داستان فیلم در مورد رابطه ی نوجوانی سرکش بنام «توبی وولف» ( لئوناردو دی کاپریو ) با پدر ناتنی خشن و الکلی اش ( رابرت دنیرو ) است. زندگی این پسر بر اساس خاطرات نویسنده ای بنام «توبیاس وولف» ساخته شده است.
یوتا، سال 1957. «کارولاین وولف» (بارکین)، زنی تنگدست و مطلقه، همراه با پسرش، «توبی» (دی کاپریو) برای امرار معاش امریکا را زیر پا می گذارند. وقتی کوشش هایش به جایی نمی رسد، با «دوایت هنسن» (دنیرو)، مردی ظاهرا مهربان و زیادی رمانتیک ازدواج می کند. اما «دوایت» مردی مستبد از کار در می آید که مدام با «توبی» دعوا دارد...
زندگی این پسر که بر اساس خاطرات نویسنده هست، داستان یه نوجوون و پدر ناتنی و الکلی اونو روایت می‌کنه که...
در سال 1957 ، یک پسر و مادری برای یافتن زندگی جدید ، از شرق و پسری بدخواهانه فرار می کنند و در سیاتل به سر می برند ، جایی که مادر با یک مکانیک گاراژ مودبانه ملاقات می کند. پسر به طور مداوم با حلق آویز کردن با جمعیت اشتباه دچار مشکل می شود. مادر با مکانیک ازدواج می کند ، اما به زودی متوجه می شوند که او مشروبات الکلی سوء استفاده کننده و بی دلیل است و برای حفظ امید در شرایط غیرممکن تلاش می کنند زیرا پسر با برنامه ریزی برای فرار از شهر کوچک به هر وسیله ممکن رشد می کند. بر اساس یک داستان واقعی توسط توبیاس ولف
داستان رابطه بین یک نوجوان سرکش دهه 1950 و ناپدری بدرفتارش، بر اساس خاطرات نویسنده و ادبیات پروفسور توبیاس ولف...
دانلود فیلم This Boy's Life 1993 (زندگی این پسر) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
"تو هرگز مرا فراموش نخواهی کرد!" دوایت خشمگین به توبیاس و مادرش فریاد می زند زمانی که آنها بالاخره از خانه بسیاری از خاطرات دلخراش خارج می شوند. این احتمالاً تنها حرف درستی است که او تا به حال گفته است، و دلیل آن این است که توبیاس ولف، نویسنده رمانی درباره سال های دوایت نوشت که در سال 1993 توسط مایکل کاتون جونز اقتباس شد. و به یاد دارم که زندگی این پسر را سالها پیش، قبل از "تایتانیک" دیده بودم، قبل از همه نقش های بزرگسال لئوناردو دی کاپریو، دوایت را با بازی دنیرو فراموش نکردم، اما لئو را هم فراموش نکردم.
br/> «زندگی این پسر» وقایع دوران نوجوانی توبیاس ولف است، زمانی که مادر عشایری او با بازی الن بارکین احساسی تصمیم گرفت به غرب، سرزمین علف‌های سبزتر برود. او به دنبال شغل، سقف، مدرسه برای پسرش می‌گردد، اما ازدواج با یک مرد همه چیزهایی را که او یک بار نیاز دارد، و یک شخصیت پدرانه، یک توبیاس اضافی را فراهم می‌کند. سرانجام، در شهر کوچکی که به راحتی «بتن» نام دارد، با دوایت، پدری مطلقه با سه فرزند آشنا می‌شود که شجاعت و مهربانی او توبیاس را فریب نمی‌دهد. هنگامی که دوایت در ماشین با او روبرو می شود و به او جرات می دهد تا همیشه سعی کند او را مسخره کند، سوء ظن او بلافاصله تأیید می شود. کاراکتر در جریان است و دنیرو در اینجا یکی از دست کم گرفته‌شده‌ترین و به یاد ماندنی‌ترین نقش‌های شرورانه‌اش را به‌عنوان یک قلدر بازی می‌کند که به دلیل عقده حقارت‌اش کور شده است و متوجه نمی‌شود که خشم خود را فقط روی توبیاس خالی می‌کند.
دنیرو ترکیبی گیج‌کننده از اقتدار واقعی یا دیوانگی رقت‌انگیز دارد که ما هرگز در مورد نیت او مطمئن نیستیم، و حتی مادر، در حالی که پرخاشگری را احساس می‌کند، همچنان معتقد است که می‌تواند الگویی برای توبیاس باشد. . طبیعتاً با پیشرفت فیلم، اقدامات دوایت بیشتر و بیشتر در مورد اینکه چقدر ظالمانه و توهین آمیز است آشکار می شود و هر یک از اقدامات به ظاهر خوب او با خیانت همراه می شود. او توبیاس را تشویق می‌کند که روزنامه‌ها را تحویل دهد، اما پول‌هایش را می‌دزدد، برایش سگ می‌خرد، اما وینچستر خود را می‌فروشد تا پول را بگیرد، او را به پیشاهنگ ثبت نام می‌کند اما نمی‌تواند برایش کت و شلوار مناسب یا کفشی بخرد تا سبد بازی کند. به او یاد می دهد که بجنگد، اما به نظر می رسد فقط از موقعیت بلند خود لذت می برد تا او را تحقیر کند.
تمام فیلم مجموعه ای از موقعیت های متضاد بین دوایت و توبی است و به محض اینکه دنیرو روی پرده ظاهر می شود، بارکین در سایه او حل می شود. کمتر از یک کم استفاده، این واقعیت را نشان می دهد که او سرنوشت خود را می پذیرد، و یک موقعیت خنثی را انتخاب می کند: او نمی خواهد "داور" شود، حرکتی عاقلانه که احتمالاً از تشدید آن جلوگیری می کند، زیرا او همچنین عقده دوایت را در رختخواب تحمل می کند. و تنها مشارکت او را در داستان مهم تر و مهم تر می کند، داستانی که به شادترین شکل به پایان می رسد. دوایت یک پرانتز تاریک و فراموش نشدنی در زندگی توبیاس است که او را برای همیشه رقم زد. ما می‌توانیم آن را با سطح احساساتی که توبیس در هنگام فرار از دستش نشان داد، احساس کنیم، اما در این لحظه، نمی‌توانیم برای دنیرو متاسف نباشیم، دنیرو که مانند او نمی‌توانست خود را پنهان کند. آسیب پذیری و ناامنی آشکار.
فقط بازیگری مانند دنیرو می‌توانست این همه واکنش‌های متناقض را برانگیخته باشد... و حدس می‌زنم بخشی از این اعتبار مربوط به کارگردانی و داستان سرایی است. «زندگی این پسر» دارای بخش‌های دشوار بسیاری است، بی‌عدالتی، قلدری، که با تصادفی‌ترین چیزها مانند خمیر دندان، خردل شروع می‌شود، و آنقدر بیهوده است که نمی‌توانی در صحت آن شک کنی، اما در این ظلم زیاده‌روی نمی‌کند. و حتی آن را به کمدی ترجمه می کند. وقتی دنیرو و لئو در اردوگاه پیشاهنگی عکس می‌گیرند، نمی‌توانی لبخندی به خنده چهره توبی با لبخند علامت تجاری دنیرو نزنی. و جنبه "کمدی" نیز به توانایی توبی برای مقاومت در برابر فشار دوایت متکی است، گاهی اوقات او آن را می پذیرد، او در ابتدا این کار را می کند، اما وقتی بزرگتر می شود و شورشی تر می شود، به او پاسخ می دهد، حتی به او می خندد، تقریباً متوجه نمی شود. که تحت تاثیر اوست
در آن سطح، فیلم دارای بسیاری از داستان‌های فرعی دیگر است، از جمله دوستی با آرتور گیل، یک همجنسگرای مبهم که به نظر شیفته توبی است، و بعداً، او این احساس را دارد که صدای دوایت در او صحبت می‌کند. و توبی متوجه می شود که ممکن است به بدترین شکل شکل گرفته باشد، با تنها انتخاب تبدیل شدن به دوایت یا مانند دوستان بازنده اش. تنها شانس فرار او این است که با کمک آرتور برای جلب لطف معلم برای مدارس مقدماتی اقدام کند. درگیری بین دوایت و توبی هسته اصلی فیلم است و مهم نیست که دنیرو چقدر قدرتمند باشد، لئو می تواند نمایش را بدزدد، او را رو در رو کند، و وقتی پانک جوانی مثل او می تواند آن را از بین ببرد. مردی که قبلاً یک افسانه بود، می‌دانید که چیزهای امیدوارکننده‌ای در این استعداد وجود دارد.
و جای تعجب نیست که لئو در همان سال برای «گیلبرت گریپ» نامزد شد. در بررسی‌های اخیرم، من نسبت به لئوناردو دی کاپریو بسیار انتقاد کرده‌ام، به‌ویژه نحوه تایپ او به‌عنوان یک بازیگر سرسخت ماچو، در حالی که در چهره فرشته‌ای او می‌توان از موارد بیشتری بهره‌برداری کرد. این درست است، من هرگز او را به عنوان یک مرد سرسخت نخریده‌ام، شاید چون نمی‌خواستم، شاید چون فکر می‌کردم پتانسیل زیادی هدر می‌رود، او می‌تواند نقش‌های جذاب‌تری داشته باشد. "هوانورد" مورد علاقه من از نقش های اخیر او بود و هنوز منتظر دیدن "جانگو رها شده" هستم، تا آن روز، تنها کاری که می توانم انجام دهم این است که بازی او و "زندگی این پسر" و قسمت شکست فراموش نشدنی را مرور کنم. ، فریاد او در کوه ها که در نهایت رهایی از دست دوایت را از بین می برد، چنین لحظه ارتباطی، یا ادی کوکران او در ماشین (صحنه ای که بیشتر از همه به یاد آوردم) و تعصب ناعادلانه من را در چشم انداز قرار داد.
دانلود فیلم This Boy's Life 1993 (زندگی این پسر) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
وقتی کلمات This Boy's Life و Baded on a real story در چند ثانیه اول زندگی این پسر ظاهر شد، تقریباً وسوسه شدم که خاموش شوم. چون شبیه چیزی بود که در بسیاری از فیلم های تلویزیونی دیده بودم. و من از فیلم های تلویزیونی متنفرم. من یک تعصب شخصی واقعی علیه آنها دارم. زیرا آنها بسیار قابل پیش بینی هستند. آنها در هر من نقطه گذاری می کنند. عبور از هر تی. و نیاز آنها به احساسات تهوع آور است. من هم از این پسربچه انتظار همین را داشتم.
اما وقتی نام رابرت دنیرو را در تیتراژ دیدم، باعث شد فکر کنم. بنابراین تصمیم گرفتم مدتی دیگر با فیلم بمانم. و به طرز خوشایندی شگفت زده شد.
زندگی این پسر یک پرتره کاملا قانع کننده از خانواده ای است که در آستانه فروپاشی قرار دارند. نه تنها یک اجرای قوی و قدرتمند از رابرت دنیرو، بلکه یک اجرای بسیار مطمئن از لئوناردو دی کاپریو جوان (و سپس ناشناخته) وجود دارد.
دی کاپریو در نقش توبیاس 'توبی' ولف، یک نوجوان سرکش از دهه 1950 پس از اینکه با مادرش کارولین (الن بارکین) به جنوب می‌روند، در یک فیلم جذاب با عنوان بتن، ایالات متحده آمریکا قرار می‌گیرند.
کارولین به امید شروعی تازه پس از جدا شدن از دوست پسر بدسرپرست، با دوایت هنسن درگیر می‌شود. (دنیرو). مرد یک فروشنده آشکار روغن مار است. او مدام به کارولین تملق می گوید. با استفاده از فندک او را خیره کنید. او را در مورد "جاوا" او تعریف می کند. و توبی درست از طریق او می بیند.
توبی می داند که دوایت به همان اندازه که یک انسان است، یک پدر و شوهر بی فایده است. اما کارولین به قدری ناامید است که با او ازدواج کند و زندگی شادتری داشته باشد، که دیری نمی گذرد که احمقانه به او دلبسته می شود. و این زمانی است که مشکل شروع می شود.
دوایت یک قلدر است. خالص و ساده است. او از دشمنی با توبی لذت می برد. کتک زدن به او در حال احتکار پول کاغذی خود برای یک روز بارانی. و همه به این دلیل است که او سعی می کند از او مردی بسازد. یا همینطور دوایت می‌گوید.
فکر می‌کنم زندگی این پسر خیلی بدیع نیست، و با موضوع خانواده‌های از هم گسیخته تفاوت چشمگیری ندارد. اما بازی های بازیگران عالی تا حدودی به جبران آن می پردازد.
وقتی رابرت دنیرو را در تیتراژ دیدم، از یک طرف روحیه اصلی من را زنده کرد، اما از سوی دیگر من با احتیاط وارد فیلم شدم.
من اخیراً دنیرو را در دماغه ترس تماشا کردم، فیلمی که یکی از بدترین بازی های او را در خود دارد. بازی بسیار آزاردهنده ای که او تمام اعتبار نقش را از دست داد. حتی اکنون، 16 سال بعد، من هنوز نمی‌توانم آن فیلم را بدون عصبانیت تماشا کنم.
بنابراین دیدن بازگشت او به شکل‌گیری در «زندگی این پسر» کمی آرامش بخش بود. او (بیشتر) در برابر وسوسه زیاده روی کردن مقاومت می کند، و به عنوان یک قلدر متجاوز کاملاً متقاعد می شود.
تماشای دوایت بسیار جذاب است. این مردی است که احساس می‌کند به‌طور غیرقابل تحملی تحت فشار قرار گرفته است. او قربانی اینجاست کسی که در تمام عمرش کوتاهی کرده است. او رها شده تا سه بچه را به تنهایی بزرگ کند. و همچنین پسر خوانده. رویاهای او هرگز محقق نشد. بنابراین او هیچ ایرادی نمی بیند که رویاهای اطرافیانش را خنثی کند. از جمله توبی.
لئوناردو دی کاپریو در نقش اصلی خود، معجزه می کند. او بلوغ چشم عقابی فوق العاده ای را برای توبی به ارمغان می آورد. با توجه به اینکه او همیشه آن کیفیت را در برخی از فیلم های بعدی خود ندارد، جالب است. اما در اینجا او این شخصیت را میخکوب کرده است. نحوه چرخش او از ناامید به شورشی و (لحظه های نادر) شادی شگفت انگیز است.
دنیرو همچنین مراقب است که به ما نشان می دهد که چه هیولای کاملاً سرزنش کننده ای است. مثل نگاه کوچکی که وقتی می‌فهمد کارولین بهتر از او شوت دارد به ما می‌زند. و پس از آن که آنها ازدواج کردند، چنگال او مانند یک رذیله بسته می شود، و به او اجازه می دهد که دست از کار بکشد. او گاهی اوقات وارد برخی از تئاترهای مرزی می شود، اما زندگی این پسر را به همان شکلی که کیپ فار انجام داد خراب نمی کند.
پایان نیز کاملا راضی کننده است. رویارویی اجتناب ناپذیر دوایت و توبی. نصف انتظار داشتم که تبدیل به یک فیلم روانی-هیجانی استاندارد شود، اما زندگی این پسر برای آن خیلی هوشمندانه است. هنوز هم کاملاً خشن است، اما پایانی است که به نظر می رسد برای زندگی صادق باشد. التماس‌های دوایت در پایان آنقدر رقت‌انگیز به نظر می‌رسند که به اندازه تمسخر برای او احساس ترحم می‌کنید.
زندگی این پسر قطعاً ارزشمند است. این یک نمایش فوق العاده از احساسات برای لئوناردو دی کاپریو است. به شما نشان می دهد که چه بازیگر بزرگی می تواند باشد وقتی مواد مناسبی برای کار با او در نظر گرفته شود. و این یک پرتره به طرز شگفت انگیزی پیچیده از یک اراذل و اوباش است که در تمام زندگی خود احساس می کرد نادرست معرفی شده است.
دانلود فیلم This Boy's Life 1993 (زندگی این پسر) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
این خیلی فیلم خوبیه یکی از بهترین فیلم های بازیگری. اولین باری که آن را تماشا کردم، آن را دوست داشتم، و آن را دوست داشتم، بار دوم، سالها بعد. زندگی این پسر واقعاً باعث می‌شود با پدر و مادر مجردی که فرزندانشان را بزرگ می‌کنند، همدلی کنید، مخصوصاً رابطه یک مادر مجرد و پسر مهربان، اما سرکشش. زندگی این پسر واقعاً از زمانی شروع می شود که مادر تصمیم می گیرد دوباره ازدواج کند و یک پدر ناتنی وارد تصویر می شود و نقش اصلاح پسر سرکش را بر عهده می گیرد. من با نظرات دیگر در این تابلو کاملاً موافقم - اینکه رابرت دینرو در این نقش بازی فوق العاده ای ارائه کرد و چیزی که بیش از همه مرا شگفت زده کرد، بازی لئوناردو دی کاپریو است. اگر این تنها نقش او بود، برای نشان دادن توانایی بازیگری اش کافی بود. جای تعجب است که چرا هیچ کدام از این نقش ها نامزد نشدند.
دانلود فیلم This Boy's Life 1993 (زندگی این پسر) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
برخی از دوران کودکی پرحادثه تر از سایرین است. توبیاس ولف، با بازی لئوناردو دی کاپریو، به دلیل ناپدری به نام دوایت (رابرت دنیرو) دوران کودکی بسیار پر حادثه ای داشت.
دوایت یک الاغ درجه یک**** بود. او یک مکانیک زمان کوچک در شهر کوچک بتن، واشنگتن بود و به نظر می رسد که از هر لحظه از آن رنجیده است. او خیلی تلخ بود و به نظر می رسید که هر وقت ممکن بود تلخی پست خود را بر توبیاس رها می کرد. طبیعی ترین سوال این است: چرا مادر توبیاس فقط دوایت را ترک نکرد؟ سوال درستی است او جوان و جذاب بود.
شاید به این دلیل که سال 1960 بود و این کاری نبود که زنان انجام می دادند. یا شاید مثل این بود که او گفت: "دیگر چیزی ندارم که برخیز و وارد من شوم." یا شاید این یک دلیل ناشناخته دیگر باشد که فقط برای انبوهی از زنانی که در روابط آزاردهنده بوده اند و هشتگ #whyistayed را شروع کرده اند قابل درک است. به هر دلیلی، توبیاس تمام وزن تصمیم خود را به خود جذب کرد.
خود فیلم به اندازه کافی مناسب بود. شخصیت دنیرو یادآور شخصیت مکس کادی او در فیلم This Boy's Life «ترس کیپ» بود. او بیش از کمی آجیل و بتن بود، واشنگتن بدتر از آن بود.
دانلود فیلم This Boy's Life 1993 (زندگی این پسر) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
این یک داستان بسیار آزاردهنده بود، گاهی اوقات بسیار دشوار برای تماشای نمایش بر روی صفحه نمایش. این یکی از اولین فیلم‌هایی بود که به یاد می‌آورم وقتی که در اواسط دهه 90 با جمع‌آوری تنها نوار VHS دیوانه شدم دیدم. من هرگز نام لئوناردو دی کاپریو را نشنیده بودم، اما تنها نبودم، زیرا این دومین یا سومین بار بود که او روی پرده رفت. به هر حال، او مطمئناً بازی قدرتمندی ارائه کرد و به او توجه کرد که قرار است یک بازیگر "نام بزرگ" شود.
اصولاً، این در مورد کودک نوجوان و مادرش است که سعی می کنند از پدر و شوهر پست خانواده جان سالم به در ببرند. یک شهر کوچک در دهه 1950. رابرت دنیرو نقش پدر و الن بارکین، مادر را بازی می کند. این شاید تنها فیلمی باشد که من دیدم که در آن بارکین در واقع بهترین شخصیت اصلی را بازی کرد!! لئو "توبیاس ولف" را بازی می کند. دنیرو، «دوایت هنسن» و بارکین، «کارولین هنسن». او پیش از این پس از داشتن «توبی» با هانسن ازدواج کرده بود، از این رو نام خانوادگی «ولف» را به خود اختصاص داده بود.
آنچه که این داستان را برای من سخت کرد این بود که، صادقانه بگویم، نه پدر و نه پسر پسرهای خوبی نبودند، اگرچه شخصیت دنیرو بود. به مراتب بدتر بود کشمکش‌ها - و به عبارتی با درایت - بین پدر و پسر واقعاً زننده بود. با این حال، به همان اندازه که ناخوشایند است، داستان به یاد ماندنی است و برای چندین روز مرا آزار می دهد، به خصوص که بر اساس یک داستان واقعی "مبتنی بر" است. من نمی توانم بگویم که چقدر از این واقعیت داشت، اما این یک داستان دراماتیک است که نمی توانید آن را رد کنید. با این حال، تماشای خانواده های ناکارآمد و شنیدن توهین های کلامی زیاد سرگرم کننده نیست، پس هشدار دهید.
دانلود فیلم This Boy's Life 1993 (زندگی این پسر) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
فیلمی بسیار ناراحت کننده در مورد رابطه خشونت آمیز بین یک مرد آشفته و پسر ناتنی نوجوانش. بازی های قابل توجه رابرت دنیرو و لئوناردو دی کاپریو. یأس و نفرت به وضوح توسط هر دوی آنها منتقل می شود. تا حدی که کاملاً ترسناک است.
شخصیت دنیرو به ظاهر عادی و در عین حال بسیار ترسناک و وحشتناک است. بازی قابل توجه دیگری از او.
تمسخر پسرخوانده و برخوردهای خشونت آمیز بین این دو زشت و در عین حال مسحورکننده است. احساس کلاستروفوبیکی را احساس می‌کنید که پسری که در این شهر کوچک زندگی می‌کرده و در این رابطه گرفتار شده است. تماشای برخی از این موارد بسیار سخت است.
دانلود فیلم This Boy's Life 1993 (زندگی این پسر) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
This Boys Life نقدی از اشلی "I SEE NOTE LEOPARD!"
اگر بخواهم برای شما توضیح دهم که زندگی این پسر در واقع درباره آن چیست، واقعاً شما را ناراحت می کند. ممکن است باعث شود که حتی تمایلی به دیدن فیلم نداشته باشید. همانطور که گفته شد، زندگی این پسر یک جواهر است!
یک بعد از ظهر خسته کننده، گرم و آفتابی بود و مطلقاً چیزی برای تماشای تلویزیون وجود نداشت. من به معنای واقعی کلمه کانال‌ها را ورق می‌زدم که جایی در مسیر تصمیم گرفتم که فیلمی با سرعت آهسته و ناراحت‌کننده درباره کودک آزاری در Showcase اجرا شود. به زودی متوجه شدم که کودک مورد آزار قرار گرفته لئوناردو دی کاپریو است و فردی که این آزار را انجام می دهد کسی جز رابرت دنیرو نیست.
زندگی این پسر تقریباً اکشن بدون توقف است و منظورم از اکشن کودک آزاری است. اگر از رابرت دنیرو متنفر هستید، ممکن است تماشای آن فیلم خوبی برای شما نباشد، زیرا باعث می‌شود بیشتر از او متنفر شوید. زندگی این پسر یک فیلم فوق العاده کامل است. همه گروه‌های اصلی سوء استفاده نشان داده می‌شوند: آزار عاطفی، جسمی، روانی و حتی مالی در سرتاسر آن وجود دارد. یکی از بهترین صحنه ها زمانی است که رابرت دنیرو یک ظرف خردل قدیمی را در چشم لئوناردو دی کاپریو می ریزد تا درسی در مورد هدر دادن چاشنی ها به او بدهد.
زندگی این پسر همه چیز را دارد، رانندگی در مستی غمگین، نوجوانان همجنسگرای بی دست و پا و یک بولداگ!
واقعیت غم انگیز این است که زندگی این پسر در واقع بر اساس یک داستان واقعی است. اما، ترجیح می دهم آن را فراموش کنم و فقط از سواری لذت ببرم.
دانلود فیلم This Boy's Life 1993 (زندگی این پسر) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
توبیاس (لئوناردو دی کاپریو) و مادرش کارولین (الن بارکین) پس از طلاق کارولین در وضعیت نامناسبی قرار دارند. کارولین طرح ثروتمند شدن را دارد که به سمت استخراج اورانیوم در غرب می رود. پس از شکست این ایده و دیگر ایده‌ها، کارولین و توبیاس در بتن، واشنگتن (بله، در واقع وجود دارد) سرازیر می‌شوند، جایی که ناامید می‌شوند. در مراحل دوایت، مکانیک محلی. دوایت در خواستگاری خود با کارولین صادقانه به نظر می رسد و از آنجایی که او ثبات و امنیت را ارائه می دهد، کارولین حاضر است با ازدواج با او آنچه را که ارائه می دهد بخرد. بعد از ازدواج، طرف تاریک دوایت در درگیری عمده ای که بین او و توبیاس ایجاد می شود، ظاهر می شود. توبیاس فرشته ای نیست، اما رفتار او از نظر من بیش از جوانی سرکش معمولی شما غیرقابل خط بود، در حالی که رفتار ظالمانه دوایت به نظر من هم مرز با سادیست ها بود. تماشای صحنه‌های آزار فیزیکی برایم سخت بود.
چرا واکنش دوایت به توبیاس بسیار شدید است، جای حدس و گمان است. من تا حدودی فکر می‌کنم که این از درک دوایت از معنای مرد بودن ناشی می‌شود - شما قدرت نهایی هستید، کسی که مخالفت نمی‌کند. با بسط دادن این موضوع، دوایت احساس می کند که توبیاس مطابق تصویر کلیشه ای خود عمل نمی کند، برای مثال توبیاس دوست دارد کتاب های همه چیز را بخواند. از برخی جهات این احساس را داشتم که رفتار دوایت تماماً بدخواهانه نبود. بخش کوچکی از او نسبت به توبیاس احساس می کرد و سعی می کرد دیدگاه خود را به عنوان نحوه برخورد با جهان به او تحمیل کند. با این حال، یک صحنه محوری وجود دارد که در مورد دوایت به من گفت. در حالی که دوایت و توبیاس مشغول تماشای تلویزیون بودند، یک گزارش خبری منتشر شد که دختر لانا ترنر، شریل کرین، جانی استومپناتو، دوست پسر ترنر را به قتل رساند، به این دلیل که او با مادرش وحشیانه رفتار کرده است. کرین به دلیل قتل قابل توجیه تبرئه شد. وقتی آخرین اطلاعات ذکر شد، دوایت با نگاهی به توبیاس (که توجه زیادی به برنامه داشت) نگاه کرد و گفت: "هومم، آیا این می تواند برای من صدق کند؟" این به من نشان داد که دوایت می‌دانست که در معاملاتش با توبیاس از خط خارج شده و شاید بهای نهایی را بپردازد.
فیلم در اواخر دهه 1950 اتفاق می‌افتد و جزئیات دوره به منظور درج شده است. به این نکته توجه کنید: ماشین‌ها، مدل‌های مو، لباس‌ها، تلویزیون، فیلم‌ها، موسیقی.
دنیرو در اینجا خوب است--من فکر می‌کنم برای بازی در نقش قلدری کاملاً نامناسب مانند دوایت، باید بازیگر خوبی باشید. با چنین واقع گرایی قانع کننده ای دیدن دنیرو با لباس پیشاهنگی چیز کمی نیست. بارکین خوب است، اما کارولین زمانی که مبارزه اصلی بین دوایت و توبیاس در مرکز قرار می گیرد، به پس زمینه عمیق می رود. دی کاپریو در اجرای بسیار خوبی ظاهر می شود و می تواند در مقابل دو بازیگر باتجربه ایستادگی کند.
این به عنوان یک داستان واقعی به حساب می آید و به عنوان حسابداری از تجربیات نویسنده توبیاس ولف است. من فکر می‌کنم که این باید به‌طور مناسب‌تری به عنوان مبتنی بر حقیقت برچسب‌گذاری شود، زیرا برخی چیزها وجود دارند که کاملاً درست نیستند. به عنوان مثال، صحنه ای که توبیاس در کلاس مغازه در مدرسه با اره رومیزی در حال اجراست اشتباه است. حتی بی‌تجربه‌ترین تازه‌کار در کلاس چوب، چوب را به روش خطرناک توبیاس از طریق اره عبور نمی‌دهد. فقط برای تماشای آن هول می کردم. و جراحتی که می بینیم او متحمل می شود به هیچ وجه نمی تواند ناشی از تصادف همانطور که در تصویر است ایجاد شود، حداقل می توانست جدی تر باشد. و هیچ هدفی از کاری که او با اره انجام می داد برای شروع وجود نداشت. بعد از دیدن این، فکر کردم که بقیه فیلم چقدر خوب تحقیق شده است. گفتن اینکه چیزی یک داستان واقعی است خطرناک است - حتی اکثر مستندها هم بدون تعصب نیستند. آنچه نویسنده در یک متن زندگی‌نامه‌ای می‌گوید را باید با احتیاط در مورد حقیقت تلقی کرد
من همچنان می‌خواهم کتاب را بخوانم، زیرا مطمئن هستم که روابط پیچیده‌تر از آن چیزی است که می‌توان ارائه کرد. اینجا دو ساعت دیگه ما کارولین را به خوبی نمی‌شناسیم و به سختی با بچه‌های دوایت از ازدواج قبلی در خانواده رفتار می‌شود. به ویژه می خواستم در مورد رابطه دوایت با بچه های دیگر، به خصوص با پسرش بیشتر بدانم. جزئیات بیشتر در مورد رابطه توبیاس با آرتور دختر جالب خواهد بود - او چگونه این رابطه را با سایر دوستان سرسخت خود تقویت کرد؟ آیا آرتور همان طور که نشان داده شده است همجنس گرا بود؟
به طور کلی، من متوجه شدم که این کار به خوبی و جذابیت دارد. این من را به یاد نبرد پدر و پسری می اندازد که در سال 1979 در فیلم This Boy's Life "سانتینی بزرگ" انجام شد.
نظرات کاربران
برای ثبت نظر ابتدا وارد اکانت خود شوید.