دانلود فیلم To Each His Own Cinema 2007 دوبله فارسی بدون سانسور

33 فیلم کوتاه از کارگردانان مختلف که بازتاب دهنده ی نگاه سینمایی شان است را در To Each His Own Cinema مشاهده می کنیم.

یک فیلم جمعی از ۳۳ کوتاه به کارگردانی کارگردانان مختلف درباره احساس آنها نسبت به سینما.

فیلمی جمعی از 33 فیلم کوتاه در مورد احساس آنها نسبت به سینما...

دانلود فیلم To Each His Own Cinema 2007 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

باز هم در پنجشنبه گذشته (6 نوامبر 2008) "Muestra Global de Cine" آغاز شد، بی‌تردید امسال انتخاب آن به اندازه سال گذشته برای من جذاب نیست و اساساً من واقعاً باید فقط دو فیلم دیگر را بعد از تماشای Chacun تماشا کنم. سینمای کودک (فوکوس بر نور اسکورسیزی و هجوم طلا چاپلین، که باید آن را روی پرده بزرگ تماشا کنم!) اما به طور مثبت To Each His Own Cinema با فاصله زیادی بهتر از اولین فیلمی بود که در سال گذشته در «Muestra» دیدم (To Each His Own Cinema Beauty toujours بود. ). هماهنگ‌کننده‌ها تصمیم گرفتند فیلمی را بیاورند که شصتمین بزرگداشت جشن فیلم کن را ستود و مطمئناً برای تماشای فیلم ارزشمند بود، هر یک از فیلم‌های کوتاه آثار خارق‌العاده‌ای نیستند، اما آن‌هایی که کار کردند برای من کافی بودند. از آنجایی که من از مدت‌ها قبل در مورد حضور To Each His Own Cinema می‌دانستم و مطمئناً اثری فوق‌العاده جذاب به نظر می‌رسید، اما از آنجایی که هیچ داده‌ای از یک تحویل بالقوه به عنوان مزیت من کم نشد، در مجموع می‌دانم که تاکشی کیتانو ضروری بود. برای فیلم تا اینکه دیروز بنر را در فیلم To Each His Own Cinema دیدم. در هر صورت، همانطور که به احتمال زیاد می دانید این یک شناخت برای فیلم است و با تماشای فیلم کوتاه بعدی متوجه می شوید که این اثری است که هر فیلمی باید آن را تماشا کند. آن فیلم کوتاه بعدی یکی از کیتانو است و با آن شما به سرعت از بازکننده نامطمئن غافل می شوید، مطمئناً تعهد کیتانو در یک روز خوب یکی از انتخاب های برتر من است، این یک فیلم کوتاه بسیار ابتدایی با کیتانو به عنوان پروجکشن یک فیلم کوچک محله است. فیلم بازگشت کودکان تنها توسط یک نفر "تماشا" شده است. علاوه بر این، با توجه به این واقعیت که آن مرد فیلم «بازگشت بچه‌ها» را در 3 «پرده» تماشا خواهد کرد، مسائل مربوط به فرافکنی و زمانی که در نهایت با همه حساب‌ها همه چیز خوب است، تیتراژ روی صفحه نمایش و مرد را تماشا خواهد کرد. چند سیگار کشیده بود این عالی است اما اگر تنها کلمه ای وجود داشته باشد که بتواند سینمای کودک چاکون را به تصویر بکشد که بی نظمی است. من منتظر چیزهای خارق‌العاده‌ای از تهیه‌کنندگان خاص فیلم بودم، نه تعداد زیادی، واقعاً فقط کیتانو، آندری کنچالوفسکی (فقط برای تانگو و پول)، ژان پیر و لوک داردن (فقط برای L'Infant)، ژانگ ییمو، گونزالس ایناریتو را می‌شناختم و می‌شناختم. ، آکی کائوریسماکی، لارس فون تریر، گاس ون سنت، رومن پولانسکی، چیمینو، کروننبرگ، وونگ کار وای، ویم وندرس و لینچ (همچنین خواهر و برادر کوئن را می شناسم اما تعهد آنها نشان داده نشده است و از من نپرسید که چه فایده ای دارد. دلیل). از این روسایی که واقعاً می‌توانم بگویم با این فرض که فیلم‌های کوتاهشان را دوست داشتم یا از طرف دیگر به‌طور تصادفی که نا امیدی بود. به طور مثبت، کیتانو هنوز برای من اثر وحشتناکی نساخته است (فیلم های کیتانو هنوز باید تماشا شوند)، واقعاً من خجالتی بودن ایناریتو را درک نکردم و وقتی نام او را در تیتراژ دیدم هم شوک بود و هم شکست (مکزیکی اصلی). chief و او به انگلیسی ضبط کرده است، به نظر من 21 گرم بهترین فیلم او است به هر حال من از این که در چنین کاری در سراسر جهان مانند این یکی دیگر از رئیس‌هایی بود که کوتاه‌مدت به زبان انگلیسی است، لذت نبردم)، فیلم کوتاه گاس ون سنت یکی از فیلم‌های To Each His Own Cinema است. بسیار وحشتناک ترین (این شامل نوعی شناخت برای باستر کیتون است)، من 9000 کیلومتر رفتم تا آن را به تو بدهم، وونگ کار وای معمولی است، فقط این که کمتر دوست داشتنی ترین کار من از این رئیس باشکوه است. Absurda دیوید لینچ شبیه یک باغ بیابانی در یک بیابان است که آب خاصی دارد اگر آن *** که من به سادگی سروده ام برای شما خوب به نظر می رسد، باید یک بار دیگر آن کوتاه را تماشا کنم! همچنین، چند فیلم کوتاه دیگر وجود دارد که بسیار عجیب و غریب هستند، بدون شک Absurda یک لینچ بدون تقلب است، و برخی دیگر بسیار دردناک، برخی دیگر فوق العاده جالب و برخی دیگر که همه چیز دارند. علاوه بر این، ارجاعات به فیلم ها به وضوح تمام شده است، چند فیلم کوتاه وجود دارد که برای فیلم و همچنین به رسمیت شناختن یک فیلم خاص مانند فیلم 8½ فلینی در تعهد کونچالوفسکی است. مطمئناً آن کوتاه، در گمنامی، یکی از انتخاب های بی چون و چرای من نیست، اما در مورد یک فیلم کوتاه است که همه چیز را دارد، شما اشتیاق آن خانم به یک فیلم را درک می کنید و با فعالیت های او می خندید تا دوباره ۸ و نیم نگاه کنید. . شهر Zhanxiou چن کایگه به ​​ما نشان می دهد که جمعی از کودکان در حال تماشای یک فیلم چاپلین هستند و مسائل مربوط به قدرت برای خاموش کردن این کودکان که واقعاً در شگفتی های چاپلین شرکت می کردند کافی نیست. این کوتاه با فیلم ایناریتو و به‌علاوه با فیلم کوتاه دیگری (هنوز نامش را به خاطر نمی‌آورم، فکر می‌کنم آخرین نمایش دوستیابی است) درباره مردی دانمارکی است که همه گفتمان‌های فیلم را برای تاریخش توضیح می‌دهد. به زبان ارتباط برقرار نکنید، به روشی واقعاً خارق العاده بسته می شود...

با تشکر از IMDb، بخش دیگری از این اظهار نظر را از دست دادم، اما به زودی این یکی را به پایان خواهم رساند.

دانلود فیلم To Each His Own Cinema 2007 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

(این نظرسنجی مربوط به فرم دی وی دی است که تعهدات کوئنز و لینچ را نادیده می گیرد.) فیلم های Omnibus به طور قابل اعتمادی درهم آمیخته هستند، با این حال یک چیز را می توان در مورد این یکی گفت: هیچ omnibus دیگری حاوی تعداد زیادی فیلم از چنین روسای مستعد بی شماری نیست. در امتداد این خطوط، همانطور که همه اتوبوس ها پیش می روند، این یک سرخوشی بدون تقلب است. این انبوه قطعات سه دقیقه ای حضور در سینما یا تماشای فیلم های سینمایی را مدیریت می کند. چند رفتار و چند بد: چند نفر از رئیس‌ها می‌دانند که چگونه نیرو و احساس را در کوتاه‌ترین و صادقانه‌ترین ساختارها جمع کنند. یکی از آنها الخاندرو گونزالس ایناریتو است - بخش تک شات او در مورد یک شرکت کننده در فیلم To Each His Own Cinema های کم بینا (یکی از سه شرکت کننده در این مجموعه) به طرز گیج کننده ای با ما تماس می گیرد و رسماً عالی است.

یک ناظر دیگر از این نوع وونگ کار است. -وای - فیلم او نشان می‌دهد که چگونه با چند نما از افراد در یک تئاتر کسل‌کننده، مانند ضربه‌های درخشان نارنجی و قرمز بر روی یک ماده تاریک، چند عنوان میان‌نویس، و گفتاری از گدار، احساسات شدید نیاز و حافظه را احضار کند. «آلفاویل»: عالی. اما وونگ، طیف وسیعی از روسای مختلف چینی (- سخنگو) رویاهای نسبتاً روشنگر گذشته را نشان می دهد، از جمله ژانگ ییمو، چن کایگه و هو هسیائو-هسین تایوان. تسای مینگ لیانگ از تایوان منحصر به فردترین آنها در میان آنهاست: او با ترکیب های فوق العاده و سرعتی شگفت انگیز تجربه خود را از بزرگ شدن خانواده در یک سینما مجسم می کند - گویی فیلم فروشگاه خانه ای است که به طرز غم انگیزی گم شده است. "این یک رویا است"، و نه بدون کنایه.

صحبت کردن در مورد متفکرانه - من کمی از کارهای تئو آنجلوپولوس را دوست دارم، اما نه آن شکوه بنیادی خاص، که "به من نگاه کن - من هستم" یک شاعر!" وضع. در اینجا او یک ژان موروی بالغ و نجیب پیام خود را از آخرین صحنه «La notte» آنتونیونی ارائه می‌کند، سپس، در آن نقطه، خطاب به مارچلو ماسترویانی، به - یک سرگرم‌کننده که ظاهر ماسترویانی را بازی می‌کند. اوه، نه، تئو! فقط یک مارچلو وجود دارد، به یاد می آوری؟ تصویر او را روی دیوار بگذارید، او را در یک صحنه نشان دهید، با این حال او را با شخص دیگری جایگزین نکنید! این عبادتی است که از کار می افتد. با این حال، بر روی چنین تلاش های جدی تحصیل کرده ای است که تعهدات مختلف مانند لارس فون تریر می درخشد. من از او انتظار داشتم که به طرز معقولی جذاب‌تر باشد، با این حال شاید به طرز ماهرانه‌ای فریبنده باشد که در سازمان صنعتگران برجسته، چیزی به سادگی ناخوشایند منتقل کند. ترییر به یکی از دشوارترین مسائل تماشای فیلم متمایل می شود: نادان هایی که با آنها تماشا می کنید. او تصویری افراطی از آن شخص و ترتیبی قطعی ارائه می دهد. خنده ام بی اختیار در ثانیه. یک عکس فوری قابل مقایسه از محافظت در برابر ذوق عالی، «خود ویرانگری آخرین یهودی در آخرین فیلم جهان» کراننبرگ است - چیزی بیشتر از آنچه عنوان نشان می دهد در آن وجود ندارد، با این حال زمان خوبی برای یک توضیح است. فکر می‌کنم اولین فیلمی که رئیس در کن نمایش داد، یکی از نکات برجسته اکتشافی اولیه او بود، و اخیراً شکست خورد. این آثار اولیه شامل صحنه‌های آزاد گفتمانی با صداگذاری‌های عجیب و غریب بود و کراننبرگ دوباره از این ساختار در اینجا استفاده می‌کند. این ناسازگاری است. علاوه بر این، رائول رویز مرد است. در بهترین حالت، او با عشقی مردد به روایتگری و تصاویر غنی و شگفت‌انگیز به مهارت گدار می‌پیوندد. او در اینجا «Essai sur le don» مارسل ماوس را مطالعه کرده است. یک مرد کم بینا می گوید که چگونه یک معلم، یک مرد خداپسند، یک رادیو و یک پروژکتور فیلم به هندی های خاصی داد. آنها معمولاً این هدایا را به چیزهای تجاری باشکوه و توبه تبدیل می کنند. زمانی که آنها را به غربی‌ها برمی‌گردانند، آنها را به کافران کور تبدیل می‌کنند و در نتیجه هم خدا و هم عکس‌ها را از آنها دور می‌کنند. علاوه بر این، این تنها یک درجه از آنچه در این سه دقیقه شگفت‌انگیز می‌گذرد است. موضوعات تکراری رومن پولانسکی عبارتند از سکس، وحشی گری خودسرانه، فریب دادن اهداف و شرایط نامطلوب - و آنها در اینجا در دسترس هستند، در این بچه کوچک درباره یک زوج مسن تر در حال تماشای یک فیلم حسی. این بسیار سخت است - می توانید آن را به همراهان خود در یک مهمانی بگویید - اما به خوبی اجرا شده است. (علاوه بر این، به چه دلیل همه، به استثنای مرد ناله، عینک می زنند؟) بخش عباس کیارستمی طرحی است برای «شیرین»، جزء بعدی او، با استفاده از ایده ای مشابه: شما هنوز فیلم را ندیده اید. پاسخ بانوان ایرانی در حال تماشا. فیلم «رومئو و ژولیت» زفیرلی، داستان پارادایماتیک عشق تابو است، پاسخ‌های عمیق آن‌ها قوی و تلقین‌کننده است. حسرت دیدن «شیرین» را به دلم می نشیند. علاوه بر این، در مورد بقیه، با چشم خود ببینید.