دانلود فیلم Mao's Last Dancer 2009 (آخرین رقصنده مائو) دوبله فارسی بدون سانسور

داستان زندگی پسری روستایی است که قرار بود مثل پدر و پدربزرگ و اجدادش، کارگر مزرعه باشد، ولی سرنوشتش این بود که تبدیل به یکی از مشهورترین رقصنده های جهان شود...

داستان فیلم که در سال 1979 روایت می شود درباره پسری چینی به نام مائو است که از خانواده ای فقیر برخاسته و برای تمرین رقص باله به پکن می رود سپس او برای رفتن به مراحل بعدی وارد آمریکا می شود و در آنجا عاشق دختری آمریکایی می شود که ...

دانلود فیلم Mao's Last Dancer 2009 (آخرین رقصنده مائو) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

تریلر فیلم Mao's Last Artist تکان دهنده به نظر می رسید اما من نگران بودم که آخرین رقصنده مائو تریلر خود را راضی کند. قبل از اینکه واقعاً نظرسنجی را شروع کنم، باید یک چیز را روشن کنید: رقص رسا برای من مانند گوش به مار است. من آن را تایید می کنم زیرا بیشتر یک ورزش خانم های جوان است، اما نمی توانستم درک کنم که چگونه رقص گویا می تواند یک داستان را با تکان دادن دستان شما بازگو کند. آخرین هنرمند مائو، به طرز تکان دهنده ای، یک فیلم استرالیایی است و می تواند به معنای هر دوی این کلمات باشد: sh*t یا sh*ttier. ناگهان، این موضوع بسیار خوشایند بود، صرف نظر از اینکه آیا چند چیز از دست دادن یک فرصت بزرگ وجود دارد، زیرا آخرین رقصنده مائو حکایت جذابی درباره لی کانشین، مردی چینی است که در هفت یا نه سالگی از کشتی خارج شده بود رقص رسا با فاصله زیادی از والدینش. در حال حاضر که بزرگ شده و کاملاً مرد شده است، به سمت آمریکا می رود و روی آن متمرکز می شود. برخی افراد در نظرسنجی های خود نوشتند که لی کانشین برای ناامید کردن دولت خود و این همه مزخرفات بچه گانه بود، اما این یک چیز خاصی را نشان می دهد: همه راه ها به غریزه شما متکی هستند. لی کانشین به دلیل اشتیاق او به رقص بیانی و توانایی های اختصاصی اش، در مجموع برای من یک افسانه است. من او را در واقع نمی شناسم، و نمی توانم در هیچ نقطه ای با او ارتباط برقرار کنم، اما صرف نظر از اینکه چگونه بود، چی کائو، سرگرم کننده ای که نقش حاکم رقص واقعی را بازی می کرد، او را با محبت و انرژی به تصویر کشیده است. اولین کار او در یک فیلم از همه مهمتر بر او تسلط داشت، حتی کایل مکلاچلان و بروس گرینوود، به عنوان بهترین سرگرم کننده در فیلم Mao's Last Dancer. همانطور که من می خواهم فکر کنم، یک اسکار باید به او برسد. از من شکایت نکن!!! بروس گرین‌وود نقش معلم رقص ماهر آمریکایی بن استیونسون را بازی می‌کند که لی کانشین را به آمریکا می‌برد تا در هر حال همه چیز بد پیش می‌رود. او بزرگ به نظر نمی رسید و خودخواه تر از لی کانشین بود. بروس گرین‌وود برای کارش تا حدودی ضعیف بود، اما تا پایان فیلم به آن ادامه داد. چارلز کالتیویت به نظر کسی بود که ممکن است از مائو شکایت کند، اما ظاهر او واقعاً شوکه کننده بود. Maclachlan نسبت به Greenwood پیشرفت نشان داد و به عنوان یک مجری بسیار بهتر بود. دردسرسازان اصلی شعله قدیمی لی کانشین بودند، با توجه به این واقعیت که او برای کارش خوب به نظر نمی‌رسید و می‌توانستید همه جا ببینید که او تلاش می‌کند چیزی را به خاطر بیاورد. صحنه ای که لی کانشین در مورد چیزی که من نیازی به خراب کردن آن ندارم اعتراف می کند، احتمالا آماتورترین صحنه در کل فیلم است و او تمام اعتبار آن را دارد. من عاشق فیلم‌هایی هستم که دارای یک داستان در بازه زمانی بسیار زیاد هستند و فیلمی که در اینجا استفاده می‌شود، جوانی لی کانشین و جایی که او به آن رسیده است را حس می‌کند. با مشاهده نوجوانی لی و موقعیت‌هایی که راه را برای استراحت او به‌عنوان یکی از شگفت‌انگیزترین مجریان باله تا کنون می‌بینید، محیطی نوستالژیک ایجاد می‌کند. جوآن چن در ایفای نقش مادر لی کانشین فوق‌العاده دوست‌داشتنی و متخصص بود و نمایش او، به‌ویژه در صحنه‌ای که او را در حال رقصیدن می‌بیند، تراژدی و بسیار شگفت‌انگیز بود. علیرغم اینکه فیلم باید دو ساعت طول بکشد، در هر صورت، به نظرم رسید که یک فیلم را سی دقیقه تماشا کرده‌ام و وقتی به طور معمول چیزی در این مورد اتفاق می‌افتد، به این معنی است که من آنقدر فیلم Mao's Last Dancer را دوست دارم. زمان به سرعت می گذشت و من را از پردازش آنچه به سادگی دیده بودم باز می داشت.

نمایشی با توجه به خودنمایی لی کانسین. لی در 11 سالگی توسط نمایندگان اجتماعی مادام مائو از یک شهر بدبخت چین اخراج شد و به پکن برده شد تا روی رقص رسا تمرکز کند. در سال 1979، در طی یک تجارت اجتماعی به تگزاس، او احساسات پرشوری را نسبت به یک بانوی آمریکایی تجربه کرد. پس از دو سال، او متوجه شد که چگونه ترک کند و به عنوان یک هنرمند ضروری برای رقص بیانی هیوستون و به عنوان یک صنعتگر ارشد باله استرالیا ادامه داد.

این حرکت به سادگی باورنکردنی است که در آخرین رقصنده مائو به تصویر کشیده شده است. . عادت کردن به آن بسیار دلپذیر و ساده است اما به همین ترتیب فیلم را به میزان قابل توجهی بهتر می کند. وقتی لی کانشین را تماشا می‌کنید که جلوی تماشاچیانی می‌رود که قرار است برنامه‌های روزانه را اجرا کنند، علیرغم اینکه او برای من یک خارجی تمام‌شده است، برای او بسیار خوشحال شدم. من استاد رقص رسا نیستم، با این حال وقتی می گویم پیشرفت ها و حرکات بهتر از تماشای نمایش های رقص بیانی وحشتناکی بود که آنها در پرث بازی می کنند، درست است. علاوه بر این، چیز شرط بندی این است که شما نیازی به پرداخت صد و پنجاه دلار ندارید. موسیقی نقش بسزایی در آخرین رقصنده مائو دارد. اغلب اوقات با روال هماهنگ می شود و با آن هماهنگ می شود. نت‌های بلند برای شنیدن عالی هستند، واقعیت، همه چیز برای شنیدن در آخرین رقصنده مائو عالی است. جدای از موسیقی استفاده شده در نمایش های رقص گویا در این فیلم، موسیقی همراه با فیلم نیز عالی است، با این حال ممکن است اثری از جاذبه را از دست بدهد. آخرین رقصنده مائو مطمئناً برای افرادی تجویز می شود که از رقص بیانی بیزار هستند زیرا این دیدگاه آنها را نسبت به رقص هنرمندانه تغییر می دهد. من نمی توانم واقعاً درباره آخرین رقصنده مائو قضاوت کنم زیرا چیزی جز یک داستان تخیلی است، اما هر اتفاقی برای لی کانشین افتاد به نفع همه بود. 8/10 - این کاملاً بر cr*p که قبل از این ساخته شده بود می زند، به عنوان مثال شروع به رهبری گروه و نقطه کانونی مخاطب.

دانلود فیلم Mao's Last Dancer 2009 (آخرین رقصنده مائو) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

درست زمانی که فکر می کردیم همه چیز از دست رفته است، به لطف ورود آخرین رقصنده مائو، به دنیای سرگرمی استرالیا جرقه ای از اعتماد داده می شود.

آخرین رقصنده مائو صعود ستاره رقص Artful Li Cunxin را روایت می کند. کانشین به عنوان فرزند ویران شده کارگر کارگر در چین سوسیالیستی، به دلیل نداشتن تعریف برای رفتن به بنیاد رقص پکن کشته می شود. لی تصمیم گرفت که کشورش را به عنوان یک دانشجوی بین المللی برای رقص بیانی هیوستون خطاب کند، قبل از مدتی شروع به بررسی دقیق کارگردانی های سوسیالیستی می کند که بر اساس آنها بزرگ شده است.

در حالی که آخرین هنرمند مائو یکی از برجسته ترین هنرمندان استرالیایی است. فیلم‌هایی را خلق کرد که در حدود 10 سال آینده به وجود می‌آیند، اما بدون نقص نیست. دوره بروس برسفورد نسبتاً برد بزرگ یا باخت بزرگ است. در حالی که صحنه‌های الهام‌بخش متعدد همراه با گروه‌های رقص بی‌عیب فیلم‌برداری شده است، دقایق متعددی که به نظر می‌رسد فوق‌العاده هیجان‌انگیز به نظر می‌رسند، تا حدی سقوط می‌کنند و دیگران بیشتر از آن که طبیعی باشند، فکر می‌کنند. فیلمنامه یان ساردی، فیلمنامه نویس، به طور قابل اعتمادی فشار هیجان انگیزی را در تمام طول ایجاد می کند، به عنوان مثال، زمانی که کارگردانان جناح سوسیالیست شروع به نفوذ به پایه رقص و همچنین بن بست لی در کنسولگری چین می کنند، فقط برای اینکه چنین قوس داستانی با دشمن ناامیدکننده اوج حل شود.

علی‌رغم مسائل محتوایی، برسفورد فقط به خاطر مدیریت این پروژه شایسته یک ژست تبریک است، زیرا او تلاش غیرقابل‌غیرت‌انگیز یافتن یک هنرمند دوزبانه را داشت که بتواند تصویر را در حین انتظار منتقل کند و یکی از شگفت‌انگیزترین هنرمندان باله باشد. سیاره. درخواست های او زمانی پاسخ داده شد که او چی کائو را که نه تنها شبیه کانسین واقعی به نظر می رسید، زد، بلکه به بنیاد رقص پکن رفت و در آنجا لی تخصص خود را نشان داد. طراوت بازیگری کائو در صحنه‌های خاص مشخص است، با این حال جذابیت منظم، حضور در صفحه نمایش و توانایی حرکتی آشکار او را به یک قهرمان بسیار دوست‌داشتنی تبدیل می‌کند که جمعیت مشتاق موفقیتش هستند. طرح آماندا شول نسبتا مشکل سازتر است. شول سی ساله، که عموماً در میان همه مردم به عنوان جودی سایر از آن یاد می‌شود، به‌عنوان الیزابت هجده ساله علاقه‌مند لی به اشتباه شناخته می‌شود. علیرغم این واقعیت که کائو نیز سی ساله است، در واقع، او به طور غیرقابل انکاری در از بین بردن ساده لوحی پرانرژی لی مؤثرتر از شول در الیزابت است. در نقطه‌ای از فیلم وقتی به لی می‌گوید که باکره است، نمی‌توانی فکر کنی... واقعاً؟ پس از تماشای او که صفحه را با توانایی حرکتی اش در نقطه کانونی مهم شعله ور می کند، عملاً وحشیانه است که به او نقشی را به عنوان یک مجری باله واگذار کنیم و او را مجبور نکنیم که در تمام مدت رقصش کند. آخرین رقصنده مائو دارای نقاط قوتی برای بازیگرانی است که بروس گرین‌وود را به عنوان معلم آمریکایی لی و کایل مک‌لاکلان به‌عنوان یک وکیل مشتاق مقررات جهانی در خود جای داده است. نمایشگاه‌های آن‌ها فیلم را بهبود می‌بخشد و بار واقعاً ضروری را به این تولید مستقل می‌افزاید.

آخرین هنرمند مائو، به‌ویژه در رقص‌های متوالی آن، کاملاً عکس‌برداری شده است. Beresford از ترکیب قابل توجهی از تصاویر واقعی و آهسته برای تجسم کامل نمایشگاه ها استفاده می کند. فیلمبرداری پیتر جیمز نیز به بلند کردن برنامه‌ها کمک می‌کند و هرگز آنقدر قدرتمند نیست که چشم‌انداز متمایز چین را به تصویر بکشد.

یکی از بهترین آثار فیلم آخرین هنرمند مائو، موسیقی ملودیک بسیار لذت‌بخش و پر انرژی است. از کریستوفر گوردون ترجیحاً جنایتکارانه است که گوردون در سال‌های بعد در کمک‌های مالی موسسه نادیده گرفته شود، عموماً به این دلیل که فیلم در حال حاضر نمی‌تواند توجه زیادی را فراتر از استرالیا جلب کند - زیرا موسیقی منحصربه‌فرد او یکی از زیباترین موسیقی‌های تاریخ است. به سلولوئید تحمیل شود.

با وجود ایرادات، آخرین هنرمند مائو یک قطعه کاملاً جذاب از انحراف است. این را می‌توان تا حد زیادی به روایت خود کانشین نسبت داد، که آنقدر انگیزه‌بخش و مهیج است که به‌شدت دشوار است که فیلم را بدون پوزخند و ولع شدید برای انجام یک پیروت رها نکنیم. برای نظرسنجی‌های بیشتر، اگر مشکل زیادی نیست، پیش بروید و به http://rantsreviews4filmnuts.blogspot.com/ مراجعه کنید

دانلود فیلم Mao's Last Dancer 2009 (آخرین رقصنده مائو) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

من آخرین رقصنده مائو را چند روز 4 جولای ضبط کردم و شناسه ایستگاه قبل از شروع فیلم یک بنر آمریکایی را در خود داشت، اما در آن زمان فرصت و اراده لازم برای تماشای آن را نداشتم. این مهم است زیرا آخرین رقصنده مائو به طور مداوم به ما توصیه می کند که افراد در چین قدیم به مائو آموزش داده می شدند و انتظار می رفت که کاملاً به مائو وفادار باشند و تصدیق کنند که ملت آنها عالی بود و ملل مختلف غیر استاندارد بودند. علاوه بر این، هر تلاشی برای بررسی دقیق این محکومیت به معنای قمار خارج شدن در یک ون توسط افراد یونیفرم بود. در ایالات متحده، لی متوجه شد که مطلقاً هیچ بخشی از این معتبر نیست و او می تواند فرصت داشته باشد. بنابراین بیش از هر چیز دیگری آخرین رقصنده مائو فرصت را جشن می‌گیرد، زیرا ما می‌بینیم که سرمایه‌گذاری لی از زمانی که باید تمام کارهایی را که به او گفته می‌شود انجام دهد، و در نهایت به یک واقعیت جایگزین که می‌تواند برای خودش فکر کند.

آخرین رقصنده مائو به ما نشان می دهد تفاوت بین جهان ها بسیار عالی است، با این حال حتی در چین با بچه ها اغلب سخاوتمندانه تر از آن چیزی که تصور می شود تحت چنین چارچوب سختی رفتار می شود. شاید این منطقی باشد، زیرا این احتمال را به وجود می آورد که چارچوب چینی یکی از آنهاست که باید آن را گرامی بدارند. به‌عنوان مثال، مربی چان، به نظر می‌رسد که برای دنیایی که مجبور شده در آن باشد، کاملاً رضایت‌بخش نیست. از آنجایی که او تثبیت‌تر است، اغلب به عرف فکر می‌کند و تحت تأثیر فرآیند فکری مقامات عمومی قرار نمی‌گیرد. جالب است که مربی رقص بیانگر دیگر باید فرهنگ چینی را با رقص هنرمندانه ادغام کند، در حالی که مربی چان باید رقص هنرمندانه را متعارف نگه دارد. به هر حال، چینی‌تر کردن رقص هنرمندانه به وضوح مستلزم تمجید از مقامات عمومی است، زیرا یکی از نشانه‌های ارزش در نمایشگاه‌ها نحوه بازگویی انقلاب در داستان است.

من صادقانه از رقص هنرمندانه متنفرم اما من در واقع موسیقی را دوست دارم. بخش اعظم موسیقی در دسترس کسی مثل من بود و پس از آن چند صحنه وجود داشت که افراد به سمت چیزی مناسب تر برای مبارزه و جنگ حرکت می کردند. به هر حال، یک چیز مطمئن است: موسیقی R&B دیسکوهای 1981، پس از چیزی که ما قدردانی کرده ایم، از طرف دیگر مانند زباله به نظر می رسد. من نمی گویم دیسکو افتضاح است با توجه به این واقعیت که من برخی از آن را دوست دارم، اما این موسیقی بسیار بهتر بود. از موسیقی سنتی چینی نیز در برخی صحنه‌ها استفاده می‌شد.

در موضوع موسیقی، نمایشی که قبل از شب بزرگ لی انجام شد و برای یک برنامه طولانی دو بخش ضروری بود، توسط ما که از آن لذت می‌بردیم درک می‌شدیم. تام و جری. در جوانی تماشا کردم که تام فیلین در اجرای سمفونی آن اثر را رهبری می کرد. علاوه بر این، جری ماوس مسئولیت او را بر عهده می گیرد. بنابراین، این موسیقی خوب یک توجیه دیگر برای دوست داشتن آن در پشت چند نفر از ما دارد.

قابلیت حرکت، بدیهی است که رایج بود. در صورتی که کسی دقیقاً فوق العاده نبود، به این دلیل است که باید باشد. لیز با توجه به یک مشکل فیزیکی مشکلاتی را تجربه کرد و در کمال تعجب، لی برای شروع آنقدرها عالی نبود.

همه نمایشگاه های بازیگری مهم بسیار عالی بودند. من به سادگی باید سو ژانگ را به این دلیل که مربی چان بسیار مهربان بود، از آنچه لی اغلب در معرض آن قرار می‌گرفت، متمایز می‌کردم. همچنین، چی کائو و چنگ وو گوئو جوان‌تر، هر دو باعث می‌شوند که لی را دوست داشته باشیم. این دو سرگرم کننده در شکست دادن موانعی که نیاز دارند، اطمینان زیادی نشان می دهند و هر دو واقعا می توانند حرکت کنند. علاوه بر این، شما واقعاً باید مادر لی را دوست داشته باشید. او به سادگی دوست داشتنی نیست اما آماده است تا افرادی را که او و پسرش را محکوم می کنند بررسی کند.

آماندا شول هنوز در هوا بود و شما به لی و لیز با هم نیاز دارید.

و کایل مک لاکلان علاوه بر این، برای غلبه بر بزرگترین مانع لی، اطمینان زیادی نشان داد.

موانع زیادی برای زنده ماندن و چند صحنه فوق العاده عمیق وجود دارد. علیرغم این واقعیت که داستان واقعی است و ممکن است برخی ظرافت ها را بدانند، من این کار را نکردم و نباید زیاد بگویم.

من واقعاً به موضوع خاصی می پردازم. یک دامدار ثروتمند تگزاس رهبر جدید ایالات متحده را دوست ندارد. نمادی از ریگان بیزار و معتدل؟ قطعا نه! واقعیت این بود که می‌توانستیم بیزاری از روسایمان را بررسی کنیم. بنابراین شاید جیمی کارتر چهار سال بعد از این واقعیت شروع به کار کرد تا در واقع. این کار می کند.

من آنچه را که درگاه تلویزیون به ما نشان می دهد تماشا می کنم و اغلب غرامت دریافت می کنم. من اینجا بودم.

دانلود فیلم Mao's Last Dancer 2009 (آخرین رقصنده مائو) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

با توجه به تصویری از نام مشابه توسط لی کانشین در سال 2003، آخرین هنرمند مائو اثر بروس برسفورد روایت یک مجری باله چینی است که توانایی خارق‌العاده‌اش فقط با قدرت و اطمینان او برای زندگی در فرصت‌ها همراه است. فیلم در منطقه چینگدائو در استان چین اکران می‌شود، جایی که لی توسط یک خانواده کارگری بزرگ می‌شود که با خواهر و برادرهای متعدد و نگهبانان ویران‌شده نیانگ (جوآن چن) و دیا (وانگ شوانگ‌بائو) زندگی می‌کنند. در 11 سالگی زندگی او دائماً تغییر می کند وقتی که توسط جمعی از منتقدان بازدیدکننده انتخاب می شود تا به پکن برود تا به عنوان یک مجری باله در موسسه رقص مادام مائو آماده شود. در ابتدا که از کنار لی عبور می‌کنند و از اتاق بیرون می‌روند، مربی‌ها توسط مربی کلاس بازگردانده می‌شوند که روی شانه‌ی فرد معتمد ضربه می‌زند و به لی تمرکز می‌کند و می‌گوید: "در مورد آن پسر چطور؟" در پکن، لی جوان، که توسط Wen Receptacle Huang در جوانی و Chengwu Guo در نوجوانی اجرا می‌شود، با یک برنامه آماده‌سازی وحشیانه از ساعت 5.30 صبح تا 21:00، 6 روز در هفته روبرو می‌شود، اما توسط چان، مربی قدیمی و ظریف، تایید می‌شود. ژانگ سو). اطمینان او تا حدی است که برای تقویت استحکام پاهایش، هر روز صبح ساعت 5 صبح با موانع سنگینی که به پایین پاهایش متصل است، با یک پا از تمام پله ها می پرد. با این وجود، زمانی که مادام مائو خشن خواستار این می شود که این حرکت ها بر مسائل قانونی تاکید کند و سلاح گرم و رئیس چان از این رویکرد انعطاف ناپذیر به ضرر تبدیل شود.

اگرچه لی به تدریج توانایی های خود را تقویت می کند. واقعاً با دوری از خانواده اش سازگاری پیدا نمی کند و تا آخر شب گریه می کند. در نهایت، به هر حال، او توانایی های خود را بهبود می بخشد و به اندازه کافی نزدیک به رشد خانه می شود تا به خارج از ایالات متحده اعزام شود تا برای رقص هنری هوستون حرکت کند، و تبدیل به یکی از دو دانشجوی اولیه اجتماعی از خارج از کشور شود که اجازه رفتن به آمریکا را پیدا کرده است. تحت سیستم مائو متمرکز شوید. چی کائو از رقص بیانی برجسته بیرمنگام نقش لی بزرگسالی را بازی می کند که در هیوستون توسط رئیس رقص انگلیسی، بن استیونسون (بروس گرین وود) حمایت می شود تا به یک هنرمند ستاره تبدیل شود. او درمی یابد که چگونه ارزش فرصت را در آمریکا ببیند، و سر به پای هنرمند الیزابت مکی (آماندا شول) می افتد، رابطه ای که با مبادله پیشنهادی «هنگامی که دنیا می چرخد» و صحنه ای مضحک اغراق آمیز که در آن جوانی آشفته در آن آسیب دیده است. خانم کاملاً خود را به رختخواب می اندازد.

پیشرفت به سمت کسب و کار آزاد مملو از همه واژه های رایج استاندارد است - شوک خیره کننده در دیسکو مووینگ، دستگاه های خودپرداز و مراکز خرید، واقعاً تمایزی که بیش از یک بار به ما گفته شده است با شهر کارگری بدبختش لی برای ملاقات با متخصصان چینی مناسب نیست، با الیزابت ازدواج می‌کند و انتظارش را برای فرار به آمریکا گزارش می‌دهد، و قسمتی را می‌سازد که پس از زندانی شدن لی در کنسولگری چین به 21 ساعت زمان نیاز دارد. تنها پس از پایان مذاکرات در مهم ترین سطح، مشخص شد که لی می تواند در آمریکا بماند، اما بازگشت به چین یا دیدن افرادش تابو است. این یک جانشینی قوی است و باید از کایل مک‌لاکلان ستایش کرد که بخش‌های عمده‌ای از قدرت را برای چارلز تشویق می‌کند، وکیلی که در حین بازداشت لی در کنسولگری چین خطاب می‌کند.

تهیه‌شده توسط جین اسکات و آهنگ‌سازی نوشته جان ساردی، آخرین هنرمند مائو، داستانی انگیزشی از اطمینان، جسارت، و کل عشق با گروه های رقص باشکوهی است که توسط گریم مورفی تنظیم شده است. با وجود این، متاسفانه، تحت نظارت برسفورد، فیلم مملو از شخصیت‌های یک لایه، مسائل قانون‌گذاری نادرست، و واژه‌های پر سر و صدای تلویزیونی است. تمایز بین حیوانات چین سوسیالیستی و فرصت‌هایی که آمریکایی‌ها را گرامی می‌دارند، چنان مکرر و با چنان اشتباهاتی در ما رخنه می‌کند که ما شروع به بررسی دقیق اعتبار آنها می‌کنیم، به‌ویژه از آنجایی که به هیچ یک از مسائل اجتماعی، مالی یا اجتماعی آمریکا حتی اشاره نشده است. علیرغم این واقعیت که آخرین هنرمند مائو چند دقیقه واقعاً تکان دهنده دارد، به طور کلی یک کار آرام و کم عمق است که در مرکز حقیقت عمیق بیمار است.

دانلود فیلم Mao's Last Dancer 2009 (آخرین رقصنده مائو) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

هنرمند ادامه دهید مائو به مجموعه خاطرات با نام مشابه توسط لی کانشین بستگی دارد. آخرین رقصنده مائو در چین سوسیالیستی در زمان حکومت مائو تسه تونگ اتفاق می افتد. این داستان حول محور مرد جوانی به نام لی است که یک روز از میان انبوه دانش‌آموزان مختلف در اتاق خانه‌اش در مدرسه انتخاب می‌شود تا بر روی رقص هنرمندانه تمرکز کند. لی با یکی از مربیان خود همراه می شود و خیلی زود تصمیم می گیرد که در آمریکا بازیگری کند، جایی که در نهایت تبدیل به یک همکار جوان می شود. زمانی که لی در آمریکا بود، تمایزات اجتماعی بین ایالت ها و جایی که در چین بود را می آموزد. با آموزش‌های بیشتر و کمک افراد زیادی پشت سرش، لی مدت‌ها قبل به یکی از بهترین نوازندگان باله آمریکا و چین تبدیل می‌شود، اما در حالی که در آمریکا است، لی دلتنگ خانواده‌اش در خانه می‌شود و خیلی زود تصمیم می‌گیرد که آیا در آمریکا بماند یا خیر. با همراهان و دستاوردهای جدیدش یا به چین برگردد و عزیزانش را آنجا ببیند. همانطور که به فیلم Keep going مائو اشاره کردم که هنرمند به یک داستان واقعی بستگی دارد و قبل از اینکه آخرین رقصنده مائو را ببینم، هرگز درباره لی کانشین اطلاعی نداشتم یا داستان او را نشنیده بودم. با این حال، از دیدن آخرین هنرمند مائو بسیار خوشحال شدم. فیلم از شروع تا پایان جذاب است. دیدن تجربه کودکی لی در کشورش چین و آشنا شدن با مسائل دولتی و جوامع آنجا گیرا بود، زیرا در واقع تأثیر قابل توجهی بر داستان و درک چگونگی زندگی فردی غیرمشابه با خودتان و مسائل قانونی کشور دارند. و اقلیم و اطلاع از آن برای من جذاب بود. در زمانی که لی در آمریکا است، به‌علاوه بسیار جذاب است، زیرا می‌بینیم که او در حال بزرگ شدن و سازگاری با فرهنگ آمریکایی است، فرهنگ آمریکایی که او به‌طور استثنایی ناآگاه بود یا عادت نداشت که دوران کودکی را در چین تجربه کند، به دلیل چارچوب سیاسی و سبک زندگی متفاوت. . سال‌های جوانی لی برای یک بزرگسال بسیار شبیه به یک نوجوان معمولی از طرق مختلف است، با این حال لی روی آنچه برای خودش بهترین است ثابت می‌ماند و با موفقیت خیال‌پردازی‌هایش را به انجام می‌رساند و درست توسط افرادش در خانه انجام می‌دهد. داستان آنقدر جذاب و تماسی است که واقعاً انتظار داشتم ببینم که چگونه برای لی و عزیزانش ظاهر می شود و اغلب به آن فکر می کردم. آخرین رقصنده مائو به طرز شگفت انگیزی با محتوای تنظیم شده باورنکردنی و نمایشگاه های عالی از کل بازیگران مونتاژ شد. مجموعه‌ها و ارزش‌های خلقت نیز بسیار عالی بودند و جوامع مختلف و نگاه چیزها را در میان چین و آمریکا نشان می‌دادند. آخرین هنرمند مائو نوعی فیلم است که شما را در چند لحظه ابتدایی وارد خود می کند و شما را مجذوب خود می کند. علاوه بر این، با توجه به شخصیت های دوست داشتنی و تا حدودی طولانی اطراف، ما واقعاً روی آنها تمرکز می کنیم و در 50٪ آخر فیلم واقعاً می خواستم بایستم و آخرین رقصنده مائو را تشویق کنم به دلیل فوق العاده بودن و تماس با آن، اما در علاوه بر این چقدر متقاعد کننده و عالی بود. آخرین رقصنده مائو پوزخند بزرگی بر همه جا زد و تا آخر شب روی وضعیت روحی من کار کرد. این واقعاً یک فیلم فوق‌العاده با اخلاقیات عالی و داستانی باورنکردنی و تکان دهنده است. آخرین رقصنده مائو فقط PG ارزیابی شده است، و در واقع هیچ چیز بیش از حد تکان دهنده در اینجا وجود ندارد، بنابراین فکر می کنم آخرین رقصنده مائو فوق العاده ای برای تمام خانواده ها خواهد بود. در واقع، زمانی که در چین اتفاق می‌افتد، چند زیرنویس وجود دارد، با این حال کلمات به طور کلی بسیار آسان هستند و من به سادگی آن را فیلمی می‌دانم که تمام خانواده از آن قدردانی می‌کنند، به این دلیل که واقعاً چیزی در آن برای همه وجود دارد. کاردستی در پس‌زمینه‌ی فیلم، آنچه پیش روی خود می‌بینیم و داستانی پیروزمندانه که شما را در ستایش و تشویق قرار می‌دهد. آخرین رقصنده مائو در شرایطی است که ایده آل ترین فیلم سال نیست و این کار را بدون اغراق آمیز یا اغراق آمیز انجام می دهد و کاملاً ساخته شده و جذاب است. آخرین رقصنده مائو فوق‌العاده بود و در کنار جامعه غیررسمی، تا این لحظه بهترین فیلمی است که در سال 2010 دیده‌ام. یک سفر سریع داشته باشید و بدون لحظه‌ای تأخیر آن را ببینید.

دانلود فیلم Mao's Last Dancer 2009 (آخرین رقصنده مائو) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

صادقانه بگویم، من هرگز واقعاً کتاب لی را کامل نکرده ام. فکر مبهمی داشتم که بچه‌ای از محله قدیمی‌ام تبدیل به یکی از برجسته‌ترین هنرمندان باله می‌شود، اما در آن زمان، چون خودم یک مهاجر چینی هستم، به‌ویژه از افرادی که از حساب‌هایشان پول نقد می‌کنند، راضی نیستم. با در نظر گرفتن همه چیز، داستان او، در واقع، به دلیل تضاد شخصیت‌های اجتماعی بین دو جهان، برای غربی‌ها علایق خاصی داشت، که من و تعداد زیادی در صورتی که میلیون‌ها نفر در خارج از کشور چینی را تجربه نکنیم. منظم. با این حال، پس از تماشای فیلم، باید بگویم که آن را دوست داشتم. هماهنگ کننده واقعاً نبرد مردی را گرفتار کرد که بین آنچه «باید انجام داد» و آنچه «باید انجام داد» نابود شد.

من در چینگدائو، چین به دنیا آورده شدم. بنابراین ارتباط بین من و داستان لی برای استثنایی نقاط قوت است. آقای لی تقریباً هم سن والدین من است، بنابراین من می توانم نبرد او را در واقعیت خودم ببینم. چینگدائو هرگز از توانایی خلاق خجالت نمی کشد، برای بسیاری، توانایی تخیل راه اصلی خروج است. مردم من به من می گفتند: "هیچ محدودیت عمومی در هنر وجود ندارد". زمانی که پنج ساله بودم، مردم من خاطره‌انگیزترین پیانوی من را به دست آوردند، که برای آن‌ها یک سال سرمایه ذخیره تمام شد، اما آنها می‌گفتند «هنر برای موفقیت آماده می‌شود». من هم مثل همکارانم در کلاس پیانو، ساعت 5 صبح بالا می رفتم و تمرین می کردم تا الان زمان مناسبی برای رفتن به کلاس است، فقط برای بازگشت به خانه و سپس تا ساعت 10 در حال تمرین می ماندم. رفتن به پکن و تمرکز روی یکی از موسیقی های عمومی پایه و اساس تعداد زیادی از رویای همکلاسی من خواهد بود. من می‌توانم غروری را که محافظان لی هنگام رفتن به آمریکا داشتند، احساس کنم. برای لی و بسیاری دیگر، تبدیل شدن به همان نقطه‌ای که در آن به پکن رفت، تنها چیزی بود که هر کسی ممکن است در هر لحظه به آن اهمیت دهد. او در هر نقطه‌ای می‌تواند انتظار داشته باشد چه کارهای بیشتری انجام دهد؟ او می توانست بهترین مربی رقص ماهرانه در چین باشد، با محبوبیت و ثروت مطمئناً، با این حال او همه اینها را با توجه به محبت و فرصت کنار گذاشت. من نمی پذیرم که این نتیجه مستقیم پول نقد یا بدنامی بود، این تصمیم بلافاصله توسط یک هموطن جوان بود که به خودش ایمان دارد. آیا این تصمیم خود محور بود؟ من نمی دانم. زمانی که در استرالیا هستم، برای بسیاری از چینی ها و ناظران، من مرتباً با این سؤال مواجه می شوم، فعالیت لی کاملاً خودپسندانه است، از تعهدات خود، افراد خود و جایگاهش در عموم مردم که به دنبال فرصت و عشق در دنیای غربی هستند، چشم پوشی می کند. با این حال، هر چه بیشتر در دنیای غرب ماندم، سخت‌تر به این تحقیق فکر می‌کنم، تعهد چیست؟ علاوه بر این، به طور انتقادی تر، تکلیف پسر در قبال مردمش چیست؟ به کشورش؟ چارچوب ارزش به وضوح در آن روزها کاملاً متفاوت است، لی، که به دنبال سعادت فردی است در جامعه انبوهی مانند چین نمی گنجد. با این حال، او نیز این ثروت را داشت که کشته شود، آماده شود و حفظ شود تا به آنچه بود تبدیل شود. آیا این ایده خوبی است که او "بدهی" خود را با بازگشت به چین بازپرداخت کند؟ یا دوباره آیا این ایده خوبی است که او از آنچه به دست آورده است سود ببرد و درخشش فردی قابل توجه تری را به دست آورد؟ مقابله با هر گونه عواقب مربوط به هر کسی در یک گردهمایی خاص بسیار ساده است، اما برای لی و تعداد زیادی از چینی ها در خارج از کشور، ممکن است این مسئله طولانی مدت باشد. با در نظر گرفتن همه چیز، لی به اندازه کافی خوش شانس است که به راحتی در جایی در استرالیا می نشیند و کتابش را می نویسد، بسیاری از هدایای پوشیده شده جایی در گوشه ای مرتب در چین هستند که در سنین بعدی توانایی های نابخردانه مربیگری می کنند. در هر صورت، ثروت او نیز از پشتکار و کار دستی ناشی می‌شود، از دلی که به دنبال چیزی است که واقعاً به آن ایمان دارد.

دانلود فیلم Mao's Last Dancer 2009 (آخرین رقصنده مائو) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

MAO'S LAST Artist یک مروارید از فیلمی است که تأیید می کند که روایت های مبارزات صنعتگرانی که باید فرصتی برای برقراری ارتباط داشته باشند، داستان های خارق العاده ای می سازد. علاوه بر این، برای این وضعیت داستان معتبر است. این داستان با تنظیم مجموعه خاطرات با نام مشابه توسط لی کانسین و تنظیم برای نمایش توسط یان ساردی و هماهنگی بروس برسفورد (رانندگی خانم دیزی، بانوی نسیم، بریکر مورانت، ریسک دوگانه و غیره) به آرامی هم در چین و هم در آمریکا منتشر می شود و به دو زبان چینی و انگلیسی است.

به قول خود نویسنده، "در شهری کوچک و دیوانه وار در شرق چین، یک بچه کارگر در محل کار ضعیف قدیمی خود نشسته است و بیشتر در مورد پرندگان بیرون از مائوی کارگردان مجذوب شده است. کتاب قرمز و کلمات فوق العاده ای که در آن وجود دارد. در هر صورت، آن روز، چند نفر خارجی به مدرسه او می آیند - نمایندگان اجتماعی مادام مائو. آنها در جستجوی کارگران جوان هستند تا به دیده بانان اختصاصی دیدگاه فوق العاده کارگردان مائو برای چین تبدیل شوند." مربی او لنگ می زند. خواهد کرد یا نه؟ او عملا این کار را نمی کند. با این حال، بدون لحظه ای وقت، او قدرت را روی شانه می زند و روی بچه کوچک تمرکز می کند. "در مورد اون یکی چی؟" او می‌گوید.» این داستان واقعی است از اینکه چگونه آن یک ثانیه در زمان، در باریک‌ترین رشته احتمال، زندگی پسر بچه‌ای را به شیوه‌ای فراتر از کلام هدایت کرد. یک روز او همدم یک رئیس جمهور و اولین زن، افراد مشهور و احتمالاً متقاعد کننده ترین افراد در آمریکا می شد. یک روز او خودش تبدیل به یک ستاره می شد: آخرین هنرمند مائو و یار غرب.

آخرین رقصنده مائو زمانی آغاز می‌شود که لی کانشین (چی کائو، که در سال 1995 به رقص هنری برجسته بیرمنگام پیوست و در سال 2002 به عنوان رئیس ارتقاء یافت. در بنیاد رقص پکن و مدرسه رقص امپریال اکسپرسیو آموزش دید. نگهبانان او بودند. دو تن از مربیان قبلی کانشین لی در مؤسسه رقص پکن. لی معتقد بود کائو باید او را به تصویر بکشد) فقط یک بچه کارگر 11 ساله است (با بازی ون کانستر هوانگ در آن مرحله) و همچنان بخش های تصویر شده بالا از زندگی خود را به ما نشان می دهد. یک نوجوان (با بازی چنگ وو گو) در حین آماده سازی خود در پکن، در نهایت در سفر و تسلیم احتمالی خود به آمریکا در سال 1979 - 81. پرداختن به بخش آمریکایی داستان، آزادی متفکرانه طراح رقص هیوستون آرتفول، بن استیونسون (بروس گرینوود) است. و هنرمندان و افراد از گروه های کمکی برای رقص هنرمندانه.وقتی لی در آمریکا بود توانایی واقعی خود را در رقص بیانی سبک قدیمی می یابد و باید در آمریکا بماند، اما دفتر چین به او اجازه نمی دهد در آمریکا بماند. از این واقعیت که لی با احساسات پرشور خود آشنا شده و ازدواج کرده است. لی درگیر است - بین ستایش او برای خانواده که ممکن است در آینده هرگز پیدا نکند (جوان چن به عنوان مادرش تعجب آور است)، ستایش او برای نیمه بهترش، و نیازش به ماندن در جایی که بتواند هدایای خود را تمیز کند. به عنوان هنرمند باله سنتی شرایط زندانی که در سال 1981 مورد تحسین گسترده قرار گرفت به خاطر فیلمی شبیه به تغییر پیشرونده توسعه چین پس از مرگ مدیر مائو به یادگار مانده است. بسته شدن یک تکه ساخارین است، با این حال در نتیجه، جمعیت آنقدر از داستان خوشحال می شوند که همه چیز به طرز تحسین برانگیزی عمل می کند.