یک شرکت فیلمسازی صامت و بازیگرانش در یک تصمیم دشوار به ساخت فیلم صدادار روی می آورند.
در سال 1927، «دان لاکوود» و «لینا لامونت» یک زوج مشهور هنری هستند. اما لینا عشق روی صحنه را با عشق واقعی اشتباه می گیرد. دان همراه شریک قدیمی خود «کاسمو»، تلاش زیادی کرده تا به جایی که امروز در آن قرار دارد برسد. دان آهنگ های زیبایی را در جدیدترین فیلم خود و لینا می خواند. اما با وجود تلاش های بسیار لینا، باز هم صدای کس دیگری را روی او می گذارند. «کتی سلدن» به عنوان یک بازیگر بلندپرواز وارد صحنه می شود و دان حین کار با او در فیلم Singin' in the Rain، عاشق او می شود…
وقتى فیلم « خواننده ى جاز » ، دوران سینماى ناطق را شروع می‌کند و صداى خوب یکى از شرایط لازم بازیگرى می‌شود ، « دان لاکوود » ( کلى ) مشکلى ندارد ، اما صداى زیر زوج هنرى او ، « لینا لامانت » ( هیگن ) تمام تلاش هاى « دان » و دوستش ، « کازمو براون » ( اوکانر ) را در نخستین فیلم موزیکالشان بر باد می‌دهد ...
آواز در باران، فیلمی موزیکال به کارگردانی جین کلی و استنلی دانن است. جین کلی، دانالد اوکانر، دبی رینولدز، جین هیگن و میلارد میچل نقش‌های اصلی فیلم را ایفا کردند. در فهرست ۱۰۰ فیلم موزیکال برتر بفا در سال ۲۰۰۷، آواز در باران در ردهٔ نخست و در میان ۱۰۰ فیلم برتر، در فهرست ده سالگی بفا، در ردهٔ پنجم قرار گرفت. داستان آواز در باران، در سالهای ۲۸–۱۹۲۷، زمانی که سینمای ناطق تازه پا به عرصه گذاشته بود و صنعت سینما در حال تغییر بود، می‌گذرد. «دان وود»، ستارهٔ سینمای صامت است…
دانلود فیلم Singin' in the Rain 1952 (آواز در باران) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
همه این صحنه را به خاطر دارند. این همان جایی است که در خیابان راه می رود، می رقصد و زیر باران آواز می خواند. سکانس موسیقی هنوز توسط هیچ فیلمی پیشی نگرفته است - حتی موزیکال مورد علاقه من، "Grease" (1978) شانسی ندارد. در واقع، یک شماره موزیکال عالی دیگر در «Singin' in the Rain» وجود دارد که دونالد اوکانر بدن خود را مانند یک عروسک پارچه‌ای به اطراف پرتاب می‌کند. حتی با وجود اینکه آواز خواندن در شماره باران علامت تجاری بدنام فیلم و موزیکال در همه جا است، مورد علاقه شخصی من "Make'em Laugh" است.
با این حال، بسیاری از مردم نمی دانند که جین کلی تب 103 درجه در حین فیلمبرداری صحنه بدنام - کاری خطرناک، در نگاهی به گذشته، با توجه به اینکه او در ریختن آب با چنین دمای بالایی عرق می ریخت. اما حتی در آن زمان، بسیاری از مردم نمی‌دانند که «آب باران» که در خیابان شادی‌آور می‌ریزد، در واقع از آب و شیر تشکیل شده است. این شیر در تلاش برای دستیابی به تأثیر قطرات باران که روی صفحه نمایش داده می شود به مخلوط اضافه شد. (مل گیبسون یک بار اشاره کرد که بیشتر اوقات در طول فیلمبرداری «شجاع دل» در اطراف آنها باران می بارید، اما اساساً نمی توان بارندگی را در فیلم Singin' in the Rain مشاهده کرد زیرا ورقه های مایع بسیار نازک بودند.)
br/> "Singin' in the Rain" را احتمالاً می توان بهترین موزیکال تمام دوران نامید، اگرچه لذت گناه من "گریس" است (فیلم چقدر قدیمی است و هنوز چقدر سرگرم کننده است!). همه فیلم‌بازان جدی آواز در باران را می‌شناسند، و همین دیروز که شمارش معکوس بریتانیا را برای بزرگترین موزیکال ساخته شده تماشا می‌کردم، متوجه شدم که «Singin' in the Rain» در بالای فهرست قرار داشت (گرچه «گریس» در رتبه اول قرار داشت. نمی توان به "Buffy the Vampire Slayer: The Musical" در فهرستی بالاتر از "Singin' in the Rain" اعتماد کرد.
دان لاکوود (کلی) یک ستاره سینمای صامت در سال 1927 است. یک موزیسین سابق که با لینا لامونت (ژان هاگن) عاشقانه روی پرده زندگی می‌کند و به تبلیغات اجازه می‌دهد تا رابطه‌شان را با صفحه نمایش به سطحی کاملاً جدید برسانند (عشق اخیر بن و جن در تبلوید را در نظر بگیرید). مطبوعات دوست دارند فکر کنند که دو ستاره بزرگ آن، بامزه ترین زوج کشور هستند، اما در واقع لاک وود لامونت را تحقیر می کند، و لامونت - با خواندن مجلات بی ارزش - معتقد است که رابطه آنها واقعی است. "اوه، دانی!" لینا گریه می کند. "تو نمیتوانی مرا اینطوری ببوسی و به این فکر نکنی!" لاک وود: "با بزرگترین بازیگر جهان آشنا شوید -- ترجیح می دهم رتیل را ببوسم." لینا: منظورت این نیست. لاکوود: "من نمی‌کنم؟ هی جو، برای من یک رتیل بیاور!"
وقتی استودیوی فیلم‌های صامت گذار از فیلم صامت به فیلم‌های ناطق جدید را آغاز می‌کند، به این معنی است که لاکوود باید این کار را انجام دهد. درس های بازیگری در قادر به یادگیری برای واقعا قادر به بازیگری، و لامونت - یک خانم جوان با صدای جیر جیر - باید یاد بگیرد که گرامر درست را یاد بگیرد. (بعضی صحنه‌ها با یک مربی دستور زبان مرا به یاد «بانوی زیبای من» می‌اندازد، اگرچه 12 سال بعد فیلمبرداری شد. کسی که حاضر نیست قربانی جذابیت هالیوودی خود شود، اما در نهایت یاد می‌گیرد که پسر را از یک یا دو فشار سخت بیرون آورد، دوست داشته باشد.
در همین حال، رفیق لاکوود، کازمو (اوکانر)، پیشنهاد می‌کند که آنها شروع به اجرای موزیکال‌های فیلم می‌کنند به‌جای «گفتگو» - به این ترتیب، تنها کاری که لاکوود باید انجام دهد آواز خواندن و رقصیدن است، چیزی که قبلاً در آن برتری دارد. ("یک موزیکال بسازید! دان لاکوود جدید: او یودل می کند! او به سمت موسیقی می پرد!")
اما مردم لاک وود و لامونت را می خواهند، نه لاک وود را به تنهایی، و احتمال از دست دادن پول وجود ندارد. یک چشم انداز روشن برای شرکت فیلمسازی بنابراین لینا در موزیکال ها با او فیلمبرداری می شود و در پایان فیلم ما، کتی جوان شیرین صدای لینا را دوبله می کند و هیچ اعتباری برای این کار به او داده نمی شود. لامونت خیلی خجالت می‌کشد بپذیرد که نمی‌تواند بخواند، و بنابراین از توزیع‌کننده فیلم باج‌گیری می‌کند -- اگر در پایان فیلم بلند جدیدش به کتی اعتبار بدهند، او اقدام قانونی خواهد کرد.
و به این ترتیب پایان اقلیمی روی صحنه می‌آید که لاکوود خواننده واقعی پشت فیلم را نشان می‌دهد (طنز، زیرا این خود لامونت بود که در طول سکانس صدای رینولدز را دوبله کرد). همانطور که راجر ایبرت خاطرنشان کرد، صحنه‌ای که لاکوود به صحنه می‌رود و کتی را از میان انبوه تماشاچیان بیرون می‌کشد، تلخ است، اما این صحنه شیرین است و دقیقاً زمان هیجان‌انگیز بودن لحظه‌ای است که امروزه به ندرت ساخته می‌شود.
ژن ظلم بدنام کلی در صحنه فیلمبرداری "Singin' in the Rain" به نوعی فولکلور تبدیل شده است و این حقیقت دارد. او بازیگران را سرزنش می کرد اگر یک شماره رقص را به هم می زدند. اوکانر بعداً اعتراف کرد که از انجام یک اشتباه بسیار می‌ترسید، زیرا می‌ترسید که کلی به او حمله کند.
این سخت‌گیری در شخصیت کلی در «Singin' in the Rain» نمی‌درخشد. " در واقع، بسیاری از حرکات رقص (مانند پاشیدن دیوانه‌وار در گودال‌ها) کاملاً تصادفی به نظر می‌رسند، اما همه آنها تا حد زیادی طراحی شده بودند. موزیکال قطعی آمریکایی؟ احتمالاً ربطی به آن دارد. من فکر می‌کنم این بیشتر لذت همه چیز است، هر چند -- درخشان، شاد، شاد و نشاط‌آور، آواز در باران یکی از سرگرم‌کننده‌ترین فیلم‌های تمام دوران است. مانند برخی فیلم ها چیزی نمی طلبد، اما چیزهای زیادی را پس می دهد.
تبلیغات «آواز در باران» نویدبخش حس باشکوهی بود، و از این حیث، فیلم به آن عمل می کند. شعار. سرگرم کننده و روشن و باشکوه و سرگرم کننده است. خودش را جدی نمی‌گیرد، اما به بیننده فرصتی می‌دهد تا چیزی کاملاً نادر را تجربه کند -- یک فیلم فوق‌العاده همه‌جانبه.
واقعاً چه احساس باشکوهی است.
دانلود فیلم Singin' in the Rain 1952 (آواز در باران) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
دان لاک وود (جین کلی) و لینا لامونت (ژان هاگن) دو نفر مشهور هالیوود هستند که در انتهای عصر صامت فیلم می سازند. استودیو روابط عمومی منتشر کرده است که نشان می دهد آنها یک آیتم رمانتیک هستند. در واقع، آنها به سختی می توانند یکدیگر را تحمل کنند. یک شب، در حالی که در شهر با بهترین دوستش کاسمو براون (دونالد او کانر)، لاکوود باید فرار کند تا از طرفدارانی فرار کند که به‌قدری تکه‌ای از او را می‌خواهند که به معنای واقعی کلمه لباس‌های او را پاره کنند. او از روی تعدادی وسیله نقلیه در حال حرکت می پرد و به صندلی سرنشین ماشین کتی سلدن (دبی رینولدز) ختم می شود. به نظر می رسد لاک وود بلافاصله با او همراه شده است، اما او شانه سردی به او می دهد. او می‌گوید بازیگری است که عاشق تئاتر است و به بازیگری سینما نگاه تحقیر آمیزی دارد. بعداً، لاکوود متوجه می‌شود که او کمی حقیقت را متورم می‌کند، زیرا سلدن را می‌بیند که به عنوان یک دختر آهنگ و رقص زیبا در یک مهمانی صنعتی که در آن شرکت می‌کند اجرا می‌کند. او از مهمانی فرار می کند و لاک وود او را تعقیب می کند، اما او خیلی دیر شده است. در حالی که او تلاش می کند او را ردیابی کند، او، لامونت و استودیوی آنها باید با ماهیت در حال تغییر فیلم در سال 1927 دست و پنجه نرم کنند - این امر به دلیل اینکه ممکن است لمونت جذاب به نظر برسد، بسیار دشوارتر شده است، اما او بیشتر شبیه فرن درشر در "The The دایه» (1993).
جدا از جنبه های جدی تر داستان، آواز در باران به عنوان یک رمان عاشقانه و یک موزیکال موفقیت بزرگی است. همچنین ظاهری حیرت‌انگیز Technicolor دارد و به طرز جذابی طنز است. کلی و رینولدز روی صفحه کلیک می کنند، حتی اگر کلی خارج از صفحه نمایش، که کارگردانی و رقص مشترک را نیز بر عهده داشت، کار کردن با او بسیار سخت بود - او آنقدر رینولدز را رانندگی کرد (او یک رقصنده بسیار کم تجربه بود) که پاهایش به معنای واقعی کلمه خونریزی کرد. در یک نقطه آهنگ ها عالی هستند، آنها به خوبی در داستان کار شده اند - با توجه به اینکه بیشتر آنها به طور خاص برای آواز در باران نوشته نشده اند، شاید تعجب برانگیز باشد - و طراحی رقص بی عیب و نقص است، مرتباً آرواره هایش می افتد و همیشه از نظر زیبایی شناسی شگفت انگیز و عالی است. اگر برای هیچ چیز دیگری نباشد، آواز در باران به خاطر شماره های رقص اغلب ورزشی اش که می تواند به شیرین کاری های رزمی نمایشی جکی چان شبیه به رقصیدن باشد، ارزش دیدن را دارد. تماشای آن برای سواد فرهنگی در حوزه فیلم نیز ضروری است.
اما جنبه های جدی تر طرح نیز جذاب است. به طور قابل توجهی، آواز در باران درباره فناوری فیلم است. بالاخره تکنولوژی فیلم، لولای طرح است. اوج و پایان با ظهور صدای هماهنگ در صنعت فیلم تعیین می شود. ما رئیس استودیو R.F. سیمپسون (میلارد میچل) در جشنی که لاکوود برای دومین بار سلدن را می‌بیند، فیلم‌های صوتی را به نمایش می‌گذارد و همزمان دو نقطه عطف بزرگ را ایجاد می‌کند. سکانس‌هایی از بازیگران وجود دارد که به سمت مربی‌های دیکشنری می‌روند، همانطور که در واقعیت زمانی اتفاق افتاد که صدا وارد صحنه شد، و همچنین در واقعیت، مانند فیلم، حرفه برخی از بازیگران به دلیل مجبور شدن ناگهانی به تسلط بر یک مهارت جدید به خطر افتاد.
اما آواز در باران در مورد فناوری در سطح دیگری نیز هست. کلی و استنلی دونن، کارگردان دیگر، تمام تلاش خود را می‌کنند تا اطمینان حاصل کنند که آواز در باران نمونه‌ای از فناوری پیشرفته فیلم در سال 1952 است. برای مثال، فیلمبرداری زیبای تکنیکالر با لباس‌های رنگارنگ و طراحی تولید بسیار برجسته است. آنها رنگ لبه را نشان می دهند. صدا به همان خوبی که در سال 1952 می توانست باشد، است و این واقعیت که این یک موزیکال است به نشان دادن آن کمک می کند. مجموعه‌ها و جلوه‌ها پیچیده هستند و سعی می‌شود آنها را نیز به نمایش بگذارند.
دونن و کلی اغلب برای تأکید بر هنر و فناوری، مصنوعی بودن مجموعه‌ها و جلوه‌ها را بازی می‌کنند. این به وضوح در سکانس "Make 'Em Laugh" (و رویدادهای اطراف) و سکانس توسعه یافته "Broadway Rhythm Ballet" با Cyd Charisse نشان داده شده است. نشان دادن این هنر و فناوری نیز مانند باران در سکانس «آواز در باران» بسیار ظریف رخ می دهد. حتی امروزه، ماشین‌های بارانی اغلب به‌گونه‌ای استفاده می‌شوند که به نظر می‌رسد در فیلم Singin' in the Rain باران می‌بارد، اما در واقعیت، پوشش کافی برای ایجاد این توهم است. در سکانس «آواز در باران»، مطمئن می‌شوند که می‌توانید تمام منطقه را در حال آبگرفتگی ببینید، و از چتر جین کلی استفاده می‌کنند، زیرا سیل‌آب‌های آب از آن جهش می‌کنند، تا تاکید کنند که مهم نیست به کجا می‌رود، باران» روی او می‌بارد.
در حالی که موزیکال‌های زیادی وجود دارد که من به اندازه آواز خواندن در باران دوست دارم، این یکی از نمونه‌های دوست‌داشتنی‌تر از آن سبک است و دلیل خوبی هم دارد. مطمئناً هر عاشق موسیقی قبلاً این را دیده است، و اگر نه، باید اکنون تمام شود و آن را روی DVD بردارند. اگر با موزیکال های کلاسیک هالیوود نسبتاً ناآشنا هستید، این یکی از بهترین مکان ها برای شروع است.
دانلود فیلم Singin' in the Rain 1952 (آواز در باران) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
"Singin' In the Rain" به نظر من یک موزیکال آرام است، فیلمی که موضوع آن تغییر آسیب زائی است که تهیه کنندگان، بازیگران و کارگردانان هالیوود در زمان معرفی صدا به فیلم در حدود سال 1928 با آن مواجه شدند. بسیاری از طرفداران و منتقدان بر این باورند که موزیکال یکی است. از بهترین های تاریخ؛ من مخالفم اما من پیشنهاد می‌کنم از چندین جنبه کاملاً غیرمعمول است: اول به این دلیل که پس‌زمینه آن به‌عنوان محیطی برای استخراج شخصیت‌های جذاب و فرصت‌هایی برای معرفی آهنگ‌ها، بسیار واقع‌گرایانه است. و دوم به این دلیل که فیلم در لبه تقلید پخش می شود بدون اینکه واقعاً دچار آن خطا شود. سه شخصیت در مرکز فیلم یک مثلث عشقی هستند. دان لاک وود با بازی دوستانه جین کلی، شریک نمایشی لینا لامونت (ژان هاگن شایسته اسکار) است. او عملکرد صادقانه او را با علاقه واقعی اشتباه گرفته است. او عاشق کتی سلدن است، با بازی دبی رینولدز نوزده ساله بسیار جوان اما خوش دست، که لینا از او چیزی نمی داند. این دو نفر حرفه ای در حال تکمیل یک فیلم ماجراجویی عاشقانه دیگر به صورت صامت هستند که ناگهان صدا وارد فیلم ها می شود. مدیران استودیو وحشت می کنند. و دان و شریک زندگی‌اش با بازی دونالد اوکانر، کارگردان، داگلاس فاولی را متقاعد می‌کنند که چهره‌ی درهم‌رفته و بسیار واقع‌گرایانه دارد، استودیو را متقاعد کند که فیلم را به‌عنوان موزیکال بازسازی کند - تکمیل بخش ناتمام و غیره. معلوم می شود که انتقال دان به برنامه های ناطق نیست، بلکه انتقال لینا است. او صدای یک جغد جیغ را دارد. مربیگری ضروری می شود. شماره های رقص هیجان انگیزی معرفی می شوند، از جمله تک آهنگ کلی "Singin' in the Rain" که انگیزه او عاشق شدن او با کتی است. فیلم کلاسیک آکروباتیک "Make' Em Laugh" دونالد اوکانر. و باله غیرضروری اما بسیار خوش ساخت "Gotta Dance" با بازی Cyd Chariss در نقش یک گانگستر و کلی در نقش یک امید برادوی. سپس، فیلم کامل می شود و اولین نمایش. البته لینا به کتی پی برده است. و البته این طنز هوشمندانه، پس از چند آزمایش و مصیبت، برای همه افراد مرتبط به خوبی جواب می دهد. من از بازیگران پیشنهاد می‌کنم که «با گل‌ها حرف بزنند»، جایی که میکروفون‌های اولیه پنهان می‌شدند، و غیره، سرگرمی بسیار خوبی به دست می‌آید. آهنگ های ناسیو هرب براون به طور هوشمندانه ای برای فیلم بازیافت شدند. آرتور فرید، متخصص ارشد موسیقی MGM، از استعدادهای بتی کامدن و آدولف گرین برای فیلمنامه و یک آهنگ به نام "موسس فرض می کند" استفاده کرد. او همچنین استنلی دونن 28 ساله خوبی را به عنوان کارگردان داشت تا به زودی «On The Town» و «Seven Brides For Seven Brothers» را به این موفقیت اضافه کند. والتر پلانکت لباس‌های دوره را با دکورهای پیچیده‌ای که توسط ژاک مپس و ادوین بی ویلیس انجام شده بود، انجام می‌داد. نقش رئیس استودیو را میلارد میچل، با ریتا مورنو و ده ها چهره آشنا در نقش های کوچکتر و ظاهری نامشخص مانند جوی لنسینگ، پل ماکسی، سیلویا لوئیس، کاتلین فریمن، کینگ دونوان، داون آدامز، الین ادواردز، مای کلارک و اسناب بازی کرد. پولارد. من ادعا می کنم که معیار من برای گنجاندن آن در میان این نقدها، تأثیرگذار بود، زیرا بلافاصله پس از آن، سایر پروژه های دهه 1920 و دوره از موفقیت آن الهام گرفتند. اینها شامل «آیا کسی گال من را دیده است»، برنامه تلویزیونی «پس این هالیتوود است»، و در نهایت «مسابقه بزرگ»، «داستان الماس طلوع و سقوط پاها» و صدها مورد دیگر، از جمله چند فیلم موزیکال، از جمله این موارد بودند. به نظر من این اثری دلپذیر، تداعی کننده دوره ای هوشمندانه، سبک وزن، پرجنب و جوش، جوان پسند و اثری بسیار مهم با شخصیت مرکزی قوی و پس زمینه واقعیت غیرمعمول جالب است.
دانلود فیلم Singin' in the Rain 1952 (آواز در باران) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
Singin In the Rain بدون شک بهترین فیلم موزیکال تمام دوران است، نه فقط به خاطر موسیقی، بلکه به دلیل کل بسته بندی - پیش فرض، کمدی، شخصیت ها - همه چیز در اینجا با هم کار می کند تا هر زمان که بنشینید احساس بهتری به شما می دهد. برای تماشای آن طعنه آمیز است که آواز در باران به سرعت در کنار هم قرار گرفت تا از موفقیت «یک آمریکایی در پاریس» سرمایه گذاری کند، زیرا حس بداهه نوازی فیلم یکی از چیزهایی است که آن را بسیار سرگرم کننده می کند. اگرچه آواز در باران در رتبه دهم در بین 100 فیلم برتر تمام دوران که توسط مؤسسه فیلم آمریکا گردآوری شده است، نامزد بهترین فیلم در سال اکرانش، 1952 نشد. اگرچه در باکس آفیس خوب ظاهر شد، بیش از بیست سال قبل از اینکه مردم به گذشته نگاه کنند و متوجه شوند که چه فیلم بزرگی بوده است. شاید به این دلیل بود که دهه 1970 سالهای تاریک و بدبینانه‌ای بود، با فیلم‌هایی که تا حد زیادی با آن خلق و خوی مطابقت داشتند، و مردم مشتاق بودند تا لذت تماشای فیلم را دوباره کشف کنند.
آواز در باران بر روی آن تمرکز می‌کند. آن دوره زمانی که در آن کل صنعت فیلم سینمایی در حال گذار عصبی از صامت به تصاویر ناطق بود. اگرچه فیلم از این نظر زمان را فشرده می کند - این انتقال در واقع حدود سه سال طول کشید - مشکلات فنی آن دوران را به همراه جنبه های کمیک آنها به درستی توصیف می کند. در اولین دسته از فیلم‌های ناطق، تعداد زیادی موزیکال وجود داشت، بسیاری از ستاره‌ها لهجه‌های سنگینی داشتند که گفتارشان را غیرقابل رمزگشایی می‌کرد یا صداهایی که مانند میخ روی تخته سیاه مانند لینا لامونت (ژان هاگن) دیده می‌شد و حرفه‌های خود را ویران می‌کرد، و در اوایل فناوری صدا به قدری شکننده بود که اغلب بازیگرانی را می‌دید که با گیاهان گلدانی صحبت می‌کردند یا قفسه‌ها را با جلوه‌های کمیک می‌پوشانند. پیش نمایش اولین فیلم ناطق تیم لاکوود و لامونت، "The Dueling Cavalier" یکی از خنده دارترین صحنه های فیلم است. این کاملاً معمولی است از آنچه در چنین تصویری که در اوایل صحبت می شود می بینید - دیالوگ هایی که وارد و ناهماهنگ می شوند، بازیگران و بازیگران زن که به اطراف دست و پا می زنند و به طرز وحشیانه ای ژست می گیرند که گویی هیچ کس نمی تواند آنها را بشنود، و دیالوگی هایی که هنوز شبیه آنچه شما می خوانید است. کارت‌های عنوان در یک فیلم صامت - "دوستت دارم، دوستت دارم، دوستت دارم".
همه اینها یکی از دلایلی است که Singin' In The Rain هرگز قرار نمی‌گیرد. نگاهی کمیک نوستالژیک به یک دوره زمانی بسیار باریک. اگرچه آواز در باران خارج از برداشت کمیک خود از تاریخ سینما سرگرم کننده است. به عنوان مثال، سخت است که بگوییم چه کسی بیشتر نمایش را می دزدد، زیرا دزدهای زیادی در آن دزد هستند. مهمتر از همه، ژان هاگن - که در واقع صدای صحبت کردن بسیار دلپذیری دارد - به عنوان ستاره خاموش شیطانی که نمی تواند روزهای خود را بپذیرد به شماره افتاده است. سپس یک دونالد اوکانر 27 ساله در نقش کازمو، کارگردان موسیقی استودیو و دستیار شخصیت جین کلی وجود دارد که شور و نشاط جوانی او واقعاً در شماره "Make' Em Laugh" همراه با تمام حالات احمقانه صورتش می درخشد. به نظر می رسد او به اندازه تماشاچیان سرگرم است. در نهایت، همه رقص‌ها و موسیقی‌های فوق‌العاده وجود دارند که احتمالاً با یکی از مشهورترین صحنه‌های تمام دوران پوشیده شده است - اجرای جین کلی از شماره عنوان که کاملاً شادی مردی را به تصویر می‌کشد که به تازگی عاشق شده است و احساس می‌کند که او دارد. دنیا را زیر پای خود دارد شما فقط نمی توانید آواز در باران را تماشا کنید و با لبخند بر لب نیایید. به اندازه سوپ مرغ برای روح مفید است، فقط سرگرم کننده تر است.
دانلود فیلم Singin' in the Rain 1952 (آواز در باران) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
می توانید تصور کنید؟ من که از شش سالگی عاشق سینما هستم، تا دیشب «آواز در باران» را ندیده بودم. من در طول سالها آنقدر در مورد آن خوانده بودم و شنیده بودم که می دانستم ناامید خواهم شد. به‌عنوان یک موزیکال، هرگز چیزی آنقدر «مطابق» ندیده‌ام که می‌توانم ببینم چه تعداد از کارگردانان تحت تأثیر روح آواز در باران باشکوه قرار گرفته‌اند. من حتی فدریکو فلینی را اینجا دیده ام. روال ضربه زدن با جین کلی و دونالد اوکانر آنقدر انرژی بخش است که می خواستم بارها و بارها آن را ببینم. شماره فانتزی با Gene Kelly و Cyd Charisse نفس گیر است، نفس گیر! دیدن دبی رینولدز که در حال گذراندن شرایط مسری است (صبح بخیر! صبح بخیر!) او را چند شب قبل به عنوان مادر گریس در "ویل و گریس" دیده بودم. او ذوق و شوق خود را از دست نداده است. من مطمئن هستم که آواز در باران را بارها خواهم دید و قصد دارم آن را برای جوانان نسل بعد از MTV نشان دهم و با خودم شرط می‌بندم که آن را دوست خواهند داشت. بزرگی بی زمان است.
دانلود فیلم Singin' in the Rain 1952 (آواز در باران) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
همه این صحنه را به خاطر دارند. این همان جایی است که در خیابان راه می رود، می رقصد و زیر باران آواز می خواند. سکانس موسیقی هنوز توسط هیچ فیلمی پیشی نگرفته است - حتی موزیکال مورد علاقه من، "Grease" (1978) شانسی ندارد. در واقع، یک شماره موسیقی عالی دیگر در «آواز در باران» وجود دارد که دونالد اوکانر بدن خود را مانند یک عروسک پارچه‌ای به اطراف پرتاب می‌کند. حتی با وجود اینکه آواز خواندن در شماره باران علامت تجاری بدنام فیلم و موزیکال در همه جا است، مورد علاقه شخصی من "Make'em Laugh" است.
اما بسیاری از مردم نمی دانند که جین کلی 103 داشته است. تب درجه در حین فیلمبرداری صحنه بدنام -- کاری خطرناک است که در گذشته انجام شود، با توجه به اینکه او در حال ریختن آب با چنین دمای بالایی بود و عرق می ریخت. اما حتی در آن زمان، بسیاری از مردم نمی‌دانند که «آب باران» که در خیابان شادی‌آور می‌ریزد، در واقع از آب و شیر تشکیل شده است. این شیر در تلاش برای دستیابی به تأثیر قطرات باران که بر روی صفحه نمایش ظاهر می شوند به مخلوط اضافه شد. (مل گیبسون یک بار اشاره کرد که بیشتر اوقات در طول فیلمبرداری «شجاع دل» در اطراف آنها باران می بارید، اما اساساً نمی توان بارندگی را در فیلم Singin' in the Rain مشاهده کرد زیرا ورقه های مایع بسیار نازک بودند.)
> "Singin' in the Rain" را شاید بتوان بهترین موزیکال تمام دوران نامید، حتی اگر لذت گناه من "گریس" است (فیلم چقدر قدیمی است و هنوز چقدر سرگرم کننده است!). همه سینماروهای جدی آواز در باران را می شناسند و همین دیروز که شمارش معکوس بریتانیا را برای بزرگ ترین موزیکال ساخته شده تماشا می کردم، متوجه شدم که "Singin' in the Rain" در بالای لیست قرار دارد ("Grease" شماره 1 بود، اگرچه هر لیستی که posts "Buffy the Vampire Slayer: The Musical" در فهرست بالاتر از "Singin' in the Rain" قابل اعتماد نیست.
دان لاکوود (کلی) یک ستاره سینمای صامت در سال 1927، سابق است. -نوازنده ای که با لینا لامونت (ژان هاگن) عاشقانه روی پرده زندگی می کند و به تبلیغات اجازه می دهد که رابطه آنها با صفحه نمایش را به سطح جدیدی برساند (عشق اخیر بن و جن در تبلوید را در نظر بگیرید). مطبوعات دوست دارند فکر کنند که دو ستاره بزرگ آن بامزه ترین زوج کشور هستند، اما در واقع لاک وود لامونت را تحقیر می کند و لامونت - با خواندن مجلات بی ارزش - معتقد است که رابطه آنها واقعی است. "اوه، دانی!" لینا گریه می کند. "تو نمیتوانی مرا اینطوری ببوسی و به این فکر نکنی!" لاک وود: "با بزرگترین بازیگر جهان آشنا شوید -- ترجیح می دهم رتیل را ببوسم." لینا: منظورت این نیست. لاکوود: "نمی‌دهم؟ هی جو، برای من یک رتیل بیاور!"
وقتی استودیوی فیلم‌های صامت انتقال از فیلم صامت به فیلم‌های جدید را آغاز می‌کند، به این معنی است که لاکوود باید درس‌های بازیگری را ببیند. برای اینکه بتواند یاد بگیرد واقعا بتواند عمل کند، و لامونت - یک خانم جوان با صدای جیر جیر - باید یاد بگیرد که گرامر درست را یاد بگیرد. (برخی صحنه‌هایی با یک مربی دستور زبان مرا به یاد «بانوی زیبای من» می‌اندازد، البته اگر 12 سال بعد فیلمبرداری شد. قربانی جذابیت هالیوودی او شود اما در نهایت یاد می گیرد که پسر را پس از اینکه او را از یک یا دو فشار سخت بیرون می آورد دوست داشته باشد.
در همین حال، رفیق لاکوود، کازمو (اوکانر)، به آنها پیشنهاد می کند که شروع به صحنه کنند. موزیکال های فیلم به جای «گفتگوها» - به این ترتیب، تنها کاری که لاک وود باید انجام دهد آواز خواندن و رقصیدن است، چیزی که قبلاً در آن برتری دارد. ("یک موزیکال بسازید! دان لاکوود جدید: او یودل می کند! او به سمت موسیقی می پرد!")
اما مردم لاک وود و لامونت را می خواهند، نه لاک وود را به تنهایی، و چشم انداز از دست دادن پول چندان روشن نیست. چشم انداز شرکت فیلم بنابراین لینا در موزیکال ها با او فیلمبرداری می شود و در اواخر فیلم ما، کتی جوان شیرین صدای لینا را دوبله می کند و هیچ اعتباری برای این کار به او داده نمی شود. لامونت خیلی خجالت می‌کشد بپذیرد که نمی‌تواند آواز بخواند، و بنابراین از توزیع‌کننده فیلم باج‌گیری می‌کند -- اگر در پایان فیلم بلند جدیدش به کتی اعتبار بدهند، او اقدام قانونی خواهد کرد.
و به همین ترتیب. در حالی که لاکوود خواننده واقعی پشت فیلم را فاش می‌کند، پایان اقلیمی روی صحنه می‌آید. همانطور که راجر ایبرت اشاره کرد، صحنه‌ای که لاکوود به صحنه می‌رود و کتی را از بین تماشاچیان بیرون می‌کشد، تلخ است، اما این صحنه شیرین است و دقیقاً زمانی است که از لحاظ احساسی هیجان‌انگیز است که امروزه به ندرت ساخته می‌شود.
جین کلی بدنام است. ظلم روی صحنه فیلم «آواز در باران» به نوعی فولکلور تبدیل شده است و این درست است. او اگر بازیگران یک شماره رقص را خراب می کردند، سرزنش می کرد. اوکانر بعداً اعتراف کرد که از انجام یک اشتباه بسیار می‌ترسید، زیرا می‌ترسید که کلی به او حمله کند. در واقع، بسیاری از حرکات رقص (مانند پاشیدن دیوانه‌وار در گودال‌ها) کاملاً تصادفی به نظر می‌رسند، اما همه آنها تا حد زیادی طراحی شده بودند. موزیکال؟ احتمالاً ربطی به آن دارد. من فکر می‌کنم این بیشتر لذت همه چیز است، هر چند -- درخشان، شاد، شاد و نشاط‌آور، آواز در باران یکی از سرگرم‌کننده‌ترین فیلم‌های تمام دوران است. مانند برخی فیلم ها چیزی نمی طلبد، اما چیزهای زیادی را پس می دهد.
تبلیغات «آواز در باران» نویدبخش حس باشکوهی بود و به این ترتیب فیلم به شعار خود عمل می کند. این سرگرم کننده و روشن و باشکوه و سرگرم کننده است. این خودش را جدی نمی‌گیرد، اما به بیننده فرصتی می‌دهد تا چیزی کاملاً نادر را تجربه کند -- یک فیلم فوق‌العاده همه‌جانبه.
واقعاً چه احساس باشکوهی است.
5/ 5.
نظرات کاربران
برای ثبت نظر ابتدا وارد اکانت خود شوید.