دانلود فیلم Sidewalks of New York 2001 دوبله فارسی بدون سانسور

داستان در مورد به هم گره خوردن زندگی و عشق شش فرد اهل نیویورک است...

ماجرای گره خوردن زندگی و عشق شش فرد اهل نیویورک ...

شش نیویورک یک سری روابط متقابل دارند. تامی ، تهیه کننده تلویزیون ، که به تازگی با دوست دخترش شکسته است ، رابطه کوتاهی با تعهد کلاهبردار ماریا دارد ، که او در یک فروشگاه ویدیویی ملاقات می کند ، همچنین با نماینده املاک و مستغلات آنی ازدواج می کند ، که در حین شکار آپارتمان با او ملاقات می کند. آنی به دلیل داشتن شوهرش ، گریفین ، به او تقلب می کند ، که او به آرامی از طریق گفتگو با دوست / همکار خود که همان چیز را گذراند ، تحقق پیدا کرد. گریفین ، دندانپزشک 39 ساله ، با پیشخدمت 19 ساله اشلی ، که در پارک انتخاب کرد ، در حال تقلب است. او متوجه می شود که می تواند کار بهتری انجام دهد

دانلود فیلم Sidewalks of New York 2001 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

ادوارد کانسومز، نویسنده/رئیس/سازنده/سرگرم کننده، که از بین فیلم‌های مختلفش ("مک مولن برادر" و "او یکی است") مقایسه‌ای و در عین حال منحصربه‌فرد، با طرح مالی میکروسکوپی مشترکش، این بار در حین بررسی، دامنه وودی آلن را پیشنهاد می‌کند. ooohs، aaahs و owwwws (به طور کلی owwwws) از بازی ازدواج و دوستیابی. مناظر و نکات نیویورک در هوا پخش می شود، زیرا فیلم به شش منهتنی متفاوت می پردازد، که هر یک از آنها تلاش می کنند تا راه حلی غیر واقعی برای سعادت را دنبال کنند. اینجا هیچ قهقهه‌ای زمزمه‌آمیز نمی‌خندد، با این حال لبخندهای معرفتی فراوانی دارد.

این طنز تکراری بی‌ملاحظه، بینش‌آمیز، در ابتدا ما را با تامی (اد مصرف‌کننده) فردی زیبا و دلپذیر آشنا می‌کند که اخیراً از او جدا شده است. عزیزش و از کانکسش بیرون انداخته شده است. تامی به طور غیرمنتظره ای به معلم حیله گر ماریا (روزاریو داوسون) که در یک فروشگاه ویدیویی با او آشنا می شود، علاقه نشان می دهد. ماریا از شلمیل بن (دیوید کرومهولتز) کوچک و پرحرفی جدا می شود، یک دربان و نوازنده راک که او را تضعیف کرده است. بن، که در واقع آرزوی ماریا را دارد، انحراف بسیار مورد نیاز را در پرتنش اشلی/سرور اشلی (بریتانی مورفی)، که درگیر درگیری های خارج از ازدواج با متخصص دندانپزشکی بسیار کارکشته و متاهل تر، گریفین (استنلی توچی) است، می یابد. همسر آنی (هدر گراهام)، یک مشاور املاک، چشمش به یکی از مشتریانش، تامی (یک بار دیگر به اد مصرف کننده بازگشت)، که (به یاد می آورید؟) از زمانی که معشوقه اش او را بیرون انداخت، به دنبال بالشتک دیگری می گردد. برای کوین بیکن شش سطح جدایی و زاویه جدایی بسیار زیاد است.

برای تقویت طرز تفکر شش مثال مورد تایید ما، کانسومز به فیلم خود یک حس تلویزیونی روایی/بدون فیلمنامه داده است. هر یک از قهرمانان ما طرز تفکر فردی و فردی خود را در مورد اهمیت پرستش و رابطه جنسی با پرسشگر "مردی در خیابان" بیان می کنند. این قطعات گویا تا حد زیادی به هر یک از داستان‌های مستمر آن‌ها ملحق می‌شوند، که صرفاً یک نقد کوبنده در صحنه اجتماعی نیست، اما اغلب هوشمندانه برخلاف فعالیت‌ها و هدف‌های آنهاست.

مصرف‌کننده، یک نیویورکی محلی، دیدی پرانرژی، قانونی و عملی از هود خود به ما می دهد. حتی یک عکس کارت پستال پیکارسک در اینجا دیده نمی شود. هیچ مسافری مانند چشم اندازهای راکفلر، مجسمه آزادی، میدان تایمز و غیره را دوست ندارد. همچنین، مانند لباس پوشیدن - بی پایان عملی، بازیگران قوی گروه او نیز هستند. حساب ها به طور عادلانه پخش می شوند و هیچ کس به سرعت کار نمی کند. Consumes، Dawson، Tucci، Murphy، Klumholtz، و Graham همگی نقش‌های مهمی را در اینجا بازی می‌کنند و هر یک از حساب‌های آن‌ها خوشایند و چشم‌نواز هستند. شخصیت توچی فاحشه، بی‌فکرترین شخصیت، در واقع متوجه می‌شود که چگونه برای فعالیت‌های بعدی‌اش، در صورت عدم ترحم، ترحم کند. علاوه بر این، دایره بیرونی، همراهان حاشیه‌ای/مشکل‌سازان/شریک‌ها و غیره به طنز و محیط این قطعه به‌طور غیرقابل درک می‌افزایند، به‌ویژه آیدا تورتورو به‌عنوان مربی باتجربه/همدم داوسون، دنیس فارینا در نقش شخص وحشت‌ناپذیر برنز. رئیس، مایکل لیدون کمپبل در مشاغل دوگانه به عنوان راک و بخش مذکر یک زن و شوهر متخاصم، و کالی تورن به عنوان همسر دعوا.

هیچ کس با نیویورک بهتر از وودی آلن رفتار نمی کند. ادوارد مصرفز با «پیاده‌روهای نیویورک» به این شهر منصفانه احترام می‌گذارد و به طور خاص به آقای آلن - - ۱۹۹۲ «شوران و همسران» احترام می‌گذارد. به روش علمی برنز برای برخورد با شخصیت‌هایش، کار با دوربین دستی و روش تغییر جهشی (که واقعاً روان‌تر و کمتر تکان‌دهنده‌تر از فیلم قبلی آلن است)، موسیقی جاز پنوماتیک، بازتابی، مکالمه‌وار توجه کنید. شوخی بین شخصیت‌هایش، داستان‌های بی‌نظیر، و به‌ویژه تعهد آشکاری که برای نیویورک دارد. همه چیز به جز W O-D-Y توضیح می دهد. با این حال، برای این وضعیت، جعل هویت صادقانه‌ترین نوع صحبت شیرین است. او به خوبی از نظر متخصص پیشرفت کرده است.

دانلود فیلم Sidewalks of New York 2001 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

Sidewalks of New York ایراد داره این ناقص است، به این دلیل که هدر گراهام، گاهی اوقات، تقلید بسیار بزرگی از دایان کیتون جوان، و جولیت لوئیس جوان تر است. دارم به نمایشگاه‌های آنها در «آنی هال» و «همسران» وودی آلن جداگانه فکر می‌کنم. با توجه به این واقعیت که سبک روایت، ابزار ایجاد احساسات فرد مصاحبه لزوماً در هر موردی احساساتی را که انتظار می‌رود تولید نمی‌کند، ناقص است، و در نگاه دوم باعث می‌شود که شما تا حدودی از فریب خوردن در مورد حساسیت احساس ناراحتی کنید. شاید ناآگاهانه با آن مبادله کرده باشید.

اما، به عنوان فیلمی که ناخواسته آن را در اواخر شب پیدا می کنید (بدیهی است که اینها شرایطی نیستند که در صورت مطالعه، گزینه تقلید را خواهید داشت. این نظرسنجی به معنای تماشای آن است) تقریباً بسیار نزدیک است، لعنتی، تقریباً عالی است. این نتیجه مستقیم حال و هوای فیلم است. این واقعاً با هماهنگی موسیقی متن و فیلمبرداری مرتبط است - با این حال، مواقعی وجود دارد که این دیدگاه‌ها واقعاً به خوبی به نمایشگاه‌ها می‌چسبند (مخصوصاً نمایشگاه‌های دیوید کرومهولتز و بریتانی مورفی).

برای جابجایی چیزهای تخصصی، سبک تیراندازی بدون شرمندگی وودی آلنسک است، همانطور که طراحی علاوه بر مصاحبه های پراکنده شخصیتی که قبلاً ذکر شد، است. با این حال، کاملاً منطقی نیست که یک اشک آن را لغو کنیم: آلن آن ابزار خاص (همچنین اکثریت قریب به اتفاق طرح «شوهر و همسر») را از «صحنه‌های ازدواج» معتبر برگمن گرفت. غارت از صندوق پول برگمان چیزی است که باید قدرت بخشید. دست‌کم، برش‌های هاپ وجود دارد و احساس تحریک‌کننده‌ای ندارند.

اما، در هر صورت، به «Sidewalks of New York» برگردیم. Sidewalks of New York موضوعات جنسی و عشق را مدیریت می کند. یک تن تقلب و تلفظ وجود دارد. تقلب، تلفظ و رابطه جنسی. هیچ تجربه باورنکردنی و جدیدی در این موضوع ارائه نشده است... چیزی در آنا کارنینا یا مادام بوواری در مورد مسائل ازدواج، جنسیت و رابطه جنسی خارج از زناشویی یا نتایج آن برای دو مورد قبلی وجود ندارد. قطعات باورنکردنی فیلم زمانی اتفاق می‌افتند که رئیس Ed Consumes درمی‌یابد که چگونه یک لحظه واقعاً جذاب و قابل تصور بسازد.

بیشتر اینها شامل دیوید کرومهولتز باشکوه است. به طور خاص تلاش‌های او را در Sidewalks of New York بیابید تا معشوقه مورفی/سرور/ معشوقه بدبخت را به شخصیت متخصص دندانپزشکی غیرقابل اعتماد جذب کند. همچنین، سرگرمی های بی ثمر او از آن خانم جوان در اغذیه فروشی که در آن کار می کند (جذاب تر از هر ملودی که می توانست باشد). کرومهولتز، که نماینده کلیدی آلن در فیلم Sidewalks of New York است، به عنوان یک فرد فوق‌العاده سرگرم‌کننده ظاهر می‌شود، درست مانند پل جیاماتی در فیلم Sidewalks of New York «شکوه آمریکایی». و بسیار شبیه به یک Giamatti یا Steve Buscemi است (به "Trees Lounge" و "Ghost World" مراجعه کنید).

بسیاری از جذاب‌ترین کلاس‌های فارغ‌التحصیل از کلاس «ده چیزی که از شما بدم می‌آید» از آن زمان به کارهای بزرگتر رسیده‌اند. برجسته‌تر هیت رکورد فقید و حتی اخیراً جوزف گوردون-لویت، که در وودی آلن متأخرتر، ساخارین‌تر، شناخته‌شده‌تر، به‌طور تحریک‌کننده‌تر درخشان‌تر و سعادت‌بخش‌تر، و نه به‌عنوان عالی‌تر ظاهر شد. ادای احترام به "500 صد روز تابستان." Krumholtz مشخصات پایین تری را حفظ کرده است و در فیلم Sidewalks of New York قابل تماشای "Liberty Heights" ساخته بی نظیر بری لوینسون ظاهر شده است. با وجود این، هر چند یک کار جزئی، او بهترین ارائه برای ذهن محض، جذابیت و اعتبار بود.

دانلود فیلم Sidewalks of New York 2001 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

سازندگان «آب فیل»، «عشق امسال» و «رومانتیک متولد شده» باید عموماً به یک صندلی بچسبند و مجبور شوند بارها و بارها Sidewalks of New York را تماشا کنند. در واقع، این یک تمرین بیهودگی خواهد بود: آنها باید به یک صندلی وصل شوند و در یک گودال کسل کننده انداخته شوند، اما من منحرف می شوم. نکته ای که من سعی کردم به آن اشاره کنم (خوب؟) این بود که آن فیلم ها اساساً معادل "پیاده روها..." بودند، اما در جایی که آن فیلم ها شلوغ بودند، "پیاده روها..." بسیار عالی است.

به عبارتی می توان فیلمی درباره زندگی عاشقانه به هم پیوسته شخصیت های گروه بندی شده در یک شهر بزرگ ساخت و باعث دلسردی و فرسودگی جمعیت نشود. بدیهی است که هرکسی که در هر مقطعی فیلم وودی آلن را در دوره میانی دیده باشد، از هم اکنون این را می داند. "شوهر و همسر"، "هانا و خواهرانش"، "منهتن"... قبلاً اینجا بوده ایم. و در نظر داشته باشید که اد مصرف‌کننده وودی نیست (با فرض اینکه متوجه شوید) او زبان عجیب و غریب و گیج‌کننده ارتباطات، پیچ‌های هیجان‌انگیز بی‌وقفه در جاده‌ای که زندگی می‌تواند طی کند، خوب است. علاوه بر این، او می تواند فیلم خود را با افراد رنگین پوست پر کند، بدون اینکه «مسئله» باشد. به همین ترتیب، بر خلاف وودی آلن اواخر دوره، هیچ فاحشه ای با "قلب طلا"، هیچ خدمتکار سیاه پوست، هیچ مجری انگلیسی احمق که ادعای آمریکایی بودن داشته باشد وجود ندارد. شما می دانید من در مورد چه صحبت می کنم.

اما، در حالی که تنظیمی باورنکردنی را مدیون آقای آلن است، Sidewalks of New York هنوز خودش است، و همچنین فیلمی فوق‌العاده دلربا و جذاب است. هر یک از سرگرم کننده ها ساختار خوبی دارند، محتوا هوشمندانه و شگفت انگیز است در حالی که هرگز نوستالژیک نمی شود و حال و هوای منهتن به طرز فوق العاده ای برانگیخته می شود، به ویژه در دو پلان (بدون فیلمنامه؟) که در آن یک تماشاگر انگشت را به گروه فیلم می دهد. تماشای اد کپی که زندگی را بررسی می کند در حالی که قله های دوقلوی WTC پشت سر او قرار دارند، برخورد عجیبی است. آیا زمانی که فیلم‌های نیویورکی بدون آن قله‌ها روی پرده‌های ما نمایش داده می‌شوند، بسیار عجیب‌تر نخواهد بود؟ به هر حال، به اندازه کافی، بیایید سه فیلمی را که در ابتدا به آنها اشاره کردم، کمی بیشتر کنار بگذاریم، درست است؟ بدون شک. دلایلی که «پیاده‌روها» کار می‌کند و آن فیلم‌ها وجود ندارد، بسیار زیاد است، زیرا ممکن است ستاره‌هایی در بالای سر وجود داشته باشند. من اهمیتی نمی دهم که فرض کنیم آن جمله از نظر نحوی اشتباه شده است، تصادفا. با این حال، اساساً موافقم که Sidewalks of New York به‌طور قابل‌توجهی از عوامفریبی مانند: صحنه‌های ناف در کلوپ‌های باورنکردنی طفره می‌رود. سخنرانی‌های احمقانه‌ای که باید سرگرم‌کننده باشند، اما شما را مجبور به خودکشی می‌کند تا کسالت را کاهش دهید. شخصیت های "کوکی" با نگهبانان شکسته. "ارتباطات" تحقیرآمیز بین شخصیت هایی که نه قافیه دارند و نه دلیل. صحنه هایی در بارهای سالسا؛ از لحاظ فکری، شخصیت‌هایی که در آنجا حضور دارند و باعث می‌شوند شما احساس کنید که فیلم مهم است، از فعالیت ناپدید می‌شوند، وقتی تهیه‌کنندگان فیلم اذعان کرده‌اند که عملاً چیزی در مورد نحوه مدیریت آنها نمی‌دانند. و دیوید دارک

در عوض صحنه‌های معقولی را دریافت می‌کنیم که مطمئناً گاهی اوقات فوق‌العاده جالب هستند، با شخصیت‌های متقاعدکننده‌ای که واقعاً به آنها اهمیت می‌دهیم. به این ترتیب، در حالی که «پیاده‌روها» منحصربه‌فردترین فیلم ساخته شده یا سرگرم‌کننده‌ترین فیلم نیست، اما هنوز نفسی از هوای نو یاوک است که من آن را برای هر کسی تجویز می‌کنم.

دانلود فیلم Sidewalks of New York 2001 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

.... من به Walkways OF NEW YORK رفتم و به دنبال یک راه حل مازوخیستیک

م. به‌علاوه، تعداد زیادی از نویسنده‌های سرگرم‌کننده وجود ندارند که

آن گونه‌ای را که ادوارد مصرف می‌کند، ایجاد کنند. با این حال، ماندم

تا از این ضربه شیرین و هیجان انگیز زوج های متاهل وودی آلن که از دوربین دستی لرزان مشابهی استفاده می کند، شگفت زده شوم. نقشه های مشابه،

و حتی برخی از گفتمان های وودی خراشیده. (در نقطه ای خاص، متخصص دندانپزشکی فاسد با بازی استنلی توچی با صدای بلند

از یک تیم متهم می پرسد: "آیا می خواهید تا حدودی قوی تر فریاد بزنید؟ من فکر می کنم که
/>
بیمار در اتاق آخر خیلی موفق نشد!")

بازیگران فوق العاده و آهنگسازی به اندازه کافی جذاب، فیلم ملایمی است

مالش گردن، با این حال اعتقاد سرگرم کننده ها آن را سرگرم کننده می کند. روزاریو

داوسون با ماندگاری بی‌رحمانه‌ای به‌عنوان معلم تنهای کلاس، اشتیاق خود را مسدود می‌کند، و یک زن و شوهر شگفت‌انگیز

حمل‌های احمقانه شیرین وجود دارد. در بریتانی مورفی و دیوید کریمهولز - دو

عزیزان کم نور که بوسه هایشان روی دکمه شما را به زمان

قبلی از فیلم ها باز می گرداند. مصرف‌کننده‌ها به هر نحوی یک اعدام کاملاً چوبی را برانگیخته است که توسط نقطه‌ای معمولی چرب اما

اینجا در توچی، و یک میا فارویش خاص

از یک خراشیده شده، ظاهراً سطح نخبگان هدر گراهام.

ویژگی دیدن این تصویر این است که هر روز یا دو روز قبل

دونی دارکو را می دیدم که مملو از جاه طلبی های بصری است،

سرمقاله تاریخچه فیلم، مستقیماً از عجیب و غریب بودن و

اختلال وحشتناک. اما این تصویر معتدل و صریح

، که تقریباً به تمام معنا قابل پیش بینی است، کاملاً جذاب،

انسانی و شیک است، جایی که DONNIE DARKO یک تصویر تمام عیار است

خروپف کردن. آیا این بدان معناست که تهیه‌کنندگان فیلم آمریکایی دیگر

نمی‌دانند چگونه مخاطب را شوکه کنند...یا فقط من پیر شده‌ام و