زوجى پیر ( ریو و هیگاشیاما ) به توكیو مى آیند تا از پسر پزشكشان « یامامورا » و دخترى ( سوگیمورا ) كه صاحب آرایشگاه است دیدن كنند . آنان به قدرى گرفتارند كه نمى توانند به پدر و مادر خود رسیدگى كنند . تنها كسى كه در توكیو وقت خود را صرف رسیدگى به زوج پیر مى كند ، بیوه ى پسر در جنگ كشته شده شان ( هارا ) است...
زوجی مسن برای ملاقات با بچه ها و نوه های خود به توکیو سفر می کنند اما با برخورد سرد آنها مواجه می شوند.بچه ها برای آنها اقامتگاهی در نظر می گیرند و...
یه پدر و مادر مسن تصمیم می‌گیرن در تابستونی گرم به توکیو سفر کنن تا فرزندهای خودشونو ملاقات کنن اما...
زن و شوهر سالخورده Shukishi و Tomi Hirayama در روستای ساحلی کوچک اونومیچی ژاپن به همراه جوانترین دخترشان ، کیوکو هیرایاما ، آموزگار مدرسه زندگی می کنند. سه فرزند بزرگسالی دیگر که هنوز مدتی ندیده اند ، در توکیو یا اوساکا زندگی می کنند. به همین ترتیب ، شکوشی و تومی تصمیم یکجانبه را برای داشتن یک دیدار طولانی در توکیو با فرزندانشان ، كوچی هیرایاما ، متخصص اطفال و زیبایی شیگ كانكو و خانواده های مربوطه (كه شامل دو نوه) نیز می شود. در هنگام گذر ، آنها ایستگاهی غیر منتظره را در اوزاکا برقرار می کنند و در کنار پسر دیگرشان ، کیسو هیرایاما می مانند. همه فرزندانشان این دیدار را بیشتر به عنوان یک تعهد نسبت به یک خواسته تلقی می کنند ، هرکدام سعی می کنند در حالی که با زندگی روزمره خود ادامه می دهند با والدین خود چه کنند. در یک مقطع ، آنها حتی تصمیم می گیرند والدین خود را به جای گذراندن وقت با آنها به یک تفریحی ارزان در Atami Hot Springs بفرستند. تنها فرزندی که در این سفر تلاش هماهنگی می کند
داستان توکیو؛ فیلمی در سبک درام به کارگردانی یاسوجیرو ازو است. یک پدر و مادر مُسِن تصمیم می‌گیرند در یک تابستان گرم به توکیو سفر کنند تا فرزندان خود را ملاقات کنند. اما فرزندان آنها به خاطر مشغله‌های روزمره توجه چندانی به آنها نمی‌کنند….
دانلود فیلم Tokyo Story 1953 (داستان توکیو) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
فکر می کنم داستان توکیو به دلایلی که انتظارش را نداشتم شگفت انگیز است. چند سالی بود که نام «داستان توکیو» یاسوجیرو اوزو را شنیده بودم اما هرگز فرصتی برای دیدن آن نداشتم تا اینکه کریتریون آن را به عنوان بخشی از مجموعه دی وی دی خود احیا کرد. داستان توکیو شگفت انگیز محصول 1953 که بیش از پنجاه سال قدمت دارد، امروز به همان اندازه طنین انداز شده است. کسانی که خارج از ژاپن هستند به ندرت می توانند یک فیلم کلاسیک ژاپنی را ببینند که در آن جنگجویان سامورایی در نبردهای قرون وسطایی شرکت نداشته باشند. با این حال، این یک درام خانوادگی است که در ژاپن پس از جنگ جهانی دوم مشاهده شده است، و این سکوت و عدم تظاهر به سبک فیلمسازی اوزو است که داستان توکیو را به یکی از تکان دهنده ترین فیلم ها تبدیل می کند.
داستان در مورد شوکیشی و تومی، یک زوج مسن است که از دهکده ماهیگیری جنوبی خود در اونومیچی کشور را طی می کنند تا به دیدار فرزندان بزرگسال خود، دختر شیگه و پسر کویچی، در توکیو بروند. بچه‌ها که زندگی پرمشغله‌شان را پیش می‌برند، متوجه تعهدشان می‌شوند که آنها را سرگرم کنند و آنها را به آتامی، یک استراحتگاه نزدیک که هدف عیاشی‌های آخر هفته است، بفرستند. با بازگشت غیرمنتظره به توکیو، تومی با عروس مهربانشان، نوریکو، بیوه پسر دوم شوجی، ملاقات می کند، در حالی که شوکیشی با تعدادی از همراهان قدیمی مست می شود. زوج پیر متوجه می شوند که سربار فرزندانشان شده اند و تصمیم می گیرند به اونومیچی بازگردند. آنها همچنین یک دختر کوچکتر، کیوکو، یک معلم مدرسه دارند که با آنها زندگی می کند، و پسر کوچکتر کیزو برای شرکت قطار در اوزاکا کار می کند. تا به حال، بچه ها، به جز کیوکو و نوریکو وظیفه شناس، حتی زمانی که تومی در راه بازگشت به خانه در اوزاکا بیمار می شود، از والدین خود دست کشیده اند. اوزو از این خط داستانی به ظاهر پیچیده و کم‌اهمیت، مملو از احتمالات اپرا صابون، فیلمی صمیمانه و در نهایت کنایه آمیز ساخته است که به جای یک موقعیت دراماتیک، بر جزئیات زندگی مردم تمرکز دارد.
چیزی که مجذوب کننده است. من در مورد سبک خاص اوزو این است که چگونه او برای پیشبرد داستان خود بر تلقین تکیه می کند. در واقع، برخی از وقایع مهم‌تر خارج از دوربین اتفاق می‌افتند، زیرا مشاهدات ساده و نافذ اوزو از زندگی این شخصیت‌ها، بدون ساختگی و ساختگی، به‌شدت بینش‌بخش باقی می‌ماند. محقق اوزو، دیوید دسر، که تفسیر روشنگرانه‌ای را در مورد تراک صوتی جایگزین ارائه می‌کند، این مفهوم را به عنوان «بیضی‌های روایی» توضیح می‌دهد، ابزار منحصربه‌فرد اوزو برای ارائه تداوم احساسی به یک داستان بدون ارائه تمام جزئیات قابل پیش‌بینی در میان. اوزو همچنین دوربین خود را در طول فیلمش در پایین قرار می دهد تا زاویه دید شخصی که روی یک تشک تاتامی نشسته را تکرار کند. این به طور قابل توجهی به انسانیتی که او برمی انگیزد می افزاید. هیچ تقابل ملودراماتیکی در بین شخصیت‌ها وجود ندارد، هیچ نمایش مازوخیستی وجود ندارد، و دیالوگ‌ها به‌طور فریبنده‌ای معمولی است، زیرا حتی بی‌معنی‌ترین اظهارنظر نیز بر داستان تأثیر می‌گذارد. فیلم هیچ‌کس را محکوم نمی‌کند و حس اجتناب‌ناپذیر بودن آن تنها غم و اندوه خاصی را به همراه دارد. چیزی که بیش از همه من را شگفت زده می کند این است که چگونه پایان آن بسیار جذاب است زیرا شخصیت ها برای من بسیار واقعی احساس می کنند، نه به این دلیل که تحولات داستانی دستکاری شده، حتی مرگ وجود دارد که مرا مجبور می کند به آنها احساس کنم.
من فقط دوست دارم. اجراها، چون نئورئالیسمی دارند که آنها را بیشتر تحت تأثیر قرار می دهد. Chishu Ryu و Chieko Higashiyama در نقش شوکیشی و تومی به طرز شگفت‌انگیزی معتبر هستند، و کاملاً انصرافی را که در مورد زندگی خود و فرزندانشان احساس می‌کنند، بدون لغزش در احساسات ارزان‌قیمت، منتقل می‌کنند. هیگاشیاما بدون هیچ زحمتی رفتار آفتابی یک مادربزرگ را نشان می دهد، بنابراین وقتی غم و اندوه زندگی او را فرا می گیرد، بیشتر آزاردهنده می شود. به ویژه، او صحنه زیبایی دارد که در آن تومی با حسرت به نوه‌اش نگاه می‌کند و در این فکر است که وقتی بزرگ شود او چگونه خواهد بود و آیا او زنده خواهد ماند تا ببیند چه اتفاقی می‌افتد. حتی ناراحت‌کننده‌تر صحنه‌ای است که شوکیشی و تومی در پارک Ueno نشسته‌اند و متوجه می‌شوند که فرزندانشان زمانی برای آنها ندارند و از این واقعیت که باید جایی برای خوابیدن شبانه بیابند دلسرد شده‌اند. نزدیک‌ترین چیزی که فیلم به یک شرور دارد، شیگه است که بدون ترس توسط هاروکو سوگیمورا به تصویر کشیده شده است، کسی که می‌تواند احترام، کوچکتر بودن و همفکری را به شیوه‌ای واقع گرایانه نشان دهد. او را در حالی که از کیک های گرانقیمتی که شوهرش برای والدینش خریده است شکایت می کند (چون خودش خودخواهانه آنها را می خورد) یا اینکه چگونه کویچی را برای کمک مالی به سفر به آتامی فینال می کند یا اینکه چگونه وقتی پدر و مادرش زود به خانه می آیند ناراحتی خود را نشان می دهد. آبگرم بنابراین یامامورا (که برای مخاطبان غربی بعدی به عنوان دریاسالار یاماموتو در «تورا! تورا! تورا!» آشنا بود) در نقش کویچی بی تفاوتی درستی نشان می‌دهد و کیوکو کاگاوا در انتهای فیلم به عنوان کیوکو ناامید چند خط تند دارد. br/>
اما بهترین بازی از ستسوکو هارا افسانه ای می آید، بازیگری درخشان که زیبایی و حساسیتش مرا یاد اولیویا دی هاویلند در همان دوران می اندازد. به عنوان نوریکو، او در نشان دادن فروتنی شخصیتش، سخاوت غیر اجباری او به رغم وضعیت ضعیفش و لبخند همیشگی اش به عنوان نقابی برای دردش، نفس گیر است. او چندین لحظه عمیقاً تأثیرگذار دارد، به عنوان مثال، وقتی نوریکو به شوکیشی و تومی توضیح می دهد که چگونه دلتنگ شوهرش شده است، حتی اگر به طور ضمنی گفته می شود که او یک الکلی وحشیانه بود. یا خداحافظی لمس کننده با کیوکو. یا خجالت دردناک او از احترام بالایی که شوکیشی برای مهربانی خود قائل است. انتظار آتش بازی یا هیچ لحظه تکان دهنده ای نداشته باشید، فقط یک فیلم قدرتمند احساسی علیرغم رویکرد به ظاهر متواضعانه اش. مجموعه دی وی دی دو دیسک تفسیری از دسر روی دیسک اول و همچنین تریلر دارد. در دیسک دوم، دو مستند عالی وجود دارد. یکی فیلم جامع 1983، دو ساعته با تمرکز بر زندگی و حرفه اوزو، و دومی ادای احترامی 40 دقیقه ای از چندین کارگردان بین المللی فیلم است.
دانلود فیلم Tokyo Story 1953 (داستان توکیو) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
متأسفانه، من از مکتب نقد فیلم «اگر حرکت نمی‌کند، با یک چوب» وارد می‌شوم. نه، شوخی می کنم. من خیلی از فیلم های آهسته را دوست دارم. نه، داستان توکیو در wazoo مشکلاتی دارد. این هم این نیست که فیلم بدی است. من واقعاً از آن خوشم آمد، کم کم. 7/10 حتما من احساس می کنم که به شدت بیش از حد ارزش گذاری شده است - تقریباً به اندازه فیلم ها بیش از حد ارزش گذاری شده است. اغلب به عنوان یکی از ده فیلم برتر ساخته شده در نظر گرفته می شود. شخصاً فکر نمی‌کنم یاسوجیرو اوزو به وجود انسان اعتبار کافی بدهد. زندگی هرگز اینقدر بی‌علاقه نیست، مردم هم اینطور نیستند. من اخیراً خانواده‌ام را از دست داده‌ام، و می‌توانم داستان‌هایی درباره مراسم تشییع جنازه تعریف کنم که عمق زیادی دارند که این چیزها را از بین می‌برند.
آنقدر در مورد محدودیت شگفت‌انگیز سبک اوزو شنیده‌ام که واقعاً واقعاً شنیده‌ام. فقط باید آن را زیر سوال برد من یک فیلم دیگر از اوزو دیده ام - Bakushu نام ژاپنی آن است. یادم نیست اواخر بهار است یا اوایل بهار. خسته کننده هم بود اما از نظر فرهنگی جالب بود. واقعا کهنه بود، تقریباً هیچ حرکتی نداشت. «داستان توکیو» مشخصاً مشهورترین فیلم اوزو است و باید بگویم که سبک در اینجا اصلاً محدود نیست. تنها دو نما در کل فیلم وجود دارد - این همان چیزی است که مردم معمولاً وقتی به دنبال تکنیک‌های سبکی برای اشاره هستند به آن اشاره می‌کنند. یکی از افرادی که با او صحبت کرده ام گفت: "در داستان توکیو، تنها یک شات ردیابی [sic] وجود دارد، و آن مانند چاقو بریده می شود." من می‌توانم بگویم که آن چیزی که او در موردش صحبت می‌کند کمی به جذابیتش می‌افزاید، و همینطور چیزی که او فراموش کرده بود. با این حال، تأثیر زیادی روی من نداشت. در واقع، فقط چند ضربه انفرادی اصلاً مرا لمس کرد. در مورد بقیه اوزو، او احتمالاً دوربین خود را پایین‌تر از هر کارگردان دیگری روی زمین قرار می‌دهد - تکنیکی که واقعاً چندان قابل توجه نیست. وگرنه تفاوت چندانی با هالیوود ندارد. در واقع، اکثر فیلم‌های هالیوودی آن دوره، فقط بر اساس بودجه‌شان، نماهای ردیابی محدودی دارند یا بدون آنها. الگوهای ویرایش تقریباً مشابه هر چیزی است که در هر جای دیگری پیدا می کنید، به جز این نوع عجیب و آزاردهنده از برش متقاطع که هر زمان دو نفر با هم صحبت می کنند ظاهر می شود. من آن را درک نمی کنم. واقعاً متلاطم است، برای فیلمی که به نظر می‌رسد می‌خواهد آنقدر واقع‌گرایانه باشد، نسبتاً دردناک است.
و من فکر می‌کنم که اهمیت انتقادی داستان توکیو در واقع‌گرایی آن است. من آن را درک نمی کنم، اما هر زمان که هر فیلمی سعی می کند واقع گرایانه یا ناتورالیستی باشد، منتقدان و بیشتر علاقه مندان به فیلم نعوظ خشمگینی پیدا می کنند. من می دانم زندگی واقعی چگونه است، و ترجیح می دهم آن را اغراق آمیز ببینم. راستش را بگویم، همانطور که در بالا گفتم، فکر نمی‌کنم اوزو زندگی واقعی را در داستان توکیو (یا باکوشو) ارائه کند. زندگی واقعی خیلی بیشتر از داستان توکیو درام دارد. این عمل برعکس هذل گویی است. این زندگی واقعی را به حداقل می رساند. در زندگی واقعی، هنگامی که یک خانواده دور میز شام ملاقات می کنند، همانطور که خانواده در پایان داستان توکیو انجام می دهند، میلیون ها شرایط بر نتیجه آن وعده غذایی تأثیر می گذارد. در داستان توکیو اینطور نیست. اوزو آنها را به انواعی تقلیل می‌دهد: زوج‌های پیر خوب، بزرگسالان بسیار پرمشغله، همسر خودخواه، بیوه دلسوز و غیره. من نمی خواهم آن را خیلی تضعیف کنم. اما در زندگی واقعی، آنها بسیار پیچیده تر و جالب تر خواهند بود. پیشنهاد می کنم در صورت لزوم در شام کریسمس یک غریبه نسبتاً به عنوان یک روح شرکت کنید. این می تواند بی نهایت پیچیده تر باشد.
من باید به خاطر مسائل پیچیده ای که مطرح می کند، اعتبار فیلم را بدهم. مضامین اصلی آن باید به سنگدلی نسل بزرگسالان و ناامیدی در نسل مسن بپردازد. هر زمان که به این موضوعات بپردازد به خوبی با آنها برخورد می کند. نویسنده‌ی درخشان‌تر می‌توانست با نوه‌هایش چیزهای بیشتری داشته باشد، اما اوزو از داشتن مقداری از آن در ابتدا راضی است. اما، واقعاً، او در داستان توکیو چه چیزی را نشان می دهد که شما قبلاً نمی دانستید؟ من این احساس را دارم که همان افرادی که داستان توکیو را دوست دارند، درست در همان لحظه ای که من این مطلب را می نویسم (19/12/2001) از حضور والدین یا خواهر شوهرشان برای کریسمس می ترسند و وقتی آنها نفس راحتی می کشند. ترک کردن. و من شرط می بندم که همین افراد وقتی بزرگتر شوند، داستان توکیو را ببینند و بگویند: "هی، بچه های من درست مثل آن سوراخ ها هستند!"
فیلم های بهتری درباره پیری وجود دارد. فیلم ایسلندی بچه‌های طبیعت را ببینید، درباره پیرمردی که خانواده‌اش آنقدر از حضور او در خانه‌شان عصبانی شده‌اند که به سرعت او را به خانه سالمندان منتقل می‌کنند، جایی که او با معشوق دبیرستانی‌اش ملاقات می‌کند. آنها سالها قبل به اجبار خانه‌های خود را در قسمتی غیرقابل مهمان‌نوازتر از جزیره ترک کرده بودند و با هم توطئه می‌کنند تا به آنجا برگردند و بمیرند. طرفداران داستان توکیو مطمئناً از آن متنفر خواهند شد، زیرا صرفاً سرگرم کننده و خارق العاده است. یکی دیگر از مواردی که من بسیار دوستش دارم مربوط به بزرگترین دشمن اوزو است - آکیرا کوروساوا مخوف، که اغلب هنگام مصاحبه با اوزو توسط مطبوعات، طعنه های سرگرم کننده ای را علیه اوزو بیان می کرد. او فکر می کرد که اوزو هم خسته است. فیلم راپسودی در ماه آگوست است و من می توانم صدای خنده را قبلاً از بخش اوزو بشنوم. من به همه شما قول می دهم که با گذشت سالها آن فیلم محبوب تر و مهم تر خواهد شد. در حال حاضر، به احمقانه ترین دلیل در برزخ بحرانی است: ریچارد گیر حدود 15 دقیقه در فیلم Tokyo Story حضور دارد. و این در واقع یکی از بهترین اجراهای اوست، اگر فقط به او فرصت بدهید. آن فیلم در پرداختن به پارادوکس های روابط سه نسل بسیار بهتر است.
دانلود فیلم Tokyo Story 1953 (داستان توکیو) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
داستان توکیو را معمولاً یکی از شاهکارهای فیلم بین المللی می نامند. در واقع، یک کتاب درسی معروف «مقدمه ای بر فیلم» از آن به عنوان مطالعه موردی در فیلم Tokyo Storyسازی قابل توجه استفاده می کند. اما، همانطور که بیش از یک منتقد تاکنون اشاره کرده‌اند، «داستان توکیو» کند، مبهم و گاهی به ظاهر عقیم است. درک اینکه چگونه یک کلاسیک بزرگ می‌تواند به ظاهر بی‌روح باشد، نیازمند مطالعه‌ای است - همانطور که دیگران اشاره کرده‌اند، فرهنگ ژاپنی، تکنیک فیلم و خودمان. خوشبختانه، این درک بیش از حد کامل خود را جبران می کند، همانطور که در مورد هر اثر هنری بزرگ صدق می کند.
من باید با هشدار به بیننده اولین بار شروع کنم که فیلم به سبک آشنا نیست. منتقدان دیگر دوربین، زوایای بازی، بازیگری، انحراف را ذکر کرده اند - من به سختی نیازی به صحبت در مورد آنها دارم. آنهایی که تقریباً در هر دوره ای به فیلم های هالیوود عادت کرده اند، «داستان توکیو» را عجیب و ناراحت کننده می یابند، فقط به این دلیل که سبک آن بسیار متفاوت است. و البته فرهنگ کاملاً متفاوت است. در این انجمن به سختی می‌توان درباره شیوه‌ای که پدران ژاپنی درباره فرزندانشان در میان خود صحبت می‌کنند یا فرهنگ ازدواج ژاپن دهه 1950 بحث کرد. اما فکر می‌کنم فیلم عالی است حتی اگر کسی درکی از تدوین پیوسته، یا ژاپن پس از جنگ، یا ده‌ها موضوع مبهم دیگر نداشته باشد. به هر حال، این ویژگی اصلی هنر بزرگ است: حتی آنهایی از ما که به طور کامل درک نمی کنیم، هنوز به شیوه ای غیرقابل توصیف، متوجه می شویم که در حضور چیزی بزرگ هستیم.
متداول ترین اتهامات با مخالفت با این فیلم، به طور عجیبی، مدعی می شود که این یک تمرین سرد و بی روح در تکنیک است یا از سوی دیگر، یک سریال صابونی است، بدون محتوای واقعی. من فکر می کنم هیچ کدام از اینها درست نیست. هیچ شکی وجود ندارد که به راحتی سرد دیده می شود. با استانداردهای مدرن هیچ چیز واقعاً اتفاق نمی افتد. این فقط یک خانواده است که می آید و می رود و زندگی می کند و می میرد. البته، برای کسانی که آن را به یک سریال تلویزیونی متهم می کنند، این مرگ مهمترین گواه بر گناه دستکاری آن است. اما، برای کسانی که آن را دیده‌اند، سکته مغزی مادر یا جایی که به کیزو گفته می‌شود برای آخرین بار نگاه کند را به خاطر بیاورند - آیا یک سریال تلویزیونی چنین صحنه‌های فوق‌العاده احساسی را از بین می‌برد؟
نه، «داستان توکیو» هیچ‌کدام از اینها نیست. سرد و نه دستکاری بلکه به آرامی شما را وارد خانواده‌ای می‌کند که، در حالی که شاید کاملاً شبیه خانواده شما نیست، اما در پایه‌اش همینطور است. سپس به آن چیزهایی اجازه می دهد که روزی برای همه ما اتفاق بیفتند - بزرگ شدن، دور شدن، و آن پایان غیرقابل وصف و گریزناپذیر. این آسان نیست؛ واضح نیست؛ اما مبهم نیست. پس از همه اینها، فقط می توانم این را به شما بگویم: اگر آنقدر زندگی کرده اید که بدانید ترک والدین چه احساسی دارد و خیلی دیر متوجه شده اید، همانطور که به نظر می رسد همه ما می دانیم، ارزش چیزی را که پشت سر گذاشته اید، "داستان توکیو" به شما پاداش کامل خواهد داد. و این چیزها - همه ما همین کارها را انجام می دهیم، بنابراین «داستان توکیو» جهانی است، هنر است.
دانلود فیلم Tokyo Story 1953 (داستان توکیو) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
(برخی اسپویل)
چرا کسی بخواهد درباره فیلمی که نیم قرن پیش اکران شد چیزی بنویسد؟ دو دلیل واضح وجود دارد: (الف) نویسنده به تازگی آن را دیده است و (ب) فیلم بی زمان است، دقیقاً به همان اندازه که امروز برای اولین بار اکران شد مرتبط است. در این مورد، هر دو است.
در طول نیم قرن گذشته، داستان توکیو راه خود را به ده فهرست برتر منتقدان فیلم پیدا کرده است. در مورد دلیل آن بسیار گفته شده است. کاری که من در اینجا می‌خواهم انجام دهم این است که چندین مشاهدات در مورد چیزهایی در داستان توکیو داشته باشم که به‌طور خاص مرا مورد توجه قرار می‌دهند.
یکی در صحنه ترمینال قطار توکیو است، زمانی که زوج پیر پس از زندگی خود به خانه بازمی‌گردند. بازدید در توکیو بسیاری از ما در دنیای امروزی تجربه زیادی از خداحافظی داریم. کمتر ما تجربه خداحافظی با افرادی را داریم که شاید دیگر آنها را نبینیم. هنوز کمتر ما (فقط کسانی که به اندازه کافی در اطراف بوده اند) تجربه خداحافظی با افرادی را داریم که انتظار دارند دیگر ما را نبینند. کسانی از ما در این دسته آخر احتمالاً آنچه را که در مورد صحنه به آن اشاره می کنم، احساس می کنند. پیرزن‌ها به طور کاملاً غیرمعمول به فرزندانش گفتند که حالا که این ملاقات را دارند، اگر بعد از آن اتفاقی بیفتد، نیازی به آمدن ندارند (به شهر کوچکی که زوج پیر در آن زندگی می‌کنند). این خط به وضوح ارائه شده، یکی از چیزهایی است که باعث می‌شود داستان توکیو بالاتر از فیلم‌های دیگر با موقعیت‌های مشابه و دیالوگ‌های مشابه قرار بگیرد.
یکی دیگر، یک تصویر ثابت بسیار ترسناک است. منتهی به آن قسمتی است که پسر این زوج پیر، یک پزشک بسیار شلوغ، برنامه یک گردش خانوادگی را کنار می گذارد. در حالی که نوه‌ی بزرگتر تا حدودی سرکش در حال عبوس شدن است، مادربزرگ با موفقیت پسر کوچکتر را ترغیب می‌کند تا برای بازی در یک منطقه صنعتی تا حدودی متروک به بیرون برود. مادربزرگ، تا حدودی قابل پیش بینی، از پسر کوچک می پرسد که وقتی بزرگ شد می خواهد چه کار کند، و به همان اندازه قابل پیش بینی، این سوال فراتر از درک او است، زیرا او همچنان به چیدن علف های بلند ادامه می دهد. سپس این آخرین نما از سکانس می آید، نمائی از دور قدیمی در سمت راست صفحه و عکس جوان در سمت چپ. صرف نظر از اینکه چه پیامی از این عکس دریافت می کنید، تصویر بسیار دلخراش است.
دانلود فیلم Tokyo Story 1953 (داستان توکیو) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
من قبول دارم که تهوع‌آورترین چیز روی کره زمین عمدی نیست،،،، قبول دارم که هر قاتل باید اینطور فکر کند، قبول دارم که هر جنایتکاری خودش را دوست دارد کار کند، قبول دارم که افرادی که با یک ثروتمند ازدواج کرده‌اند. مردانی که در تماس با یک زن جوان دوست داشتنی دست کوچک شکننده گفتند: "همسرم نمی فهمد من چیست" اساساً نیمی از اعتبار است
اما من نیز می پذیرم که بیش از حد ناخوشایندترین چیز در این مورد است. جهان توسط "بیگناهان" ساخته شده است،،، شخصی گفته است که جذاب ترین چیز در رابطه با دنیایی که در پس هر تعهد بزرگوارانه خارق العاده ای قرار دارد، عموماً دارای فرآیندهای فکری بی تکلف و کوته فکری است و هر قطعه از تخلفات نوع بشر با خوش بینی، لذت بخش پوشیده شده است. لباس‌ها،،، مانند تحولات پاریس، مانند هیتلر
دنیای انیمیشن فوق‌العاده است، به این دلیل که مرتباً یک ناظر عظیم قوی و شیطان صفت در جایی دورتر برای ما نشسته است. و ماه وحشتناک تر از مدیری است که هرگز نمی توان آن را خرد کرد این است که اصلاً سرپرستی وجود ندارد
آنچه پنهان است،،، در تحقیق فلسفی چرخه ماهانه شهرت دارد، و در طبقه اولیه پاسخ بیان می شود. چیزی بر خلاف شر عالی است، مقاله، همه ما باید بجنگیم، گفت: گوز بالاتر در طبقه بعدی، چیزی به نام نفرت انگیز وجود ندارد، شر خوب نیست،،،، افراد سختگیر می گویند شر یک نوع است مقدماتی، نوعی نظم و انضباط است، بهشتی است برای فیلتر کردن که می تواند بر ابزار همیشگی،،،، از نزاع همیشگی،،، من دوست دارم خالق استثنایی،،، خدا شبیه شعله و نزدیک به او، مانند چند نقطه، دور، به عنوان کمتر
"شر در جزئیات نهفته است." «من فکر می‌کنم روایت توکیو سرمقاله ایده‌آلی در این زمینه است.
جمعی از بچه‌ها تحت استاندارد کاملاً حساس «مادر پدر، دوستت داریم»، چند نفر نگهبانان را به اتاق بالا فرستادند. در هر صورت، دیگران مانند لگد زدن به یک توپ، سطح یکنواخت تر شبنم نیست،،، شما می گویید که مردم خود را دوست دارند، و پاسخ واقعاً این است، همه آنها مردم خود را می ستایند، اما آیا می خواهید بپرسید که آیا آنها دوست دارند یا خیر. بچه‌های بزرگ، گفتن این موضوع سخت است
نوه‌های نفیس یا به این فکر می‌کنند که تا چه زمانی حوزه‌های کاریشان درگیر خواهد بود و آیا می‌توانند به فروشگاه‌های زنجیره‌ای خرده‌فروشی بروند، یا حتی از صحبت کردن با آنها ناراحت نمی‌شوند. همدیگر
بسیاری از افراد مکرراً می گویند که تفکر اساسی کودکان، ساده و صریح معتبر است، با این حال می گویند که مهربانی کودکان احتمالاً بزرگترین دروغ روی کره زمین است، افرادی که می گویند جوانان فقط خواسته های کودک را می بینند اساسی است. بزرگ‌ترها ثروت زیادی به دست می‌آورند تا یک مقام عالی باشند و خیلی راحت ملاقات کنند، اما یک بار هم ندیده‌اند. پس از دردسرها، هیچ رضایتی وجود ندارد، از بزرگ‌ترها بسیار قوی‌تر،
اگر بتوانید این انبوه بچه‌های غمگین را در این گردهمایی ناشایست پرتاب کنید، باید پرچمی را که آنها را به جرم وحشی سرزنش می‌کنند، بزرگ کنیم. این خیلی خوب است،،،، اما اوزو یاسوجیرو نیست،،،، آنها افراد معمولی هستند، نه بیش از حد عالی، نه واقعاً وحشتناک، آنها ما هستیم و شما، بسیار برتر از برخی از ما،،،، ما در هر موردی هستیم پیش فرض استثنایی معمولی خود اساساً قطعاً فرد وحشتناکی نیست، محافظان آسیب دیده مانند این فقط برای دیگران اتفاق می افتد، هرگز متعلق به آنها نیست، اما از زندگی وقتی به جلوی صفحه می رویم، فقط جدایی و خودخواهی را می بینیم
گفته می‌شود که مضحک‌ترین چیز برای دیدن یک فیلم هیجان‌انگیز این نیست که فانتوم از صفحه بیرون می‌رود، اما چرخاندن سر برای دیدن طرف همراهانی که فیلم را تماشا می‌کنند، روح است
از این نظر، داستان توکیو یک تلنگر خون و غرور ایده آل است
دانلود فیلم Tokyo Story 1953 (داستان توکیو) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
از نظر مکانیکی، «داستان توکیو» هم مبتکرانه و هم بیش از حد ساده شده بود. رئیس هنجار 180 درجه را به هم زد، دوربین تقریباً هرگز حرکت نمی‌کند، و در هر صورت هم سطح چشم یا روی زمین است. من به نوآوری که در این خلقت انجام شد اهمیتی نمی دهم. نه به این دلیل که کار ساده ای بود، بلکه از آنجایی که داستان و سرگرمی ها مرکز فوق العاده ای هستند که کار دوربین را به یک فکر اختیاری تبدیل می کند.
یاسوجیرو اوزو به خاطر ساختن داستان های اساسی با نتایج عظیم معروف است. بازسازی رایگان او در سال 1953 از «راه را برای فردا» ساخته لئو مک‌کاری، درخشان‌ترین فیلم او و همچنین فیلمی است که بیشترین اثر نزدیک به خانه را دارد. واقعیت جالب در مورد اول: اورسن ولز یک بار به پیتر بوگدانوویچ گفت که "راه را برای فردا بساز" می تواند یک گریه سنگی را درآورد. راستش را بخواهید، بازسازی ژاپنی بسیار احساسی‌تر است.
دلیل اساسی «داستان توکیو» این است: یک زوج پیر به روستایی توکیو سفر می‌کنند تا با فرزندان و نوه‌های پربارشان انرژی سرمایه‌گذاری کنند. کودکان تقریباً هیچ انرژی برای آنها نداشتند. در حال حاضر داستان کم و بیش این است. چیزهایی اتفاق می‌افتند، با این حال افراد دوست دارند داستان را در ساده‌ترین ساختارش بیان کنند تا بی‌دریغی خلقت آن را منعکس کنند. من اشاره کردم که کار دوربین چقدر ساده است، اما پیشرفت کاراکترها چیزی غیر از این است.
این زوج خیلی وقت است که با هم رابطه دارند و پنج جوان دارند که چهار نفر از آنها هنوز زندگی می کنند. . جوان ترین آنها یک مربی است که در واقع با آنها زندگی می کند و بقیه در توکیو هستند. با سابقه ترین فرزند آنها متخصصی است که به او بسیار معروف است. صحنه‌ای وجود دارد که آنها پیش‌بینی می‌کنند که محل را ببینند، اما زمانی که به بیمار نیاز است، باید رد شوند. این نشانه اصلی مدت کوتاهی است که باید سپری شود و از هم اکنون وحشتناک است. آنها نیازی به سربار ندارند و خوشحالند که فرزندانشان اینقدر مثمر ثمر هستند. با این حال، می‌توانیم ببینیم که آنها از کمانچه دوم بودن ناامید شده‌اند.
کمی بعد، نیمه بهتر او بیمار می‌شود. بچه‌ها باید بدانند که چقدر تنگ نظر بوده‌اند، صرف نظر از اینکه نمی‌توانستند کمک کنند. داستان توکیو اغلب به دو بخش با ویزیت و بیماری تقسیم می شود. هر دو بدبخت هستند و هر دو بسیار عالی هستند.
دلیل اصلی که من نیازی به فرو رفتن عمیق در داستان ندارم و واقعاً همه چیز را تجزیه و تحلیل می کنم، نتیجه چالش نام ها نیست، به سادگی فکر می کنم بهترین کاری که می‌توان انجام داد این است که فیلم را برای شما تماشا کنید و یک عالی بی‌نظیر را تجربه کنید.
برخلاف «ارثی»، «روما» یا «پرتره زن در آتش»، این یک مشعل تنبل است. این عالی است و بدون هیچ دلیل واضحی کند نیست. داستان به حرکت خود ادامه می دهد و ما همچنان به درک بهتر شخصیت ها ادامه می دهیم. فیلم 136 دقیقه است، با این حال من آنقدر داستان توکیو را دوست داشتم و معتقد بودم که باید بسیار طولانی تر شود. اشکال کند واقعاً تماشاگر را غرق می کند. علاوه بر این، احساس نکردن در طول فیلم تقریباً دشوار است. دست های پایین ترین احساسات الهام گرفته شده است.
دانلود فیلم Tokyo Story 1953 (داستان توکیو) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
داستان توکیو یاسوجیرو اوزو یکی از برترین‌های بی‌نظیر است که توسط روسای منفرد انتخاب شده است و دیدن دلیل آن ساده است. داستانی نفس‌گیر ندارد، و از نظر ثانوی، به شیوه‌ای درگیر می‌شود که به معنای واقعی می‌تواند به افراد متوسط از سراسر مکان برسد.
مهمترین دیدگاهی که اوزو برای ساختن این اثر هنری عمیق که واقعاً روی آن تمرکز دارد انجام داده است، روشی است که او چنان در داستان غوطه ور می شود که احساس می کنید یک قطعه واقعی هستید. از آن او ظاهراً این غوطه ور شدن را با استفاده از تعداد زیادی از نقاط بسیار پایین دوربین که ظاهراً «تاتامی-شات» نامیده می شوند، انجام می دهد، که در آن به نظر می رسد تماشاگر بر روی تشک درست نزدیک به شخصیت های ما نشسته است (یا ما بگوییم در اتاق زیر، اوزو علاوه بر این تمایل دارد که این نوع عکس‌ها را در اتاق دیگری قرار دهد، بنابراین ما می‌توانیم در هر صورت یک طرح کلی از شخصیت‌هایمان داشته باشیم. علاوه بر این، ما متوجه بسیاری از استراتژی‌های سوئیچ شات می‌شویم که در آنها به نظر می‌رسد شخصیت‌ها به دوربین می‌پردازند، که به همین ترتیب افزایش می‌یابد زیرا اوزو راهی فوق‌العاده برای شفاف‌سازی آنها برای مخاطب کردن جمعیت است. این روش‌های فیلمسازی دست‌نخورده توسط اوزو روشی ایده‌آل برای گسترش غوطه‌ور شدن در واقعیت او است و کاملاً کار می‌کند.
نمایشگاه‌های بازیگری عموماً عالی هستند، اما به‌ویژه نوریکو (ستسوکو هارا) ارائه‌ی فوق‌العاده‌ای را به نمایش می‌گذارد. بیوه ظاهراً شاد و در عین حال بسیار دردمند فرزند زوج بزرگتر. کاراکترهای مختلف همگی بسیار خود محور هستند و پس از یک موقعیت وحشتناک خاص بعداً در فیلم Tokyo Story، جدایی آنها از اوزو به جمعیت تاکید می کند تا به طور بی تکلفی ایرادات افراد عادی را مطرح کنند. به همین ترتیب، داستانی است در مورد افراد مسن در شهری جوان که ظاهراً جایی برای آنها ندارد (مثل شیوه ای که محکومان طولانی مدت تحویل داده شده در احیای شاوشنک به تصویر کشیده می شوند، که احساس می کنند هیچ ندارند. تحمل در این دنیا) که ناتوانی فرهنگ امروزی را برای فکر کردن بیشتر به بزرگانمان افزایش می‌دهد.
همچنین با فیلمبرداری فوق‌العاده و نماهای خارق‌العاده از منظره توکیو، اوزاکا و اونومیچی که نشان می‌دهد، ارتقا یافته است. با این وجود ما افراد کوچکی در چنین نقطه مهمی هستیم و زندگی باید ادامه یابد. نقطه‌های پایین دوربین و منظره اجتماعی داخلی ژاپنی لذت‌بخش نیز به همین ترتیب در ایجاد یک رویارویی ظاهراً زیبا مشارکت می‌کنند. موسیقی تکانوبو سایتو نیز از ویولن‌های خارق‌العاده برای بهبود ارتباط نزدیک به خانه با فیلم استفاده می‌کند.
در پایان این یک داستان اساسی است که می‌تواند برای هر فرد معمولی اتفاق بیفتد، که علاوه بر این اساساً چیزی است که باعث می‌شود خیلی جالبه هر چند از نظر ظاهری با بازی‌های خارق‌العاده، یک موسیقی متن باورنکردنی و در عین حال با توجه به موقعیت اخلاقی طولانی مدت انسان در ارتباط با افراد مسن‌ترمان، فیلمی بسیار از محدودیت‌های داستانی «ساده» خود فراتر می‌رود.
دانلود فیلم Tokyo Story 1953 (داستان توکیو) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
خلاصه: یک زوج در حال بلوغ در دهه 1950 در توکیو به دیدار جوانان خود می روند. در حالی که همه خوش خلق و خوش اخلاق هستند، سال ها و مایل ها بین آنها به طور کلی آنها را به راه های مختلفی برده است و آنها برای دست و پنجه نرم کردن با خاطرات و انتظارات خود مبارزه می کنند.
مفهوم مربوط به The Watcher: Closeness و چگونه همه چیز تغییر می کند تحقیق شخصی در مورد تمایزات بین سنین، فرضیات آنها (چه جوانی و چه پیر) و اینکه چگونه دنیای پیشرفته خانواده را در هم شکسته است.
مزایا و معایب: این برشی از زندگی/فکر است فیلم به جای نوع فیلم رویایی/آرمان گرایی که برای جوانان امروزی به نمایش گذاشته می شود. در حالی که بسیاری از فیلم‌های تازه‌تر، بی رحمی و فعالیت را به عنوان ستون بینش فیلم خود قرار داده‌اند، داستان توکیو برعکس است. در حالی که فیلم یک رسانه "تصویری" است، اما تمایل دارد که یک رسانه محجوب نیز باشد، بدون تمام "چشم گوسفندی" و تزییناتی که امروزه بسیار غیرقابل انکار هستند.
داستان توکیو طولانی است، بیش از 2 ساعت‌ها، و مدتی طول کشید تا بتوانم در تمام این مسیر کمک کنم. در پایان فیلم، احساس می کردم که عضوی از این خانواده هستم و می توانم تشدید و درد آنها را تشخیص دهم. داستان توکیو ممکن است سنین جوانی بیشتری را درگیر نکند، اما با افزایش سن، این نوع فیلم برای هر یک از ما که بیش از آن چیزی که به خودمان اجازه می‌دهیم به یاد بیاوریم، جذاب‌تر می‌شود.
چند ویژگی جذاب با توجه به فیلم که از شیوه زندگی در جایی که آن ساخته شده است. تمام نقاط دوربین بسیار پایین هستند، معمولاً کمتر از 3 فوت از زمین فاصله دارند. از آنجایی که در ژاپن دهه 1950 صندلی های زیادی وجود نداشت، بیشتر شخصیت ها روی زمین می نشینند. این محل زندگی آنهاست، سپس نقطه پایین دوربین. تقریباً همه افراد فیلم یک فن دستی دارند که مدام خود را با آن طرفدار می کنند. در دوره قبل از سرد شدن، این بهترین راه برای خنک نگه داشتن در اواسط سال بود. عملاً هیچ حرکتی در بررسی با دوربین وجود ندارد. بخش بزرگی از صحنه ها با یک ناحیه دوربین ثابت با تغییرات ناچیز صحنه به پایان می رسد. در نهایت، صحنه‌های «مدت‌انگیز» زیادی وجود دارد که در آنها سرگرم‌کننده‌ها لبه را ترک می‌کنند یا اتاقی را ترک می‌کنند، با این حال دوربین به مدت ۱۰ ثانیه قبل از محو شدن در صحنه زیر یا تغییر به صحنه‌ای دیگر به حرکت خود ادامه می‌دهد. حوزه. این عمدی به نظر می رسد، مانند اینکه رئیس باید به ما اجازه دهد تا منتظر آنچه که به سادگی رخ داده است بمانیم.
در نهایت این فیلمی است که شما را به فکر وا می دارد. من عاشق فیلم هایی هستم که این کار را انجام می دهند.
دانلود فیلم Tokyo Story 1953 (داستان توکیو) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
دلایل مختلفی وجود دارد که فیلم ها به اثر هنری تبدیل شوند. برخی با توجه به این واقعیت که نمادهای آنها برای همیشه در چشمان خاطره سوخته است، برخی دیگر با توجه به این واقعیت که شخصیت ها خارق العاده هستند، برخی دیگر از زمانی که آنها مسیر دیگری را در هنرهای زیبا راه اندازی کردند. داستان توکیو صلاحیت خود را در میان تحسین کنندگان فیلم جهانی تضمین می کند، عموماً به دلیل مطالب اجتماعی مترقی و غیرمحسوس آن، و همچنین چند تصویر دائمی: منظری روی سراشیبی با چهره های کوچک مادربزرگ و نوه اش که برای مثال بازی می کنند، شبیه به یک تصویر زنده. اجرای یکی از آن مدل های نمونه بامبو کوچک که در شیشه محصور شده است. برای نام بردن از تنها یک شات با طرح کلی لذت بخش.
در زمان ساخته شدن آن، در سال 1953، برای به تصویر کشیدن شیوه های عمدی و بی ادبانه نوه ها که در اینجا نمایش داده می شود، برای ناظران معمولی خیره کننده بود. به همین ترتیب، بی‌تفاوتی که توسط بچه‌های این زوج مسن نشان داده شد، در آستانه توهین قرار گرفت. به طور پیوسته پوشش پر زحمت و پر زحمت از رسوم اجتماعی کنار گذاشته می شود تا آشکار شود که حتی دختر کوچک فداکار در مقررات پذیرفته است که بیش از آنچه نشان می دهد خودخواه است. مشکل خارق‌العاده بستگانی که هر گونه ارتباط واقعی با یکدیگر دارند، عمیقاً در خانه تعیین می‌شود. علاوه بر این، این ناهماهنگی که یک عضو غیر نزدیک خانواده واقعاً شخصی است که واقعاً بیشترین تمرکز را روی تایمرهای قدیمی دارد. این، همراه با تصمیم یک خط داستانی که عمداً از پیشنهادات جوانمردانه یا اسطوره ای دور نگه داشته شده است، همانطور که می توانست در آن زمان در فیلم Tokyo Story ژاپنی عادی باشد، نشان دهنده تأثیر اجتماعی داستان توکیو در سال 1953 است. (به یاد داشته باشید که اولین نمایشگر کیروساوا هفت سامورایی تنها سال بعد تحویل داده شد و از رویه افسانه‌ای-شجاعانه نویسندگی ژاپنی روی فیلم حمایت می‌کرد. فیلمی قدیمی که موزیکال آن آرام آرام رودخانه است. با این حال، حتی برای کسی مانند من که از فیلم های ناآشنا قدردانی می کنم، سرعت به ندرت افزایش می یابد. به هر حال، داستان توکیو دشمن فیلم جوانمردانه است. در هر صورت، این به روز رسانی است که انحراف مداوم فیلم - به جز فیلم‌هایی مانند درخت زندگی ترنس مالیک - به تماشاگر اجازه نمی‌دهد تا درباره موضوعات عمیق‌تری فکر کند. داستان توکیو به ما توصیه می‌کند که فیلم‌ها می‌توانند به‌جای خاموشی مداوم رعد و برق، دعاهای طولانی باشند. این در برابر اساسی ترین مسائلی است که علیه همه ما مطرح می شود: خانواده و مرگ و میر.
دانلود فیلم Tokyo Story 1953 (داستان توکیو) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
داستان توکیو یک داستان اساسی و سرراست است، اما آنچه فیلم به ما منتقل می کند بسیار فراتر از آن است. رئیس، یاسوجیرو اوزو، استراتژی های فیلمبرداری بسیار جذابی را برای داستان توکیو در نظر گرفته است و داستان توکیو به دلیل استفاده از شات "تاتامی مت" قابل توجه است، که در آن سطح دوربین در سطح زمین یا سطح چشم پایین است و تا حد زیادی ثابت می ماند. همه را از طریق. اوزو همچنین با نگاه کردن مستقیم هنرمندان به دوربین در طول بحث، دیوار چهارم را تا حد زیادی می شکند، و این امر را به طور قابل توجهی برای جمعیت خصوصی تر از احساس واقعی شخصیت ها می کند.
تقریباً هر نما ترسیم شده است. با خطوط، مربع ها و نقاط و تقریباً در هر صحنه، طرفداران توسط شخصیت ها به تعویق می افتند تا به درک دما و طرز فکر شخصیت ها کمک کنند. این یک داستان ضروری در مورد یک زوج مسن است که برای یافتن فرزندان و نوه های خود به توکیو می آیند، اما متأسفانه خانواده فرصتی برای مدیریت سرپرستان بالغ ندارند. یک مشکل در پایان فیلم به یک انتخاب وحشتناک تبدیل می شود.
آنچه داستان توکیو بیان می کند بسیار بیشتر است. این به ما یادآوری می کند که خانواده ما چقدر ارزشمند است و اینکه سرمایه گذاری در سریع ترین زمان ممکن با آنها بسیار حیاتی است. علاوه بر این، گفتار شگفت انگیزی در مورد اهمیت تاریخ درک است. یکی از خطوط اصلی داستان در تمام طول فیلم، خلأ دائماً گم شده ای است که به دلیل یک فرزند گمشده در طول جنگ بزرگ دوم مشهور است. داستان توکیو فقط مدت کوتاهی پس از پایان درگیری تحویل داده شد و این تأثیر در تمام فیلم احساس می شود. این در ذهن شخصیت‌ها، ذهن تهیه‌کننده‌ها تازگی دارد و در نهایت شما را نیز درک می‌کند.
اگر بخواهید ذهن خود را در ژاپن 1953 قرار دهید، می‌توانید تشدید شخصیت‌ها را با وجود این واقعیت که آنها عذاب را با افتخار بیان می کنند. با توجه به قیافه آنها، به نظر می رسد که تقریباً شک است. این یک دیدگاه جذاب است که سعی کنید خود را در سال 1953 قرار دهید، به جای بررسی آن از دیدگاه قرن بیست و یکم. از داستان توکیو به عنوان یک اثر هنری یاد می شود. در 100 رکورد برتر مختلف نشان داده می شود. یک فیلم تصویری باورنکردنی از فیلمسازی و همچنین مجموعه‌ای از تجربیات و نشان‌دهنده اهمیت خانواده است.
دانلود فیلم Tokyo Story 1953 (داستان توکیو) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
در اطراف تصاویر متحرک Ozu نشاط مطمئنی وجود دارد که به طور کلی تماشاگران راحت‌طلب را می‌ترساند. آنها فیلم هایی درباره هستی هستند، درباره مردم عادی که اغلب افراد می گویند. می توان آن را شنید و فکر کرد که این یک جشنواره درگ است که فقط برای یقه سفت فیلم های کار مشتاق تر به کار می رود. در هر صورت، این یک اقدام اشتباه خواهد بود. داستان توکیو خسته کننده نیست. در واقع، نمی توان برای به حرکت درآوردن فرآیند عجله کرد، اما در صورتی که از یک نوع آیه تصویری اکتشافی اندی وارهول وحشت دارید، زمان آن رسیده است که این احساس ترس را کنار بگذارید.
داستان توکیو یک نمایش کاملاً گیرا با تمام نیروی حاکم حلقه ها یا نگهبان است. فقط این است که به جای شخصیت ها و شرایط عالی، فیلم دقیقاً به اندازه شخصیت ها و شرایط ظاهری در چهره هر کسی است. این زندگی شامل ارتباطات خانوادگی، انتظارات خنثی شده، بلوغ، بیماری و مرگ است. همزمان شخصیت‌ها ژاپنی هستند و اغلب با نوعی آرامش ظاهری پاسخ می‌دهند که باعث حسادت یک مرد محترم انگلیسی می‌شود. احساسات بسیار بزرگ هستند، اما به طور نامحسوس توسط سرگرم کننده ها منتقل می شوند. این ممکن است تعداد کمی از ناظران را از دست بدهد، اما به افرادی که به دقت توجه می کنند پاداش می دهد. طرح زیادی برای صحبت وجود ندارد، با این حال این بدان معنا نیست که همه چیز به طور مداوم رخ نمی دهد، یا اینکه فیلم به جایی نمی رسد. نقطه مقابل قابل توجه: در پایان به نظر می رسد که همه چیز چرخه را به شیوه ای بسیار رضایت بخش کامل کرده است. پیام‌های زیادی وجود دارد که بر شیوه تفکر و جستارهای وجودی تأثیر می‌گذارد، برای کسانی که چنین چیزی را دوست دارند. نکته اصلی که من معتقدم کسانی که مشتاق تماشای داستان توکیو هستند باید حذف کنند، این است که این فقط یک فیلم برای علاقه مندان به فیلم نیست. یک قطعه در سطحی اساسی می تواند توسط هر فردی که نمایش با مرکز عمیق قوی را دوست دارد، خوشحال کند. نترسید و آن را بررسی کنید!
دانلود فیلم Tokyo Story 1953 (داستان توکیو) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
فیلم هایی در مورد جوانانی وجود دارد که دقیقاً از قیم (در حال بلوغ) خود الهام نمی گیرند. نمونه‌های آن عبارتند از «راه را برای فردا بسازید» (1937، لئو مک‌کری) و (به عنوان داستان فرعی) «همه آن چیزی که بهشت اجازه می‌دهد» (1955، داگلاس سیرک).
فیلم‌هایی وجود دارند که در آن نگهبانان ناامید هستند. توسط بچه هایشان یک مدل «همه حالشان خوب است» (1990، جوزپه تورناتوره) است.
«داستان توکیو» این دو موضوع را دارد و آنها را در طرحی عالی تثبیت می کند. داستان با حرکات کوچک روایت می شود. اینکه بزرگترین کودک چقدر نسبت به هموطنانش بیگانه شده است، معلوم می‌شود که او باید فرزندش را (که دیگر بچه نیست) به پدربزرگ و مادربزرگش ارائه کند. در صحنه‌ای دیگر، شکست پدر با بچه‌هایش پس از هدفی در طول یک شب بیرون رفتن با همراهان مادام‌العمر آشکار می‌شود. هنگامی که او الکلی به خانه برمی‌گردد، پاسخ نیمه بهترش این احساس را به وجود می‌آورد که مشروب‌خواری یک رذیله همیشگی اوست که از گذشته می‌شناسد.
بنابراین «داستان توکیو» بعداً یک فیلم نیست. در مورد "بچه های خوب" (سرپرست ها) و "بچه های بد" (بچه ها. به طور قابل توجهی ظریف تر است. صحنه نشان داده شده در بالا نشان می دهد که نگهبانان ممکن است لزوماً در همه موارد پیرمردان جذابی نبوده باشند، و همه جوانان اینگونه نیستند. خود محوری. دختر تنظیم کننده (همسر فرزندشان که در جنگ جهانی دوم سقوط کرده است) مشتاق است با دوستانش انرژی سرمایه گذاری کند و توکیو را به آنها نشان دهد.
این دختر تنظیم کننده نوریکو نام دارد و ستسوکو هارا پیش از این در «بانشون» (1949) و «اوایل تابستان» (1951) شخصیت نوریکو را بازی کرده بود. تعداد بسیار کمی از افراد به عنوان اوج آثار او.
نظرات کاربران
برای ثبت نظر ابتدا وارد اکانت خود شوید.