دانلود فیلم Taking Woodstock 2009 دوبله فارسی بدون سانسور

مردی که در مهمانخانه ی پدر و مادرش کار می کند، ترتیب برگزاری کنستری فراموش نشدنی را در تابستان سال ۱۹۶۹ می دهد...

مردی که در متل والدینش در Catskills کار می کرد ناخواسته کنسرت تعریف نسل را در تابستان 1969 به راه انداخت...

دانلود فیلم Taking Woodstock 2009 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

توسعه فرضی غیر انطباق‌گرایانه دهه 1960 هرگز در مورد هماهنگی و عشق نبود، هر چند که برای آن مهم بود، و نه در مورد حماقت‌های مفرط، هر چند این نیز بخشی بود. در واقع، این نه آنقدر که یک تحول بود، بلکه یک ویژگی اجتماعی بود که ماهیت آن تحقیقات فضایی، فضای درونی بود. آغشته به تصاویر گمراه کننده از ارتباطات گسترده، جوانان به دنبال رویارویی با خود بودند، تعهدی برای افشای جوهر واقعی خود در حالی که تلاش می کردند چهره ساختگی حرص و آز شرکت را که برای ارزش های شناخته شده گذشته بود از بین ببرند. با این حال، در اواخر دهه شصت، که توسط رسانه‌ها و داروسازان نادرست خیابانی انتخاب شد، این ویژگی کاهش یافت، اواسط سال 1969 انفجار دیگری از جشن خود را در جشن وودستاک، یکی از مناسبت‌های اساسی دهه به همراه داشت.

این جشن که از 15 اوت تا 18 آگوست 1969 در وایت لیک، نیویورک برگزار شد، شامل 32 هنرمند از جمله جانیس جاپلین، جیمی هندریکس، آسورنس کلیرواتر استوریشن، جوآن بائز، راوی شانکار، مردگان سپاسگزار، جفرسون بود. پلن و افراد متعدد دیگری که قبل از 500000 نفر اجرا کردند. در حالی که ترس از غارت، مواد مخدر زیاده‌روی می‌شود و شورش‌ها توسط رسانه‌ها تشدید می‌شد، هیچ اتفاقی از این قبیل رخ نداد، با این حال بارش باران زمین را به گل تبدیل کرد و دستشویی‌ها به سختی به دست آمد. صرف نظر از چند قسمت، تقریباً بخشی از 1,000,000 نفر نشان دادند که موسیقی باکیفیت، فرصت روح و احساس همخوانی می‌تواند باعث یک رویداد مؤثر شود.

اگر به دنبال یک اثر مشروع هستید. مواجهه با وودستاک، در هر صورت، آن را در فیلم Taking Woodstock گرفتن وودستاک آنگ لی نخواهید یافت، فیلمی که از هر یک از بدترین تعمیم های دهه شصت که در طول سال های اخیر اجرا شده است، دوباره استفاده می کند. Taking Woodstock که توسط جیمز شاموس ساخته شده است، وابسته به ژورنال «تکینگ وودستاک: داستان واقعی یک هیاهو، یک نمایش، و یک زندگی روزمره» نوشته الیوت تایبر و تام مونته است. این داستان واقعی الیوت تیچبرگ (دیمیتری مارتین) را دنبال می کند، یک برنامه ریز داخلی که در گرینویچ تاون زندگی می کند و در پایان هفته تلاش می کند تا به سرپرستان بزرگترش سونیا و جک (ایملدا استونتون و هنری گودمن) کمک کند تا 80 نفر را اداره کنند. اتاق اقامت در بتل، نیویورک

Teichberg نیز رئیس دفتر تجارت بیتل است و مجوز "هنرها و جشنواره" را برای آنچه که به عنوان یک جشن کوچک آهنگسازی ارکستر ترتیب داده است، به خود داده است. به دنبال محدودیت اجرای صحنه‌ای در والکیل همسایه، با توجه به این واقعیت که ظاهراً مستراح‌های مناسب مطابق با کد نبودند، در هر صورت، الیوت پیشنهاد می‌دهد که این فرصت را داشته باشد و انتظار دارد برای مسافرخانه جمع‌آوری شود تا از سلب مالکیت جلوگیری شود. در نقطه ای که زمین به سمت عقب مسافرخانه به عنوان یک باتلاق نشان داده می شود، تیچبرگ با مزرعه دار لبنیات، مکس یاسگر (یوجین دیوتی) تماس می گیرد، که 600 بخش از زمین او به مکان الهی برای مایکل تبلیغ کننده و هماهنگ کننده جشن تبدیل می شود. لانگ (جاناتان گروف).

وقتی گروه غول‌پیکر می‌شود، کلمه "رایگان" در یک جلسه پرسش و پاسخ به طور بی‌پروا مطرح می‌شود و هزاران نفر دیگر را به مزرعه کوچک لبنیات در شمال نیویورک می‌برد و تعطیل می‌شود. بزرگراه ایالت نیویورک با این حال، فیلم ما را تا حدودی به یکی از نمایش‌های خارق‌العاده نزدیک می‌کند، لی فقط موقعیت‌های حاشیه‌ای را نشان می‌دهد که در جشن و اطراف آن اتفاق می‌افتد و بدون موسیقی، فیلم نه قلب دارد و نه روح. نزدیک‌ترین تیچبرگ که واقعاً به جشن می‌آید، شیبی است که در بالای صحنه بسیار دور نشسته است، جایی که می‌تواند انبوه افراد را ببیند و صداهای ضعیفی را در پشت صحنه بشنود که به طرز مشکوکی شبیه موسیقی می‌شوند.

مارتین تازه وارد. شخصیت برای ایفای نقش تیچبرگ غیر کاریزماتیک به اندازه کافی آسان است، اما با وجود اینکه بازیگران مکمل که شامل افسر ایمنی متقاطع، ویلما (لیو شرایبر) و دامپزشک ناراحت ویتنام، امیل هیرش می‌شود، با وجود این، بسیار کم‌ترین روش مورد علاقه انسان‌ها ساخته شده است. این واقعیت که کار هیرش بیش از یک اغراق حداقلی است. سونیا استونتون یک بانوی یهودی دیوانه است که مدام در مورد آزار و شکنجه یهودیان فریاد می زند و نمایشگاه او آنقدر فراتر از مضحک است که به سرعت تبدیل به رهبر یک تمشک درخشان می شود.

اگرچه جمعیت ووداستاک عموماً در آنجا بودند. نوجوانان (و به هیچ کس بیش از 30 سال اعتقاد ندارند)، فیلم Take Woodstock مملو از بیست و سی و چند نفر سرگرم کننده است که خود را ناسازگار و نفرت می دانند، برای مثال، گروه های نمایشی برهنه ای که دور صحنه می پرند، نه شبیه افراد برجسته به نظر می رسند. در حالی که دقایقی وجود دارد که نگاهی به چشم می‌اندازد، مانند زمانی که الیوت همجنس‌بازی خود را با یکی دیگر از شرکت‌کنندگان کنسرت نشان می‌دهد و زمانی که او تا حد خوردن ال‌اس‌دی با زوجی در یک ون (پل دانو و کلی اورن) تسلیم می‌شود، «تکینگ وودستاک» به طور کلی انجام می‌شود. بیش از همه عرایض قابل تشخیص عصر که تخیل دهه شصت را نادیده می گیرند، موسیقی گیج کننده ذهنشان، و صدایشان را برای اعتبار نادیده می گیرند.

دانلود فیلم Taking Woodstock 2009 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

من 21 ساله بودم که وودستاک رخ داد. من از هم اکنون در منطقه هیپستر به نام منطقه مارین، کالیفرنیا بودم. بنابراین، وقتی می‌گویم هیپسترهای Taking Woodstock کاربردی به نظر می‌رسند، آنها را بپذیرید. سازنده تصاویر بصری قابل توجهی گرفته است که به یادگار دهه 60 است. شاید اساسی‌ترین تصویری که او استفاده می‌کند مردی با سن متوسط ​​است که در حالی که بچه‌های گل از کنار جاده قبل از خانه‌اش عبور می‌کنند، یک بنر آمریکایی را برجسته می‌کند. مورد دیگر این است که یک بانوی جوان بچه گل برای تبدیل کردن یک همراه عجیب‌تر به مواد مخدر، ال‌اس‌دی، در ون خود است. او با محبت از دستانش استفاده می کند تا تب ال اس دی را مانند یک مراسم مقدس در دهان غریبه بگذارد. سپس توضیح "سوامی می گوید: ..." توسط یک خانم جوان رادیکال وجود دارد. لذت نوجوانی که مردان سالخورده تقریباً 20 ساله با گل خیس دارند، می گوید که رادیکال ها باید فرزندان (خدا) باشند. تمام بداخلاقی های پیشین دهه 1950، جامعه جریان اصلی گریزرها از بین رفته است. رادیکال‌ها کل «فرقه گریسر» و وحشیگری آن را کنار گذاشتند. اینها افرادی هستند که باید در آن زمان زندگی کنند. در صورتی که همه رفتاری دلسوزانه داشته باشند، جنگ متوقف خواهد شد. علاوه بر این، دوستان جوان واقعاً نیازی به رفتن به ارتش ندارند! علاوه بر این، رادیکال ها آن را محقق خواهند کرد، نه اینکه درباره آن بحث کنند. علاوه بر این، آنها این کار را در ووداستاک انجام خواهند داد. تصویر دیگر «آزادی» است. خصومت با کپک در شلوار برهنه و نامرتب بیان می شود. هیپییسم زمانی پایان یافت که همه شروع به بحث در مورد پول نقد و زندگی برای جمع آوری پول کردند. این در حدود سال 1972 بود که توسعه شروع شد. به این ترتیب، چند صحنه با افرادی وجود دارد که مایل به m-o-n-e-y هستند. به این ترتیب، استراتژی های قابل فروش در مورد پول نقد وجود دارد و شما می توانید تفاوت بین مدیران پول و بچه های گل (که به همه چیز رایگان نیاز دارند!) را مشاهده کنید. یک تصویر دیگر علاوه بر این، لطفاً فراموش نکنید که هیپسترها به ادیان شرقی علاقه داشتند، پاسخی برای «ادیان تأسیسی». یک تصویر دیگر از رادیکال ها

Taking Woodstock تقلید آمیز نیست، بلکه یک نمایش سبک با بخش های سرگرم کننده است. به طور کلی جذاب است. آن را به اشتباه تحت عنوان "کمدی" ثبت کرده اند. این یک فیلم دلپذیر برای برخی از بخش های جدی است. هیچ شوخی وحشتناکی وجود ندارد. هیچ ضعفی وجود ندارد و سرگرم کننده ها همیشه صمیمانه به نظر می رسند.

از جنبه منفی، یک صحنه فرصت همجنس گرا وجود دارد که در آن شخص کانونی همجنس گرایی خود را تقویت می کند، با بوسیدن و دوستی با 2 مرد مختلف. توجهی به آن نداشتم. با این حال، الیوت تایبر در سال 1969 یک "همجنس باز" بود. من متوجه نمی شوم که صحنه گی چگونه فیلم را به حرکت در می آورد. من احساس کردم که این یک نوع تبلیغات است و من را تحت فشار قرار دادند تا آن را تصدیق کنم. خوب مهربان.

از جنبه منفی، تحقیر سفید نسبت به یهودیان وجود دارد. این در سال 1969 معقول است، با این حال یک لنگر منفی به همه خوشبختی ها و حماقت ها می افزاید، شاید جبران آن، یک شر عاطفی اساسی باشد.

و در ادامه، دامپزشک ویتنام وجود دارد که به وضوح یک سرگرم کننده 21 ساله است که هیچ سرنخی از رویارویی های جنگی ندارد، بنابراین اساساً از او پرسیده می شود که آیا "فلاش بک" از ویتنام دارد یا خیر. بنابراین او می گوید "بله" و تمام! یک بار دیگر، شخص اصلی که واقعاً کوتاه می آید دامپزشک ویتنام است. دامپزشکان در برخوردهای خود اینطور بحث نمی کنند. اینقدر مات و مبهوت رفتار نمیکنن بنابراین، این شخص را ببخشید. در حقیقت، در سال 1969 اختلال فشار معوق مبهم بود و با کلماتی مانند "فلاش بک" نامگذاری نمی شد. این دامپزشک ویتنام به عنوان یک دامپزشک جنگ کاملاً متحیرکننده است.

بنابراین، با این فیلم، متوجه می شوم که شما کارهای هیپستر واقعی را به خاطر خواهید آورد. من یک هنرمند عکاس نابغه هستم. من Taking Woodstock را دوست داشتم. دین ناسازگار فقط یک دین ایده آلیستی دیگر نبود. این بیشتر اقدامی برای ماورایی سریع بود، کار دوم به دوم در مورد استفاده از "عشق" به عنوان ابزار. افراد پس از مرگ درباره هستی بحث نمی کردند، بلکه در همین لحظه شفقت را تمرین می کردند. آنها هارمونی، بودیسم، تصوف را تمرین کردند. و پس از آن، تبلیغات جاده پول و همه چیز «تاسیس» از جمله مذاهب منظم و هماهنگ کنار گذاشته شد. به سادگی واقعی به نظر می رسد. به محض اینکه جوان هستید، از یک راه متمرکز به آن نگاه می کنید. من هیپی های واقعی را می بینم.

و نه، حمل و نقل فولکس واگن کلیشه ای نیست. دیدن یک رادیکال وارد یک ترابری فولکس‌واگن به‌اندازه‌ای عادی است که یک تفنگ دستی در غلاف قرار می‌گیرد.

این یک فیلم زمانی عالی است، یک فیلم به اندازه کافی قدیمی. آن را در یک عصر یکشنبه ببینید. انبوهی از موسیقی را پیش بینی نکنید. این، آن نیست. این یک نمایش نوری است که دارای بخش‌های متعددی است. برو بیرون ببین چه خبره

دانلود فیلم Taking Woodstock 2009 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

به نظر می رسد که برای من قابل توجه است که چنین مناسبت قابل توجهی مانند آنچه در فیلم Taking Woodstock Ang Lee's Takeing Woodstock به تصویر کشیده شده است تا حد زیادی در فیلم Taking Woodstock ها نادیده گرفته شده است، زمانی که شامل هیولاهای متعدد این تجارت می شود و در یکی از عزیزترین دوران رخ می دهد. در تاریخ جدید ما مناسبتی که من به آن اشاره می‌کنم، بدیهی است که جشن شگفت‌انگیز وودستاک در سال 1969 است. جشن در روایت افسانه‌ای وودستاک در سال 1970 گزارش شد، با این حال فیلم لی بر تولید جشن تمرکز دارد، مخالفتی که سازندگان توسط ساکنان با آن مواجه شدند. و فداکاری که قهرمان الیوت تیچبرگ در چیزی که او می‌دانست پول نقد را در جیب نگهبانان بدبخت خود قرار می‌دهد و به اقتصاد شهر بازمی‌گرداند داشت.

تیچبرگ (با بازی بدون زحمت توسط کمدین حرفه‌ای دیمیتری مارتین) اثری موثر است. مبتکر داخلی و رهبر دفتر بازرگانی که بیشتر انرژی خود را صرف پول نقد به مردمش می کند تا بتوانند به کاروانسراهای افتتاحیه خود ادامه دهند، جایی که مادرش سعی می کند با چرخاندن تخت، پول نقد را کنار بگذارد. ملحفه ها بر خلاف شستن واقعی آنها. پدر صبور او پس از مدتی زندگی با همسر روس خود که هر کس را به خاطر دشمنی با سامی سرزنش می کند، روزهای خود را در نیمه شوک می گذراند و به آنها کمک می کند تا نبرد او را که در طول جنگ جهانی دوم از دست نازی ها دور می شود را به یاد بیاورند.

وقتی تیچبرگ می شنود که اولین منطقه ای که جشن را برگزار می کند به دلیل مقاومت مردم شهر از بین می رود، از کمک مالی خود استفاده می کند (که به قیمت 1 دلار برای جشن عبارات کوچک معمولی اش برای شرکت تئاتری که در ساختمان بیرونی او) تا هماهنگ‌کننده‌ها را به وودستاک بکشاند و رضایت خود را برای داشتن قانون آزاد برای استفاده از بخش‌هایی از زمین‌های تحت مالکیت ماکس لاسگور، دامدار لبنیات (یوجین دیوتی) عالی کسب کند. او توسط هماهنگ کننده جشن مایکل لنگ (جاناتان گروف) و درگ ملکه ویلما، که توسط هیولا لیو شرایبر بازی می‌شود، در یک مدل موی زیبا به نظر مضحک به نظر می‌رسد، اما با جلوه‌های کمیک افسانه‌ای اجرا می‌شود.

دو کیفیت و کاستی برای فیلم، به طرز غم انگیزی بیشتر از آخرین گزینه است. فیلم بدون زیاده‌روی زمان را به طرز لذت‌بخشی می‌گیرد و به طرز زیرکانه‌ای تاکید بر مخمصه شخصیت اصلی را حفظ می‌کند تا نمایش را بر خلاف حرکت به نمایش واقعی نشان دهد. هر چند که ممکن است، در حالی که شخصیت تیچبرگ برای خودش جذاب است، رابطه او با مادر و پدرش بیشتر تمرکز فیلم را به خود اختصاص می دهد، و نه متقاعد کننده و نه به اندازه کافی جذاب نیست. مادرش مضطرب است و از کمک های پسرش در شرکت خصوصی قدردانی نمی کند، سال هاست که هر پولی را که می تواند کنار بگذارد، در حالی که فرزندش شکمش را بالا می برد و تجارت دوام می آورد. این یک خط داستانی است که اغلب قبلاً پوشش داده شده است و همان چیز قدیمی را ارائه می دهد، البته ایملدا استونتون همیشه قابل اعتماد آن را به خوبی بازی می کند. پس خدا را شکر کنید به خاطر رابطه شیرینی که بین پدر جیک (هنری گودمن) و شخصیت شرایبر ایجاد می کند، با انبوهی از بچه های گل در مسافرخانه خود و یافتن جنبه و اهمیت دیگری برای زندگی او.
/>
باید اعتراف کنم که به چیز دیگری امیدوار بودم از یک سر وسعت آنگ لی، شکار نوع مشابهی از جادوگری که در کتاب عملاً شناخته شده کامرون کرو یافت می شود، با این حال هرگز کاملاً سرگرم کننده، احساسی یا ارتباط دهنده نیست. صحنه‌های متعددی تصادف می‌کنند و می‌سوزند، برای مثال، صحنه‌ای بسیار خنده‌دار که در آن نگهبانان تیچبرگ، براونی‌های «ویژه» که ویلما به آنها داده می‌خورند و قبل از اینکه تصادفاً اتاقشان را پیدا کنند و سرشان را تکان دهند، به حرکت و قهقهه کردن با فرزندشان ادامه می‌دهند. علاوه بر این، در نظر گرفتن شخصیت امیل هیرش - یک کهنه سرباز ویتنام از هم گسسته و روان رنجور که در تلاش است یک بار دیگر وارد زندگی خانگی شود - به سادگی غیرموثر و کاملاً متقاعدکننده نیست.

شاید من در کل بیش از حد ظالم هستم. یا شاید من به چیز دیگری از آنگ لی امیدوارم. این نمایشگاه با نمایشگاه های بزرگ مارتین و شرایبر مطرح شده است. به همین ترتیب چند دقیقه خوشایند دارد - اگر بخواهیم مشخص کنیم وقتی ازدحام فریادانی را تجربه می کنیم که به نورهای توهم زا از طریق چشمان Teichberg ضربه خورده تبدیل می شود. فیلمی ساده برای تماشا، هرچند ناامیدکننده.

www.the-fury of-blog.blogspot.com

دانلود فیلم Taking Woodstock 2009 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

فیلمی درباره وودستاک بدون موسیقی وودستاک. برای هنرمندان و عزیزان موسیقی جدی، این تنها چیزی است که می خواهید بدانید. اجاره جیمی هندریکس - پیام رسان Wild Blue Heavenly.

اگرچه این داستان به تنهایی وحشتناک نیست، باید به کسانی از شما که مانند من ممکن است با نمایش گمراه کننده فریب خورده باشند، هشدار دهم. این یک داستان واقعی در مورد نمایش محبوب Woodstock است. برای شروع، نادرست است (ما بعداً به آن خواهیم پرداخت). در هر صورت، به طرز شگفت‌انگیزی وحشتناک‌تر، این نمایش تقریباً هیچ ارتباطی با نمایش فوق‌العاده ندارد و با برجسته کردن هیچ موسیقی از مناسبت تبلیغ شده در عنوان فیلم، کاملاً شکست می‌خورد.

پس اگر دوست دارید به امید دیدن/شنیدن یک گشت و گذار نوستالژیک از جمله موسیقی جنیس، جیمی، راوی، The Who، The Dead، جفرسون پلن، یا هر یک از عناصر مختلف که روح وودستاک را تشکیل می دهند، به شدت ناامید خواهید شد. آنها حتی یک پاورقی هم نیستند.

پس «گرفتن وودستاک» درباره چیست؟ این در مورد شخصی به نام الیوت تایبر است که در سال 2007 کتابی را توزیع کرد و تضمین کرد که او کسی است که وودستاک را راه اندازی کرده است. بر این اساس، این تضمین توسط هماهنگ کننده واقعی نمایش، مایکل لنگ، و مردی که نمایش در مزرعه اش برگزار شد، مکس یاسگور، رد شده است. لنگ و یاسگور هر دو در فیلم Taking Woodstock به عنوان همراهان الیوت تایبر به تصویر کشیده می شوند، اما واقعاً او را نمی شناختند، و مکس بیان کرده است که او هرگز الیوت را ملاقات نکرده است.

همه اینها به این دلیل که متوسط ​​هستند. با در نظر گرفتن همه چیز، این یک فیلم است نه یک روایت. احتمالا بهترین فیلم‌هایی که با واقعیت بدرفتاری کردند، مانند «آمادئوس». با این حال، بر خلاف «آمادئوس» که تصویری قوی از نبرد بدخواهانه یک مرد علیه خدا است، «گرفتن وودستاک» فقط در مورد شکستی است که تضمین می‌کند او از او مهم‌تر است و تاریخچه‌ای شخصی از حضور نسبتاً قابل پیش‌بینی را در اختیار ما قرار می‌دهد. خود را به مناسبت بزرگی مانند وودستاک متصل می کند.

من دوباره می گویم، نمایش وودستاک به ندرت تفسیری است. در عوض، ما داستان تا حدودی عادی کودکی را دریافت می‌کنیم که با مادر خودخواهش احساس آرامش می‌کند، با همجنس‌گرایی خود دست و پنجه نرم می‌کند و با داروها و فرصت‌های هیپی سروکار دارد. رئیس آنگ لی تلاش صادقانه‌ای انجام می‌دهد تا ما را در نقطه وودستاک با نشان دادن انبوهی از گند زدن، عکس‌های 8 میلی‌متری دستی از بچه‌های گل و سردرگمی‌های مختلف دهه 60 نگه دارد، اما نمی‌تواند این را پنهان کند که این اساساً فقط مجموعه‌ای از خاطرات است. از الیوت تیبر.

به من گفته شده که این یک تقلید است. من حدس می‌زنم چند نوع شوخ طبعی وجود داشت، صحنه‌های عجیب و غریب و نامنظم مانند بسیاری از افراد ناسازگار که لباس‌های خود را در می‌آورند و درخواست هلیکوپتر می‌کنند، یا بسیاری از هیپسترها که لباس‌های خود را در می‌آورند و بر سر انبوهی از افراد فریاد می‌زنند. همچنین یک شخصیت "کمیک رلیف" وجود دارد که یک دامپزشک ویتنام است که فلاش بک های بیابان را تحمل می کند (بهتر است باور کنید که بالقوه بی ادبانه با دامپزشکان ویتنام است).

اگر نیاز به دیدن Taking Woodstock دارید، باید یک خط مستقیم بسازید. برای Blockbuster محله خود که در آن شما می توانید این DVD را برای خرید در ظرف معامله به قیمت 2 دلار پیدا کنید. این به اندازه کافی جذاب است که 2 دلار را تضمین کند، اما نه خیلی بیشتر.

========توصیه های جایگزین=========

اگر نیاز دارید یک فیلم سرگرم‌کننده هیپی ببینید، به «سرقت بزرگ پارسونز» نگاه کنید، یک «داستان واقعی» اجرا شده از اتفاقاتی که بر بدن گرام پارسون خواننده پس از مرگ او افتاد.

اگر می‌خواهید فیلمی جذاب درباره یک نادیده گرفته شده ببینید. در عین حال، فردی واقعاً عالی در پس‌زمینه یک مناسبت محبوب، طنز تاریک استرالیایی "The Dish" را درباره ایستگاه رادیویی متروکی که ورود ماه را در سال 1969 پخش می‌کند، جستجو کنید.

اگر به طور قطعی به فیلمی نیاز دارید موسیقی جالب دهه 60، به «ترس و تحقیر در لاس وگاس» یا «رادیو دزدان دریایی» مراجعه کنید.

و در پایان، اگر نیاز به دیدن فیلمی دارید درباره شخصی که ادعا می‌کند چیزی است که نیست، به "The Hoax" در مورد کسی که ادعا کرد با هاوارد هیوز گیج کننده صحبت کرده است، نگاه کنید.

"Taking Woodstock" علیرغم آنچه در قسمت جلوی DVD وجود دارد، در هیچ یک از طبقه بندی های بالا نمی گنجد. تعهدات بلکه یک تلنگر انتقالی خوب در مورد اینکه یک بچه آزادی خود را درک می کند.

دانلود فیلم Taking Woodstock 2009 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

من عموماً جذابیت خاصی را در دهه 60 می‌بینم که روی صفحه نمایش داده می‌شود، با هر ظاهری از توسعه غیرهمنوایی، مسابقه فضایی، جنگ ویتنام، راک اند رول، و خلاصه داستان به سادگی ادامه دارد. به نظر می رسد زمان قطعی در مورد کمبود صداقت باشد، و فیلم لی آنگ Takeing Woodstock به بررسی توسعه رویداد زنده ووداستاک با توجه به خاطرات نوشته شده توسط الیوت تایبر و تام مونت با نام "Taking Woodstock: A Genuine Story of a" می پردازد. اوباش، یک نمایش و یک زندگی».

دمتری مارتین نقش الیوت تایبر را بازی می‌کند، قهرمان داستان که سرنوشت تصمیم گرفته بود شهر بی‌حالش را برای تسهیل این اجرای زنده برجسته هدایت کند. به هر حال سفر هنگام رسیدن چندان مورد انتظار و رویایی نیست، حتی اگر صحنه مسافرخانه فرسوده ال موناکو پدر و مادرش در دریاچه سفید، بتل، در کنار زمین کشاورزی عظیم همسایه‌اش را تغییر داد که به محل یک جشن چند روزه مهم تبدیل می‌شود. از موسیقی و هارمونی در سال 1969.

یک خالق درونی که به نظر نمی‌رسد وجود خود را داشته باشد، به افرادی که تمام تلاش خود را برای احضار احساس آسیب‌پذیری انجام می‌دهند، بگذرد، متوجه می‌شویم که الیوت نیاز به انفجار دارد. از طریق وجوه ذخیره‌اش برای حفظ «مرکز بین‌المللی» خود در بالای آب از اجاره‌دهندگان، و همچنین سرمایه‌گذاری انرژی رایگان خود برای کمک به شرکت خصوصی. سپس این درب باز غول‌آسا و پرسود وقتی کسی بازی می‌کند، می‌آید، و به زودی، با فشار دادن نوردهی و آمدن هیپسترها، به این معنی است که ثبت‌های فروش دائما زنگ می‌خورند، و به نظر می‌رسد که هر یک از ناراحتی‌های او در یک لحظه از بین رفته است. حرکت کن.

دیدن اینکه چقدر معاشرت با آن در پس‌زمینه چانه‌زنی برای آزادی‌ها، تأییدیه‌ها و رضایت‌ها، و احترام کاذبی که با آن همراه می‌شود، زمانی که مردم شهر تحت تأثیر تحقیر رادیکال‌ها قرار می‌گیرند، بسیار جذاب است. و بی‌تردید الیوت را به‌خاطر مولفه‌های تاسف‌باری که به حوزه‌های ساکت آن‌ها حمله می‌کنند مقصر می‌دانند، با این حال آنها هرگز از فرصت‌طلبی در گرفتن هزینه‌های گزاف از مهمانان خود غافل نمی‌شوند، زیرا می‌تواند برای ضروری‌ترین نیازها، مانند آب، هزینه‌ها را به همراه داشته باشد.

من این کار را نکردم. نمی‌دانید که چگونه می‌توان Taking Woodstock را طنز نامید، مگر اینکه به وضوح به تمسخر بخشی از حقه‌هایی که شخصیت‌ها با آن‌ها درهم می‌آیند، یا سرگرمی‌هایی که در ایفای نقش آنها اثری باشکوه برپا می‌کنند، حساب شود. یوجین دیوتی با آن درخشش در چشمانش می درخشد، زیرا تمایلی به فریب خوردن توسط مدیران مالی جلسه نداشت، و شغل لیو شرایبر در نقش ویلما نیز بسیار جذاب بود، زمانی که هولیگان ها تلاش می کنند کار را برای او سخت کنند، به عنوان دانشکده امنیتی الیوت استخدام شد. مردم. امیل هیرش به عنوان یک دامپزشک ویتنام ناامید و دیوانه تا حدودی با بمب های اف بی خنده دار خود ناامید شد، اما دزدان واقعی صحنه در اینجا شخصیت های محافظان بالغ الیوت سونیا و جیک بودند که توسط ایملدا استونتون و هنری گودمن به صورت جداگانه ایفای نقش می کردند. . آنها هر بار که در نمایشگاه خود شرکت می کنند، صفحه نمایش را گاز می گیرند، به ویژه در مورد قبلی که یک پیرزن تحریک پذیر برای مشتریانش وحشتناک نیست و دارای طرز فکر حمله و مهارت در آوردن پول نقد است. صرف نظر از این، شغل او به تنهایی یک شاهکار یک خانم است و مستحق هزینه بلیط تایید است.

اگر پیش بینی می کنید که لی آنگ باید موسیقی وودستاک را بازتولید و برجسته کند، در آن مرحله، شما به دنبال فیلمی غیرقابل قبول هستید و با روایت وودستاک در موقعیت ایده آلی قرار خواهید گرفت. در اینجا، شما نمونه‌های برتری واقعی را که صحنه را در بر می‌گیرند، نمی‌بینید، و همچنین چیز دیگری از مناسبت معروف به جز مرحله برنامه‌ریزی آن، و صداهای تاکیدی از پایه را نمی‌بینید، همانطور که الیوت را در اطراف صحنه دنبال می‌کنیم. این شبیه به بیرون ماندن از نمایش است، اما با وجود موارد بی‌شماری مختلف که زمین‌های شلوغ و شلخته را دور می‌زند، در هر صورت فعالیت واقعی در ظاهر تا آنجایی که به فیلم مربوط می‌شود، وجود دارد.

این یک کار است. بررسی کارکردهای یک منطقه محلی جامعه فروتن که نزدیک شدن به تعداد کمی از 1,000,000 نفر را به عنوان یک دری باز برای برخی از پشم گوسفندان می بیند، و در مورد اینکه چگونه بستگان در برخی موارد چیزها را دست کم می گیرند. else، که به این عکس مجله نگاه واقعی می دهد.

دانلود فیلم Taking Woodstock 2009 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

"سه دوره طولانی هارمونی و موسیقی؟" بیشتر شبیه دو ساعت بی دلیل و بی دلیل. پس از 40 سال، بالاخره یک نفر یک فیلم عنصری در مورد جشن موسیقی و بیان وودستاک در سال 1969 ساخت، و آنگ لی، کارشناس صفحه نمایش تقسیم شد.

این نمایش که در مزرعه لبنیات مکس یاسگور برگزار شد. نزدیک به دهکده کوچک بتل، نیویورک (در دریاچه سفید)، شامل افسانه های سنگی و مردمی مانند پناهگاه های ریچی، مردگان سپاسگزار، کریدنس کلیرواتر ریکاوری، جوآن بائز، جیمی هندریکس، کراسبی، استیلز، نش و جوانی، کانتری جو مک دونالد و ماهی، جفرسون پلن، ملانی، آرلو گاتری، جو کاکر، سانتانا، کنسرو شدت، باند، شا نا، خون، عرق و اشک و جنیس جاپلین و دیگران.

اما، برای دلایل نامعلوم، لو تصمیم می گیرد Taking Woodstock را به عنوان یک قاعده بدون موسیقی بسازد. قطعاً، برخی ملودی‌های بنیادی از نمایش‌ها وجود دارد (که عموماً خفه می‌شوند و به‌نظر می‌رسد خیلی دور شنیده می‌شوند)، اما هیچ آهنگ آشکاری وجود ندارد. به عنوان فرزند صاحبان مسافرخانه ای در نزدیکی دریاچه سفید (شخصیت او به الیوت تایبر بستگی دارد که تبلیغ کنندگان را با یاسگور آشنا کرده است). او یک نغز است، اما علاوه بر این، بالاترین دفتر تجارت محله است. با دریافت کمک مالی برای یک نمایش آهنگسازی ارکسترال، او متوجه می شود که هیئت تنظیم محلی نزدیک به یک نمایش وحشی ترتیب داده شده را تایید نکرده است. او با مردان پولدار ملاقات می کند و شروع به مرتب کردن نمایشگاه وودستاک می کند.

این جایی است که فیلم می درخشد. مکس یاسگور (یوجین دیوتی، "SCTV") در ابتدا پیشنهاد اجاره زمین کشاورزی خود را تنها به مبلغ 5000 دلار داد، اما با درک هیولا بودن این موقعیت، 75000 دلار دریافت می کند. افراد Teichberg (هنری گودمن و ایملدا استونتون) - یک بار در فصل 11 - در حال حاضر پول بیشتری دارند که در هر نقطه ای به آن نیاز دارند، با فریب دادن همه برای همه چیز. چند فروشنده محله به دلیل حمله همه «هیپی‌های کثیف» به شهرهایشان، شیر یاسگور را در لیست سیاه خود قرار دادند. و الیوت می بیند که کل شهرش به یک مرکز معروف برای تعداد زیادی از هیپسترهای رومینگ رایگان تبدیل شده است.

اما این چیزهای سودمند توسط دوره آزمایشی چکش Le و خطوط داستانی متفاوتی که به جایی نمی رسند غرق می شوند. برای مثال، بیلی کهنه سرباز ویتنامی (امیل هیرش، "Into The Wild") را در نظر می گیریم که نقش آن شخص را چنان مضحک بازی می کند که می توان انتظار داشت هر دامپزشک یک دیوانه هیپی با موهای بلند، طبیب و دیوانه به نظر برسد.

سپس مادر الیوت است که در ابتدا یک اغراق آمیز دنیای قدیم ییدیش خنده دار و پول گیر است، اما در آن نقطه - در یک فضای بسیار کوچک - به یک جادوگر زیرک و درنده تبدیل می شود. دیگر شخصیت‌های اضافی شامل لباس پوشیدن افسر ایمنی درگ، ویلما (لیو شرایبر، "نامزد منچوری")، یک شرکت تئاتر محلی آزاردهنده و بی‌مهارت، و جمعی از اسکین‌هدهای متخاصم سمتیک هستند که ظاهرشان در Taking Woodstock به‌عنوان یک کشتی خوب به نظر می‌رسد. مردانی از مریخ.

سپس، در صورتی که یادتان نرود که این اجرای صحنه ای در دهه 1960 بود، صحنه اجباری "فریک از" پس از رها کردن مقداری مواد خورنده و در نظر گرفتن برخی از جنسیت استاندارد همجنسگرایان.

اما برای تشدید این وضعیت، نیمه آخر نیز تقریباً به پایان می رسد، و بسیاری از آنها به این فکر می کنند که دقیقاً چگونه آنگ لی می تواند از اصلی ترین چهارراه ها باشد. در تاریخ موسیقی خیلی کسل کننده است علاوه بر این، فیلم Le بدون استراتژی دوربین نام تجاری او چه می تواند باشد. در واقع، همان چیزی که ترنس مالاک برای صداگذاری اضافی است، لی برای صفحه نمایش جدا شده است.

استفاده از این سبک در طول مقدمات نمایش (بسیار شبیه روایت 1970، هماهنگ شده است. توسط Michael Wadleigh و تغییر توسط - در میان دیگران - Martin Scorsese و Thelma Schoonmaker) بررسی می شود و وحشتناک به نظر نمی رسد. استفاده از صفحه نمایش تقسیم شده در طول جانشینی های متداول (مثلاً الیوت در حال قدم زدن در یک اقامتگاه) مضحک است.

پول نقدی پس انداز کنید و اولین روایت را اجاره یا خریداری کنید. این اصیل و معاصر است و نیاز به یک چیز دارد که در این کار پاکسازی شده وجود ندارد - موسیقی که این مناسبت را به نمایشگاهی تبدیل کرد که از آن زمان به بعد تبدیل شده است.

دانلود فیلم Taking Woodstock 2009 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

خوبی. در مورد Remark در Taking Woodstock درهم و برهم است. آیا به طور کلی یک «فیلم عالی» جذاب است؟ راستی: شاید... شاید نه. به نظر می‌رسد نقطه و مرکز آن بسیار خاص است و به جمعیت افرادی که روزی روزگاری در صحنه دارو بودند (1967-1973 یا جایی در مجاورت) تمایل دارد. این افراد در دهه 50 و 60 زندگی امروز خود هستند. شاید دوستداران موسیقی معتبر که از تاریخ الهام گرفته اند نیز می توانند آن را دوست داشته باشند؟ به وضوح همه جا بازی شده است (لیو شرایبر فوق العاده است! ایملدا استونتون بی نظیر نقش یک پیرزن ترسناک را به خوبی ایفا می کند که تماشای این منزجر کننده بودن به سختی می کشد) و حال و هوای فیلم مانع از انحراف دوره است. نمی توانست ساده باشد

برای من، خاطرات بی شماری از آن روزها را برای من به ارمغان آورد. من در جشن وودستاک نبودم، بلکه در شهرهای همسایه (فالزبورگ جنوبی و آزادی) برای مدت قابل توجهی از سال 1973 تا 1975 زندگی کردم. از اواسط دهه 60 به بعد من در کل فرهنگ که زمانی که ما زبان در گونه به نام "هیپی". هیچ‌کسی که من در هر مقطعی ملاقات کردم، اصطلاح «هیپی» را قاطعانه به کار نبرده است. این به طور مداوم یک شوخی حیله گر و تحلیل کج از «رسانه های مرد» و تصمیمات منفی جامعه بود. به هر حال. Taking Woodstock همه اینها را بازگرداند.

آیا من از فیلم راضی بودم؟ من نمی دانم. خاطرات شاد از آن سالها دوباره سرازیر شد. در هر صورت، چند خاطره نگران کننده و ترسناک نیز بازگشت. من دهه 60 را از دست نمی دهم و احساس می کنم گذشته بهتر است قبل از آن باقی بماند. بنابراین نمی توانم به طور اتفاقی بگویم که Taking Woodstock مناسبی است یا خیر. من برخی از آن را دوست داشتم. با بخشی از انرژی و بینش جوانم دوباره توسط Taking Woodstock به حرکت در آمدم. به همین ترتیب، بخشی از گذشته من و انسان‌ها به من نشان داده شد که به‌طور غیرقابل تصوری مضحک، کسل‌کننده و احتمالاً به بهترین نحو در گذشته فراموش می‌شد.

Taking Woodstock داستانی خارق‌العاده است که به آن توجه شده است. یک شخصیت کانونی و در عین حال تا حدی "نوار کناری" این مناسبت، الیوت چه نام دارد. از آنجایی که فقط چند صد نفر از افراد سرگرم کننده و تیم در هر نقطه ای در مقابل تماشاچیان قرار داشتند، با آن دیدگاه محبوب «عکاسی» از جمعیت، دیدگاه Taking Woodstock در فاصله مایل ها یا چند متری صحنه واقعاً معقول تر است. اساساً دیدگاهی که من از تماشای کل جمعیت از راه دور و دور از شیب دیدم، شیوه ای است که با آن اساساً تمام نمایش های بیرونی آن روزها را به یاد می آورم.

اسپویلر کوچک: "VW" ملاقات زوجی با الیوت و ریختن مواد خورنده با هم برای من بسیار معقول بود. من دقیقاً در آن موقعیت خاص معمولاً در آن روزها بودم، در بخش‌های مختلف کشور، حتی به جزییات این که در مقام اقتدار بودم، «سواری عجیب» یک حمل‌ونقل مینیاتوری فولکس‌واگن را تأیید می‌کردم. در آن زمان، تجربه‌های آرام با افراد خارجی کاملاً در مکان‌های مختلف و به نحوی در حین سفر، و نوع عجیبی از نزدیکی بدون تردید که هرگز انتظار نمی‌رفت در طول یک شب یا دو یا سه روز ادامه یابد، در آن زمان عادی بود. آن قطعه از فیلم بسیار واقع گرایانه بود.

به نظر می رسد رئیس و همچنین فیلمبردار به طور شگفت انگیزی از تماشاگران فوق العاده ای هستند، بدون شک در نهایت با افرادی صحبت کرده اند که از مواد خورنده استفاده کرده اند. چیزی شبیه آن دیدگاه من است. به تصویر کشیدن Taking Woodstock بسیار معقول بود، اساساً برای آنچه که می تواند خورنده باشد، اکنون و دوباره. توجه داشته باشید که می تواند بسیار وحشتناک نیز باشد، به همین دلیل است که من شخصاً نزدیک به 40 سال است که از داروهای غیرقانونی استفاده نکرده ام. من اطمینان دارم که اینجا تدریس نمی کنم--- فقط می گویم.

یکی از صحنه های مهم برای من، چشم انداز مواج در گسترش عظیم جمعیت بود که در حوالی وقت عصر به سمت صحنه خیره می شدند. افراد به عنوان یک اقیانوس، تمایز نیافته و بدون ساختار فردی صریح در نظر گرفته می شدند. جمعیت مثل یک اقیانوس اصیل ضرب و شتم می کردند و به عنوان یک دارو باعث تقویت (معقول) می شد. در نتیجه، با مشاهده صحنه، بسیار پایین و دور، به عنوان راهنمای نور در مرکز دریا، بیشتر در مورد جهان بینی دهه 60 گفته شد تا چند نمایشگاه یا دکترین بازنشر شده از مجموعه کتاب های تجربی.