین بخش دهه 1960 صحبت می‌کند، بچه‌های گل بدون لنگر که از نقطه‌ای به نقطه دیگر فکر می‌کنند. بدون «قطب‌نمای اخلاقی» - مجموعه‌ای بی‌پایان از تجربیات اپیکوری در دنیایی راضی و بی‌نظم. در سطحی دیگر، دنیایی که به تصویر کشیده می‌شود، مجموعه‌ای طولانی است که تمدن ما انسان‌دوزی است که توسط نیروهای پایه در زیر سطح ساخته شده است. به این ترتیب Satyricon هم ناآشنا و هم غیرقابل انکار است، تصاویرش هم وسوسه انگیز و هم دفع کننده است. می توان به فلینی به خاطر مدیریت چنین ایده تهاجمی احترام گذاشت و به خاطر او و همکارانش (به ویژه دانیلو دوناتی) است که فلینی ساتیریکون تا این حد به نتیجه می رسد.

دانلود فیلم Fellini Satyricon 1969 (فلینی ساتیریکون) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

فیلم‌های فلینی احتمالاً از نظر ظاهری نیروبخش‌ترین فیلم‌هایی هستند که ساخته شده‌اند، و در میان آن‌ها SATYRICON به عنوان یک اثر هنری از فیلم‌های توهم‌آمیز متمایز است. کار دوربین مرکزی تازه و عمیق، رنگ‌های آفتاب‌گرفته، نورهای احساسی، تغییرات محتاطانه، و چشم‌گیرترین چهره‌ها در هر نقطه‌ای که در یک فیلم جمع شده‌اند: هر کدام از این‌ها تثبیت می‌شوند تا SATYRICON را به یک فانتزی تبدیل کنند، نشانه‌های اصلی زندگی را نشان می‌دهند. فلینی ساتیریکون به یک رمان رومی 2000 ساله نوشته پترونیوس بستگی دارد. فلینی که خود یک رومی است، به منبع خود بسیار پایبند است و آن را قسمت به قسمت تکرار می کند. اما از آنجایی که رمان فقط در بخش‌های مجزا، بدون شروع و پایان، دوام می‌آورد، فیلم به همین ترتیب برنامه‌ریزی می‌شود. فلینی ساتیریکون با یک سوگواری مشتاقانه توسط انکولپیوس آغاز می شود که موقعیت های طاقت فرسایی را که اخیراً اتفاق افتاده اند، تلقین می کند، در حالی که هرگز نمی فهمد که چه بوده اند. به معنای واقعی در اواسط جمله پایان می یابد، در لحظه ای که انکولپیوس از ناراحتی خود خلاص شده است و نزدیک به لبه اقدامات جدیدی است که ما هرگز نخواهیم دید. تماشاگران فیلم فلینی، بسیار شبیه تماشاگران بخش های ماندگار پترونیوس، باید بدون هیچ کس دیگری به یک نتیجه واضح برسند. انبوهی از جزئیات روشن به ما داده شده است که در پایان روز باید به آنها رسیدگی کنیم. هرچه بیشتر با فیلم‌های رم، فلینی و ایتالیایی آشنا باشیم، حس بیشتری می‌توانیم داشته باشیم.

SATYRICON یک سرگرمی سبک نیست. همچنین فیلمی با شخصیت های عمیق یا پیام اجتماعی منطقی نیست. این حتی یک تصویر کلی و باستان شناسی دقیق از روم قدیم نیست. این به سادگی نگاهی کوتاه از طریق یک پنجره خیره کننده به دنیایی باشکوه، شگفت انگیز و کاملاً خارجی است. مبارز می تواند به شما نشان دهد که رم چقدر قدیمی به نظر می رسد، اما SATYRICON به شما نشان می دهد که چه حسی داشت. مجموعه های آن فیگورهای مفهومی و با جریان بالا هستند. موسیقی متن آن اکثراً شامل موسیقی مرسوم آفریقایی و آسیایی است. این طرح‌ها فقط شامل افزایش قدرت و ویژگی‌های فیلم می‌شوند.

تصاویر در SATYRICON به‌طور غیرقابل انکاری عجیب و غریب هستند و بسیاری از آنها هومروتیک هستند. (در هر صورت، توجه داشته باشید که صریح ترین احساسات به طور قابل اعتمادی غیرقابل اعتماد است.) برخی از تماشاگران آشکارا از این نمادگرایی ناراحت هستند - - واقعاً به رسمیت شناختن، من می توانم بگویم، برای فیلمی که مدت ها قبل ساخته شده است! با این حال، اگر شما نه سکس هراس هستید و نه همجنسگرا، نباید مشکلی داشته باشید.

من در سال 1970 SATYRICON را یک نوجوان در نظر گرفتم. به حدی هیجان زده بودم که تحمل کردم. فیلم دو بار در یک شب من آن را در ریکاوری بیش از چند بار از آن زمان، به طور مداوم در صفحه بزرگ، تا عصر قبل، که آن را به عنوان یک DVD به تازگی خریداری شده تماشا کردم، دیده ام. فراتر از سایه‌ای از شک - SATYRICON دارای تقلید مسخره‌آمیز، تند، فعالیت، جنسیت، خشونت، تئوری و شعر، هم کلامی و هم بصری است. با فرض اینکه از فیلم های عالی قدردانی می کنید، این یکی را تماشا کنید.