دانلود فیلم Song of the South 1946 دوبله فارسی بدون سانسور

"عمو راموس" داستان هایی درباره "برر خرگوش" و کمک او به "جانی کوچولو" برای کنار آمدن با جدائی پدر و مادرش و زندگی جدیدش در مزرعه را روایت می کند...

عمو ریموس، داستان‌گوی مهربان، داستان‌هایی برای پسر جوانی در مورد خرگوش حیله‌گر تعریف می‌کند ...

عموی رموس با مهربانی داستانگو ، برای پسر جوانی داستان هایی راجع به کلاهبردار بر خرگوش تعریف می کند ، که از برئر فاکس و خرس آهسته آهسته بزرگتر است.

دانلود فیلم Song of the South 1946 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

من هر فیلم دیزنی را به جز فیلم سفید برفی و هفت نفر کوچک دیده ام. من سفید برفی را در سال 1944 در تخلیه مجددش دیدم زیرا من و سفید برفی هم سن و سالی داریم. من در شهریور 37 روی صحنه آمدم و او آذرماه بعد روی صحنه آمد. ما نسبت به سن خود بسیار عالی به نظر می رسیم!

خب، در طول جنگ جهانی دوم، دیزنی نتوانست هیچ یک از برنامه های کامل بچه های خود را بسازد، بنابراین تا دهه 50 بود که سیندرلا در نهایت در سینماها و یک دستاورد لحظه ای بود، اما قبل از آن چند فیلم سینمایی دیزنی بودند که با نیمی از انیمیشن و نیمه واقعی ساخته شده بودند، به عنوان مثال، فیلم باشکوه و فریبنده "خیلی عزیز برای من" و قبل از آن "آواز جنوب" باشکوهی که تمام خانواده ما آن را می پرستیدند!

نگرداندن "آواز جنوب" به سینماها، تلویزیون، و به ویژه Home-Video دیوانگی است! به احتمال زیاد Song of the South با توجه به تمام ساختاری که در مورد آن یک مدل وحشتناک برای سیاه پوستان ایجاد می کند، از اکران خارج می شود. چرا «بر باد رفته» را تحریم نمی‌کنیم، یا بهتر است «دامبو» و صحنه‌ای که کلاغ‌ها «وقتی فیل پرواز می‌کنم» را می‌خوانند چطور؟ چرا باید یک بار در رابطه با "آواز جنوب" کنار گذاشته شود؟

شاید من نباید این را مطرح کنم - بیایید واقعیت ها را مستقیماً درک کنیم. در زمانی که سیدنی پورتیر یک سال در جوایز آکادمی حضور داشت، اعلام شد که او رنگین‌پوست اصلی برای برنده شدن جایزه اسکار است، و زمانی که دایان کارول در یک برنامه شبکه تلویزیونی تلویزیونی حضور داشت، اظهار داشت که او رنگین‌پوست اصلی است. داشتن یک T.V. Sit-Com، با این حال این دو اعلامیه نادرست هستند و در مورد آن مبهم هستند - آنها دروغ گفتند!

اکنون، به احتمال زیاد آکادمی بیان کرده بود که سیدنی پورتیه شخص اصلی است. از رنگ برای برنده شدن اسکار برای بهترین سرگرمی سال، در آن صورت، در آن زمان، آنها باید تمیز می آمدند، اما با بیان هر روش دیگری، آنها پاک نشدند، به این دلیل که فرد اصلی رنگین پوست به برنده جایزه اسکار، صادقانه بگویم، جیمز بسکت برای ایفای نقش «عمو ریموس» در «آواز جنوب» والت دیزنی بود، و این افتخار استثنایی بود که به او داده شد، و زمانی که اسکارش را در خانه اش معرفی کردند. وقتی آن را در دست گرفت، گفت: "من اصلی ترین فرد رنگین پوستی هستم که در هر مقطعی اسکار را می برم!" و تا جایی که دایان کارول بیان می کند که او رنگین پوست اصلی است که یک تلویزیون نشستن کام دارد، به این دلیل که لوئیز بیورز در تلویزیون سیت کام "Beulah" او بود، نادرست است! در مجموع، بیایید این واقعیت‌ها را همین الان به درستی درک کنیم!

بنابراین، مشکل «آواز جنوب» کجاست؟ آیا انجمن‌ها، به عنوان مثال، N.A.A.C.P نمی‌دانند که جیمز بسکت اولین فرد رنگین پوستی است که برای بازی در نقش عمو ریموس در «آواز جنوب» برنده اسکار شده است؟ او در فیلم Song of the South فوق العاده بود و ممکن است هر لحظه «زیپ-آ-دی-دو-دا» را بخواند! یک سرگرم کننده فوق العاده، یک مرد باورنکردنی، و یک خواننده فوق العاده - یک مجری همه جانبه! به همین ترتیب، هتی مک دانیل در Song of the South حضور داشت که برای بازی در نقش "مامی" در "بر باد رفته" که در آن او بازیگر اصلی تاریکی بود که برنده اسکار شد و در "جنوب جنوب" او "زودتر" را می خواند. از بعد" با بازی عمو ریموس با بازی اسکار ویکتور جیمز بسکت!

اگر دیزنی زیرک بود - آنها نمی توانستند این آشغال های فیلم را به خاطر بسپارند و آن را به طور کلی در همه سینماها و پس از آن در تاریخ عرضه کنند بعد از نمایش‌های تئاتر ضبط کنید - به این دلیل که همه در حسرت آن هستند، ثروت زیادی به دست می‌آورند!

من Song of the South را یک جوان می‌دانستم و در آن زمان هیچ‌کس عصبانی نبود، اما همانطور که گفتم با فرض اینکه افراد از تصویر سیاهپوستان در آهنگ جنوب آزرده خاطر شوند، چرا نمی‌توانیم Gone With the Breeze و Dumbo را بایکوت کنیم، بهتر است چرا «تولد یک ملت» نمونه را نه!

br/> وقتی نوبت به ملودی جنوب می‌رسد - یک نفر مسخره شد!

دانلود فیلم Song of the South 1946 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

هر کسی که بتواند بدون Song of the South کار کند، سرش را در میان محله‌های آلوده به مایعات بدن در مسیر پایین‌تر قرار می‌دهد و به دلایل خودش که من نگران آن‌ها نیستم. من در Song of the South و آن ارتباطاتی که همه مردم باید از آن جوامع، مذاهب و بنیادهای مختلف تلاش کنند، شرکت کردم. دیزنی واقعاً سخت کار کرد و جیمز بسکت و ملودی «Zippity Do Dah» در زمان تحویل جایزه‌های بنیادی را دریافت کردند (هر چند که بسکت ممتاز بود). بدیهی است که والت دیزنی از این احتمال که متوجه شود که امروز توسط سازمان دیزنی نگهداری می شود، به دلیل ترس پارانوئیدی از پا گذاشتن بر انگشتان آن "نژاد پرست" واقعی که واقعاً در این کشور وجود دارند، غمگین می شود.

br/> تا آنجایی که داستان به تصویر کشیده می‌شود، پس از درگیری سراسری جنوب، واقعاً چیزهای زیادی در مورد آن زمان‌ها در آنجا و آن انگیزه‌های واقعی در پس چرایی وقوع آن جنگ شناخته نشده است. من به شما تضمین می‌کنم که مطیع بودن کمترین دلیل بود. دقیقاً روشی که همه با آنهایی که به طور کلی کشاورزان مستاجر در نظر گرفته می شوند، رفتار کردند که این فرصت را به جنوب دادند تا نیازهای پنبه، تنباکو و مواردی از این قبیل را برآورده کنند، هرگز شناخته نخواهد شد. همه جوامع از بندگی خود گذشته اند. هر یک از آنها هیچ کس مورد خاصی نیست و ضرب و شتم بی وقفه آن پونی های مرده فقط هر گونه روابط عالی را که می توان به دست آورد با این فرض که ما با و با نمایش تصاویری از آن، به عنوان مثال، آنچه Song of the South بدون شک انجام می دهد، ترکیب می کند.

بله. در مکمل او تاریکی سنگین است. لعنتی که در داستان اتفاق می افتد. این حساب ها به عنوان بسیاری از آنها این حساب ها را از یک سن به عصر دیگر منتقل می کنند. فرقی نمی کند که آنها در مورد چه چیزی هستند یا معتبر هستند یا نه، بلکه قلب و نحوه "گفتن" آن روایت ها مهم است و پوزخند و قهقهه ای است که می آورند.

من مخصوصاً صحنه‌ای را دوست داشتم که برر بانی خانه‌اش را در brae fix و "a leavin'" در حالی که به عمو Remus خیره می‌شود پس از اینکه با سورتمه به انگشت شست خود می‌زند و می‌گوید "see dah" نگاه می‌کند را دوست داشتم. با این ایده بی تکلف، عملاً خودم را از صندلی خود در پیشکسوت دیزنی خارج می کنم. ناگفته نماند موضوع الهام‌بخش آهنگی که عمو رموس با آن مرغ آبی شانه‌اش می‌خواند زیپتی دو دا چه روز خوبی است. اگر به من اعتماد ندارید، به یوتیوب و هر نسخه‌ای که ارائه می‌کند و آن اظهارات را نگاه کنید. آیزنر با فرض این که هر لحظه این را بخوانید، سرتان را از شن بیرون بیاورید و یک بار دیگر آن فیلم را رها کنید. شما برای ارائه Wall-E بسیار سخت کار کردید، در حال حاضر اجازه دهید بهترین تصمیم را در اینجا بگیریم و اجازه دهیم چیزی که این کشور به شدت نیاز دارد با طنز ببیند که حاوی کلمات چهار حرفی نیست. این یک گیره برای کسانی از شماست که آن را ندیده‌اند:

http://www.youtube.com/watch?v=hqvBIR0k1_o

دانلود فیلم Song of the South 1946 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

من اخیراً تماشای نسخه تکراری یکی از دوستانم از Drunkards را به پایان رساندم. آخرین باری که آن را در یک نمایش دراماتیک در سال 1980 یا 1981 دیدم. در واقع به یاد می‌آورم که «زیپیتی دو داه» را در حالی که تئاتر را ترک می‌کردیم، خواندم. هر یک از واکنش هایی که در Song of the South می شنوم مضحک است. من قبول دارم که بسیاری از افرادی که چنین تحلیلی را ارائه می‌کنند، واقعاً فیلم را ندیده‌اند، بلکه فقط به طوطی‌بازی منتقدان دیگر می‌پردازند.

اول. Song of the South درباره اسارت نیست هیچ اسارتی در Lushes به تصویر کشیده نشده است. این فعالیت پس از درگیری سراسری در یک ملک در گرجستان انجام می شود. هیچ شخصیتی مورد سوء استفاده قرار نمی‌گیرد، به استثنای خواهر و برادران فاورز، که به دلیل رفتار وحشیانه با خواهرشان دوربین را کنار می‌گذارند.

شخصیت عمو ریموس مردی مورد احترام محلی است. همه او را تحسین می کنند، از جمله مادر و مادربزرگ جانی کوچولو. در حالی که محیط روزانه متخصصان در مزرعه ممکن است ضعیف تلقی شود، این فقط نشان دهنده وضعیت پولی آن زمان بود، و نه تصوری از وضعیت برده.

در مورد وضعیت واقعی. فیلم لوش یک داستان اساسی از یک بچه کوچک و مادرش را به تصویر می کشد که برای زندگی با مادربزرگ خود در یک ملک در جورجیا آمده اند. بابی دریسکول می تواند نقش جانی را بازی کند. برخلاف اکثر بازیگران نوجوان، او نمایش خوبی داشت و اساساً روی صفحه نمایش دوست داشتنی است. مادری که روث واریک نقش آن را بازی می‌کند، نکته اصلی مورد توجه من بود، زیرا او تا حدودی بیش از حد محکم و در عین حال منصف بود. در نهایت، جیمز بسکت در نقش عمو ریموس عالی است و فیلم را منتقل می کند. او برای نمایشگاهش جایزه بنیادی بی نظیری دریافت کرد. حیف که او مدت کوتاهی پس از ورود Song of the South از او گذشت.

آمیختن حرکت حقیقت به زندگی و سرزندگی در سال 1946 یک هنر پیشرفته بود و به خوبی از آن گذشت. . به عنوان یک فیلم دیزنی، تعلیق واقعیت کار سختی نیست. اعداد ملودیک عالی هستند و "Zippety-Doo-Dah" برنده اسکار بهترین آهنگ شد.

شایعات حاکی از آن است که در سال 2006 یک DVD از Lushes خواهد آمد. از آنجایی که Song of the South شایستگی بررسی کامل دی وی دی را دارد، بنابراین یک سن کامل از کودکان، حتی بزرگسالان جهنمی، می توانند در Song of the South خارق العاده شرکت کنند. تمام زباله های حق سیاسی Song of the South را می توان در دادگاه ارزیابی عمومی از بین برد. قدردانی.

دانلود فیلم Song of the South 1946 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

آهنگ جنوب فیلمی تاریخی بود تا جایی که خلقش به طرز شگفت انگیزی واقع گرایانه و سرزنده را تثبیت می کرد. این به خودی خود آن را به یک شگفتی تخصصی تبدیل می کند. تا آنجایی که فیلم واقعی است، در عین اینکه فایده روایت را به نمایش می گذارد، به همه موضوعات شامل معاشرت، اصالت، و خانواده می پردازد. همچنین یک مؤلفه قابل تأیید برای نحوه ارائه داستان ها از فردی به فرد دیگر وجود دارد. بدون شک، این داستان های منحصر به فرد احتمالاً از زندگی جوئل چندلر هریس برگرفته شده است. آنها به خوبی روی صفحه نمایش می‌گویند که سرزندگی و اجرای شگفت‌انگیز جیمز بسکت را تثبیت می‌کنند و به طرز شگفت‌انگیزی کار چند شخصیت را بر عهده می‌گیرند. این که شکوه و عظمت آن را نمی توان در عصر حاضر یافت، چیزی شبیه به یک بدبختی است، هرچند شاید نیازی در عصری ناآگاه باشد.

اتهام تعصب در ملودی جنوب به طرز غم انگیزی درست است، زیرا این یک ارتباط کاملاً مطلوب بین بردگان (یا کشاورزان مستاجر در پساً درگیری سراسری) و اربابان آنها را به تصویر می‌کشد. در واقع اینطور است که این رابطه واقعاً استاندارد نبود (البته طبق برخی سوابق، وجود داشته است). حقایق تأیید می کند که عمو ریموس آشکارا مطیع است، هرچند توسط افراد سفیدپوست فیلم مورد احترام قرار می گیرد (چیزی معمایی در آنجا). در حالی که هریس آشکارا از اسارت حمایت می‌کرد، فیلم دارای امتیازاتی است که باید برای تماشاگران امروزی فیلم دیده شود.

وقتی فیلم را تماشا می‌کنم، برخی از آن‌ها من را می‌ترسانند، اما نتیجه آن است. اکنون زمان مناسبی است با این حال، اگر ما می‌توانیم تحمل کنیم که میکی رونی یک بازی آسیایی را در برنامه‌ای مثل صبحانه در تیفانی انجام می‌دهد، در آن صورت یک سن و سال قوی‌تر باید این گزینه را داشته باشد که در روایت درخشان در Tune of the South شرکت کند. اجزای راحت با این حال، از آنجایی که ما کشوری هستیم که نوربیت را به طلای صنعت فیلم تبدیل کردیم، احتمالاً با استفاده از هر وسیله و ابزاری آنچنان رشد نخواهیم کرد.