در دهه 60 چین، "رنه گالیمارد" دیپلماتی فرانسوی عاشق "سانگ لیلنگ" خواننده اپرا می شود. اما "سانگ" آن چیزی نیست که او تصورش را می کند ...
در دهه 1960 چین، دیپلمات فرانسوی رنه گالیمار عاشق یک خواننده اپرا به نام سونگ لیلینگ می شود - اما سونگ اصلاً آن چیزی نیست که گالیمار فکر می کند.
دانلود فیلم M. Butterfly 1993 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
این یک ناهار مجلل تر بافته شده برای مغز من است، تمرکز بر تلاش برای درک حقیقت از ساخته های تخیل. تا آنجا که فیلم ژاپنی، میزوگوچی سعی کرد در فیلم M. Butterflyهای بعدی‌اش در مورد تصاویر توسعه‌یافته‌ای قرار دهد که قلب رنج‌دیده را تاریک می‌کنند و در آن زمان به دومین افسانه با فرهنگ شرقی می‌افزایند.
اصلاً زمانی بود که مادام باترفلای آهنگسازی شد و دیدگاه‌های ژاپنی به طرز جالبی در سراسر اروپا سرازیر شد.
M. Butterfly بر این اساس طراحی شده است، درام مادام باترفلای درباره سقوط دیوانه‌وار گیشا که شیفته یک غربی شرم‌آور از آن ستایش است. و عواقب شدید بر دو بسته شدن یک تثبیت در حال توسعه. بعلاوه، انعکاس واقعی از این با وارونگی جنسیت، موارد یک مورد واقعی که ممکن است عجیب ترین کار مخفی جهان باشد.
هر دو در اینجا لایه بندی شده اند، داستان و زندگی. از یک سو، این در مورد تلاش‌های غربی‌ها است که در اینجا به عنوان یک مذاکره‌کننده فرانسوی در پکن دهه 60 بازنگری می‌شود، در ابتدا با احترام، انتقادی و در عین حال به طور پیوسته احترام می‌گذارد، تا هسته یک دنیای شگفت‌انگیز عجیب و غریب را بگیرد. آن دنیا او را با جوهره یک خواننده نمایش چینی مجذوب می‌کند، خودش پروانه‌ای است که درام را بازی می‌کند، وقتی که ما برای اولین بار او را می‌بینیم، و همه چیزهایی را که تصویر شکوهمند مشرق زمین برای آن در نظر گرفته شده است را بیرون می‌دهد: راز قدیمی، جذابیت معطر، اروتیسم مخفیانه.
(البته ما متوجه شدیم که نمایش مادام باترفلای به داستانی بستگی داشت که به این ترتیب بر اساس خاطرات همسر نویسنده از سفر او به ژاپن بنا شده بود. این یک متدیست ساده است که مشتاق شرق است، که خود یک نژاد مصنوعی است. هرگز هیچ حقیقت درونی در تصاویر در آغوش گرفته شده وجود نداشت، هیچ قلب واقعاً شرقی که باید تسخیر شود)
از پایان او، ما متوجه می شویم که او آن تصویر را از درون کنترل می کند، و آنچه را که او می خواهد ببیند معرفی می کند. برای به دست آوردن اطلاعات واقعی در مورد دسیسه های غربی.
اما بدیهی است که این پس از نمایش طراحی شده است، در مورد موسیقی است، نه داستان. بنابراین به نظر می‌رسد که همه چیزهای عشق لاکچری مشروع هستند، که ممکن است از همان ابتدا ساده و اشتباه به نظر برسد. جلوه های بصری ظریف، سازماندهی شده در افزایش شکوه. نبوغ کامل یک چین محدود به صحنه، که اصلی را تشویق می کند تا با یک واقعیت سازمان یافته همراه شود. این وظیفه در ابتدا برای پیتر ویر تلویحا بود، به احتمال زیاد او ضخامتی برتر را برای این جهان تصور می کرد، یک بیگانگی جدی فراگیر از تجربه. با این حال، این مواد با چشم انداز پروتز کراننبرگ خوب و شیک است. بیشتر از خوب
تصور این است که هر چیزی که برای زیبا به نظر رسیدن آماده شده است، باید گمراه کننده و توهم آمیز باشد. بنابراین، با توجه به این احتمال که ما به عنوان انبوهی از مردم به اندازه قهرمان فریفته شدن توسط تصاویر، باز و مضطرب هستیم، یک کپی مشخص از همه چیزهایی که باید دقیق و زنده به نظر می رسید، می سازد.
این به طور محجوب کار می کند تا جایی که ما را به عنوان یک دام اسکار دیگر در مورد تحسین و علاقه سیاسی متحیر می کند. با همه سرریز عمیقی که به عنوان فیلم منحرف شده به عنوان ابزار یک حقه بی رحمانه تجربه می کنیم، اینطور نیست. با تلفات ما که واقعاً سرمایه گذاری کردیم.
البته آنچه مرد فکر می کند از او به دست آورده است، همه دروغ بوده است، زیرا او از دیدن واقعی غفلت کرده است. این به عنوان یک اظهار نظر سیاسی مورد ارزیابی مجدد قرار می گیرد، زیرا او به ارزیابی های مربوط به نبرد ویتنام به روسای خود، کاملاً خارج از پایگاه، رسیدگی می کند. علاوه بر این، اظهارنظر سیاسی دوم، که باز هم مربوط به رویای غربی است. جوانان رادیکال نادان که به خاطر مائو و تحولات اجتماعی در فرانسه قیام کردند. ما می دانیم که چگونه این کار انجام شد، چه ماندگاری در تصویر رمانتیکی که در خارج از کشور پخش شد پوشش داده شد.
این تصویر با یک تغییر اپرایی ساده بسته می شود که زمین چمن کراننبرگ است، که در مرحله ای قبل از انبوهی از مردم تنظیم شده است. رفت و برگشت با پروانه دیگری که مشغول انجام یک کار است، با این حال این یکی روح شکسته را به درون چیزی می‌فرستد. به همه چیز پرداخته می شود، شخصیت، تماس، حتی جنسیت. نتیجه شوکی واقعی را برمی انگیزد، تماشای آن بسیار باشکوه است.
به طور کلی برای من چیزی غیر قابل باور است، در مورد قدرت وسوسه کردن و شکستن تصاویر. می‌توانستم ببینم که چیزی شبیه به این از پیتر گرینوی آمده است، با کل آن در نقل قول. هر چند که ممکن است، کراننبرگ به اندازه کافی احمق یا باهوش بود، نمی توانم بگویم کدام یک، برای اینکه چیزهای احساسی و چوبی را آنقدر صادقانه بسازم که بیشتر از آن چیزی که گرینوی اجازه می دهد کار کند.
بنابراین این دقیقاً یک داستان عاشقانه معمولی نیست، بلکه فقط با آن شرایط مدیریت شده است. درامی که او در اطراف خود تماشا می کند. بنابراین، مردی که سر به پا می‌شود برای نمایشی رمانتیک از شکوه، خود یک ذات واقع‌گرایانه است، اما ما باید به‌عنوان یک ناظر به تنهایی آن را مدیریت کنیم. آیا ما به آن وابسته می شویم تا وقتی او آسیب ببینیم؟ آیا دور می مانیم و سلیقه ای احترام می گذاریم؟
دانلود فیلم M. Butterfly 1993 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
دیوید کراننبرگ پس از بازگشت به حالت دافعه بدن (پس از طراحی) با ناهار برهنه، به سراغ منابع غیرعادی تری برای فیلم بعدی خود یعنی M. Butterfly محصول 1993 رفت. در حرفه ای که تا آن زمان توسط فیلم های سینمایی در مورد تغییر، شخصیت و پنهان کردن واقعیت تخیل به تصویر کشیده شده بود، نمایشنامه دیوید هنری هوانگ در مورد ارتباط بین یک نماینده فرانسوی و یک سرگرم کننده درام پکن که تمام آن چیزی نیست که به نظر می رسد کاملاً بیرون نیست. حفظ لیست پشتیبان کروننبرگ، اما در هر صورت شاید ناامیدکننده ترین اثر او باقی بماند.
M. پروانه به طور نادرست بر اساس داستان واقعی برنارد بورسیکو، نماینده فرانسوی است که توسط مامور دولت چین شی پی پو، مردی که مانند یک خانم عمل می کرد تا او را کلاهبرداری کند، اغوا شد. فیلمنامه هوانگ - که بر اساس بازی او تنظیم شده است - جایگزین Bourisicot با رنه گالیمار از جرمی آیرونز می شود که در سال 1964 در پکن با بازی Tune Liling با بازی جان سولیتری به طرز ناامیدکننده ای شیفته او می شود. تعهد بیست ساله آنها باعث می شود که گالیمار کاملاً با "پروانه" خود شوکه شود، فقط برای اینکه وقتی او در فرانسه دستگیر می شود با واقعیت مخالفت کند و ملودی - در نهایت برای رسیدگی به امور تجاری آشکار نشده است - برای شهادت به دادگاه آورده می شود. br/>
یکی از موضوعات انتقادی هم در نمایشنامه و هم در فیلم M. Butterfly این است که آیا گالیمار می‌داند که تیون در واقع یک مرد است یا اینکه تصمیم می‌گیرد تصور کند اگر خودش را در یک رویای هوموروتیک گم نکند. این عدم قطعیت احتمالاً کراننبرگ را درگیر کرده است، با این حال مسئله این است که ما هرگز واقعاً به نوعی متوجه نمی شویم. نزدیکترین چیزی که به ما می‌رسد زمانی است که گالیمار به تیون می‌گوید: «شما خود واقعی‌تان را به من نشان دادید - چیزی که من دوست داشتم دروغ بود». و دور از ذهن است، اما ممکن است به نظر برسد که پس از بیست سال تجربه جنسی، گاهی اوقات گالیمار واقعیت را حل کرده است، ظرایف پرونده واقعی تا حدی عجیب است که این موضوع نشان می دهد چگونه می توان تصور کرد. در این شرایط، روشی که کراننبرگ هرگز پاسخ قاطع نمی دهد، به طرز دیوانه کننده ای ناراضی کننده است.
نشان دادن بیشتر آب را خراب می کند: جان سولیتری نمایشگاهی باشکوه ارائه می دهد، اما یا به دلیل دانستن گذشته یا نه، او هرگز به طور کامل نمی فهمد که چگونه به نظر می رسد چیزی غیر از یک مرد در حال حرکت است. پذیرش اینکه گالیمار واقعیت را نمی‌داند بسیار سخت‌تر می‌کند، با این حال برخورد احتمالی آنها به سمت عقب یک ون زندان کوتاه است - همانطور که اشاره شد - برای تایید قاطع این موضوع. به همین ترتیب، فایده ای ندارد که افشاگری عظیم برای جمعیت در طول صحنه دادگاهی رخ می دهد که آیرونز می تواند در آن کار چندانی انجام دهد، به استثنای بازیگری چهره، و در حالی که او باعث می شود گالیمار در اولین باری که انفرادی را در لباس مردانه می بینیم، به شدت تحقیر شده به نظر برسد، این چنین نیست. واضح است که آیا او متوجه نشده بود که ملودی واقعاً یک مرد است یا با توجه به این واقعیت که زندگی محرمانه او در برابر بسیاری از متخصصان قانونی پخش می شود.
در نتیجه کل فیلم به نظر می رسد. یک در باز هدر رفته، که ما را در مورد داستان واقعی که فیلم را به حرکت درآورده است، آگاه نمی‌کند، اما علاوه بر این، گزینه خیالی لذت‌بخش دیگری را ارائه نمی‌دهد. کراننبرگ ممکن است فیلمی جذاب در مورد جهت گیری و شخصیت جنسی ساخته باشد، اما درهای باز را از بین می برد که همه چیز برابر است. گفتمان میان ملودی و گالیمار درباره سنت‌ها، دیدگاه‌ها و روش‌های استدلال شرقی در مقابل غربی، به‌طور غیرقابل انکار جذاب‌تر است. فیلمنامه اغلب به طور مشخص تعمیم‌های شرق‌شناسانه را بررسی می‌کند، و پیشنهاد می‌شود که قدردانی گالیمار از تیون بیشتر در پرتو این واقعیت است که او چینی‌ها را بی‌پایان فریبنده و خارق‌العاده می‌بیند، در حالی که دقیقاً دیدگاه‌های فرانسوی‌های هم‌بستگانش را از بین نمی‌برد. پایین‌تر هستند.
فیلم یک عقب‌گردی کامل نیست: Irons و Solitary هر دو نمایشگاه‌های متقاعدکننده‌ای ارائه می‌کنند، در حالی که ایان ریچاردسون به عنوان وزیر تولون اشاره‌ای به کلاس خود می‌افزاید. کراننبرگ در میزانسن خود، چه در قدردانی از پکن دهه 1960 و چه در نمایشگاه‌های پکن، توجه فوق‌العاده‌ای به جزئیات می‌کند، و فیلم از ضبط منطقه‌ای در تورنتو مورد ستایش کارگردان، و علاوه بر آن در چین، فرانسه و مجارستان سود می‌برد. . با این حال، معایب حرفه‌ای‌ها را خنثی می‌کند: در حالی که آیرونز در تلاش نکردن تلفظ فرانسوی زیرک است، به نظر می‌رسد که نقشی به عنوان مذاکره‌کننده فرانسوی به او بدهد، انتخاب عجیبی است، و فیلم به شدت سرعت دارد و اغلب در زمان به شکلی دست‌وپاگیر به جلو می‌پرد. کراننبرگ هرگز فیلمی نساخته است که کاملاً به شایستگی نیاز داشته باشد، با این حال M. Butterfly اساساً به همان اندازه نزدیک است، و توانایی دلیل، ناامیدی او را به شدت تضعیف می کند.
دانلود فیلم M. Butterfly 1993 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
مشکلی در مورد تطبیق کار صحنه «سینمایی» عالی با فیلم اصیل وجود دارد - صرف نظر از این که رابط نمایشنامه نویس با استعداد منحصر به فرد باشد. آثاری که برای خلق صحنه با اقتباس عمیق در نظر گرفته می شوند، جایی که ذهن خلاق بیننده یک عضو فعال است، تأثیر زیادی از دست می دهند - و اتفاقاً وقتی تنظیمات دقیق برای تماشاگر پخش می شود، ماهیت اساسی خود را از دست می دهند. این تا حدودی به این دلیل است که زیرمتن حمایتی و الهام معمولاً در رسانه‌های «بدیهی‌تر» حذف می‌شوند، و به‌طور پراکنده مقاله‌نویس حتی زیرپینگ‌های مهم را حذف می‌کند و آنها را کمتر اساسی می‌داند، زیرا تماشاگر توسط تمام تصاویر «دنیای واقعی» در ابعاد بزرگ یا بزرگ منحرف می‌شود. صفحه نمایش کوچک.
این به طور قابل توجهی در فیلم M. Butterfly غالب کپنهاگ مایکل فرین مشهودتر بود، جایی که اولین سازماندهی لایه دومی از اهمیت را به تماشاگر ارائه می‌کرد و سرگرم کننده‌ها «نظریه‌های آشوب» را که زیربنای آن بودند به نمایش می‌گذاشتند. از نمایشنامه - با ارائه یک درک اساسی از علم فیزیک به جمعیت، مجموعه های مستند فیلم نتوانستند - اما با از دست دادن قطب نما فوق العاده شیب قرمزی که دور صحنه را می چرخاند در داستان کار مخفی، فریب و خوددوستی M. BUTTERFLY. ، ما ظرفیت جداسازی سریع را از دست دادیم که از یک ناحیه و زمان شروع می شود و سپس به قسمت بعدی می رسد و تفاوت های ظریف هر یک را به دیگری منتقل می کند و واقعاً Mssr را می فهمیم. تثبیت و ناامیدی گالیمار پس از کشف آن. انتقال آخرین تضاد بین سرنخ ها از ذهن خلاق شناخته شده گالیمار به پشت دقیق گاری پلیس، هر گونه قابلیت اعتماد، نفوذ یا جادو را از بین می برد.
حتی وحشتناک تر، نمایش این دو سرنخ واقعاً تضعیف می کند. تلاش های نویسنده با ارائه *نه* یک نماینده سرسخت به ما که احتمالاً نمی تواند خود را به عنوان یک شکار جنسی ببیند (جان لیتگو در اول) اما جرمی آیرونز بداخلاق در نقش گالیمار (سرگرم کننده بزرگ در مشاغل مختلف) بیشتر در BRIDESHEAD از 12 به حالت بازگشت. سال‌ها زودتر، جایی که ما از همان ابتدا دگرجنس‌گرایی او را زیر سوال می‌بریم.
چه این نقص جان لون در نقش «آهنگ» باشد یا نقایص رئیس دیوید کراننبرگ در ضبط او از این شخص، با این حال همه چیز غیرمنتظره در کار گرفته می‌شود. خارج (بدیهی است که در هر مرحله ایجاد کار فقط با استفاده از شروع اصلی سرگرم کننده که آن را بازی می کند شارژ می شود). بازی گریه را با "دوم" فوری که توسط هاروی فیرستین وانمود شده است، تصور کنید. به همان اندازه که Fierstein یک سرگرم کننده عالی است، هیچ فریب غیرمنتظره یا حتی قابل قبولی در رابطه با آن داستان وجود ندارد. هوانگ طرح داستان خود را حفظ کرد، اما فریبکاری که آن را قابل اعتماد کرد و غیرمنتظره‌ای که ساختار را مشروعیت بخشید، کنار گذاشت. گفتنی است، تنظیمات پیچیده و بازیگران نقش مکمل (که به طور دوره‌ای با نمایش دزدان پر زرق و برق مانند ایان ریچاردسون در نقش نماینده به خود می‌پیچند) تصویر بصری جذابی از چین درست در اوج «انقلاب فرهنگی» فاجعه‌بار اواخر عمر مائو به دست می‌دهد. دیدگاهی در سطح زمین - که بخش‌های دقیق آن یک نقطه اصلی طرح بود و در عین حال به‌طور بی‌تکلف‌تر روی صحنه ظرافت داشت.
عجیب است که نشان دادن حقیقت تحول و اردوهای «بازآموزی» اعتبار قطعه "پاریس" از داستان تقریباً وجود ندارد، و تنها منطقه ای که دستگاه های سازنده فیلم ممکن است روی داستان کار کرده باشند و نشان دهد که چگونه Tune و Gallimard کشف شدند، کاملاً نادیده گرفته می شود.
M . BUTTERFLY فیلم اصلی نیست که طبقه منبع خود را درک نکرده یا از آن حمایت نکرده است (به فیلم The No Man's Land استفن کینگ فکر کنید که سعی کرد از یک راز علمی تخیلی یک خنک کننده ستون فقرات ترسناک بسازد) و این نیز نخواهد بود. آخر. به‌احتمال‌خاطر این که شما عالی معیوب، اما باوقار مجله‌های گیشا دنی مارشال را دوست داشتید، در فیلم M. Butterfly سست کروننبرگ از M. BUTTERFLY جای قدردانی وجود دارد، فقط به دنبال نمایشنامه برنده تونی گرانت نباشید. در صورت عدم وجود سود احتمالی در ناامیدی تجاری فیلم و عملاً همه چیز پس از تخلیه VHS در سال 1994 ناپدید می شود، شاید این انتظار باشد که یک تهیه کننده دیگر به این ویژگی پنهان خارق العاده دست یابد.
دانلود فیلم M. Butterfly 1993 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
برای هر یک از فیلم‌های عجیب و غریب و عالی که دیوید کراننبرگ در حرفه‌اش ساخته است، این ممکن است واقعاً غیرمعمول‌ترین فیلم از همه باشد، زیرا استثنا است. بعد از مدت‌زمانی که طبق معمول کسب‌وکار را کنار گذاشته بود، «م. پروانه - نمایشی صمیمانه - منطقی ترین و معمولی ترین مولفه ای است که او ساخته است. هنوز برای شیوه‌هایی که ممکن است به‌طور لحظه‌ای به سرمقاله‌های اجتماعی-سیاسی غم‌انگیز بپردازد، استانداردتر به نظر می‌رسد، اما تضمین نمی‌شود که آن‌طور که انتظار می‌رود یا سعی و اعتماد می‌شود به‌عنوان جزئی از حساب برجسته‌تر شود. در واقع نشان می‌دهد که چگونه می‌توان مانند کراننبرگ نمونه احساس کرد، در صورتی که با کمی شانس برای واقعیت توسعه کلیدی، از جمله طرح خلق خارق‌العاده، ترکیب نماهای غنی، و دوربین‌برداری، احساس موفقیت کنیم. پیکربندی گروه دنیس کراننبرگ، بدیهی است که نفس گیر است، و موسیقی منحصر به فرد هاوارد شور گرم و ترکیبی است. پیتر سوشیتزکی، هم تیمی معمولی کراننبرگ، به طرز درخشانی در فیلم M. Butterflyبرداری غنی، خوشایند و تازه ایفای نقش می کند، همانطور که در جای دیگری از آثار این فیلمساز انجام داده است. ماده داخل این طرح یک تحقیق جایگزین است، اما من هیچ جزء هماهنگ‌شده کراننبرگ را مشاهده نکرده‌ام که تاسف‌آورتر از «متوسط» باشد، بنابراین به نوعی توجه من را به خود جلب می‌کند.
صراحت رقت‌بار « م. پروانه از ابتدا نمونه‌ای است زیرا طرح و موضوعات اثر دراماتیک نمونه در کنار گفتمان اولیه در نظر گرفته می‌شود، با انکار شکلی که فیلم واقعی تا حدودی به خود می‌گیرد. به این احساسی را اضافه کنید که می‌توانیم مدت‌ها پیش‌بینی کنیم که نشان‌های دلخواه دیگری که لحن‌های سیاسی دارند را مشاهده کرده‌ایم. مشارکت شخصیت‌های رئیس به‌طور اجتناب‌ناپذیری برای هر دوی آنها تا حدودی پیامدهایی خواهد داشت. و با کمال تعجب، هنوز - در حالی که شاهد آن بینش‌های بین‌المللی وحشیانه و تکان‌دهنده دهه 1960 هستیم، که هنوز در سال 2022 به طرز غم‌انگیزی در سراسر جهان مهم باقی می‌ماند - این عنوان به طور کلی با شدت بیشتری به موضوعات پیشنهادی LGBTQ و تبعیض جنسی شدید متمایل خواهد شد. از تحقیر و خم شدن به زنان.
با وجود تمام آنچه این تصویر نشان می دهد، و هر یک از ایده های خیره کننده ای که ممکن است به دستاوردهای خارق العاده ای دست یافته باشد، به نظر نمی رسد که هیچ کدام در هیچ نقطه ای به طور کامل خرید را دنبال نکرده باشند. برای دادن 'M. مهم ترین مسیر و ساختار پروانه. من پتانسیل بحرانی را درک می کنم. با این وجود، این پتانسیل پراکنده است. بدون شک، چند دیدگاه کاملاً بیشتر از سایرین مورد اذعان قرار می گیرند و با وجود این، داستان به اندازه کافی قانع کننده است. بازیگران نمایشگاه‌هایی از تعادل محکم، باشکوه و ظرافت ارائه می‌دهند - به‌ویژه ستاره‌های جرمی آیرونز، و جان سولیتری، که هر دو حضور شگفت‌انگیزی روی پرده دارند. در عبارات بیش از حد تعمیم، فکر می کنم این به خوبی ترکیب شده است. در هر صورت، به نظر می رسد که این عنوان یک عنوان در خلبان خودکار است: از A به B، از ابتدا تا انتها پیش می رود، و نقاط عطف خاصی را پشت سر می گذارد، اما هرگز واقعاً مناظر و صداهای اطراف خود را نمی گیرد. این یک فیلم خوب و در عین حال تجربه‌ای متوسط است.
بدون شک بسیاری از افراد دیگر به تماشای آن نشسته‌اند و آن را فیلمی بسیار پردرآمدتر از من دانسته‌اند. هر چه در قایق آنها شناور است. صادقانه بگویم، من مطمئناً آن را تحقیر نمی کنم - چیزهای زیادی در مورد آن وجود دارد که به طرز تحسین برانگیزی با هم کنار می آیند. فقط، کل به نوعی کمتر از تعداد اجزای آن است، و هیچ چیز در اینجا واقعاً ذهن خلاق من را جلب نکرده است، حتی آخرین صحنه که نزدیکترین صحنه به «M. پروانه شبیه برادران کراننبرگ است. مهمتر از همه برای علاقه مندان به تهیه کننده یا بازیگران توصیه می شود، هنوز هم ارزش بررسی مزایای آن را دارد. با این حال، در نهایت، فکر نمی‌کنم این تصویری باشد که واقعاً بخواهید تلاش خاصی برای دیدن آن انجام دهید.
دانلود فیلم M. Butterfly 1993 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
M. BUTTERFLY همچنان در میان دگرگونی‌های مهم زندگی یک نمایشنامه پر زرق و برق قرار می‌گیرد - این اثر نویسنده دیوید هنری هوانگ. لذت دیدن دو ساخته از نمایشنامه - نیویورک و لس آنجلس - و دیدن فیلم (1993) در تئاتر و روی دی وی دی، اندازه ای غول پیکر از تحقق دقیقاً به همان خوبی که این اثر دارد به ارمغان می آورد و در حال انجام است. روشی که دیوید هنری هوانگ فیلمنامه را ساخته است نشان می دهد که فیلم چقدر با فیلم اول سازگار است و میزان تأثیری که بر بیننده می گذارد
M. BUTTERFLY به داستانی واقعی بستگی دارد که جهان را مبهوت کرده است. در خلال آشفتگی اجتماعی در چین در دهه 1960، یک نماینده فرانسوی رنه گالیمار (تصویر زیبای جرمی آیرونز) سر به پای یک خواننده درام چینی ملودی لیلینگ (جان انفرادی) می افتد - خانم ها هرگز اجازه نداشتند در نمایش پکن بخوانند. روشی که تون یک مرد است قابل قبول است. ملودی لیلینگ با ستایشی به وضوح، فریبنده - و ظریف - مانند یک پروانه با او تماس می گیرد. این رابطه به قدری ظریف و آگاهانه است که رنه فکر نمی کند ملودی مردی با نقاب است. رنه یک سفیر مهم در پناهگاه امن بین‌المللی فرانسه است که با ژان (باربارا سوکووا) ازدواج کرده است، و مسئول رعایت الزامات بالای صلاحدید است. تیون لیلینگ در محل یک جاسوس قرار داده شده است تا رازهایی را از کنسولگری در مورد نقشه های آمریکا در ویتنام جمع آوری کند. از آنجایی که رنه اوج می گیرد، درخواست می کند تا پروانه M. خود را بدون لباس هایش ببیند، امنیت سانگ در مورد شخصیت جهت گیری او این است که کشف کند که او از جوان رنه باردار است و باید تا زمانی که بچه باردار شود، با خانواده اش بماند. با افزایش ناآرامی‌های اجتماعی، کنسولگری فرانسه کاهش می‌یابد و مشخص می‌شود که رنه با یک عامل مخفی چینی در تماس بوده و برای بازداشت به فرانسه بازگردانده می‌شود. هنگامی که او تحت بازجویی قرار می گیرد، تیون در پاریس ظاهر می شود تا در جعبه شهادت قرار گیرد و از آنجا که سال ها از آخرین گردهمایی آنها می گذرد، ملودی تلاش می کند تا خود را به پروانه رنه بازگرداند. صرف نظر از اینکه انرژی رنه سفری عجیب و غریب بود، پرانرژی ترین احساسات زندگی او را برانگیخت. فقط با در نظر گرفتن همه چیز، ستایش می تواند بسیار خیره کننده شود. علاوه بر این، فقط در چنین شاهکار احساسی، ما متوجه می شویم که چگونه یک رویا می تواند به زن شیک یک مرد - و همچنین افسر اصلاحات او تبدیل شود. در آخرین صحنه‌ای که دیوانه‌وار در تماس هستیم، رنه بازداشت‌شده را می‌بینیم که آخرین سرمایه‌گذاری از نمایشی که با M. Butterfly انجام شده است را بازی می‌کند - پروانه ماداما پوچینی.
داستان بلافاصله قانع‌کننده، بی‌ثبات و به طرز مضحکی خنده‌دار است. اثری با شکوه بی‌نظیر، روشن‌کردن منازعات میان مردم، تمایزات میان شرق و غرب، تعمیم‌های نژادی - و سایه‌هایی که ما در اطراف ارجمندترین توهمات خود انداخته‌ایم. آهنگ ملودیک هاوارد شور، آریاها و کرال‌های درام پوچینی را با موسیقی نمایش چینی و آهنگ ملودیک منحصربه‌فرد او به‌طور عجیبی هماهنگ می‌کند. دیوید کراننبرگ با معیار دقیق شک و تردیدی رویایی که قطعه به آن نیاز دارد هماهنگ است، با این حال این بازی فوق العاده جرمی آیرونز و جان سولیتری است که M. Butterfly را روشن می کند. این یک اپوس مگنوم است.
دانلود فیلم M. Butterfly 1993 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
در جریان آشفتگی اجتماعی در چین در دهه 1960، یک مذاکره کننده فرانسوی به طور ناامیدکننده ای شیفته یک خواننده در درام پکن می شود. همراه با استنباط به نمایش پوچینی "ماداما باترفلای"، گزارشی از محبت و بی وفایی امتیاز 6.7 را در رتبه بندی افراد IMDb 3700 نشان می دهد. من فیلم‌های دیوید کراننبرگ را تماشا می‌کردم - به یک رئیس سرد و بی‌احساس فکر می‌کردم (بعضی از آنها معتبر هستند، اما اساساً مخالفم) او احتمالاً واقعی‌ترین فیلم‌هایی را که تا به حال دیده‌ام ساخته است، از بدبختی قلبی The به سمت نابودی انسانی Crash & Bug و نسخه‌های وحشتناک کربن پرواز کنید. او توانایی برقراری ارتباط با احساسات و هنوز هم عالم بودن را دارد که او را در میان روسای معاصر متمایز می کند. مانند دیوید لینچ، او به ویژه در مورد نیاز فوری یک فرد به یک شخص یا چیز و اشتیاق آنها برای عشق پاداش، اهمیت، احیا یا نوع دیگری از نتیجه، بسیار عالی است. روایت M. Butterfly که تقریباً بیست سال از حضور یک نماینده فرانسوی بی‌ذوق (جرمی آیرونز) را در بر می‌گیرد، به نظر می‌رسد که مدت‌ها را به تصویر می‌کشد که افراد با رویاهای خود ادامه می‌دهند تا شاد بمانند. پس از دیدن یک بازیگر اصلی (جان سولیتری) در مادام باترفلای پوچینی، نماینده احساسات پرشوری را نسبت به خواننده ستاره تجربه می کند. با وجود این که هدف محبت او پوشیدن لباس سرگرم کننده است، به نظر می رسد سفیر از واقعیت غافل است و برای مدتی طولانی در چین اقدام به فروتنی می کند. زمانی که ناآرامی های اجتماعی سوسیالیستی عزیزان آینده را منزوی می کند، ملودی سرگرم کننده به زندان فرستاده می شود و مذاکره کننده به فرانسه بازبینی می شود. در نقطه‌ای که سال‌ها پس از این واقعیت به تشویق سانگ دوباره با هم ارتباط برقرار می‌کنند، شخصیت آیرونز ممکن است بازمانده یک نقشه عملیاتی مخفی برای به دست آوردن اطلاعات ظریف برای دولت سوسیالیست باشد و تیون ممکن است کنترل‌کننده کلیدی باشد. مسئله برای عزیزان این است که هر کدام چقدر در مورد دیگری می دانند - و چقدر از دیگری پنهان می کنند (بدون در نظر گرفتن). فیلم کم‌شناخته‌ترین و نادرست‌ترین اثر کراننبرگ است، بی‌نهایت بهتر از اسکنرهای باورنکردنی او. به هر حال M. Butterfly به اندازه نمایش برادوی پربار نیست - فیلم به ندرت واقعاً متقاعد کننده است. فیلم فاصله ای با اجزای پیچیده نمایشنامه ایجاد می کند، سپس به عنوان یک ارزیابی جذاب و بی احساس از محبت بهتر عمل می کند. هر چقدر که آرزوی گالیمار جدی باشد، با ادامه داستان، بیشتر و آشکارتر در نتیجه ذهن خلاق او ایجاد می شود. فیلم با توجه به داستان واقعی یک مذاکره کننده فرانسوی در چین در دهه 1960 که یک تعهد 18 ساله را با یک مرد محلی که عموماً معتقد بود یک خانم بود و متعاقباً به اتهام شناسایی محکوم شد رهبری کرد، در مقابل تماشاگران کار کرد. این واقعیت که ابزار طرح داستان به دلیل فاصله ایجاد شده توسط محیط نمایشی کار می کند، بنابراین جمعیت می توانند دلیل نسبتاً غیر واقعی آن را تصدیق کنند. فیلمبرداری در چین و قطعات مختلف آسیا شگفت انگیز است. M. Butterfly مانند کار آقای کراننبرگ برای همیشه عجیب است. به هر حال من M. Butterfly را مانند طیف وسیعی از تحلیلگران مختلف نمی پسندم، با این حال فیلم کند است که من در M. Butterfly شرکت کردم. (همچنین می توانید با فرض تعلیق محکومیت خود به مدت 2 ساعت قدردانی کنید)
دانلود فیلم M. Butterfly 1993 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
من مدتی بود دنبال M. Butterfly میگشتم. با دیدن Videodrome، The Fly و Stripped Lunch، متوجه شدم که کراننبرگ برای ساخت قطعات متقاعد کننده، ناراحت کننده و وحشتناک که به شکلی کسل کننده و تهدیدآمیز طنین انداز می شدند، مناسب بود. از طریق نمادگرایی غریزی و حال و هوای تبدیل شده با شما باقی می مانند. با دیدن کپی های کربن، اشکال و استراتژی خطرناک، متوجه شدم که کراننبرگ نیز یک جنبه دیگر در کار خود داشت. سبکی محدودتر، با تجربه‌تر، و در این مرحله اصلاح‌شده‌تر و نه کمتر تأثیرگذار که، در ایده‌آل‌اش، درجه‌ای باورنکردنی از فشار را بدون قصابی غریزی آثار قبلی‌اش انجام داد.
چیزی که من ندیده بودم M Butterfly بود. اثر تقریباً نامفهومی که استراتژی باتجربه‌تر کراننبرگ را برای فیلم‌سازی اتخاذ می‌کند و با دادن گوهری به او در تاج بسیار قابل‌توجهی، تعهد او را ارضا می‌کند. من به طور قابل توجهی در فیلم M. Butterflyهایی که در بخش گذشته به آنها اشاره کردم شرکت کردم، اما حتی بهترین‌هایی که احساس می‌کردم در مورد چیزی که من این امکان را داشته باشم که بگویم یک نمایش‌دهنده هستند، کمبود داشتند. شاید آنها احساس می کردند تا حدودی در هم پیچیده، بیهوده خون آلود هستند، یا شاید بارها و بارها دور و در کمال تعجب در بخشی از کارهای بعدی او خفته بودند. به هر حال، M Butterfly هیچ کدام از این چیزها نیست. خوب برخی ممکن است بگویند طرح آن در هر صورت درهم پیچیده است، در کمال تعجب، این داستان به شدت بر اساس یک داستان واقعی است، یا بهتر است بگوییم از نظر یک داستان هوشمندانه است که به یک داستان واقعی بستگی دارد.
آنچه M Butterfly دارد، که تعداد زیادی از فیلم های مختلف کراننبرگ به درجات تغییر نیاز دارند، جذابیت و همدردی است. شفقت ناب، خالص. شخصیت هایش را نه مثبت یا منفی نشان می دهد. مشتاق قضاوت یا انتقاد نیست. این فیلمی است که می‌خواهد شما را عمیقاً به دنیای یک مرد شیفته و رنج‌دیده ببرد: رنه گالیمار. می‌خواهد شخصی‌ترین علایق و خواسته‌هایش، پیروزی، سرزنده‌سازی، دیوانگی و بدبختی‌اش را به شما نشان دهد. می‌خواهد تصدیق خود او، عکس‌های فوری او از برجسته‌ترین رضایت را بررسی کند و می‌خواهد تراژدی قطعی او را به ما نشان دهد.
این فیلمی است که با تصاویر طنین‌انداز می‌کند. ساخت و ساز آن تنگ است، نمایشگاه های آن، با این دو سرنخ، به طرز غم انگیزی باشکوه است. تحت تأثیر نمایش، احساسات منحنی هیچکاکی، فکر سرگیجه است. داستانش باز می شود و مانند گل رز حساسی می گشاید که در پایان باید گرد و غبار را چروک کند و گاز بگیرد. این آیه است، این اومانیسم است. این موفقیت‌آمیزترین و مهم‌ترین کاری است که در مدت‌زمان پیدا کرده‌ام.
اگر حتی به‌طور جزئی اغوا شده‌اید این را بررسی کنید، در آن مرحله، بدانید که، علی‌رغم عدم تأیید آن و موارد مختلف، نظرسنجی های تاسف بار، M. Butterfly توانایی وسوسه و عذاب، به اندازه ای معادل، چیزی شبیه به یک قسمت از جمعیت را داشت. من را به سفری بردند که شخصاً آن را بسیار قابل توجه دیدم. شاید برای شما هم معنی مهمی داشته باشد.
دانلود فیلم M. Butterfly 1993 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
جرمی آیرونز برای مدت طولانی در ایفای نقش شخصیت‌هایی حضور دارد که جهان خودشان را توسعه می‌دهند و پس از آن، جهان اطرافشان را خود ویران می‌کنند. که خود را در درون محو می کنند. این علامت تجاری حیاتی برای قطعات او در Harm، نسخه‌های کربن کروننبرگ، Lolita (بدیهی است) و M. Butterfly است. با این حال، در این فیلم، تأثیر واقعی چنین موقعیت‌هایی را که آیرونز به خوبی در آن بخش‌های مختلف نشان داده است، از دست می‌دهد، اساساً با توجه به این واقعیت که آخرین "مکاشفه" واقعاً تا زمانی که دنیای گالیمار قبلاً منفجر شده است رخ نمی دهد. با دستگیری باترفلای (توسط دروازه بان سرخ، به عنوان یک صنعتگر و در نتیجه یک قانون شکن) و بازبینی خود او به پاریس. هر چند که ممکن است، او واقعیت را در رابطه با پروانه‌اش تا زمانی که مناقشه حقوقی درگیر نشده است، درک نمی‌کند، جایی که آیرونز نمی‌تواند پاسخ دهد - او باید بدون پاسخگویی، به شیوه‌ای صحبت کند، و به سادگی در آنجا می‌ماند. اگرچه او فقط یک خار را خورده بود. اگر قرار بود فیلمنامه را بسازم، بخشی از درخواست مناسبت ها را تغییر می دادم. این برای فیلم حیاتی نیست که گالیمار از ماهیت واقعی معشوقش در دادگاه یاد بگیرد، بنابراین من باید قبل از آن این افشاگری را داشته باشم، به این ترتیب دایره کامل محو شدنی که در زندگی او پیدا کرده ایم، و به علاوه از آن دوری کنم. آن سواری غیرقابل تصور در ون پلیس نزدیک به دورترین حد فیلم. (از همه مهمتر غیرقابل تصور است که دو طرف دعوا در یک پرونده کاری مخفی با هم حمل شوند، علاوه بر این غیرقابل تصور است که آنها بدون دروازه بان به سمت عقب از دیگران جدا شوند و ثالثاً بسیار غیرقابل تصور است که نگهبانان رو به جلوی ون احتمالاً نمی‌توانست ببیند که یکی از بازداشت‌شدگان تمام لباس‌هایش را درآورده است!) برخی اجزای مختلف به همین ترتیب فیلم را کمرنگ کرده‌اند. صحبت کردن چینی ها با چینی ها به زبان انگلیسی با برجسته کردن شدید، برای چیزهای هالیوود مفید نیست.
و در نهایت، چه چیزی به دست آمد؟ این مورد، همانطور که در فیلم M. Butterfly مطرح می شود، یک شوخی عمومی در فرانسه بود. احتمالاً هوانگ از آنجایی که چیز عمیق‌تری را می‌دید، چیزی برای یافتن غریزه‌ی انسان، به این پرونده برخورد تقلید نمی‌کرد. با این حال، در حقیقت، ما تقریباً در مورد غریزه انسانی که در حال حاضر بدیهی نبود، می یابیم - تمام وجود خود را در تصویری از بی عیب و نقص قرار می دهیم. ناکامی در گرامی داشتن سازنده یک عکس در صورتی که کسی آن عکس را دوست داشته باشد و بفهمد که چیزی نیست. این امر بیش از حد بدیهی است. اگر نشان داده می‌شد که گالیمار عمداً خودش را اشتباه هدایت می‌کرد، می‌توانست مقداری مشروعیت را بازیابی کند، اما آشکارا اینطور نیست.
یک فیلم «معمولی» از دیوید کراننبرگ اتفاقاً بسیار مرسوم است.
دانلود فیلم M. Butterfly 1993 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
در واقع، حتی روسای تحسین‌شده‌ای مانند دیوید کراننبرگ نیز باید در فیلم M. Butterflyشناسی خود نکاتی را در نظر بگیرند. M. Butterfly را وارد کنید، داستان عجیب و غریب یک متخصص کارمند دولتی فرانسوی که در حین کار در پکن احساسات پرشوری را نسبت به یک خواننده درام تجربه می کند. در جریان دگرگونی اجتماعی چین در دهه 1960 با افزایش فشارها به دلیل مسائل وحشی اتفاق می‌افتد. در هر صورت، مسائل واقعی از ارتباط بین رنه گالیمار و عزیزش، تیون لیلینگ نشات می‌گیرد، که در زمانی که انتظارش را ندارید، به سمتی غیرمنتظره منحرف می‌شود.
این تنها یکی از آن فیلم‌هایی است که سطح، کسل کننده، قانع کننده و فوق العاده بی مزه است. نیمه اصلی فیلم خیلی کم اتفاق می افتد و اتفاقی که می افتد یک احساس خسته کننده و غیر درگیر کننده است که با سرعتی غیرعادی و بدون تمایل یا الهام واقعی آن را ایجاد می کند. این داستانی است که مشتاق و احساس زیادی در پشت آن می خواهد تا واقعاً محدود شود. فیلم در اینجا خراب می شود و می سوزد و هرگز نفهمیدم چگونه مزیت من را حفظ کنم. داستان اینجا وحشتناک نیست این به یک داستان واقعی بستگی دارد و به طور کلی یک جزء دیگر از علاقه را اضافه می کند، اما اجرای این داستان فوق العاده ضعیف است. شاید برایم گیج کننده بود، اما اساساً در نیمه اول هیچ چیز جذابی در اینجا نمی دیدم.
بعد از مدتی از خودم پرسیدم فقط به چه دلیل موجهی کروننبرگ احساسات ناخوشایند خارج از کشور را به این شکل هماهنگ کرد. . سپس، در آن نقطه، یک جزء کاملاً قطعی و کاملاً غافلگیرکننده ارائه شد و من بلافاصله در پایان گفتم: "آها. به همین دلیل کراننبرگ این را هماهنگ کرد." پایان M. Butterfly غیرمنتظره است و بسیار سریع باز می شود تا قدرت واقعی نزدیک به خانه پشت آن باشد. در این مرحله در فیلم M. Butterfly، مزیت من در این شخصیت‌ها و موقعیت‌ها به حدی رسیده بود، بنابراین من از اینکه M. Butterfly به کجا می‌رفت وحشت‌زده و مضطرب شدم. روش ساده‌تری برای قرار دادن آن وجود ندارد، جز اینکه اساساً بد است و سرگرم‌کننده نیست.
این نارضایتی باورنکردنی بود که می‌بینیم تعداد زیادی از پتانسیل‌ها به هدر می‌رود. من شروع به متنفر شدن از M. Butterfly کردم و در پایان هیچ چیز دیگری را نسبت به قبل دوست نداشتم، با این حال معتقد بودم که باید خیلی بهتر باشد و آرزو داشتم که برای به انجام رساندن تأثیر کامل، صمیمانه تر گیرا باشد. که این داستان احتمالا می تواند انجام دهد. با این حال، اساسا بمباران کرد. واضح است که کراننبرگ کارهایی را در M. Butterfly انجام داده است، اما کوتاه آمد و فهمید که چگونه داستانی کسل کننده و وحشتناک را از چیزی که ممکن است فوق العاده جذاب باشد ارائه دهد. M. Butterfly چیز دیگری است، اما دقیقاً ارزش تماشا کردن را ندارد.
نظرات کاربران
برای ثبت نظر ابتدا وارد اکانت خود شوید.