دانلود فیلم The Messenger 2009 دوبله فارسی بدون سانسور

وقتی یک سرباز آمریکایی وارد زندگی بیوه یک افسر کشته شده می شود با وضعیت اخلاقی دشواری روبرو می شود…

سرباز آمریکایی در مبارزه با معضل اخلاقی هنگامی که او با بیوه از مامور کاهش یافته درگیر میشود…

یک سرباز آمریکایی وقتی با بیوه یک افسر سقوط کرده درگیر می شود ، با یک معضل اخلاقی دست و پنجه نرم می کند.

دانلود فیلم The Messenger 2009 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

وظیفه اطلاع رسانی به اقوام و نزدیکان توسط واحد اطلاع رسانی تلفات ارتش بسیار حساس است. چنین شغلی فقط به هیچ کس در ارتش سپرده نمی شود - شما باید قبل از انتصاب در چنین واحد تخصصی آموزش های قابل توجهی را ببینید. به همین دلیل دشوار است باور کنیم که تنها سه ماه از زمان عضویت در خدمت ، گروهبان ویل مونتگومری (بن فاستر) وارد کار شود. علاوه بر این ، آیا گروهبان از زمانی که اخیراً از عراق برگشته است انتخاب شده است و ممکن است در آنجا آسیب دیده باشد؟ در مورد آموزش وی ، افسر فرمانده وی ، کاپیتان تونی استون (وودی هارلسون) ، فقط یک دفترچه راهنمای آموزش را در دامان خود می اندازد و انتظار دارد که او کار را ادامه دهد.

برای اعتراف ، من من کمی نسبت به فیلم هایی مانند "پیام رسان" مغرضانه عمل می کنم زیرا شخصیت هایی را که دوست دارند خود را بسیار جذاب تر و باورپذیرتر از آنهایی که دوست ندارند ، می دانم. به طور کلی ، شخصیت هایی که خود را دوست ندارند کسل کننده هستند و بندرت به روند چشمگیر روایت می افزایند (آیا تصور می کنید تونی سوپرانو با گونی غمگین تاکنون تصورات عمومی را به تصویر بکشد؟). استراتژی سناریوهای مسنجر این است که ما را با دو سرباز عصبانی ، مونتگومری و استون شروع کنند و در نهایت نشان دهند که چگونه آنها با غلبه بر پیش زمینه و شرایط افسرده خود ، خود را بازخرید می کنند.

مونتگومری اساساً یک Putz که نمی تواند این واقعیت را بپذیرد که دوست دختر سابقش او را رها کرده و اکنون با شخص دیگری نامزد شده است (چند سرباز گونی غمگین را می شناسید که واقعاً در عروسی یک دوست دختر سابق مست و با خستگی های شسته نشده نظامی ظاهر شود؟ ) مفهوم آن البته این است که به نوعی به دلیل آسیب دیدگی در عراق ، او در نهایت به این روش عمل می کند. صحنه عروسی ساختگی به گونه ای طراحی شده است که مونتگومری را در پایین ترین لحظه خود نشان دهد - پس از بازی در چنین رفتار ناشایست ، او اکنون می تواند با دادن دست کمک به اولیویا (سامانتا مورتون) ، بیوه ای که اخیراً از شوهرش مطلع شده است ، خود را بازخرید کند. در عمل کشته شده است.

به همین ترتیب ، کاپیتان استون همچنین دارای مشکلات عزت نفس است. در ظاهر ، رفتار او توسط كتاب ، نفرت عمیقی از خود را پوشانده است. این امر در تعقیب مداوم دامن و پرهیز از هرگونه رابطه معنی دار با زنان آشکار می شود. س basicال اساسی مطرح می شود: آیا ارتش واقعاً شخصی مانند کاپیتان استون را مسئول واحد اطلاع رسانی تلفات ارتش (یعنی شخصی بسیار شکسته و منفی؟) می کند؟ من پیشنهاد می کنم که چنین شخصیت منفی به هر حال اغراق کامل است و صرفاً برای ایجاد سناریوهای نمایشی طراحی شده است که هیچ یک از آنها در واقعیت وجود نداشته باشد. اما حتی اگر چنین شخصیتی وجود داشته باشد ، وی احتمالاً آخرین بار توسط ارتش برای ریاست واحد اطلاع رسانی تلفات انتخاب خواهد شد.

زمان زیادی طول می کشد تا درگیری مرکزی بین استون پیش بیاید. و مونتگومری. و این اساساً مونتگومری معتقد است هنگام اطلاع دادن به نزدیکان نسبت به استون که می خواهد "رویه ها" را دنبال کند ، کمی حساس تر باشد. این در مورد اصل درگیری بین دو مدیر اصلی است و وقتی آنها سرانجام با یکدیگر روبرو می شوند ، نتیجه چندانی ندارد. این طرح فرعی شامل مونتگومری است که تلاش می کند کارها را با اولیویا آغاز کند - تصمیم او برای عدم اقدام به او طوری طراحی شده است که نشان دهد او "پسر خوبی" است و از طریق تلاش برای کمک به او ، نشان می دهد که او به اندازه ای رسیده است از رستگاری.

مسنجر همچنین از صحنه های مختلفی تشکیل شده است که در آن نزدیکان دیگر از مرگ عزیزانشان مطلع می شوند. با توجه به تنوع افرادی که با آنها ملاقات می کنیم ، احتمالاً جالب ترین جنبه فیلم است. عملکرد استیو بوسمی احتمالاً برجسته ترین (خوب یا بد) این شخصیت ها است ، جایی که او پس از اطلاع از مرگ پسرش به مونتگومری حمله می کند و بعداً یک عذرخواهی قابل پیش بینی ارائه می دهد.

من ' خوانده اید که مردان و زنانی که وظیفه واحدهای اطلاع رسانی تلفات را بر عهده دارند ، متخصصانی فداکار و آموزش دیده هستند که با توجه به ماهیت شغلی خود ، باید زندگی با تمامیت زیاد را مثال بزنند (برخلاف دو مشکل ناخوشایند در "پیام رسان") ) شخصیت های ساختگی 'پیام رسان' هیچ کاری برای ارتقا اعتبار این واحدهای تخصصی انجام نمی دهند. بلکه مخالفت آنها احساس مصنوعی ، ساختگی ، و بخشی از مصنوعات طرح است که نوع درگیری را می طلبد که ممکن است انتظار داشته باشد در فیلم The Messenger ها ببیند اما در زندگی واقعی هرگز. در حالی که شک ندارم ، "مسنجر" به طور دقیق درباره چگونگی عملکرد این واحدهای اعلان مورد تحقیق قرار گرفت ، اما هنوز هم احساس می شود که توسط یک شخص خارجی نوشته شده است. 'مسنجر' ممکن است بسیاری از 'حقایق' خود را به درستی بدست آورد ، اما متأسفانه من باور نمی کردم که در حال تماشای داستانی درباره افراد واقعی هستم.

دانلود فیلم The Messenger 2009 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

خدا را شکر برای جنگ در عراق تا بتوانیم فیلمهای مهم "پیام رسان" را داشته باشیم. در "پیام رسان" ، مونتگومری (بن فاستر) در حال بازگشت به خانه از جنگ است تا فقط کار اطلاع رسانی تلفات را با استون انجام دهد ( وودی هارلسون). این تنظیمات است. به همان روشی که طرح آواتار راه اندازی جلوه های ویژه است ، پیام رسان نیز تنظیم اشک است - اشک خریداری شده ، کسب نشده است. این نوید می دهد که معامله واقعی درمورد خانواده های داغدار و سربازان را به خانه برگرداند ، اما به روش کاملاً نویسی شده و فوق العاده ، فقط در مورد یک چیز است: حساسیت مخاطب به دستکاری عاطفی بی شرمانه.

فاستر این است دامپزشکی که از پوسته شوکه شده و هارلسون یک سرباز شغلی است که هرگز اقدامی را ندیده است. هارلسون از طریق انکار ، فاستر - قهرمان داستان - از طریق مارک مشخصی از آنچه من می گویم "نهیلیسم صالح" به کار خود می پردازد. فاستر دختری داشت که خانه را ترک کرد ، با بازی Jena Malone ، که در ابتدا برای برخی صحنه های برهنه ظاهر می شود - شلیک شده از پشت ، با برهنگی به اندازه کافی پنهان شده تا این هنر و سلیقه را حفظ کند. مالون و فاستر در مورد ازدواج گفتگویی دارند كه معلوم می شود (در یك لحظه هوشمندانه!) برای مراجعه به مالون و نامزد جدیدش ، نه فاستر.

فاستر در جنگ مجروح شده است. چشم چپ او خشک شده و باید به آن قطره قطره چشم بدهد ، و یک استعاره بصری زیبا برای مردی که سخت شده و مجبور است خودش را مجبور به گریه کند فراهم می کند. چارلی کافمن قبلاً در "Synecdoche، NY" از این تصویر برای خنده استفاده کرده بود و فکر می کنم ایده درستی داشت. فاستر ظاهراً از ناحیه پا آسیب دیدگی دیگری دارد ، اما به نظر نمی رسد که این راه رفتن او تأثیری داشته باشد و در واقع به ندرت مطرح می شود.

صحنه های اطلاع رسانی مصدومین هر کدام با حیله خودشان است. دوست دختر باردار یک سرباز مرده ، فاستر و هارلسون مجبورند با ناراحتی منتظر بمانند تا وقتی مادر سرباز از فروشگاه رفاه به خانه می آید. مردی که از فهمیدن دخترش متعجب شده بود ، قبل از رفتن او به او نگفت که با سرباز کشته شده ازدواج کرده است. مردی که به مترجم احتیاج دارد. آنها به طور تصادفی در پمپ بنزین به یک پدر و مادر برخورد می کنند ، درست قبل از اینکه بخواهند او را صدا کنند ، که در The Messenger مانند معادل یک قاتل دیوانه است که در یک فیلم ترسناک از کنار صفحه بیرون می پرد.

آنها فقط دو اجرای استاندارد دارند که من یادآوری می کنم ، هر دو با افراد مشهور. اولی استیو بوسمی است ، به عنوان یک پدر ، که به اخبار مربوط به مرگ پسرش پاسخ می دهد و با اشکی از بیرون از صفحه نگاه می کند و گفت: "به آن درخت نگاه کن ..." دوم سامانتا مورتون ، به عنوان یک بیوه. او تا آنجا که می تواند با ادب رفتار می کند و مورتون مانند یک حرفه ای صحنه را اداره می کند. یک عاشقانه بین او و شخصیت فاستر شروع می شود. اما این ممنوع است ، ممنوع!

من می دانستم که حدود ده دقیقه از این غرق شدن مشکل داشتم که فاستر استدلال می کند که نمی تواند کار را انجام دهد زیرا او مذهبی نیست و هارلسون با غرض پاسخ می گوید: "تو نیستی آنجا برای خدا. تو برای بهشت ​​نیستی. " بعداً مورتون ، در مورد یافتن پیراهن همسرش در کمد صحبت می کند. این چیزی است که او می گوید: "بوی خشم و ترس می داد. بوی مردی که او شده بود بود." نوعی فیلمنامه است که اگر هیچ سلیقه ای نداشته باشید ، فکر می کنید لیاقت نامزدی اسکار را دارد.

این کیفیت اخلاقی فقط در نحوه نوشتن نیست بلکه در نوع فیلمبرداری آن است. . در اکثر موارد با یک دوربین پایدار و گهگاه در حال حرکت فیلمبرداری می شود - به جز صحنه های اعلان مصدوم ، که یک دوربین متحرک لرزان مستقیم است. حدس می زنم این برای برقراری ارتباط متزلزل احساسات است. یک مکالمه طولانی (و منظورم طولانی است) بین فاستر و مورتون وجود دارد که در یک بار انجام می شود ، اما به نظر می رسد که کارگردان فکر می کرده است: "من می خواهم یکی از موارد جالب و طولانی را مانند مایک لی امتحان کنم."

همه چیز بد نیست. اجرای هارلسون ، مورتون ، مالون و بوسمی م areثر است (با نگرش من هنوز در فاستر فروخته نمی شوم ، که بیشتر شبیه خواننده اصلی یک گروه راک واقعاً "تاریک" ظاهر می شود تا سربازی که عملش را دیده باشد) . نیم ساعت گذشته ، وقتی موارد اعلان مصدوم را پشت سر می گذارد و روی شخصیت های اصلی تمرکز می کند ، بسیار خوب کار می کند. یک مونولوگ نهایی وجود دارد که آنچه را که سعی در نشان دادن آن دارد بدون اینکه بیش از حد شاعرانه باشد ، نشان می دهد.

اما تا آن زمان من خیلی عصبانی شده بودم. متنفر بودم ... بیشتر این فیلم.

دانلود فیلم The Messenger 2009 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

نتیجه جنگ، تأثیری که بر یک فرد می‌گذارد و مشکلات بهبودی غیرقابل انکار در فیلم The Messenger «پیک» در سال 2009 آشکار شده است. The Messenger که توسط اورن موورمن هماهنگ و آهنگسازی شده است، روایت یک کهنه سرباز عراقی را دنبال می‌کند، که از خشم جنگ سرگردان شده است و مأموریت دارد تا یک پاس تاکتیکی را برای خانواده متوفی فاش کند. The Messenger قطعاً نه دشمن کار جنگی است و نه فیلمی در مورد بازگشت، هر چند درک دقیقی از عواقب گروه‌هایی از کسانی که در جنگ کشته شده‌اند. The Messenger تصویری دوگانه از دو جنگجو است که مرگ را گزارش می‌کنند و اعلامیه‌های به ظاهر وحشیانه روتین را جدا می‌کنند تا با سهولت بیشتری تجربه خصوصی را به دلیل خروج یکی از دوستان یا اعضای خانواده و خطرات هرگونه مشارکت با ذینفعان این پیام‌ها نشان دهند. . بن کالتیویت، با ایفای نقش گروهبان ویل مونتگومری، با احتیاط یک کهنه سرباز در بیست سالگی می سازد، که ظاهرش تمایز مداوم با فضیلت انتظاراتش را به طرز لذت بخشی نشان می دهد - محکم و در عین حال ظریف به طور همزمان. او در درازمدت احساسات پرشور بیوه‌ای جوان را تجربه می‌کند و مبارزه‌ای عاطفی و قلبی را به فیلم اضافه می‌کند. The Messenger صحنه‌های شوکه‌کننده‌ای با تخمیر مبارزه ارائه می‌دهد. پیک‌ها مورد اصابت قرار می‌گیرند، تف می‌خورند، یا با چند نگهبان مواجه می‌شوند که به سلاح گرم مجهز شده‌اند که پس از خبر لرزان می‌شوند. به طرز درخشانی، برخلاف ضبط درگیری، موورمن اساساً رنج های نبرد را از طریق آسیب رساندن به مردان (در پا، چشم) فرا می خواند. این یک تصمیم جذاب است که به بشر اجازه می‌دهد نه از روی اختلاف، بلکه به دلیل خروج یکی از دوستان یا اعضای خانواده، موضوع اصلی فیلم، ارتباط برقرار کند. The Messenger از هر نظر بیشتر یک روایت است، در فضایی واقعی. بازیگری آنقدر عالی است که تا آنجا که ممکن است به من مربوط شود، به نظر می رسد که جمعیت با سرگرمی های واقعی در آب و هوا است. در حال حاضر و دوباره، به نظر می رسد دوربین ها سالم نیستند و آنقدرها هم از قبل تنظیم نشده اند. من اعتماد دارم که این به تأثیر «طبیعی» فیلم می‌افزاید و فیلمبردار در تمرکز جمعیت روی واقعیت روی پرده مؤثر بود. این تغییر در سراسر جهان عصبی است، همانطور که می خواهم فکر کنم، با عدم تغییر. این به هیچ وجه به فیلم لطمه ای وارد نمی کند و به هر حال به فیلم حسی شبیه به روایت می دهد. گاه و بیگاه، در مورد اینکه چه مدت می گذرد، یا چگونه سرگرم کننده به منطقه جدید نقل مکان کرده است، گیج کننده می شود. من نمی‌توانم بگویم در صورتی که واقعی بودن ارتش در تمام طول فیلم کاملاً دقیق باشد - همانطور که من هرگز در ارتش نرفته‌ام - هر فرد منطقی موافق است که فیلمنامه‌نویس واقعاً با داده‌های معرفی‌شده دقیق بوده است. هر چند گاهی اوقات پرتنش، می پذیرم که محتوا هر چند وقت یکبار ظریف بود. در مواقعی که تنش بیشتر بود، محتوا برای نشان دادن رنجش، احساس و جدیت موضوعات مورد نظر مثمر ثمر است. کاپیتان تونی استون، با بازی وودی هارلسون، به طور موثر در رفتاری تمسخرآمیز، افراطی، کار می کند و من می پذیرم که محتوای او بسیار ساخته شده است. همانطور که دیدم، بازی در تمام طول فیلم به پایان رسید. هنرمندانی که انتخاب می‌شدند، نقش‌های خود را بدون مشکل بازی می‌کردند و در معرفی شخصیت‌هایشان عالی بودند. کاراکتر وودی هارلسون برای او مناسب بود، و من قبول دارم که او در The Messenger نمایش غیرمعمولی داشت - و این مطمئناً زمانی که او برای جایزه اسکار تعیین شده بود، دیده شد. شخصیت او یک مرد شدید، ماچو و نظامی را به تصویر می‌کشد، اما در آن زمان مشخص شد که به شخصیت بن فاستر، گروهبان نزدیک‌تر است. مونتگومری، شخصیت هارلسون باز شد و احساسات و مسائل واقعی او آشکار شد.

نتیجه فیلم فیلم جذاب بود. فقدان موسیقی در تمام مدت، ارزش واقعی نمایش را در تمام طول دوره تحسین می کرد. به احتمال زیاد The Messenger در صحنه‌های احساسی یا پرتنش صدای محیطی بیشتری داشت، قبول دارم که در هر صورت اساساً همینطور خواهد بود. با وجود این، روشی که رئیس از این امر اجتناب کرد، به این احساسات اجازه داد که بسیار بیشتر شکوفا شوند. صحنه‌های آرام و پرتنش، بدون موسیقی، به تماشاگر این امکان را می‌داد که واقعاً با آنچه در حال رخ دادن است همراه شود. عدم استفاده عالی از موسیقی!

لباس‌ها در سرتاسر فیلم واقعاً منعکس کننده یونیفرم نظامی واقعی بودند. در هر صورت، هنگامی که در پایگاه نبود، سرگرم کننده ها احساس ملی گرایی خود را حفظ کردند - با گروهبان. مونتگومری هر جایی که می رفت پیراهن های نیروهای مسلح، تانک های سفید یا حتی یونیفرم هایش را می پوشید. کوتاهی موی تاکتیکی در تمام طول به علاوه بر روی هدف درست بود و مطمئناً هر فرد را تحسین می کرد. در کل به نظرم فیلم عالی بود. دقایق کمدی داشت، با این حال من عمدتاً آن را به عنوان یک فیلم پر شور و غم انگیز می دیدم. پس از تماشای فیلم، من را وادار کرد تا به ثروت افراد مدیریتی در هاوایی فکر کنم و نمی توانم مطمئن باشم که آیا هر یک از آنها داستان های مشابهی دارند یا خانواده ای دارند که ترک کرده اند یا همراهانی که در آن از دست داده اند. جنگ

دانلود فیلم The Messenger 2009 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

66% در پیک، کهنه سرباز طوفان صحرای گریزل وودی هارلسون به طور غیرمنتظره بخشی از توجیه این که چرا نمایشنامه های هالیوودی هالیوود از جنگ عراق تا این حد دست و پا گیر بوده است را بیان می کند. همانطور که او به افسانه جنگ جوان و آسیب دیده بن فاستر می گوید: "در ویتنام، آن افراد از یکشنبه شش راه متفاوت را در پیش گرفتند." بوسنی؟ "بهترین خانه های بد آبروی جهان." با این حال عراق؟ "همه آن گاوهای نر سختگیر ** و هیچ کس بیکار نمی شود. این بخشی از توضیح است که همه خیلی عصبانی هستند!"

به بیانی خام، عراق تحریک کننده نیست. عراق بسیار دیرتر، بیش از حد خام، بیش از حد خارجی و صادقانه بیش از حد غیرقانونی برای اکثر شرکت کنندگان فیلم به عنوان سرگرمی است. در واقع، حتی احتمال حضور جیسون بورن در بغداد نیز نتوانست منطقه سبز را از فرورفتن زیر دسته‌ای شن و ماسه در دنیای سینما نجات دهد. علاوه بر این، با فرض اینکه The Hurt Storage یک مورد خاص را نشان می‌دهد، تنها چیزی که صادقانه نشان می‌دهد این است که افراد به سمت فیلم‌های متحرک فعالیت خود به همان اندازه که واقعاً انتظار می‌رود تمایل دارند. در واقع، بهترین فیلم‌هایی که در حال حاضر درباره درگیری‌ها در مرکز شرق ساخته می‌شوند، روایت‌هایی هستند - که به همین ترتیب دشوار است، زیرا جمعیت آمریکایی معمولاً آن‌ها را تقریباً به‌عنوان این‌که پاهایشان توسط بمب‌های دست ساز از بین بروند، پیش‌بینی می‌کنند. همانطور که یکی از نیروهای مسلح ایالات متحده در سال 2007 اظهار داشت، عراق "یک درام تلویزیونی بدون فیلمنامه است که همه از آن خسته شده اند."

کاری که پیک انجام می دهد این است که درگیری را دوباره به خانه بازگرداند به شیوه ای فوق العاده دقیق و تکان دهنده. كلتیویت و هارلسون برای پیامبر مقدس مرگ پیام رسان بازی می كنند. به‌عنوان یک گروه هشدار عقب‌نشینی، میعادگاه وحشتناک آن‌ها برای به صدا درآوردن زنگ‌های خانه و خنثی کردن روز کسی است. این سربازان ممکن است از نبرد غیرفعال شوند، اما با هم به اندازه چند جای خالی مرگبار هستند - یکی تحمل کرده و خراشیده شده، دیگری، به تازگی از شکل خارج شده است، و بارها و بارها در اطراف مناطق مملو از بمب های تاخیری نزدیک به خانه قدم می زنند. ... علاوه بر این، نازنینان به شدت باردار.

این چیزی جز وحشتناک نیست. علاوه بر این، به‌طور غیرمعمول، فیلم کوتاه آلن کلارک فیل را به یاد می‌آورد - پیشروی از اعدام‌های ساکت پارتیزانی در ایرلند شمالی. این دو عکس با برداشت‌های طولانی و ثابت خود، کیفیت فضولی دارند، اما در جایی که فیل بی‌طرفانه رفتار می‌کند، پیک به معنای تکان دادن شما مانند یک عروسک پارچه‌ای است و این کار را انجام می‌دهد.

به عنوان یک فرد مطالعه می‌کند و نوع کسل کننده فیلم دوستانه، عملکرد قابل تحسینی دارد. چیزی از شان پن جوان در مورد کالتیویت باشکوه وجود دارد که بر تماس با دنیا تاکید می کند، در حالی که هارلسون پر از تستوسترون، که طاق بی رویه و چشم مهره ای اش او را بیشتر شبیه یک نعوظ متحرک می کند، نشان دهنده پیوند بین میل و نبرد با هر یک است. عبارت: "من می خواهم او را ببندم و او را مانند یک ماسک گازی که به طور رسمی تایید شده است بپوشم" او در مورد یک خدمتکار در حال عبور یادداشت می کند.

اگر در مورد صحنه هایی که مردان به خودشان آسیب می زنند، یک امر مشترک بیش از حد وجود داشته باشد. در اتاق‌های کوچک برای سرعت بخشیدن به موسیقی متن فلزی، یا لنگان گیج‌آمیز در اطراف گذرگاه‌های فروشگاه‌های مواد غذایی طولانی‌تر و وسیع‌تر از دره مرگ، همه چیز در نظر گرفته می‌شود، شاید این غیرقابل انکار باشد: در حال حاضر این تصویر رسمی سینما از PTSD است. فیلم پس از نادیده گرفتن روش‌شناسی Encourage («با N.O.Ks تماس نگیرید!») مرکز خود را از دست می‌دهد و تسلیم بیوه نیروهای مسلح سامانتا مورتون می‌شود - نمایشی که به طرز شگفت‌انگیزی کم‌اهمیت شده است، صرف نظر از طوطی‌سازی چنین تله‌های دست و پا گیر اسکار مانند «پیراهن او عطری شبیه به آن داشت. خشم و ترس. شبیه مردی بود که اون اطراف شده بود. میدونی؟

گونتر گراس در رمان خود به نام طبل حلبی در سال 1959 یک شبانه شیک پس از جنگ به نام زیرزمین پیاز را تداعی می کند، جایی که آلمانی های صادقانه مسدود شده مقداری پول نقد می پردازند تا روی کارتن ها بچرخند و معمولا پیاز را تا زمانی که آنها را برش می دهند. در اشک های ساختگی شنا می کنم. در آن روزها، گراس ناتوانی آلمان برای ابراز تاسف در پی از دست دادن حساسیت زدایی خود را به سخره می گرفت. امروزه هالیوود در سریع ترین زمان ممکن پیازها را جمع آوری می کند - با این حال هر چه پیازهای بیشتری در میان جمعیت بپاشد، جمعیت بیشتر اردک می کند.

شاید سالها بعد، نمایشی ساخته شود که به طرز بی عیب و نقصی بینش یکپارچه عراق را توضیح دهد، همانطور که The Deer Tracker یا End Times در حال حاضر با ویتنام انجام داد. پیک آن فیلم نیست، با این حال جزو بهترین هاست.

دانلود فیلم The Messenger 2009 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

ویل مونتگومری (بن کالتیویت) پس از آسیب دیدن در حین خدمت در عراق، به حومه شهر بازگردانده می شود. او پس از یک عمل پزشکی در همه جا بهبود می یابد و چشمانش با یک مأموریت دیگر تنزل پیدا می کند: همکاری با فرمانده تونی استون (وودی هارلسون) برای دادن پیام به بیوه ها و گروه های مبارزان کشته شده در عراق. او باید با روش‌شناسی شدید کنسرت آشنا شود و احساس آسیب‌پذیری در نداشتن گزینه‌ای برای تسلی دادن به آسیب‌دیدگان است. او استراتژی وظایف خود را با آمدن به راهنمای اولیویا (سامانتا مورتون) و فرزندش در پی گفتن اینکه نیمه بهترش در خارج از کشور کشته شده است، زیر پا می گذارد. این یک رابطه حساس است زیرا او اخیراً کسی را از دست داده است و ویل اخیراً راه خود را از معشوق خود که قرار است با شخص دیگری ازدواج کند، جدا کرده است. او علاوه بر این متوجه می شود که هم او و هم اسکایپر استون دیدگاه های متضادی در مورد نحوه ارتباط آنها با افراد دارند.

پیک یکی از بهترین فیلم های ساخته شده در مورد جنگ عراق است. به طور واضح تر، این فیلمی است درباره نحوه مدیریت مالیخولیا توسط افراد. خانواده هایی که ویل و استون از آنها دیدن می کنند هر کدام واکنش های مختلفی دارند. اکثر آنها اخبار را وحشتناک می دانند، دیگران به طور قابل توجهی عصبانی هستند و تنها یک زوج به طور محجوب درک می کنند. خاص بودن کنسرت ارتباطی را که هر دو پیک دارند کاهش می‌دهد: قدرت زبانی که با آن صحبت می‌کنند باید فوق‌العاده دقیق باشد. آنها نمی توانند با خانواده ها ارتباط برقرار کنند، باید در زمان های مشخص حاضر شوند و نمی توانند بیش از حد نزدیک یا خیلی دور پارک کنند. این بی تکلف به فیلم یک قطب‌نمای اخلاقی می‌دهد: آیا داشتن یک تمرین روزانه مشابه، با عدم حضور نزدیک به خانه، هر گذری را برای پیک یکبار مصرف‌تر و غیر ضروری‌تر می‌کند؟ چه فشاری بر یک پیک وارد می کند که پاسخ عمیقی نداشته باشد؟ این مردان مجبورند احساسات خود را کاملاً پنهان کنند و این برای زندگی درونی آنها نیز تأثیرگذار می شود. با این حال، رئیس اورن موورمن، که فیلمنامه را با الساندرو کامون ساخته است، محدودیت هایی در این مواد دارد. فقدان احساس در هر یک از بازدیدها وجود دارد که آنها را چشمگیرتر می کند. هیچ وقفه ای از سمت Moverman در هر بازدید وجود ندارد. او کاملاً به احساس خام خانواده ها بستگی دارد. آن چیزی را که واقعاً اتفاق می‌افتد، پایه‌گذاری می‌کند، و صداقت آن را محترمانه‌تر و تأثیرگذارتر می‌کند.

احساس بی‌دفاعی در فردی که Will that Encourage به طرز شگفت‌انگیزی بازی می‌کند، وجود دارد. نمایشگاه او از احساسات جدایی و شفقت ساخته شده است. مشارکت او در جنگ به حدی ادامه دارد که طبیعتاً نسبت به استون نسبت به درگذشتگان و خانواده‌ها همدلی قابل توجه‌تری دارد. ناامیدی او به دلیل نداشتن گزینه ای برای برقراری ارتباط مستقیم با این موضوع ایجاد می شود. از بین این دو مرد، ویل افسرده ترین است. او شب‌هایش را با هوشیاری با نوشیدن مشروب می‌گذراند و به موسیقی بسیار جذاب توجه می‌کند. عصبانیت او گاهی برانگیخته می شود، مانند زمانی که او پیامی را از طرف سابقش مطالعه می کند و پس از آن دست به هم چسبیده خود را بارها و بارها از دیوار له می کند. تشدید و غم و اندوه او به طور مشخص در گفتمانی غم انگیز در پایان فیلم به رسمیت شناخته می شود، جایی که او به طرز دردناکی جراحت چشم خود را در نبرد توصیف می کند. استون با تجربه‌تر و کنترل‌شده‌تر است، با این حال ضعف او به همین شکل در درون است. او سعی می کند خود را در پشت اصول کنسرت پنهان کند، اما به تدریج محدود و از افراد جدا می شود. شغل او به افراد این امکان را می دهد که به طور مداوم برای او یکبار مصرف شوند. او می‌گوید که چندین بار با او دست و پنجه نرم کرده است و رابطه‌ی اصلی‌اش طبق همه حساب‌ها با خدمتکاری است که به ندرت با او رابطه جنسی دارد. هارلسون به طور متقاعدکننده‌ای با نمایشگاهش غرفه‌ای فراتر از خودش را طراحی می‌کند، که به دلیل عدم دلسوزی ادعایی او کار می‌کند. این دو نمایشگاه با هم باعث می‌شود که یک فرد عمیقاً متحرک روی آن تمرکز کند که هر کدام هرگز تماشا نمی‌شوند و در عین حال همیشه مهم هستند.

دانلود فیلم The Messenger 2009 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

فکر می کنید شغلتان وحشتناک است؟ تصور کنید که گروهبان ویل مونتگومری (بن کولتیویت) باشید، که وظیفه او این است که اطلاعیه مرگ را به خانواده ها و دوستان و خانواده سربازانی که در زندگی واقعی کشته شده اند، منتقل کند. این افسانه درگیری تمام شده در حالی که تنها سه ماه به خوبی آموزش دیده باقی مانده است تا او به طور محترمانه از کمک نجات پیدا کند، این افسانه درگیری تمام شده زیر نظر کاپیتان تونی استون (وودی هارلسون)، که برای مدت طولانی از زمان انجام چنین کاری انجام می داده است. تقریباً - البته نه دقیقاً - برنامه ریزی شود. با وجود این، وقتی معلوم می شود که ویل صمیمانه به اولیویا پیترسون (سامانتا مورگان)، یکی از بیوه های جوانی که اخبار فوری را به او می گوید، جلب شده است، همه چیز به هم می خورد. با این حال، کانون توجه واقعی بر مشاجره و همراهی ناخوشایند بین استون الکلی مبارزه می‌کند که دارای سطح خاصی از گناه است، و فردی بداخلاق، ظریف و کم‌کم حیرت‌زده. ویل که بیشتر از آن چیزی که فکرش را می کند، فعالیت خونین بیشتری دیده است. با این حال، تعمیم هم وجود ندارد، زیرا هر یک فرد پیچیده ای است که به شیوه خاص خود با تأثیرات مخرب جنگ - چه در جبهه داخلی و چه در میدان نبرد - مدیریت می کند.

"کمتر بیشتر» معیار مشخصه «پیام رسان» است، فیلمی چشمگیر و قوی که درک می کند که در بسیاری از موارد در آنچه که به صورت ضمنی باقی مانده است بیشتر از آنچه واقعاً گفته می شود، نمایش وجود دارد. به نظر می رسد که تمام اتفاقات فیلم در زیر سطح رخ می دهد، زیرا هر یک از شخصیت ها تلاش می کنند در هر رویدادی، زمانی که جان ها و ارواح درست جلوی چشمانشان نابود می شوند، تلاش شجاعانه ای انجام دهند. اورن موورمن و الساندرو کامون، فیلمنامه نویسان، از ارج نهادن به هر صحنه دریغ نخواهند کرد، صرف نظر از این که آیا این به معنای اجازه دادن به آن در طولانی مدت فوق‌العاده است یا اینکه شخصیت‌ها در تلاش خود برای بیان شفاهی آنچه می‌خواهند بیان کنند، دست و پا بزنند. احساسات در The Messenger خام و پیچیده هستند، و عنوان مرثیه موورمن واقعاً با جدیت موضوع برابری می کند. او به شخصیت‌هایش اجازه می‌دهد به اتاق احترام بگذارند، با این حال هرگز آنقدر از آنها جدا نمی‌شود که به آن‌ها اشیاء مورد علاقه یا ترحم تحویل می‌دهند. این یک تلاش نمایشی عالی برای Moverman آشکارا با استعداد است.

صحنه هایی که در آن دو مرد اخبار را به دوستان و خانواده مختلف منتقل می کنند، به طرز عالی مرتب شده و اجرا می شوند، و کاملاً آداب پیچیده ای را که افراد با آن مدیریت می کنند، نشان می دهد. بدبختی غیر منتظره ظاهر ویرانگر استیو بوشمی به‌عنوان پدری که نمی‌تواند وضعیت مرگ پسرش را بپذیرد و در نتیجه به هر هدف مفیدی برای هدایت خشم خود دست می‌زند، بسیار موفق است.

فاستر و هارلسون نمایشگاه‌های خیره‌کننده، بی‌عیب و نقصی را ارائه می‌کند و نمایشگاه‌های قابل ستایشی را ارائه می‌کند و دائماً با گروهی درجه یک از هنرمندان حامی که هرگز به خودنمایی در دقایق کوتاهی که روی صفحه نمایش نشان می‌دهند متوسل نمی‌شوند.

یکی. یادداشت گمراه کننده زمانی اتفاق می افتد که دو مقام الکلی در جشن عروسی معشوق قبلی ویل (با بازی جنا مالون، نوع جوان جودی انکوریج در "تماس") شرکت می کنند، اما یک نقص جزئی در یک فیلم تمام اشک های درخواستی را فراهم می کند. که جمعیتش ریخت. علاوه بر این، برای فیلمی که در آن گذر چنین نقش محوری را به خود اختصاص می دهد، «پیام رسان» در واقع می فهمد که چگونه می تواند تأیید کند که نزدیک به خانه و بهبودی ذهنی، هر چند چرخه طولانی و دشوار، واقعاً در پایان قابل انجام است.

بدون قطعیت، یکی از بهترین فیلم‌های سال 2009 است.

دانلود فیلم The Messenger 2009 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

در طول مدت خدمتم در ارتش از سال 1987 تا 2002. من دستورالعمل های نیروهای مسلح و فیلد مانوئل را به طور گسترده مطالعه کرده ام و هرگز در مورد این اصطلاح نمی دانم. این ممکن است بعد از ترک ارتش و شروع جنگ عراق و افغانستان صورت گرفته باشد. هر یک از مؤسسات نیروی مسلح ایالتی یک لیست تعهدی برای SFC و MSG دارد، که ممکن است یک روز به نوبت به عنوان مسئول کمک از دست دادن تبدیل شوند. Setback Colleague Official مطمئناً واقعی است، و من در طول 2 سالی که در پست درام، نیویورک بودم چندین بار در دسترس بودم. در تابستان 2001، من نیز مسئول جزئیات مراسم یادبود تلطیف شده ای بودم که 29 مراسم تدفین جانبازان را در 45 روز انجام داد. در حال حاضر، بیایید در مورد چگونگی ساخت فیلم صحبت کنیم. در طول فیلم، اس‌اس‌جی به مراسم یادبود همسر فقید بانویی می‌رود. در طول مراسم خاکسپاری، یک آزادی باشکوه وجود دارد که بسیاری از مردم آن را به عنوان سلام 7 سلاح به تصویر می کشند. در ارتش، شلیک سلاح فقط به تیراندازی با اسلحه اشاره دارد. خدمات تدفین نظامی دارای شعله های سبک است که از بازوهای کوچک است. بیشتر خدمات تدفین فقط 5 آتش نشان دارند: سلام واقعی 3 رگبار است. FM22-5 بیان می‌کند که سلاح‌های Stylized باید با فاصله شلیک شوند و از خفه‌کننده‌های پوسته خالی استفاده شوند. صدا خفه کن ها مسدود کننده های قرمز رنگی هستند که روی سطح M16 قرار می گیرند که مانع از خروج گاز از بشکه می شوند و دور مصرف شده را آزاد می کنند. با فرض اینکه در یک مراسم یادبود نظامی معمولی با جزئیات رسمی نظامی معمولی هستید، می شنوید: "آماده، نقطه، آتش، نقطه، نقطه آتش." این بدان معناست که از صدا خفه کن های شفاف استفاده شده است. چیزی که واقعاً در The Messenger می شنوید «آماده، نقطه، آتش، آماده، نقطه، آتش، آماده، نقطه، آتش» است. این نشان می‌دهد که رئیس از خاموش‌کننده‌های شفاف برای بازتولید مراسم تدفین استفاده نمی‌کرد. بدون صدا خفه کن های واضح، دستور "آماده" باید هر فرصتی داده شود تا سلاح را دوباره انرژی داده و دور گذشته را آزاد کند. این درجه ای از جزئیات است که من هرگز در فیلم The Messenger تاکتیکی دیگری پیدا نکرده ام. زمانی که در سال 2001 به بخش خدمات تدفین Stylized اختصاص یافتم، به دلیل تجسم خاص، از صدا خفه کن شفاف استفاده نکردم و باید هر بار از "آماده" استفاده شود. (نمی‌توانم تعداد افراد نظامی قبلی را که به من اطلاع داده‌اند، بدانم که گروه من در مراسم تدفین دوستان و خانواده‌شان چقدر خوب عمل کرده‌اند.) چیزی که می‌توانم در مورد آن مراسم خاکسپاری بگویم این است که همیشه این کلمات را به خاطر خواهم داشت. این بنر به نفع یک کشور سپاسگزار برای نشان دادن قدردانی ما از کمک های محترم و اختصاصی ارائه شده توسط شما عزیز معرفی شده است. چیز دیگری که در مورد The Messenger دوست داشتم و احتمالاً برای من و هیچ شخص دیگری حیاتی ترین چیز است. هر بار که CPT و SSG در حال قدم زدن بودند، CPT در سمت راست و SSG در سمت چپ قرار داشت. به عنوان یک نیروی مسلح قبلی، من به ندرت این موضوع را به دقت در فیلم The Messengerی دیده ام، اما برای این موقعیت، آنها این کار را کردند. درست مانند ساعت. در صورتی که یک MSG و یک SFC با هم راه بروند، SFC در نتیجه به یک طرف MSG می رود. این یک موقعیت درخواستی در ارتش است. قابل توجه ترین موقعیت به طور مداوم در سمت راست است. اشاره دارد. به بنرها، موقعیت ها و تقریباً هر چیزی به غیر از استپ.

دانلود فیلم The Messenger 2009 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

من باید چند پیام در نمایش "پیام رسان" بزنم. فیلم مالیخولیایی اورن موورمن، رئیس مقاله‌نویس، چیزی غیر از چند پیام درباره آسیب روحی جنگ و وحشت خارق‌العاده مقامات هشدار از دست دادن را ارائه می‌دهد. بن انکوریج در نقش ویل مونتگومری گروهبان ستاد بازی می کند. برای او افسانه ای برای نجات جان چند مبارز در جریان یک سازمان عراقی پخش می شود. به هر حال، ویل به دلیل شن و ماسه خود زخم های پا و چشم را تحمل کرد و در نهایت به ایالت ها بازگردانده شد. پس از آن، ارتش، در آن مرحله، مونتگومری را به عنوان یکی از ویژگی‌های گروه هشدار عقب‌نشینی معرفی می‌کند، اما در ابتدا ویل اراده کنترل تا آن آزمایش را ندارد. وودی هارلسون در نقش کاپیتان تونی استون، که معلم ویل و همدست گروه اطلاعیه شکست است، همبازی است. تونی در طول روزهای نه چندان دور با هم بودنشان در محل کار، طناب های CN را به ویل نشان می دهد، اما ویل ترجیح می دهد در خانه بماند و سی ان ان را تماشا کند نه اینکه اخبار وحشتناکی را به بستگان کشته شدگان در محل کار منتقل کند. مردان جوان در واقع در ابتدا با شخصیت‌های مشکل‌ساز خود سر به سر می‌برند، اما در نهایت رابطه مردانه پیش‌بینی‌شده بین این دو به سبک نیروی مسلح شکوفا می‌شود. من در واقع به موورمن برای انجام اقدامات هوشمندانه در هماهنگی صحنه های جدی تونی و ویل در انتقال اخبار رسمی به بستگان افتخار می کنم. با این حال، آنها به طور قابل توجهی دلسرد کننده بودند، اما با حسن نیت ترین صحنه های فیلم بودند. نیازی نیست که من یک پیام آور بدشانس باشم، با این حال فکر می کنم موورمن قطعه ای را در مکان های افسردگی متروک ویل و نیمه دنبال کردن او از همسر یک سرباز فوت شده به تصویر می کشد. حتی با توجه به موضوع داستان، برای سلیقه من خیلی عقیم و ناخوشایند بود. فیلمنامه موورمن (که شایسته انتخاب اسکار بهترین فیلمنامه بود) به اندازه کافی قدرتمند بود که این پیام را در محافل هالیوود منتشر کرد که اورن جوان مردی در حال حرکت است. به سمت بالا یعنی بهترین خبر قابل انتقال «پیام رسان» درباره گردهمایی بازیگری مدل آن است. اعدام شاهکار بن فاستر در نقش گروهبان ویل مونتگومری صادقانه دستور داده بود. برای وودی هارلسون که بهترین ارائه را از حرفه بسیار مورد توجه خود برای شغلش به عنوان رئیس تونی استون ارائه کرد، تشویق می کند. علاوه بر این، آیا امروز یک سرگرم کننده ترجیحی نسبت به سامانتا مورتون کار می کند؟ شاید، اما نه خیلی زیاد. او در چند صحنه خود در نقش اولیویا پترسون، مرد مجرد جدید که توجه مونتگومری را جلب می کند، شوکه کننده بود. فرد باورنکردنی سرگرم کننده استیو بوشمی فقط در دو یا سه صحنه به عنوان پدری ناله ظاهر می شود، اما احساس شخصیت او بسیاری از پیام اصلی پیام رسان را می گوید. «پیام‌رسان» برای بی‌خیال‌ها نیست، با این حال شناسایی جسارت را برای تمرکز بر مقامات بدبخت هشدار عقب‌نشینی توجیه می‌کند. خدا به همه آنها رحم کند **** عالی

دانلود فیلم The Messenger 2009 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

گروهبان ویل مونتگومری (بن اینکوریج) یک افسانه جنگ آسیب دیده است که فقط 3 ماه دیگر برای خدمت در ارتش باقی مانده است. هنگامی که او پس از اعزام به خانه به خانه بازمی گردد، با کلی سابقش (جنا مالون) که در حال ازدواج با شخص دیگری است، قرار می گیرد، اما به وضوح هنوز شیفته ویل است.

ویل سپس به یک گروه تنزل داده می شود. گروه اعلام ضرر برای انتقال بینش وحشتناک در مورد جنگجویان کشته شده به نزدیکترین خویشاوندان خود. مافوق ویل برای وظیفه جدیدش، رئیس تونی استون (وودی هارلسون) است. ویل از کار جدید و همکار جدیدش می ترسد. در پایان، اما نه به طور موثر، ارتباطی بین ویل و تونی ایجاد می شود. شغل ساده‌تر نمی‌شود، اما ویل در آن جا می‌گیرد.

سامانتا مورتون نقش اولیویا پیترسون، همسر مبارزی سقوط کرده که ویل تسلیم می‌شود و استیو بوشمی من را در نقش دیل مارتین، پدری خشمگین شوکه کرد. یک سرباز سقوط کرده که به ویل تف می دهد و او را ترسو می داند.

یک موضوعی که من از The Messenger کم کردم این بود که در حالی که یک شرایط خاص (مانند درگیری) می تواند افراد خاصی (ویل و کلی) را نابود کند. ممکن است دیگران (ویل و اولیویا) را متحد کند. موضوع دیگر می‌تواند این باشد که گذر از مشکلات می‌تواند به زمینه‌های جدی قدرت برای ایجاد بین افراد کمک کند (ویل و تونی، ویل و اولیویا).

بن کالتیویت نقش بسیار متقاعدکننده‌ای را در رابطه با یک سرباز که در حال نبرد برای سازگاری است، می‌پذیرد. به موقعیت جدیدش، علاقه اش به اولیویا پیترسون، و درگیری که او می خواهد از آن خلاص شود.

وودی هارلسون شعله/طنز خود را به شخص تونی استون اضافه می کند. علیرغم این واقعیت که The Messenger مهمی است، او در چند قسمت من را به خنده انداخت.

شاید پیک با The Hurt Storage برابری کند (که همینطور فیلمی درباره مبارزان در جنگ عراق)، به این دلیل که این دو فیلم نشان می‌دهند که چگونه سربازان و ارتباطات آنها تحت تأثیر جنگ قرار می‌گیرند.

یکی از روش‌هایی که مورد استفاده قرار گرفت سرعت فیلم بود. بعضی اوقات صحنه ها خسته کننده به نظر می رسید، که شاید ممکن است احساس کند زندگی او اکنون که این کار جدید را انجام داده بود، در حال پیش رفتن است. استراتژی دیگری که مورد استفاده قرار گرفت صدای غیرقابل تشخیص بود. چند صحنه وجود داشت که ویل از همه افراد دیگر در خانه اش جدا شده بود و در پشت صحنه موسیقی راک یا متال بسیار واضحی وجود داشت. این موضوع باعث شد تماشاگران کمی درباره خشم و ناراحتی او فکر کنند.

کارشناس فیلم A.O. اسکات که برای نیویورک تایمز آهنگسازی می‌کند، می‌گوید: «هیچ فیلمی نمی‌تواند واقعیت نبرد را به ما که از آن جان سالم به در نبرده‌ایم منتقل کند، اما پیک، به طور قطعی با تشخیص دقیق این موضوع که ماندن در آن واقعیت بسیار دشوار است، متوجه می‌شود. چگونه می توان آن را تا حدی به خانه آورد." The Messenger تا حدی جذاب‌تر از آن چیزی بود که فکر می‌کردم ممکن است باشد. این تا حدودی بر آنچه که جنگجویان پس از بازگشت از جنگ مدیریت می‌کنند، و علاوه بر این، بر هر فردی که جنگ مستقیم و به‌صورت دور برگردان تأثیر می‌گذارد، روشن می‌کند.