دانلود سریال The War 2007 دوبله فارسی بدون سانسور

این مجموعه درباره ی جنگ جهانی دوم است و داستان آن طبق تجربه های شخصی عده ای مرد و زن آمریکایی از 4 شهر مختلف روایت میشود. زمانی که جنگ روی زندگی تک تک ساکنین این شهرها تاثیرگذار بوده و دیگر هیچ روال روزمره و عادی وجود ندارد...

دانلود سریال The War 2007 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

من نمی دانم که The War - - شاید "سریال طولانی" - شبیه "جنگ مشترک" کن برنز است - اما چه چیزی می تواند باشد؟ طرح‌بندی کلی جنگ بزرگ دوم آنقدر قابل توجه است (کودکان: ما برنده شدیم) که من از آنها صرف نظر می‌کنم و به سادگی چند نظر می‌نویسم.

نمایش به طور کلی به سه بخش معادل تقسیم می‌شود: (1) ) زندگی در جبهه خانگی در پرتابل، آلاباما. لوورن، مینه سوتا؛ ساکرامنتو، کالیفرنیا؛ و واتربری، کانکتیکات؛ (2) نبرد، برای ارجاعات خاص (خیلی کم) به روش شناسی کلی. و (3) ملاقات با افراد ماندگاری که در جنگ شرکت کردند. آنها می‌آیند تا جایگزین ما برای فیلم‌های B در اسلات تلویزیون روایی شوند. هیچ ملاقاتی با افسران و روسای عملیات دریایی یا مربیان مدرسه جنگ امروزی وجود ندارد که بفهمد چرا ما کاری را انجام دادیم. هیچ مصاحبه شونده انگلیسی، آلمانی، ژاپنی یا به طور کلی غیرعادی به همین ترتیب وجود ندارد. این درگیری است که به‌شدت از چشم آمریکایی‌ها دیده می‌شود، علی‌رغم این واقعیت که، همانطور که داستان‌نویس می‌گوید، ما به‌طور غیرقابل انکاری کمتر از تعداد زیادی از سربازان مختلف صحبت می‌کردیم.

این یک تصمیم غیرقابل قبول است. در صورتی که Consumes سعی کرده بود صرفاً شرکا را پوشش دهد، در هر صورت تعدادی از ناظران اعتراض خواهند کرد. "چرا ما شاهد رنج بیشتری از بریتانیا نیستیم؟" یا "در مورد لهستانی ها چطور؟" آمریکا کمتر تجربه کرد اما ما به اندازه کافی تجربه کردیم. حدود چهار دقیقه فیلم واریته از یک عروسی معمولی در زمان درگیری وجود دارد. ما همه آنجا بوده ایم. بانوی ساعت با لباس سفید کف آلود، شوهر با لباس نیروهای مسلح، کیک، دو دوجین بازدیدکننده در کنار میزها، با لیوان های کوچک پانچ، با نگرانی پوزخند می زنند. تا اینکه در بررسی دوم متوجه شدم که داماد با لباس رسمی مرد اصلی حاضر بین هجده تا چهل سالگی است. طیف وسیعی از مردان مختلف در جای دیگری اشغال شده بودند.

موسیقی توسط وینتون مارسالیس، یک ترومپت‌ساز حرفه‌ای انتخاب شده یا ساخته شده است که کنترل موسیقی آن هر ساختار شناخته‌شده‌ای را در بر می‌گیرد. به طور کلی در اینجا، موسیقی او از سوی دیگر عامیانه، پر از روح یا ترندیک است، و در برخی موارد از نویسندگانی مانند الگار و فور استناد می کند. موسیقی متن با موسیقی دوره، شبیه به بنی گودمن و آرتی شاو برجسته شده است. شما سوت زدن هیچ یک از آهنگ ها را ترک نخواهید کرد. مارسالیس ریچارد راجرز رفیع «پیروزی در دریا» نیست. او ظریف و عملاً خود را از بین می برد.

این را نمی توان در مورد سازنده فیلم، کن کانسومز، که عملاً در خود محوری و مسئولیت خود صادق است، گفت. "Ewww، تام هنکس" او در سرمقاله خوشحال می شود. کار سختی نخواهد بود که او را به صورت غیرمجاز پخش کنید که او در کاری که انجام می دهد آنقدر عالی نیست. این سریال، اتفاقاً، تا حد زیادی توسط جوایز بانک آمریکا و جنرال موتورز حمایت شد. (در اصل آنها چند چیز را درست فهمیدند.) یکی دیگر از مفسران سریال را مورد انتقاد قرار داد زیرا The War از طرف "بلشویک ها" در Public Telecom آمده بود، که من حدس می زنم جنرال انجینز باعث کمونیست های زیادی شود.

به طور شگفت انگیزی تعداد کمی از آنها فیلم نبرد طبیعی است. چند شم از «ممفیس بل»، «برخورد میدوی» و «درگیری سن پیترو» و نه بیشتر. نسبتا خوب این قفسه‌ها تقریباً توسط هر یک از روایت‌هایی که در کانال مجموعه تجربیات و کانال نظامی پخش شده بودند، پاکسازی شده بودند.

آیا نمایش تنظیم شده است؟ یا دوباره - - اجازه بدهید به شکل دیگری بگویم - - چقدر به بیداری نیاز داریم؟ در واقع، یک بار دیگر، به طرز تکان دهنده ای کم است. این یک روایت باز است در مقابل یک روایت اساسی. توقیف مردم عادی ژاپنی-آمریکایی به تصویر کشیده شده و نشان داده شده است که هنوز در آن باقی نمانده است. این یک خطای دیگر است، یک بدبختی زمان درگیری، نه رویدادی برای ضرب و شتم سینه و گناه سفید. به نظر می‌رسد افراد بزرگ پرتابل، آلاباما، با سیل آنچه که «ردنک‌ها» می‌خوانند، به همان اندازه با آنچه «سیاه‌پوستان» می‌خوانند، مشکل دارند. من به نوعی دلتنگ نقش آفرینی دیوید مک کالو از «جنگ مشترک» بودم. او یک دانشجوی باحال و حذف شده تاریخ است، در حالی که تصویر پرطنین کیت دیوید در اینجا احساسی تر است. همچنین دلم برای دلنشینی و بی زحمتی «وداع آشوکان» تنگ شده بود.

این فیلم درباره جنگ است. همچنین جنگ در مورد افسردگی، سختی و گذشت است. وقتی تصور می‌کنیم آنچه از این قسمت‌ها درباره آمریکا به دست می‌آوریم، با تجربه کشورهای مختلف، پیروزها و شکست‌خوردگان، چندین برابر افزایش یافته است، تحت تأثیر موضوع قرار می‌گیریم. هر طور که باشد، Consumes این طعم عالی را دارد که ساده ترین اشک را نریزد. کسی جدا نمی شود و گریه نمی کند. خلبان P-47 که بسیاری از آلمانی‌ها را از بین برد، از دست دادن حرکت انگشتان ماشه‌ای و رویاهای بدی را به تصویر می‌کشد که مدت‌ها پس از درگیری او را ترسناک می‌کرد، با این حال او این کار را بی‌طرفانه انجام می‌دهد، تماشاگر محتاط عوارض جانبی که نشان دهنده کلیت قابل توجه تر به همان اندازه که واقعاً قرار است انجام شود عالی است.

این نظرات فقط قسمت‌های 1 و 2 این مجموعه را پوشش می‌دهند.

دانلود سریال The War 2007 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

من به دو دلیل به موج اظهارات مثبت در مورد این روایت نمی‌پیوندم:

اول، من از خانواده‌ای هستم با رسوم نظامی محکم. بستگان من در تمام نبردهای آمریکا از جنگ جهانی اول تا درگیری‌های جاری بر ترس شرکت کرده‌اند. ما زمینه‌های قدرتی داریم که خدمت در حفاظت از ملت خارق‌العاده‌مان خوب و درست است. با گفتن اینکه به احتمال زیاد از اینکه این کلمات توسط یک کهنه سرباز مکزیکی-آمریکایی ساخته شده است، شوکه خواهید شد. با این حال، مکزیکی‌های آمریکایی نیز می‌توانند فداکار باشند.

و این نگرانی من با این روایت است. هر یک از عموهای من در جنگ جهانی دوم با نیروهای مسلح ایالات متحده، نیروی دریایی و تفنگداران دریایی خدمت کردند. یکی از آنها، CPL Joseph Jose Soto نیروی مسلح ایالات متحده، در زندگی واقعی در 20 اوت 1943 در جریان مبارزه برای میدان موندا در جنوب اقیانوس آرام کشته شد. او به اندازه یک مقیم نبود، اما از مکزیک به این کشور نقل مکان کرد، مانند سایر اتباع مکزیکی، تا به صراحت در ارتش ایالات متحده در دوره کمبود آن ثبت نام کند. پدرم از آنجایی که بیش از حد جوان بود خدمت نکرد، با این حال در جنگ کره خدمت کرد. آنها و خانواده از اینکه به کشورشان خدمت کرده‌اند خرسند هستند.

بنابراین، روشی که کن مصرف‌کننده احساس نمی‌کرد ضروری است که عذاب جانبازان اسپانیایی تبار را به کار گیرد، توهین فردی به هر یک از مردم است. که در طول آن درگیری با احترام خدمت کرده اند. توبه آنها معادل است، در حالی که احتمالاً بیش از جانبازان سفیدپوست و تاریکی که او تصمیم گرفت در The War به تصویر بکشد نیست. چیزی که غیرقابل بخشش است این بود که او قول داد به جای تغییر مجدد روایت خود، نکات برجسته اضافی را به عنوان یک "مکمل" اضافه کند، شامل مواردی که هیچ کس ندیده یا از آن اطلاعی نداشته است. همچنین، PBS که به خود می‌بالد «شامل» است، ترجیح داد این موضوع را بر اساس «آزادی هنری» یا هر چیزی که دلالت دارد، اجبار نکند. من حدس می زنم "شامل" شرط انتخابی بودن برای PBS است. به طور تصادفی، اکثر آمریکایی‌های مکزیکی-آمریکایی تصور می‌شدند که کمتر به این فکر می‌کردند که تاریخ اولین نمایش، روز آزادی مکزیک است. ما آن روز را مشاهده نمی کنیم! ما چهارم ژوئیه را مشاهده می کنیم!

و به همین ترتیب مذموم این است که او از اشاره به تعهدات آمریکایی های محلی در قبال اعمال درگیری غفلت می کند. آمریکایی‌های محلی از رزرواسیون‌های خود، که برخی از آنها هرگز فراتر از آن زندگی نکرده بودند، برای ارائه پشتیبانی مهم به عنوان گوینده رمز، استخدام شدند. مدیریت آنها باورنکردنی بود و احتمالاً جان تعداد زیادی از مردم را نجات داد.

دومین مسئله من با The War این است که نشان دهنده این است که چگونه این کشور آمریکا محور در مورد مجموعه تجربیات خود شده است. ما در جنگ جهانی دوم بدون کمک کسی نبردیم. این جنگ توسط ائتلافی از کشورهای آزاد صورت گرفت که دو سال قبل از اینکه ما حتی دست به دست شویم آغاز شد. با این حال، به نظر می رسد که عموم مردم آمریکا و کن مصرف کننده سرنخی در مورد این موضوع ندارند. اصلی ترین چیزی که مردم با جنگ جهانی دوم آشنا هستند، پرل هاربر، دی-دی و پرتاب بمب های هسته ای به ژاپن است. شاید ایوو جیما عموم مردم نمی‌دانند که روس‌ها تعداد بیشتری از آلمانی‌ها را کشته‌اند که هر یک از شرکا به آن ملحق شدند و تعداد بیشتری از سربازان را در جنگ لهستان در سال 1944 از دست دادند تا ایالات متحده در تمام جنگ جهانی دوم.

ما به عنوان یک کشور آنقدر مغرور شده‌ایم که یادمان نرود که برای غلبه بر خطرات برای هماهنگی جهانی، مانند جنگ جهانی دوم، اتحاد کشورها لازم است.

در مقایسه با سریال فوق‌العاده او. در مورد درگیری سراسری، این سریالی است که من نتوانستم با توجه به موارد استثنایی او، با این وجود، جوهر و عدم تنظیم آن را پیشنهاد کنم. من درک می کنم که او شروع به ارائه تاریخ گسترده ای از جنگ جهانی دوم نکرده است، با این حال روایتی از درگیری را از دیدگاه جامعه متواضع آمریکا ایجاد نکرده است. با این وجود، او از اجرای رهنمودهای پایینی که با ممانعت از تعهد قابل توجه بخشی از ساکنان آن برای خود تعیین کرده بود، غفلت کرد. گمان می‌کنم از نظر او، اسپانیایی‌ها و آمریکایی‌های محلی به حساب نمی‌آیند.

دانلود سریال The War 2007 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

برایم مهم نیست که او یا خواهر یا برادرش معادله را ایجاد کرده باشند. خیلی قابل پیش بینی است و بی جان شده است.

این ممکن است به طور انحصاری برای مشخصاتی که توسط PBS ساخته شده است برای همه آنچه که می دانیم درخواست شده باشد.

ظاهرا مصرف کننده جاز را دوست دارد اما از موسیقی بزرگ گروه/سوینگ متنفر است زیرا او بخشی از موسیقی را در بر می گیرد. بدیهی ترین تصمیمات وحشتناک آن در فیلم. او به‌علاوه در میان آن و امتیاز دلسردکننده مارسالیس به این سو و آن سو می‌رود تا زمانی که شما صادقانه کنترل کنید.

وقتی صحبت از کنترل شد، تعداد زیادی از تماشاگران وجود دارند که به مصرف کننده اعتبار یک داستان عمیق را می دهند که فقط واقعیت های فعلی درگیری است که به عنوان داستان توسط کسانی که آن را زندگی کرده اند بیان می شود. چند میلیون دلار به من بدهید تا آن افراد را پیدا کنم تا بتوانم یک سریال برتر بسازم.

داستانی از جنگجویان همجنسگرا وجود ندارد. اساساً جنگجویان تاریک خانواده و افسران تاریک را داشتند تا آنها را آرام کنند. مبارز همجنسگرا چه کسی را داشت؟ بدیهی است که آنها در واقع هیچ کس را ندارند که با اظهارات مختلف و ناتوانی Buns در تشخیص واقعیت آنها تصمیم بگیرد. می‌خواهم بدانم چه تعداد از مردان، چه همجنس‌گرا یا صرفاً برای فرار از خدمت، به همجنس‌بازی بودن خود را نشان داده‌اند؟ در صورتی که گفتید همجنسگرا هستید، ممکن است در هر مقطعی سعی کنید از خدمت فرار کنید؟ سوالات روشنی که او مطرح نکرده است. متأسفانه هنوز هم در PBS رایانه شخصی همجنس گرایان را سرکوب می کند، البته به شرط اینکه آنها مرد باشند. نظم‌های اجتماعی لیبرال به طور کلی نشان می‌دهند که چگونه می‌توان چند فریب در PCness داشت. این یکی است، redneck دیگری است، بدون هیچ پایانی.

ساختار چهار شهر از هر نظر دلیلی است برای اینکه بگوییم چرا او چیزهایی را که فقط تصمیم گرفت از آن استفاده نکند، به این دلیل که وقتی برای گنجاندن داستان های افراد دیگر مانند دنیل اینوی مفید بود، آن را نادیده گرفت. و مشروع است.

به 16 میلیون آمریکایی اشاره می کند که در جنگ خدمت کرده اند. او متوجه شد که باید به خانم‌ها اعتبار بدهد تا وارد PBS شوند، اما نیازی نداشت که آنها را در مشاغل کلیشه‌ای مانند خدمتکار، کارگر خط مونتاژ نشان دهد، بنابراین آنها را طوری ترکیب کرد که انگار 8 میلیون نفر از آنها زندگی خود را به خطر می‌اندازند و به سطل لگد می‌زنند. در جنگ؟

بارها و بارها به انزوای ما از سیاهپوستان بازمی گردد که آمریکایی های ژاپنی آمریکایی را در اردوگاه ها زندانی می کنند. با در نظر گرفتن فداکاری ظالمانه ساکنان ژاپن، من از نگرانی در مورد چند آمریکایی ژاپنی آمریکایی که هر زمان که به آن زمان فکر می کنم، علاقه مند هستند، تعجب نمی کنم. کار سختی نیست که یک مدافع راک دوشنبه/صبح باشد. هرگز به این موضوع اشاره نمی کند که آنها احساسات آشتی جویانه ای دریافت کرده اند و جبران هایی که چند نفر دیگر در درگیری به آنها توهین کرده یا حتی کشته اند، دریافت کرده اند.

دیدگاه بسیار آمریکا محور در مورد درگیری. شما هرگز نمی توانید بفهمید که 20 میلیون روس در درگیری به سطل لگد زدند، اما برای او توضیح می داد که در مقابل نشان دادن تاییدیه ای که برای آمریکایی ها انجام داده بود.

خیلی سریع برای تنظیم تمایل ارتش برای درمان دستگیر شدگان، کشته شدگان ، افسران غایب و آسیب دیده همه به عنوان "تلفات" هستند، گویی هیچ تفاوتی وجود ندارد.

بر اساس گالری عمومی جهانی جنگ جهانی دوم در نیواورلئان، 15 میلیون جنگجو در جنگ جهانی دوم کشته شدند و 45 میلیون شهروند عادی کشته شدند* . * گیج‌های تلفات کلی در چند منبع به طور گسترده در نوسان هستند. تعداد عبور شهروندان عادی تنها در چین احتمالاً می تواند بیش از 50,000,000 باشد

آنها کشورهایی را که بیشترین گذر را دارند اینگونه فهرست می کنند: انجمن شوروی 24 میلیون چین 20 میلیون آلمان 7.7 میلیون لهستان 5.6 میلیون هند شرقی هلند 3.5 میلیون ژاپن 2.85 میلیون هند، 2 میلیون هندوچین فرانسوی، 1.25 میلیون یوگسلاوی، 1 میلیون رومانی، 0.8 میلیون فیلیپین، 0.75 میلیون مجارستان 0.6 میلیون

با نقل قول هایی از آنچه در حال رخ دادن است که گیج کننده است، از کنترل خارج می شود. تعداد بی‌دلیل سگ‌وی‌های «بازگشت به اروپا» یا «بازگشت به اقیانوس آرام» خسته‌کننده می‌شوند.

دانلود سریال The War 2007 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

عنوان شش حرفی ("جنگ") این مجموعه کن برنز به طرز شگفت انگیزی گویای این قطعه است. عنوان "جنگ آمریکا" نیست، زیرا از نظر هدف ماهرانه تر است، اما فقط "جنگ" است که انگار شما ناظر یک آمریکایی 19 ساله هستید که قرار است به سرزمینی دور فرستاده شود. برای شما، تنها یکی بود، جنگ.

این مجموعه هفت بخش، جنگ بزرگ دوم را از طریق یک نقطه کانونی بی‌تردید آمریکایی روایت می‌کند. سوژه‌ها عموماً آمریکایی‌های عادی هستند که به دلیل وضعیت تولد تحریک می‌شوند، اما در بیشتر موارد به همین ترتیب توسط یک دیدگاه واقعی آمریکایی برای ایجاد جنگ و تحمل بدبختی محدود می‌شوند. چیزی که بسیاری از کهنه سربازان جنگ جهانی دوم امروز با ما می مانند، شاید هنوز هم شاید 10 یا دو سال و نه بیشتر با ما باشد. "جنگ" آخرین فرصت را به آنها می دهد تا در مورد معتمدانی که از دست داده اند و نفرت هایی که دیده شده اند فکر کنند. این به ما به عنوان ناظران آخرین فرصت را می‌دهد تا به جای الگوهای مقوایی کتاب‌های تاریخ، روایت‌های آن‌ها را همانطور که پدربزرگ و مادربزرگتان به شما می‌گویند بشنویم. معمولاً برای برنز، این قطعه با عکس‌های دوره‌ای، عکس‌های متحرک، و موسیقی در اطراف بارگذاری می‌شود. هنوز نمی توانم باور کنم که این فیلم غیرقابل قبولی برای برنز بود. بدون شک او از مجامع پیشکسوتان و قانونگذاران سراسر جهان افتخار کسب خواهد کرد. با این حال، Consumes باید داستان قهرمانی و توبه آمریکایی را به احساسات گرایان منتقل می کرد - حاکم متوجه می شود که تعداد آنها به اندازه کافی وجود دارد. مردی با تخصص برنز باید قدرت خود را (به طور جدی) گسترش می داد تا به عموم مردم آمریکایی خود رویکردهای بهتری برای اندیشیدن در مورد بحث و پیشنهادات آن برای جامعه فعلی آموزش دهد.

اگر یک آمریکایی و مثلاً، یک کروات امروز شروع به بررسی درگیری می کرد، آمریکایی در مورد غرور و توبه صحبت می کرد. صرف نظر از اینکه آیا او تحصیلات شایسته ای در مورد تاریخ داشته است، شاید تا حدی احساس مبهمی داشته باشد که یوگسلاوی ها به نحوی درگیر بوده اند. او هرگز در عجیب‌ترین خیال‌پردازی‌های خود چنین حدس نمی‌زند که ارتش یوگسلاوی بیش از آمریکایی‌ها در جنگ بزرگ دوم کشته شده‌اند. علاوه بر این، چنین تمرکزهایی باید در این عصر انجام شود، جایی که 11 سپتامبر، اما ذاتاً مهم است، باید در صحنه قرار گیرد. حدود 3000 نفر در 11 سپتامبر جان خود را از دست دادند. این یک اتفاق در رادار است - چند هفته وحشتناک در عراق یا یک روز وحشتناک به خصوص در یک درگیری تصادفی آفریقایی. پیامی که آمریکایی‌ها باید بیاموزند درباره منحصربه‌فرد بودن و اهمیت توبه‌شان نیست - بلکه بیشتر درباره جامعیت آن است. آمریکا در سال 2007 برای اینکه رئیس‌جمهور جهان باشد، نیازمند نگاه کمتر ناف و درک بیرونی‌تر است.

«جنگ» - «جنگ آمریکا» - مطلقاً هیچ بخشی از این موضوع را ارائه نکرد. به همین ترتیب، به ندرت با مسائل طبقاتی و نژادی به شیوه‌ای معنی‌دار تماس می‌گرفت، به جز ارائه دیدگاهی تا حدی شرم‌آور نامتعادل و شرم‌آور در مورد اسارت آمریکایی‌های ژاپنی. ما کن برنز جهان را می خواهیم. من در مورد چه صحبت می کنم - ما می خواهیم که کن برنز به غیر از قدردانی از جانبازان فوق العاده و جسور ما، کارهای دیگری را انجام دهد. ما از او می خواهیم که خود و واقعیت ما را که آمریکایی ها نمی دانند، بازگو کند.