دانلود فیلم The Teahouse of the August Moon 1956 دوبله فارسی بدون سانسور

یک سال پس از جنگ جهانی دوم،"کاپیتان فیسبی" به دهکده ای در اوکیناوا فرستاده می شود تا به ساکنان آنجا دموکراسی را بیاموزد.اولین قدم ساخت یک مدرسه است.آنها به او درباره سنتها و فرهنگ خود گفته و او را متقاعد می کنند چیزی را که بیشتر از همه چیز می خواهند بسازد...

چایخانه ماه اوت در ژاپن پس از جنگ جهانی دوم، یک کاپیتان آمریکایی را برای کمک به ساخت مدرسه می آورند، اما مردم محلی به جای آن یک چایخانه می خواهند...

دانلود فیلم The Teahouse of the August Moon 1956 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

با تماشای «چایخانه ماه آگوست»، مجدداً همین اواخر، می‌توانم متوجه شوم که چگونه در برادوی چنین موفقیتی را به دست آورد. به غیر از طرح و محتوای فوق‌العاده جالب آن، به نظر می‌رسد که محیط برای یک فاز عالی است. یا از طرف دیگر صحنه را برای فیلم به ژاپن یا جای دیگری منتقل کردند؟ من خواهش می کنم که به این دلیل که پس از سه بار مشاهده در درازمدت، این ایده به من چسبیده است که به نظر می رسد در مقابل یک مخاطب است. شاید آخرین صحنه ای که می بینیم سکینی مردم محلی را برای جمع آوری مجدد چایخانه راهنمایی می کند، بیش از هر چیز این فکر را به ذهن متبادر کرد. من در سطح مدرسه در محل اجرا اجرا کردم و کار کردم، و این برای من به عنوان یک شغل دوست داشتنی از تفاوت در مجموعه ها و دید به نظر می رسید.

هر چه از سال‌های جنگ قرن بیستم دورتر می‌شویم، قسمتی از مسخره‌های مدیریت نظامی کمتر سرگرم‌کننده به نظر می‌رسد. شاید مدت‌ها قبل The Teahouse of the August Moon را بسیار سرگرم‌کننده‌تر می‌دانستم، اما اکنون به نظرم خوب یا عالی است. این طنز شرایط است، نه گفتمان هوشمندانه. علاوه بر این، طنز آن تا حد زیادی از طیف شخصیت ها مشخص می شود. با این حال، برای اهداف شخصی، ممکن است آن را یک یا دو نمره بالاتر ارزیابی کرده باشم.

گلن پورتیج به سادگی طنز را در آن چارچوب ذهنی به عنوان سروان فیسبی منتقل نمی کند. او بین یک فرد بدبخت و ظاهراً تنبل که انبوهی از بدبختی دارد، به سمت یک فرد دیوانه و مضطرب که برای انجام درست کارها استرس دارد، حرکت می کند. سپس، در آن مرحله، او تبدیل به فردی فوق‌العاده راحت و بی‌حساس می‌شود که به نظر نمی‌رسد چیزی او را ناراحت کند. فقط به نظر نمی رسد که کار کند. سرگرم کننده مناسب احتمالا می تواند این را منتقل کند، اما برای پاساژ کار نمی کند. علاوه بر این، با توجه به این واقعیت که شخصیت او به عنوان یکی از دو سرنخ اصلی، قطعه فوق‌العاده‌ای از فیلم است، واقعاً وحشتناک است. می‌دانم پرتیج برای بازیگری خارق‌العاده مجهز بود، اما ترجمه او برای این کار کوتاه است.

حالا چیزی که هفت ستاره فیلم را از من می گیرد، سه نمایشگاه و آیتم های اضافی محله است. مارلون براندو در نقش ساکینی شگفت‌انگیز است، ادی آلبرت در نقش کاپیتان مک‌لین فوق‌العاده است، و پل پرتیج در نقش سرهنگ پردی برجسته است. پردی و مک‌لین سرچشمه‌های بخش بزرگی از داش‌های جالب The Teahouse of the August Moon هستند. ما یک تمایز مناسب را در نحوه تغییر آلبرت از یک پزشک سختگیر به یک منظره ساز شاد می بینیم. برای او کاملاً به نظر می رسد و او در این کار عالی است. پل پاساژ یک فرد باشکوه سرگرم کننده است که دلقک های بلندپایه ای را بازی می کند. همچنین، براندو به‌عنوان مترجم بزرگی که می‌دانیم از چیزها تفسیر می‌کند شگفت‌انگیز است. تبادل اولیه او فوق‌العاده است - به سبک محلی شرقی، او قصه‌گویی است که اساس داستان را می‌دهد و صحنه را به شیوه‌ای صحبت می‌کند.

فیلم‌هایی که در آن بازیگران سفیدپوست نژادهای مختلف را بازی می‌کنند، هنوز زیر پوست افراد خاصی می‌روند. با فرض تهمت زدن به نژاد یا شخصیت، قطعاً باید محکوم شوند. با این حال، به طور کلی نه. از آنجایی که این تئاتر است (در مقابل تماشاگران یا در فیلم The Teahouse of the August Moon)، و این برای آنچه واقعاً در بازیگری می گذرد مهم است. خود را به یک شخص یا فردی بیشتر، با هر سن، نژاد، حالت وجودی، حالات روحی و ظاهری، نشانه بازیگری است. برای مجریان امیدوار یا مجریان برنامه‌ریزی شده، آزمون یک جایگزین یا توانمندسازی برای درخواست کار است. من نقش هسیه پینگ-کوئی را در یک آفرینش مدرسه ای از "لیدی ارزشمند استریم" توسط نویسنده چینی و رئیس S.I. Hsiung بازی کردم. آقای هسیونگ در سال 1932 به لندن رفت تا به دنبال تحقیقات پس از فارغ التحصیلی از شکسپیر باشد. مدت زیادی پس از ظهورش، او Woman Valuable Stream را به انگلیسی ساخت و آن را با فرهنگ چینی خود تنظیم کرد. این یک دستاورد عظیم بود که برای 1000 نمایشگاه در سال های 1935 و 1936 در محل عمومی مردم لندن برگزار شد. بازیگران آن تماماً قفقازی بودند و در سال 1936 به برادوی در ایالات متحده نقل مکان کردند و در آنجا دستاوردها ادامه یافت. The Teahouse of the August Moon در بریتانیا در سال‌های 1938 و 1950 با تنظیم هیسیونگ، دوباره با بازیگران قفقازی به فیلم‌های سینمایی تبدیل شد. در محل با محتوای کامل منحصر به فرد. به خوبی ممکن است آسیایی ها را در هر یک از مشاغل همراهی کند، یا می تواند ترکیبی را برای انجام یک کار چینی ترکیب کند. فکر می‌کنم بسیاری از جمعیت‌های غربی امروز به طرز غول‌پیکری از آن استقبال می‌کنند. داستان یک نمایش صمیمانه و بعضاً خنده دار و خانگی است که در دوره ای از بی ثباتی در طول خط تانگ اتفاق می افتد.

در این میان، «چایخانه ماه آگوست» می‌تواند به عنوان یک کمیک در اداره نظامی ایالات متحده در کشوری مغلوب که فرهنگ آن کاملاً با فرهنگ آمریکا متفاوت است، شرکت کند.

دانلود فیلم The Teahouse of the August Moon 1956 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

خلاصه: رئیس فیسبی (گلن پورتیج) توسط سرهنگ پردی (پل پاساژ) به یک شهر اوکیناوا فرستاده می شود تا به بهبود آن و کمک های دولتی کمک کند. یک میانجی (مارلون براندو) به او ملحق می شود. فیسبی با هدایای مردم محلی پر شده است. در میان هدایا یک خانم جوان گیشا (ماچیکو کیو) وجود دارد. (در بیان، نام‌های ژاپنی را با قدرتی که می‌توان انتظار داشت اجرا کنید و شریک را از بین ببرید. در نتیجه: Marchy/center، با این کلمه سریع حذف می‌شود).

یادداشت: نمایش صحنه در برادوی در برادوی افتتاح شد. مارتین بک در 15 اکتبر 1953 و 1027 نمایشگاه غول پیکر برپا کرد و آن را به یکی از پنجاه نمایشنامه برتر تبدیل کرد که در هر نقطه ای در برادوی ارائه شده است. به دور از 3242 نمایشگاه کمانچه زن روی بام یا وجود با 3224 نمایشگاه پدر، اما در هر صورت یک دستاورد عمیقاً ستودنی است. این نمایشنامه با افزودن طعم به دستاورد، جایزه پولیتزر را برای نمایش دریافت کرد. (قضاوت‌ها در آن سال نیز بسیار حساس بودند و به هیچ وجه برای داستان‌های تخیلی افتخاری قائل نشدند، با این حال چارلز لیندبرگ جایزه حساب را برای روح سنت لوئیس خود دریافت کرد). این نمایشنامه علاوه بر این برنده جایزه بهترین نمایشنامه سال از سوی منتقدان نمایش نیویورک شد. اجتناب ناپذیر بود که باید یک بازخوانی فیلم، یک ملودیک - زنان زیبا، مردان شریف مهربان (1970) - و در کمال تعجب، بازسازی کوتاه و تکان دهنده ای در برادوی از 14 نمایشگاه ناامیدکننده در نوامبر 1956 با حضور گیگ یانگ ایجاد شود.

«چایخانه» با کرایه فیلم خانگی 5.7 میلیون دلاری، در سال 1957 در جایگاه ششم در صنعت فیلم ایالات متحده/کانادا قرار گرفت. The Teahouse of the August Moon دقیقاً وضعیت مشابهی را در استرالیا انجام داد، اما در بریتانیا از ساخت ده فیلم اصلی غفلت شد. مجموعه ای از سرمایه گذاران پول نقد.

نظر: گروهی روی صحنه، اما چیزی کمتر روی صفحه نمایش. بازیکنان تلاش قابل احترامی انجام می دهند، به خصوص پل پورتیج، که در اینجا کار خود را در مرحله خلاصه می کند. (لوئیس کلهرن در ابتدا پیش بینی شده بود، اما در حالی که در ژاپن بود، یک قسمت عروق کرونر مرگبار را تجربه کرد). علیرغم اینکه مارلون براندو تصمیم معروفی برای ساکینی بود، من از دیوید وین برادوی ترجیح می دادم. با این حال، نمایش براندو، که در سال 2016 دیده شد، به نظر می رسد که به اندازه 60 سال پیش غیرقابل باور یا دیوانه کننده نباشد.

رابرت لوئیس نمایش برادوی را هماهنگ کرد. برای فیلم ما با دنیل مان بسیار کم توان تر هستیم. مراقبت از او به طور انحصاری بیش از حد نیست، به نظر می رسد که او کاملاً برای تصمیم گیری در مورد زمانی که یک طعنه تمام می شود، مناسب نیست. یک شوخی یا شرایط کمیک، در هر صورت ملایم، بارها بسیار فراتر از نقطه خستگی قابل انعطاف است. همچنین، هر چند که محل آماده سازی او صحنه بود، مان از عرضی که در صفحه سینما اسکوپ برای او قابل دسترسی است استفاده می کند. با فرض اینکه این نمونه‌ای از تکنیک او برای تنظیم با تمام فعالیت‌هایی است که در میانه‌ها موج می‌زند، نمی‌توانیم به این فکر نکنیم که چرا او با شورش بازیگران روبرو نشد. (بازیکنان صحنه به طور استثنایی در مورد "مسدود کردن" خاص هستند. یک رئیس بی وقفه مجبور است طیف گسترده ای از دلایل، دلایل و چهره ها را دنبال کند تا سرگرم کننده های خود را از یک پایان مرحله به انتهای دیگر بکشاند تا جمعیت دیدگاه مناسبی در مورد آن داشته باشد. هر مجری).

اما پدر و مادر با آن همراه باشید. علیرغم عدم وجود تعهد، همه چیز در واقع با آمدن ادی آلبرت (در کمال تعجب) بهبود می یابد. آلبرت که غالباً سرگرم‌کننده‌ای نسبتاً کسل‌کننده و در عین حال بیش از حد صمیمانه است، در اینجا اجرای فوق‌العاده آزاد و کاملاً ماهرانه‌ای ارائه می‌کند که حتی بر دست مرده مسیر ولرم مان غلبه می‌کند. هیجان آلبرت حتی بخشی از بازیکنان مختلف را لکه دار می کند. پاول پاساژ، با وجود تمام هوای داغ، هر چند وقت یک بار سرگرم کننده است و هنری "هری" مورگان لحظه ای برق می زند. خانم کیو، در هر صورت، سرسختانه خندان است، هر چند بسیار زیبا باشد. با توجه به گلن پاساژ در کار جان فورسایت، خوب گلن پرتیج در حالت تقلید، پاساژ گلن در حالت طنز است.

اگرچه جان پاتریک خود فیلمنامه را نوشته است، اما در قالب ویدئویی Teahouse به طور قابل توجهی کمتر اشاره دارد و به طور قابل توجهی کمتر از حضور تماشاگران یا روی کاغذ سرگرم کننده است. در واقع، حتی عکاسی دانه‌دار آلتون از سینمااسکوپ، معیارهای معمولی او را از دست می‌دهد.

جمع‌بندی: بیست دقیقه اولیه «چایخانه ماه آگوست» چیزهای خارق‌العاده‌ای را تضمین می‌کند. یک مقام نیروی مسلح آمریکا (گلن پاساژ) با یک مترجم ژاپنی نادرست (مارلون براندو) به عنوان همکارش برای بهبود و کمک های دولتی در یک شهر اوکیناوا اعزام می شود. متأسفانه، چیزهای خارق العاده ای رخ نمی دهد. براندو به طرز وحشتناکی اشتباه گرفته شده است.

دانلود فیلم The Teahouse of the August Moon 1956 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

اوکیناواها و تا آنجا که به آن مربوط می شود، بقیه زنجیره جزیره ریوکیو همه چیز را قبلاً دیده اند زیرا ساکینو به رئیس فیسبی وقتی در شهر سقوط کرده خود ظاهر می شود تا گفتمان افسانه غلبه را به آنها ارائه دهد، به آنها نظر می دهد. در واقع جان پاتریک خالق چایخانه ماه آگوست متوجه شد که به چه چیزی اشاره می کند. این افراد بیش از مجموعه تجربیات خود، به دلیل زمین شناسی، پس از مدتی توسط چینی ها و ژاپنی ها به این طرف و آن طرف کنترل می شوند. شاید رنگ پوست آمریکایی رنگ‌پریده‌تر بود و چشم‌ها متمایل نمی‌شد، اما برای اوکیناواها فقط یک اشغالگر دیگر است.

این جزیره خاص در آخرین درگیری خارق‌العاده اقیانوس آرام در دومین درگیری بزرگ هزینه زیادی داشت. جنگ. ژاپنی‌ها در حال حاضر فکر می‌کردند که کشورشان ریوکیوس‌ها هستند و برای آن عزیز جنگیدند. تا حدی محدود، انتخاب استفاده از آن بمب‌های هسته‌ای را برای به نتیجه رساندن درگیری انجام داد.

چایخانه ماه آگوست یکی از بزرگترین پیروزی‌های تئاتر برادوی در دهه پنجاه بود. این نمایشگاه برای 1053 نمایشگاه از سال 1953 و 1955 برگزار شد. جایزه تونی گرانت برای بهترین نمایش، بهترین سرگرم کننده برای دیوید وین در نقش ساکینو، بهترین مقاله نویس برای نویسنده جان پاتریک و جایزه پولیتزر برای نمایش دریافت کرد.

دیوید وین و جان فورسایت از اقتباس فیلم حذف شدند زیرا MGM به نام‌های فیلم نیاز داشت و آنها مارلون براندو را در نقش ساکینو و گلن پاساژ را به عنوان رئیس فیسبی انتخاب کردند. هر دوی آنها در مشاغل خود به خوبی عمل کردند و ظاهراً با هم هماهنگ نبودند. با توجه به دیدگاه براندو که می‌توانست بیشتر به دلیل عبور لوئیس کالهرن در صحنه باشد. مشخصاً کالرن و براندو در صحنه نزدیک بودند و وقتی کالهرن به سطل لگد زد، براندو وحشت کرد. به پل پورتیج که نقش آن را بازی می‌کرد، اجازه داد که نقش کلنل پردی را در برادوی شروع کند تا آن را دوباره برای صفحه نمایش و برای فیلم تکرار کند. ژاپن یک تن بهتر از آنچه که اکنون در عراق ادامه دارد، به تعبیری خفیف پیش رفت. بدیهی است که با این که رئیس به خویشاوندان خود بگوید که در مقابل آن بایستند، به بسته شدن کمک نکرد. همچنین به کنترل داگلاس مک آرتور کمک کرد که مراحل اولیه خود را در خاور دور گذراند و شرق را به خوبی می شناخت.

همه تحت فرمان مک آرتور حساسیت های خود را نداشتند و پل پورتیج یکی از آن مقامات بود. او یک دفترچه راهنما داشت که همانطور که او به صراحت بیان کرد، شما را از مشکل استدلال نجات می دهد. مشکلی که پاساژ دارد زمانی است که گلن پورتیج به سفارش او اختصاص می یابد. او یکی از مقامات رسمی است که از آنجایی که بیش از حد فکر می کند، مشکل سازگاری با ارتش را دارد. با این حال، در تعهدات شغلی، همانطور که معلوم می شود، به خوبی به او خدمت می کند.

فورد با میانجی اوکیناوا، مارلون براندو، به شهر کوچکی منتقل می شود، جایی که او این ترتیب را به این دلیل که ساکنان به درستی به این نتیجه رسیده اند که آنها را دارند، کنار می گذارد. افکار خود یکی از آنها ساختن یک چایخانه برای گیشاها است.

برای به تصویر کشیدن اهمیت شیوه زندگی آنها در چایخانه، زمان و کلمات زیادی نیاز است. این فقط یک بوردلو نیست و گیشاها قابلیتی دارند که جنسی نیست. حداقل بگوییم پاساژ این را درک می‌کند و با فکر دوم ساختمان مدرسه طبق دستورالعمل، به اهالی اوکیناوا اجازه می‌دهد یک چایخانه بسازند.

قابلیت‌های شغلی مارلون براندو در نمایشنامه و علاوه بر آن به عنوان یک گروه یونانی قصه گو او به طور موثر کار می کرد، اما در این دوره های طولانی حساسیت ظاهری، ارائه او در حال حاضر توسط بیداری نفرین شده است. علاوه بر این، ناهماهنگی ناسازگاری‌ها را او به اندازه کافی زندگی کرد تا آن را ببیند.

به راستی شروع و پایان سفارشی کجاست؟ انگلیسی‌ها در اشغال خود به تعداد زیادی آداب و رسوم هندی دست زدند. آنها علاوه بر این، از شر بسیاری از اعمال وحشیانه مانند ادیان خفه کننده ی اوباش و آن رسم نفیس سوتی خلاص شدند که در آن بیوه باید به خود اجازه دهد که در کنار همسر مرده اش سوزانده شود. من می توانم بگویم که این یکی از عواقب بعدی شغل آنها بود. مطمئناً در عراق و افغانستان چیزهایی در فرهنگ بنیادگرای اسلامی وجود دارد که یک موجود شیطانی است. با این حال، چگونه آن را تغییر دهید. همانطور که می رویم مشخص نیست.

چایخانه ماه آگوست هم جذاب و هم جذاب است و می تواند در حال حاضر یک دستورالعمل ایده آل داشته باشد.

دانلود فیلم The Teahouse of the August Moon 1956 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

من متوجه شدم که فیلمی با عنوان "چایخانه ماه اوت" برای مدت طولانی وجود دارد، اما هرگز علاقه ای به نقد و بررسی آن نداشتم. احتمالاً آن را با «سایونارا»، دیگر فیلم ژاپنی مارلون براندو پس از جنگ جهانی دوم اشتباه گرفته بودم. علاوه بر این، هرگز انگیزه ای وجود نداشت که فکر کنیم این همه چیز است به جز یک تقلید مسخره آمیز سبک، زیرا به یک نمایش فاز بستگی دارد.

اما به نظر می رسد که تنها با یک طنز مخالف است، بیشتر شبیه به یک تقلید سرکش بی تکلف در مورد غرور خیره کننده آمریکا به عنوان یک قدرت افتخارآمیز پیشرفت در این سیاره. اینکه چگونه می‌توانستند استودیو و مردم را متقاعد کنند که این فقط یک طنز کوچک بی‌ضرر است، خود داستانی باورنکردنی می‌سازد، با در نظر گرفتن اینکه این داستان در دوره‌های طولانی تحریم و بی‌اعتمادی گسترده ساخته شده است. حدس و گمان من این است که تصویر تحقیرآمیز آن از فرهنگ ژاپنی و به تصویر کشیدن اوکیناوا به عنوان ساکنان اصلی جزیره بی گناه باعث سردرگمی کافی برای از دست دادن نگهبانان ما شده است. هالیوود در جا انداختن چنین چیزهایی در استاندارد بسیار عالی بود، جایی که ایده واقعی تقلید برای بیننده‌های باهوش به سادگی آشکار بود.

همانطور که دیگران متوجه شده‌اند، پیام فیلم امروزه بیشتر از آن قابل اجرا است. در ساعت تحویل آن؛ چه اتفاقی می افتد که آمریکا در ویتنام، لبنان، سومالی و عراق نفوذ می کند. همانطور که "چایخانه ماه آگوست" بیان می کند، از هر نظر یک انگیزه عمومی برای تأثیرگذاری بر جهان و ناتوانی مداوم در ارزیابی معقول پیچیدگی های این ماجراهای کوچک وجود دارد.

از طرف دیگر، تعداد زیادی از افرادی که به عنوان متعصب به فیلم حمله می کنند، به همین ترتیب «Eurotrip» را به دلیل تصویر کلی آن از اروپا محکوم می کنند. غفلت از درک این موضوع که هدف این دو فیلم آمریکا و دیدگاه کوته بینانه آن نسبت به بقیه جهان است.

به هر حال، «چایخانه» اندکی پس از پایان جنگ جهانی دوم در نقش رئیس فیسبی، یک نظامی اتفاق می افتد. کارمند شرکت مشترک (Glenn Passage) برای نشان دادن "دموکراسی" به مردم محلی به یک شهر اوکیناوا می رود. مهمترین وظیفه او ساختن یک مدرسه قالبی "پنج ضلعی" برای جوانان است. با این حال، با ظهور گیشا به نام لوتوس بلوم (ماچیکو کیو)، مردم محلی به این نتیجه می رسند که یک چایخانه (که اساساً تکراری از خانه های گیشا در جوامع شهری است) باید همه چیز را در نظر گرفت. زمانی که ظاهرا فیسبی بیش از حد به فرهنگ محلی عادت کرده است، مافوق او یک متخصص (ادی آلبرت) را به شهر می فرستد تا صلاحیت او را برای تعهد ارزیابی کند. آلبرت به زودی به طور مشترک انتخاب می شود و در شهر باقی می ماند و رویای خود را برای اداره یک مزرعه فاش می کند.

مارلون براندو نقش یک مترجم محلی را بازی می‌کند و آن را به طرز دلنشینی دور می‌کند، حقیقتاً تمام بازیگران قوی هستند و کیو ناگهان موفق و بسیار مسحورکننده است. با صحبت کردن فقط ژاپنی (و بدون شرح)، نمایشگاه او مانند بهترین فیلم های آرام است. علیرغم این واقعیت که براندو خطوط مهم تر خود را برای فیسبی (و برای جمعیت) رمزگشایی می کند، ارائه غیرکلامی او چیزهای زیادی را منتقل می کند که به ندرت حتی حواس تان به حفره زبان است. براندو سرمقاله مناسبی برای شروع و پایان فیلم انجام می دهد.

در حالی که «چایخانه» واقعاً یک ماده اسکار نیست، اما جذاب و قابل تأیید/اجتماعی قابل توجه است.

سپس یک بار دیگر، من ادعا نمی کنم که همه چیز را می دانم. من فقط یک بچه ام.