دانلود فیلم My Golden Days 2015 دوبله فارسی بدون سانسور

پُل (ماتیو آمالریک) یک پژوهشگر حوزه انسان‌شناسی است که قصد بازگشت به وطنش فرانسه را دارد و خاطرات سال‌های اقامت در مسکو، پاریس و... را مرور می‌کن

دختری که گذشته تاریکی دارد در حال ترک تاجیکستان و سفر به شوروی است، او در گذشته بخاطر خیانت دوستانش ارزش خود را نزد دیگران از دست داده است …

پل در حال آماده شدن برای ترک تاجیکستان است، در حالی که به سال های نوجوانی خود فکر می کند. دوران کودکی او، جنون مادرش، احزاب، سفر به اتحاد جماهیر شوروی، جایی که او بکارت خود را از دست داد

دانلود فیلم My Golden Days 2015 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

Arnaud Desplechin قبلاً قهرمانان خود، پل ددالوس جوان و نیمه بهترش استر را در سال 1996 در اثر استثنایی خود با عنوان "همزیستی جنسی من ... یا از طرف دیگر روشی که در آن مناقشه کردم" معرفی کرد. در حال حاضر او ددالوس (ماتیو آمالریک) را دوباره به عنوان یک بزرگسال بازمی گرداند، به سادگی پس از بازگشت از کار خود به عنوان یک انسان شناس در تاجیکستان.

فیلم به سه قسمت تقسیم می‌شود، با پل بزرگسالی که ابتدا به زندگی‌اش در دوران جوانی فکر می‌کند، داستان یک پدر ظالم و مادر دلسرد را روایت می‌کند که در نهایت به همه چیز پایان می‌دهد.

قسمت اصلی چیز زیادی نیست، اما قسمت دوم جذاب ترین است. پس از محدود شدن توسط قدرت های امنیتی دولتی، پل متوجه می شود که چرا یکی دیگر از پل ددالوس، با آغاز کار در روسیه، با گذرنامه خود ظاهر شده است.

پل در معرض معاینه متقابل توسط یک متخصص امنیتی قرار می گیرد. که به او اجازه می‌دهد بفهمد که چگونه ویزا خود را در دوران تحصیل در مدرسه راهنمایی به روسیه تسلیم کرد تا یک نوجوان یهودی بتواند از آن برای ناپدید شدن در اسرائیل در زمان بدرفتاری‌های خصمانه سامی با یهودیان در انجمن شوروی در اواخر دهه 80 استفاده کند.

اما روزهای درخشان من، هیجان انگیز بودن را به یک داستان معمولی تر در مورد بزرگ شدن رها می کند، زمانی که پل دانش آموز جوان (با بازی کوئنتین دولمر) تسلیم استر، دانش آموز دبیرستانی می شود که مانند قدیمی به عنوان خواهر پل، دلفین.

بعد از اینکه نیم ماه قبل فیلم را دیدم، در بررسی بینش های مربوط به احساسات پل و استر با مشکل مواجه شدم - بنابراین برای احیای حافظه خود به نظرسنجی های چند منتقد رفتم. به‌طور خلاصه، چند نظرسنجی به ارائه چند تصویر بی‌شکل از ایده‌ی رابطه رضایت می‌دهند.

کنت توران، که در لس‌آنجلس تایمز می‌نویسد، لحظه‌ای معنا می‌کند: «ما آنها را می‌بینیم. نمایش جذابیت و ضعف را به نمایش می‌گذارد، به طور تسلیم‌ناپذیری جذب یکدیگر می‌شود و در عین حال درگیر مسائلی است که شخصیت‌های مختلف دائماً برای روابط به ارمغان می‌آورند."

پیتر تراورز در Drifter احساس می‌کند چیزی بسیار عمیق در مورد آنچه در بین پل و پل اتفاق می‌افتد وجود دارد. استر: "حافظه به فیلم پوشش مناسبی می بخشد، با این حال دسپلچین گذشته را با چنان احساس زمختی می بندد که هیچ چیز احاطه نشده است. عشق ضرر دارد، بدون شک. علاوه بر این، دسپلچین تضمین می کند که ما آن را احساس کنیم."

استفانی زاچارک که در مجله تایم می نویسد چند بینش اضافی در مورد احساسات پر رونق پل و استر ارائه می دهد: "در این عصر ابدی، بخش زیادی از روز را برای پل و استر می گذراند تا با هم ارتباط برقرار کنند. طعنه های آنها از همان ابتدا غیرطبیعی است، به خصوص. از آنجایی که پل احساس می‌کند توسط تحسین‌کنندگان بی‌شمارش به خطر افتاده است، و نیازی به دروغ گفتن در مورد تعداد آن‌ها ندارد: دوستان جوان برای او گروه می‌کنند، همانطور که مارلین دیتریش می‌خواند، شبیه به پروانه‌های دور آتش. در هر صورت، او پل را انتخاب می‌کند، و تماس آن‌ها قبل از اینکه مسیر خود را به قلمرو l'amour fou برسانند، شیرین شروع می‌شود."

فردریک و مری آن بروسات در کتاب «دیگر دنیا و تمرین پذیرش Desplechin» می‌نویسند. چیزی در آنچه آنها به‌عنوان تصویری ظریف از فرآیندهای فکری قهرمان داستان می‌بینند: «او لذت‌ها و خطرات را در تجلیل از عزیزترین‌ها، محدودیت‌های گیج‌کننده ما در اسارت، اشتیاق پست برای یکدیگر، و تشدید و شادی را آشکار می‌کند. حالت هیجان قلبی باعث می شود.

Brussats شاید بهترین خلاصه از قطعه سوم را ارائه دهد. آنها خاطرنشان می کنند که پل استر را بر روی یک "پایه" قرار می دهد، اما در همان زمان زمانی که برای مدرسه به پاریس می رود، او را پشت سر می گذارد. یک طرح فرعی وجود دارد که بر توانایی پل در رشته انتخابی خود تأکید می کند، زمانی که او یک معلم برجسته علوم انسانی را متقاعد می کند که او را به عنوان یک دانش آموز تصدیق کند.

بعداً پل و استر از طریق پیشروی نامه های تحسین آمیز احساسات خود را به اشتراک می گذارند. جدایی باعث از هم پاشیدگی رابطه آنها می شود. همانطور که Brussats می گوید، استر "شروع به تکه تکه شدن صادقانه می کند و او گیج می شود که در پاسخ چه کند." بالاخره پل به دنبال آرامش با خانمی کارکشته تر می گردد و به نظر می رسد هرگز از انتخاب استر برای بیرون رفتن با نزدیک ترین همراهش، کووالکی، که پل در پایان فیلم با او دور هم جمع می شود، عبور نمی کند و نمی تواند نارضایتی خود را نسبت به او مهار کند.

در نهایت بازنمایی دسپلچین از یک رابطه نوجوان بمباران شده، عدم وجود جاذبه یا ریسک بالا را تجربه می کند. من My Golden Days را با «تابستان با مونیکا» برگمن متعادل می‌کنم، جایی که یک زن مهلک، رابطه‌ای را که یک جوان صمیمانه با بانوی جوانی که در ابتدا به نظر می‌رسد نیست، از بین می‌برد.

استر باز هم، اساساً یک روان پریش ویران شده است و شکست پل در از بین بردن خشم از دست رفته از چنین دوره قبلی در بهبود خود، داستان دسپلچین را بدون توجه به همه اسکرین‌های تقسیم‌شده «نوآورانه» و موسیقی متن جذاب دهه 80، کاملاً بی‌اهمیت نشان می‌دهد.
فرانکوفیل‌ها بدون شک تمام «شور» را حفر می‌کنند، اما این دیدگاه ریشه‌دار آمریکایی این را بیشتر به‌عنوان داستانی متعارف از عشق‌های نوجوانان از دست داده است.

دانلود فیلم My Golden Days 2015 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

«روزهای درخشان من» (تحویل 2015 از فرانسه؛ 123 دقیقه؛ عنوان منحصربه‌فرد «Trois Trinkets De Mama Jeunesse» یا «سه خاطره از دوران کودکی من») داستان‌هایی (بیشتر) از پل ددالوس به ارمغان می‌آورد. همانطور که فیلم باز می شود، می بینیم که پل و معشوق روسی (؟) او از راهی که پل پس از 8 سال دوری به فرانسه بازمی گردد، پشیمان هستند. این باعث می شود که او زندگی جوانی خود را به یاد بیاورد، و ما به پل 11 ساله بازمی گردیم. بچه پیری که با مادرش (از نظر فکری آشفته) می جنگد. بازگشت به روز جاری، مقامات فرانسوی برای "مشکلات گذرنامه" به ترمینال هوایی آمده اند. در حال حاضر 10-15 دقیقه هستیم. در فیلم My Golden Days، اما برای اینکه بدانید مقدار بیشتری از طرح بینش نقد شما را خراب می کند، فقط باید با چشمان خود ببینید که همه چیز چگونه پیش می رود.

چند نکته: وقتی من قبل از اینکه My Golden Days روایت‌های بیشتر از پل را بیاورد، سروده‌ام، به این دلیل است که آرنو دسپلچین، رئیس مقاله‌نویس، فیلمی در گذشته درباره این شخص ساخته است، «همزیستی جنسی من...» در سال 1996 یا از سوی دیگر راهی که من وارد شدم. یک استدلال»، با نقش پل با بازی ماتیو آمالریک، که این کار را فقط حدود 20 سال پس از این واقعیت تکرار می کند. اعتراف می کنم که فیلم 1996 را ندیده ام، با این حال این مانع من نشد که به این موضوع نگاه کنم، زیرا طبیعتاً گمان می کنم آمالریک یکی از بهترین سرگرم کننده های فرانسوی در این عصر است (به او در فیلم My Golden Days جدید "La Chambre Bleue" نیز نگاه کنید. ، "هتل شگفت انگیز بوداپست" و غیره.). «روزهای درخشان من» در نهایت یک تفکر نوستالژیک به «روزهای خوب گذشته» است. از میان «سه سوغاتی» که در اولین عنوان فرانسوی به آنها اشاره شده است، با اختلاف زیادی بیشترین زمان صرف رابطه پلز با استل در دوران کالج می شود و در آخرین بخش دهه 1980 جای گرفته است. من کودکی را در بلژیک همسایه تنها چند سال زودتر تجربه کردم (در اواسط دهه 80 در دانشگاه مشغول شدم)، و می توانم شهادت بدهم که رئیس به طرز بی عیب و نقصی ذهنیت آن سال های دانشگاه را جذب می کند. به احتمال زیاد این انگیزه پشت این بود که چرا My Golden Days بر من تأثیر گذاشت تا همه چیز در نظر گرفته شود، با این حال باید به این نکته نیز تأکید کنم که اگر در آن سال‌ها دوران کودکی را در اروپا تجربه نکرده‌اید، همچنان «آن را دریافت خواهید کرد». لو روی-لکولینت تازه کار، در به یاد ماندنی ترین کارش در پرده بزرگ به عنوان استل، فقط قابل توجه است، و مطمئناً ما آخرین وداع با او نداریم. برای جمع بندی همه چیز، موسیقی خارق العاده زیادی در فیلم My Golden Days برجسته شده است، هم در تنظیم موقعیت ها و هم برای اولین موسیقی، آخرین لطف نویسنده فرانسوی تحسین شده گرگوار هتزل ("Incendies"، "Intrusions"). یک نگاه کوتاه به اطراف به من امکان می دهد بدانم که موسیقی در آمازون فرانسه قابل دسترسی است.

«روزهای درخشان من» در جشن فیلم کن 2015 برای اولین بار به نمایش درآمد. مطمئن نیستم چرا بازی در سینماهای ایالات متحده اینقدر طول می کشد، با این حال در پایان هفته قبل، فیلم بدون هیاهو یا تبلیغات عمومی در خانه تئاتر خانه محله من در سینسیناتی اکران شد، و من می فهمم که این معمولاً چیست. به معنای (یک اجرا چند هفته ای). نمایش چهارشنبه شب که در آن من این را دیدم با وجود اینکه فوق العاده نبود تایید شد. این یک رسوایی لعنتی است. در حالت ایده‌آل، این فیلمی است که وقتی دی‌وی‌دی بالاخره ظاهر می‌شود، می‌تواند جمعیت گسترده‌تری پیدا کند. به احتمال زیاد شما در خلق و خوی یک فیلم ناآشنا نوستالژیک و در عین حال متقاعد کننده هستید که به تجربه تجربه کودکی در فرانسه در دهه 80 می پردازد، نمی توانید با این موضوع بد عمل کنید. "Trois Trinkets de Mama Jeunesse" مشتاقانه پیشنهاد می شود!