دانلود فیلم The V.I.P.s 1963 دوبله فارسی بدون سانسور

دانلود فیلم The V.I.P.s 1963 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

صحنه لندن است، و فرانسیس آندروس (تیلور)، همسر پول آندروس (برتون)، سرمایه‌دار تحویل کالا، در ترمینال هوایی، جایی که فکر می‌کند او به مقصد جامائیکا است، خداحافظی می‌کند. پس از رفتن او، معلوم می شود که او در حال ملاقات با عشق جدیدش، مارک شامپسل (جوردان)، یک پلی بوی مشهور جهانی است که به طور کامل او را غافلگیر کرده است. هر دو از سبک زندگی قبلی خود دوری می‌کنند و به نیویورک پرواز می‌کنند، اما می‌ترسند که هواپیمایشان به دلیل مه سنگین زمین‌گیر شده است. به‌طور غم‌انگیزی، فرانسیس تصمیم گرفته است از طریق یادداشتی به نام «جان عزیز» در مورد ترتیبات خود به پل بگوید که او بیرون می‌رود، و بدیهی است که پل (هم پول نقد و هم از نظر قدرت اجباری) برای درخواست بازگشت همسرش به ترمینال هوایی بازمی‌گردد. لس منگروم (تیلور)، متخصص مالی استرالیایی که مدت‌هاست با سازمانی بزرگ‌تر مبارزه می‌کند تا از تصاحب یک شرکت دور بماند، از این مه ناراحت است. تا زمانی که یکی از شرکای او به او خیانت می کند و او را به سازمان جدید می فروشد، و منگروم را مجبور می کند که مواظب تضاد هزینه پیشنهادی وحشتناک باشد. تصور اینکه او می‌تواند قبل از اینکه تظاهرات به یک جنایت آبی واقعی تبدیل شود، یک شریک دیگر داشته باشد که چکش را بپوشاند، این چیزی است که مانگروم می‌داند که آیا می‌تواند به موقع به نیویورک برود تا بار جمع‌آوری شود، همه چیز خوب خواهد بود، با این حال به تعویق افتادن هواپیما همه انتظارات را زیر پا می‌گذارد. این. منگروم یک شب آخر را در لندن انتخاب می‌کند و شامپاین می‌نوشد و با منشی قابل اعتماد، استوار و مرتب خود، خانم مید (اسمیت) که به طور پنهانی شیفته او شده است، از زندگی نهایت لذت را می‌برد. دو بخش دایره‌ای داستانی دیگر که آنقدرها هم غیرقابل انکار نیستند عبارتند از مکس بودا (ولز)، مدیر فیلم تحسین‌شده‌ای که با گلوریا گریتی (مارتینلی) دیوانه‌بازی می‌رود که علی‌رغم نفرت غیرقابل انکارش، برای نجات میلیون‌ها نفر در پایان به محل عروسی او می‌رود. اتهامات. در نهایت، دوشس برایتون (رادرفورد) یک غیر متعارف مسن‌تر است که به میامی سفر می‌کند تا از تعهدی که به اندازه کافی تمام قصر عظیم او را پرداخت می‌کند، خلاص شود، علی‌رغم اینکه او نیازی به ترک لندن ندارد. بازیکنان فوق قبلاً در مکان‌های مشهور فرودگاه و بعداً در یک اقامتگاه ترمینال هوایی قرار می‌گیرند، جایی که دراماتیزاسیون‌ها (و کمبودها) خودشان به هر نحوی کار می‌کنند و خودشان حل می‌شوند.

من دو یا چند وقت پیش مقاله ای را در مورد The V.I.P.s در Vanity Fair مطالعه کرده بودم، و قطعاً در واقعیت های پس زمینه فیلم، به ویژه احساسات در حال گسترش در میان برتون و تیلور، که جولی/پیت زمان خود بودند، متفاوت بود. در مقیاسی قابل توجه علم آنها در The V.I.P.s به شدت اجتناب ناپذیر است و واقعاً به هر دو شخصیت آنها عمق می بخشد. به‌طور تکان‌دهنده، متوجه شدم که تیلور و اسمیت میزان زیادی از همکاری داشتند، بخش عمده‌ای از آن به این دلیل است که اسمیت از میس مید به‌عنوان بی‌رحمانه به تصویر می‌کشد، اما اساساً با احترام و عشق به منگروم، چروک‌ها را منفجر می‌کرد. مارگارت رادرفورد، که یک هنرپیشه مورد احترام صحنه و صفحه نمایش انگلیسی است، برای تصویر جالب و در عین حال غم انگیزش از یک خانم با عنوان و نه چیزهای دیگر، جایزه موسسه را دریافت کرد. خط اصلی داستانی که به نظرم ناخوشایند بود، داستان اورسون ولز/السا مارتینلی بود. آنقدر عمق کمی داشت و میزان ناچیز دقایق قانع‌کننده‌ای داشت که من در هر نقطه‌ای که نیاز داشتم در مرور زمان ارزشمند مرور برای تماشای منحنی داستان‌شان، آزرده می‌شدم، در مقابل داشتن گزینه‌ای برای مشاهده مقدار بیشتری از دیگران با ترکیب زیبا. ، بسیار بازیگران موجود در فیلم The V.I.P.s. به راستی که اورسون ولز یک افسانه ماندگار من است و مواقعی بود که تصویر تمسخر آمیز او از رئیس بمب‌افکن باعث خنده‌ام می‌شد، با این حال آن دقایق کوچک‌ترین صحنه‌های او را نجات ندادند.

«V.I.P.s» تقریباً به اندازه یک فیلم سیرک مجلل و پر جنب و جوش است، و تیلور با لباس های براق و خز پوشیده شده است، با این حال من شگفت زده شدم که واقعاً با خطوط داستانی و بازیگری درگیر شدم، در حالی که به سمت آن حرکت کرده بودم. تماشای تلاش بی‌شرمانه‌ای برای سرکشی که افراد جذاب زیادی را به همراه داشت که چیزی را که اساساً ممکن است یک درام باشد با یک برنامه هزینه‌های گزاف سفارش می‌دادند. کارشناسان در سال 1963 انتظار داشتند که فیلم را به همان روشی که من انجام دادم به حداقل برسانند، و از اینکه «V.I.P.s» فیلم بسیار خوبی است، شوکه شدند (و به طور کلی راضی نبودند). تعداد زیادی از ستارگان فیلم در زمان عرضه این فیلم، بخشی از غیرقابل انکار و تحسین برانگیزترین کارهای خود را فعالانه انجام داده بودند، اسمیت در عرض دو یا سه سال قدردانی زیادی به دست آورد و رادرفورد در آخرین قسمت زندگی خود بود. با این حال، هر یک از آنها (با معافیت قابل تصور ولز و مارتینلی، با این حال می پذیرم که مقدار زیادی از آن مطالبی بود که به آنها داده شد) ترتیبی دادند تا فیلمی بسازند که به طرز تکان دهنده ای متقاعدکننده است، بسیار بازی شده و غم انگیز است، به طور کلی مورد غفلت قرار گرفته است. 7/10 - - شلی